دانشگاه شهید بهشتی
 |
 دانشگاه شهید بهشتی | |
| نام مستعار | دانشگاه ملی ایران |
|---|---|
| شعار | زندگی یعنی امید و حرکت |
| نوع | دانشگاه دولتی |
| بنیانگذاری شده | ۲۹ اسفند ۱۳۳۸ |
| بنیان گذار | علی شیخ‌الاسلام |
| وابستگی | وزارت علوم، تحقیقات و فناوری |
| رئیس | سید محمودرضا آقامیری[۱] |
| اعضای هیئت علمی | ۹۰۰ |
| دانشجویان | +۱۹۰۰۰ |
| موقعیت | ولنجک، تهران، ایران  |
| پردیس | مساحت ۷۱ هکتار |
| زبان | فارسی، انگلیسی |
| تلفن | ۲۹۹۰۱ |
| رنگ آموزشگاه | سفید و مشکی |
| وبگاه | |
دانشگاه شهید بهشتی با نام پیشین دانشگاه ملی ایران، یکی از بهترین، بزرگ‌ترین و شناخته شده‌ترین دانشگاه‌های دولتی ایران است که در سال ۱۳۳۸ در منطقهٔ اوین، غرب ولنجک و شرق درکه در شمال شهر تهران تأسیس شد و در زمینی با مساحتی حدود ۷۰ هکتار واقع شده است.[۲][۳] دانشگاه شهید بهشتی دارای ۱۹ دانشکده، ۳ پردیس و ۱۶ پژوهشکده و مرکز مطالعاتی و تحقیقاتی است. در حال حاضر محمودرضا آقامیری رئیس این دانشگاه است.[۴] احتمال احیا و بازگشت دوباره نام دانشگاه ملی ایران و اطلاق نام شهید بهشتی تنها به دانشگاه علوم‌پزشکی شهید بهشتی و تفکیک و تمایز نام این دو دانشگاه مهم کشور در دولت چهاردهم جمهوری اسلامی ایران همانند نمونه تمایز دانشگاه شهید چمران اهواز و دانشگاه علوم پزشکی جندی‌شاپور اهواز بسیار قوی است.
علی شیخ‌الاسلام این دانشگاه را در سال ۱۳۳۸ با نام دانشگاه ملی ایران و به‌دستور محمدرضا پهلوی تأسیس کرد[۵] و تا پیش از سال ۱۳۶۲ با این نام خوانده می‌شد. علی‌رغم افتتاح رسمی در اسفندماه ۱۳۳۹، دانشکده‌های معماری و شهرسازی و علوم بانکداری که اولین دانشکده‌های دانشگاه بودند پذیرش دانشجو را در مهر ۱۳۳۹ انجام دادند.[۶]
پیشینه
[ویرایش]مقدمات تأسیس
[ویرایش]در آذر ۱۳۳۳، محمد رضا پهلوی (شاه سابق ایران) سفری به ایالات متحده آمریکا انجام داد. در این سفر علی شیخ‌الاسلام به‌عنوان نمایندهٔ دانشجویان ایرانی سخنرانی کرد و پیشنهاد تأسیس دانشگاه ملّی را به‌عنوان راهکاری برای جلوگیری از خروج جوانان ایرانی از کشور برای تحصیل به شاه ارائه کرد که مورد موافقت قرار گرفت.
نام ملّی در زمان حکومت پهلوی به مؤسسات آموزشی گفته می‌شد که غیردولتی بودند و به‌وسیلهٔ دریافت شهریه از متقاضیان آموزش و خارج از بودجه دولت اداره می‌شدند.
پس از آن با حکم شاه شیخ‌الاسلام مأمور شد در اروپا و آمریکا دربارهٔ دانشگاه‌های غیردولتی مطالعه کند. در سال ۱۳۳۸ در دیداری که بین شاه و چند تن از استادان دانشگاه که در رأس آن‌ها جهانشاه صالح رئیس دانشگاه تهران قرار داشت، بار دیگر پیشنهاد تأسیس دانشگاه مطرح شد. هر چند از نتایج این مذاکرات اطلاعی در دست نیست. در همین سال شیخ‌الاسلام به ایران بازمی‌گردد و با کسب موافقت نهایی محمدرضا پهلوی دهم آذر ۱۳۳۸ «دبیرخانهٔ دانشگاه ملی» را در خانهٔ خود در خیابان رامسر به‌طور غیررسمی به‌راه می‌اندازد.
۲۹ اسفند ۱۳۳۸ با فرمان شاه و موافقت حسین علا، «وزیر دربار»، دبیرخانهٔ دانشگاه به ساختمانی واقع در خیابان پاستور پلاک ۵۷ منتقل می‌شد. این ساختمان از املاک وزارت دربار بود که در اختیار شجاع‌الدین شفا رئیس کمیتهٔ تهیهٔ مقدّمات جشن‌های ۲۵۰۰ ساله بود. کار دبیرخانه تهیهٔ اطلاعاتی مربوط به‌سوابق تحصیلی فارغ التحصیلان بیکار اروپا و آمریکا و تهیهٔ مقدمات تأسیس دانشگاه بود.
با آشکار شدن اندیشهٔ تأسیس دانشگاه ملّی مخالفت‌های زیادی با آن در مجامع دانشگاهی آغاز شد. کسانی مانند «احمد فرهاد» رئیس دانشگاه تهران و «میمندی‌نژاد» رئیس دانشکدهٔ دامپزشکی و عبدالله ریاضی رئیس دانشکدهٔ فنی و رئیس مجلس شورای ملی از مخالفان سرسخت تأسیس این دانشگاه بودند. میمندی‌نژاد در مصاحبه‌ای که در تاریخ ۱۱/۱۲/۱۳۳۸ در روزنامهٔ کیهان منتشر شد فکر تأسیس دانشگاه ملّی را اندیشه‌ای نابجا دانست و گفت: «دانشگاه تهران هنوز کامل نشده است اگر ملّت فکر تأسیس دانشگاه ملّی (غیردولتی) هستند که می‌تواند وضع دانشگاهی را بهتر سازد، باید همین دانشگاه موجود را ترّقی و تکامل دهد.»
علی‌رغم مخالفت‌های فراوان با حمایت پهلوی دوم تأسیس دانشگاه ملّی با جدیت پیگیری شد. هیئت مؤتمنین دانشگاه با عضویت وزیر دربار شاهنشاهی - که در آن زمان حسین علا بود - مدیر عامل بنیاد پهلوی، وزیر فرهنگ یک نفر از نمایندگان مجلس سنا، دو نفر از نمایندگان مجلس شورای ملی، مدیر کل بانک ملی ایران رئیس اتاق بازرگانی رئیس دانشگاه ملی ایران و حداقل سه نفر از شخصیت‌های علمی اقتصادی کشور تشکیل شد. در سال ۱۳۳۹ اساسنامهٔ دانشگاه را هیئت مؤتمنین تصویب کرد. در ۸ آبان ۱۳۳۹ این اساسنامه مورد تصویب شورای عالی فرهنگ قرار گرفت. روز ۲۵ بهمن ۱۳۳۹ دانشگاه به‌طور رسمی از سوی شاه و فرح افتتاح شد.
سال‌های اولیه
[ویرایش]در پی انتشار اساسنامهٔ دانشگاه، خبر پذیرش ۲۰۰ نفر دانشجو برای اولین سال تحصیلی در دو دانشکده اعلام شد. از نیمهٔ دوم مهر ۱۳۳۹ دانشگاه فعالیت خود را در یک ساختمان استیجاری نزدیک دوراهی یوسف آباد آغاز کرد. در ۲۵ بهمن ۱۳۳۹ مراسم افتتاح دانشگاه با حضور شاه و فرح پهلوی برگزار شد.
در سال‌های اولیهٔ تأسیس دانشگاه، دریافت شهریه از دانشجویان مهم‌ترین منبع تأمین هزینه‌های دانشگاه ملّی محسوب می‌شد، اگر چه دانشگاه مبالغی کمک دولتی هم دریافت می‌کرد.
بعد از چند سال با موافقت شاه و دستور حسن ارسنجانی وزیر کشاورزی وقت یک میلیون و پانصد هزار متر از زمین‌های سعادت آباد و ۱۰ هزار متر از زمین‌های بالای میدان ونک و ۷۰ هزار متر زمین خالصه مجاور اوین درکه برای اجرای ساختمان دانشگاه در نظر گرفته می‌شود. مراسم کلنگ زنی عملیات ساختمانی دانشگاه با حضور فرح پهلوی، علی شیخ‌الاسلام، انوشیروان پویان، هوشنگ نهاوندی و تعدادی از شخصیت‌های علمی کشور در منطقه بالای اوین درکه برگزار شد.
کانون مترقی که حسنعلی منصور در سال ۴۲ تشکیل داد از جمله کانون‌های سیاسی بود که از قبل پی‌ریزی فرهنگی و علمی شده بود.
شیخ‌الاسلام که دانشگاه را بنا گذاشت به تدریج کسانی که در آمریکا تحصیل کرده بودند را به دانشگاه کشاند. اعضای هیئت علمی اولیه این دانشگاه کم و بیش دانش‌آموختگان آمریکایی بودند. در این نهاد، شیخ‌الاسلام سعی داشت بخشی از جامعهٔ نخبگان ایرانی را که عمدتاً از طبقه متوسط جامعه بودند به آنجا بکشاند. حالا تصور کنید جامعه علمی دانشگاه عمدتاً دانش‌آموختگان آمریکا بودند، دانشجویان از افراد متمول و طبقهٔ متوسط جامعه در کنار هم گرد آمده بودند که در واقع جامعهٔ جدیدی از طبقهٔ سیاسی آن زمان را تشکیل دادند.
با تمام این مسائل، این دانشگاه به دلیل نوپا بودن و نیز دریافت شهریه در اولویت‌های مرتبه پایین متقاضیان تحصیلات دانشگاهی (به جز افرادی که از تمکن مالی برخوردار بودند) قرار می‌گرفت.
در مدت پنج سال ریاست شیخ‌الاسلام علاوه بر دانشکدهٔ اقتصاد و معماری دانشکده پزشکی ۱۳۴۰ زبان‌های خارجی ۱۳۴۱، علوم ۱۳۴۲، دندانپزشکی ۱۳۴۴، راه‌اندازی شد. پس از شیخ‌الاسلام، عبدالعلی جهانشاهی و سپس علی اکبر بینا به ریاست دانشگاه منصوب شد. در زمان ریاست بینا دانشکدهٔ حقوق راه‌اندازی شد. پس از وی محمد علی مجتهدی (مؤسس دانشگاه صنعتی شریف) و سپس انوشیروان پویان به ریاست دانشگاه منصوب شدند. پس از پویان نیز به ترتیب احمد هوشنگ شریفی، عباس صفویان و احمد قریشی ریاست دانشگاه را بر عهده گرفتند. در این سال‌ها دانشکدهٔ علوم زمین و دانشکده جامع انفورماتیک و دانشکدهٔ روان‌شناسی ساخته و وارد دایرهٔ مراکز علمی کشور شد.
مهم‌ترین تحول در تاریخ دانشگاه در سال ۱۳۵۳ رقم خورد، هنگامی که دولت وقت به پشتوانهٔ درآمدهای نفتی اقدام به پرداخت شهریهٔ موسسات آموزشی ملی (خصوصی) و رایگان کردن آن‌ها نمود. این امر سبب شد تا بافت دانشجویی دانشگاه از انحصار طبقهٔ مرفه و بالای جامعه خارج شده و دانشجویان از طبقات مختلف و شرایط گوناگون از طریق کنکور سراسری وارد این دانشگاه شوند و بدین ترتیب دانشگاه عملاً به صورت یک دانشگاه عمومی مانند سایر دانشگاه‌ها درآمد.[نیازمند منبع]
تغییرات پس از انقلاب اسلامی
[ویرایش]پس از انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۸ به موجب قانونی که در شورای انقلاب تصویب شد این دانشگاه، دانشگاهی دولتی اعلام شد (قبل از انقلاب اسلامی دانشگاه غیردولتی و خصوصی محسوب می‌شد) و در خرداد ۱۳۶۲ ستاد انقلاب فرهنگی وقت با تغییر نام دانشگاه از «ملی ایران» به «شهید بهشتی» موافقت کرد.[۷]
در سال ۱۳۶۴ براساس مصوبهٔ دولت جمهوری اسلامی مبنی بر تأسیس وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی، مراکز درمانی و دانشکده‌های پزشکی و پیراپزشکی از دانشگاه منفک و بعد از ادغام با برخی از مراکز آموزشی دیگر و با نام دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی فعالیت خود را آغاز کردند.[۸][۹]
جایگاه دانشگاه در رتبه‌بندی‌های معتبر بین‌المللی
[ویرایش]براساس رتبه‌بندی دانشگاه‌های دنیا و بر اساس نظام رتبه‌بندی کواکارلی سیموندز(QS)، دانشگاه شهید بهشتی توانست در دو سال متوالی ۲۰۱۷ و ۲۰۱۸ پس از دانشگاه‌های شریف، علم وصنعت، امیرکبیر و تهران، در رتبه پنجم ملی و به ترتیب در رتبه‌های ۷۰۱+ و ۱۰۰۰–۸۰۱ قرار گیرد.[۱۰]
همچنین بر اساس نظام رتبه‌بندی تایمز (Times Higher Education) در سال ۲۰۱۶–۲۰۱۷، دانشگاه شهید بهشتی توانست در رتبه ۸۰۱+ قرار گیرد. همچنین بر اساس آخرین نتایج نظام رتبه‌بندی سال ۲۰۱۶ لایدن که در کشور هلند انجام می‌شود، ۱۴ دانشگاه ایرانی میان ۷۵۰ دانشگاه برتر جهان مورد رتبه‌بندی قرار گرفته است. در سال ۲۰۱۴ و ۲۰۱۵ دانشگاه شهید بهشتی به ترتیب در رتبه‌های ۶۶۸ و ۵۸۴ قرار گرفت. این میزان رشد (۸۴ پله رشد در یکسال) بالاترین میزان جهش علمی در دانشگاه‌های کشور محسوب می‌شود. در نظام کل بین ۳٪ تا ۸٪ از انتشارات دانشگاه‌های ایران در زمره ۱۰٪ انتشارات پراستناد درمقایسه با سایر انتشارات حوزه موضوعی مربوط به خود و سال انتشار یکسان قرار دارند و از این نظر به ترتیب دانشگاه‌های صنعتی امیرکبیر ۸٬۴٪ (رتبه جهانی ۵۰۴)، ملی ایران ۸٫۲٪ (رتبه جهانی ۵۲۵) و صنعتی شریف ۷٫۴٪ (رتبه جهانی ۶۰۱) در صدر دانشگاه‌های ایران قرار دارند.[۱۱][۱۲]
قطب‌های علمی پژوهشی در دانشگاه شهید بهشتی
[ویرایش]- پلاسما و کاربردهای آن (مدیر قطب: بابک شکری)
- توسعه پایدار محیط جغرافیایی
- خانواده ایرانی و اسلامی (مدیر قطب: محمدعلی مظاهری تهرانی)
- طراحی شهری در بافت‌های تاریخی با ارزش (مدیر قطب: علی غفاری)
- فوتونیک (مدیر قطب: محمد مهدی طهرانچی)
- حسابداری (مدیر قطب:پیمان تیربند)
- کاتالیست (مدیر قطب: مصطفی محمد پور امینی)
- معماری اسلامی[نیازمند منبع]
رؤسا
[ویرایش]نام مدیران دانشگاه شهید بهشتی از ابتدا تا کنون به شرح زیر است:
- علی شیخ‌الاسلام: بنیان‌گذار دانشگاه، از اسفند ۱۳۳۸ تا آبان ۱۳۴۴ ریاست دانشگاه را بر عهده داشت. وی حدود ۵ سال رئیس دانشگاه بود. فرخ‌رو پارسا، در سال‌های آغازین کار دانشگاه، عهده‌دار سِمَت مدیر کلی دبیرخانه دانشگاه بود که با این سِمَت وی نخستین مدیر کل زن در ایران شد.
- عبدالعلی جهانشاهی: از آذر ۱۳۴۴ تا خرداد ۱۳۴۵ به عنوان رئیس دانشگاه فعالیت می‌کرد. وی نزدیک به هفت ماه رئیس دانشگاه بود.
- علی‌اکبر بینا: از خرداد ۱۳۴۵ تا بهمن ۱۳۴۶ بر کرسی ریاست دانشگاه تکیه زد. وی کمتر از ۲ سال در این سمت فعالیت کرد.
- محمدعلی مجتهدی: از اسفند ۱۳۴۶ تا مرداد ۱۳۴۷ رئیس دانشگاه بود. وی تنها پنج ماه در این پست ماندگار شد.
- انوشیروان پویان: از شهریور سال ۱۳۴۷ تا شهریور ماه سال ۱۳۵۲ رئیس دانشگاه بود. وی در حدود ۵ سال در ریاست این دانشگاه باقی‌ماند.
- احمد هوشنگ شریفی: از شهریور ۱۳۵۲ تا اردیبهشت ۱۳۵۳ به عنوان رئیس دانشگاه کار می‌کرد. وی کمتر از هشت ماه در این پست باقی‌ماند.
- عباس صفویان: از خرداد ۱۳۵۳ تا شهریور ۱۳۵۶ رئیس دانشگاه بود. وی ۳ سال رئیس این دانشگاه بود.
- احمد قریشی: از شهریور ۵۶ تا مهر ۵۷ به عنوان رئیس دانشگاه فعالیت می‌کرد. وی حدود یک سال در سمت خود باقی‌ماند.
- عبدالعلی جهانشاهی: از مهر ۵۷ تا بهمن ۵۷ تنها به مدت چهار ماه رئیس دانشگاه بود.
- عبدالصمد تقی‌زاده: از اسفند ۵۷ تا آبان ۵۹ رئیس دانشگاهبود. وی نزدیک به ۲ سال بر این دانشگاه ریاست کرد.
- احمد اصغریان جدی: از آبان ۱۳۵۹ تا آذر ۱۳۶۰ ریاست بر دانشگاه را تجربه کرد. وی یک سال رئیس این دانشگاه بود.
- محمدحسن احمدی: از آذر ۱۳۶۰ تا آبان ۱۳۶۱ (۱۱ ماه) رئیس این دانشگاه بود.
- احمد فرمد: از آبان ۱۳۶۱ تا آبان ۱۳۶۳ رئیس دانشگاه بود. وی ۲ سال در این سمت فعالیت کرد.
- هادی ندیمی: از آبان ۶۳ تا بهمن ۸۴ به مدت ۲۱ سال در سمت ریاست دانشگاه فعالیت نمودند که این دوران از حیث ثبات مدیریت در یک دانشگاه دولتی ایران بی نظیر است.[۱۳]
- حمید لطیفی: از بهمن ۸۴ تا مهر ۸۶ عهده‌دار این سمت بودند. در مهر ۸۶ به صورت ناگهانی از سوی زاهدی وزیر علوم برکنار شدند.[۱۴]
- احمد شعبانی: از سال ۱۳۸۶ تا سال ۱۳۹۱ ریاست این دانشگاه را برعهده داشت.
- محمدمهدی طهرانچی: از اردیبهشت ۹۱ تا بهمن ۹۵ در این سمت مشغول به کار بودند. در بهمن ۱۳۹۵ فرهادی وزیر وقت علوم طهرانچی را برکنار کرد.[۱۵]
- سید حسن صدوق: از بهمن ۱۳۹۵ با حکم فرهادی به ریاست دانشگاه منصوب گشت و تا تاریخ ۱۱ شهریور ۱۳۹۸ این سمت را برعهده داشت.[۱۶]
- سعدالله نصیری قیداری: در تاریخ ۱۱ شهریور ۱۳۹۸ و با حکم منصور غلامی، وزیر علوم، تحقیقات و فناوری به سمت سرپرست دانشگاه منصوب شد[۴] و در تاریخ ۱۹ آذر ۱۳۹۸ با تأیید شورای عالی انقلاب فرهنگی به سمت ریاست دانشگاه منصوب شد.[۱۷]
- سید محمودرضا آقامیری: در تاریخ ۲۵ آبان ۱۴۰۱ به عنوان سرپرست منصوب شد[۱۸] و در تاریخ ۷ خرداد ۱۴۰۲ با تأیید شورای عالی انقلاب فرهنگی و حکم وزیر علوم به سمت ریاست دانشگاه منصوب شد.[۱۹]
دانشکده‌ها، پژوهشکده‌ها و مراکز مطالعاتی و تحقیقاتی
[ویرایش]
- دانشکدهٔ ادبیات و علوم انسانی
- دانشکدهٔ علوم اقتصادی و سیاسی
- دانشکدهٔ الهیات و ادیان
- دانشکدهٔ پرستاری و مامایی
- دانشکدهٔ پزشکی
- دانشکده علوم ورزشی و تندرستی
- دانشکدهٔ حقوق
- دانشکدهٔ دندانپزشکی
- دانشکدهٔ شیمی
- دانشکدهٔ علوم تربیتی و روان‌شناسی
- دانشکدهٔ علوم ریاضی
- دانشکدهٔ علوم زمین
- دانشکدهٔ علوم و فناوری زیستی
- دانشکدهٔ فیزیک
- دانشکدهٔ مدیریت و حسابداری
- دانشکدهٔ معماری و شهرسازی
- دانشکدهٔ مهندسی برق
- دانشکدهٔ فناوری‌های نوین و مهندسی هوافضا
- دانشکده مهندسی مکانیک و انرژی
- دانشکدهٔ مهندسی علوم کامپیوتر
- دانشکدهٔ مهندسی هسته‌ای
- دانشکدهٔ مهندسی عمران، آب و محیط زیست
- پژوهشکدهٔ علوم شناختی و مغز
- پژوهشکدهٔ لیزر و پلاسما
- پژوهشکدهٔ اعجاز قرآن
- پژوهشکدهٔ خانواده
- پژوهشکدهٔ علوم محیطی
- پژوهشکدهٔ فضای مجازی
- پژوهشکدهٔ گیاهان و مواد اولیه دارویی
- پژوهشکدهٔ مطالعات بنیادین علم و فناوری
- پژوهشکدهٔ منطقه‌ای
- مرکز اسناد و تحقیقات دانشکده معماری و شهرسازی
- مرکز بین‌المللی آموزش زبان فارسی به غیر فارسی زبانان (آزفا)[۲۰]
- مرکز پژوهشی استحصال آب از منابع غیرمتعارف
- مرکز پژوهشی جاده ابریشم[۲۱]
- مرکز تحقیقات اقتصاد اسلامی
- مرکز تحقیقات پروتئین
- مرکز تحقیقات حقوق بشر، صلح و دموکراسی
- مرکز تحقیقات وقف
- مرکز مطالعات سنجش از راه دور و GIS
پردیس‌ها
[ویرایش]- پردیس فنی و مهندسی شهید عباسپور (تهرانپارس)
- پردیس بین‌المللی دانشگاهی (اکباتان)
- پردیس علمی، تحقیقاتی زیرآب (مازندران)
دانش‌آموختگان سرشناس
[ویرایش]- میرحسین موسوی - پنجمین و آخرین نخست‌وزیر ایران از سال ۱۳۶۰ تا ۱۳۶۸
- زهرا رهنورد - نویسنده، روزنامه‌نگار و هنرمند اهل ایران و رئیس دانشگاه الزهرا (۱۳۸۵–۱۳۷۷)
- نسرین ستوده - حقوقدان، وکیل دادگستری و فعال اجتماعی که از ۱۳ شهریور ۱۳۸۹ تا ۲۷ شهریور ۱۳۹۲ به اتهام «اقدام علیه امنیت ملی»، در بازداشتگاه اوین به سر برد.
- معصومه ابتکار - معاون رئیس‌جمهور و ریاست سازمان حفاظت محیط زیست در دولت‌های هفتم، هشتم و یازدهم است.
- پروانه معصومی - بازیگر ایرانی
- محمدجواد آذری جهرمی - سیاستمدار و مدیر ارشد اجرایی ایرانی است، که در دولت دوازدهم به عنوان وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات فعالیت می‌کرد. وی دانش‌آموخته کارشناسی مهندسی برق از پردیس فنی و مهندسی شهید عباسپور است.
- فرهاد دژپسند - اقتصاددان، مدرس دانشگاه و سیاستمدار ایرانی و وزیر امور اقتصادی و دارایی از ۱۳۹۷ تا ۱۴۰۰
- فاضل نظری - دکترای مدیریت، مدیر عامل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان و شاعر است.
- نفیسه کوهنورد - خبرنگار و روزنامه‌نگار ایرانی که در بی‌بی‌سی فارسی فعالیت می‌کند.
- شهیندخت مولاوردی - حقوقدان، فعال سیاسی اصلاح طلب، پژوهشگر و فعال امور زنان، دستیار ویژه رئیس‌جمهور ایران در امور حقوق شهروندی در سال ابتدایی دولت دوازدهم، دبیرکل جمعیت حمایت از حقوق بشر زنان، مسئول کمیته حقوقی ائتلاف اسلامی زنان، عضو جبهه مشارکت ایران اسلامی و معاون سابق امور زنان و خانواده رئیس‌جمهوری ایران است.
- حسن سبحانی - دکترای علوم اقتصادی، استاد تمام اقتصاد دانشگاه تهران و نماینده دوره‌های پنجم، ششم و هفتم مجلس شورای اسلامی
- آزاده نامداری - مجری تلویزیون صدا و سیمای ایران
- سید محمد بهشتی شیرازی - رئیس پژوهشگاه میراث فرهنگی سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری، عضو شورای عالی میراث فرهنگی و گردشگری و رئیس کمیته ملی ایکوم ایران است.
- عبدالعلی بازرگان - روزنامه‌نگار، نویسنده آثار سیاسی و مذهبی، عضو نهضت آزادی و از منتقدان حکومت پهلوی و جمهوری اسلامی ایران است.
- محسن سازگارا - فعال سیاسی، روزنامه‌نگار و پژوهشگر دانشگاه است که در دهه ۱۳۸۰ دو بار به دلیل اقدام علیه امنیت ملی زندانی شد و سپس به آمریکا مهاجرت کرد.
- جواد اطاعت - سیاستمدار و دانشیار گروه علوم و اندیشه سیاسی دانشگاه شهید بهشتی است.
- گودرز افتخار جهرمی - حقوقدان ایرانی
- سعید لیلاز - استاد دانشگاه، روزنامه‌نگار و تحلیل‌گر اقتصادی ایرانی است.
- عبدالله کوثری - شاعر، مترجم و ویراستار ایرانی
- بهمن کشاورز - حقوقدان، وکیل دادگستری و رئیس پیشین اتحادیه سراسری کانون‌های وکلای دادگستری ایران بود.
- محسن کرمی‌نیا - یکی از کشته‌شدگان اعتراضات آبان ۱۳۹۸ ایران بود.
- حاتم قادری - پژوهشگر و استاد علوم سیاسی ایرانی
- علی کفاشیان - دونده بازنشسته و مدیر اجرایی ورزشی ایرانی است.
- حسین فریدون - سیاستمدار ایرانی
- فریدون نهرینی - حقوقدان و دانشیار دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران
- فریدون مجلسی - دیپلمات، نویسنده و مترجم ایرانی
- محمدرضا فرزین - سیاستمدار، اقتصاددان و مدرس دانشگاه ایرانی
- لیلا عراقیان - معمار و طراح پل طبیعت تهران
- محمدقسیم عثمانی - استاد دانشگاه، نماینده مجلس، سیاستمدار و حسابدار کُرد اهل‌سنت ایرانی
- قاسم شعله‌سعدی - حقوقدان ایرانی
- علیرضا شجاع‌نوری - بازیگر و تهیه‌کننده ایرانی
- حسین سیمایی صراف - حقوقدان و سیاستمدار ایرانی
- حسین درخشان - وبلاگ نویس و روزنامه‌نگار ایرانی کانادایی
- پرویز داودی - سیاستمدار و اقتصاددان، معاون اول رئیس‌جمهور در دولت نهم و رئیس مرکز بررسی‌های استراتژیک در دولت دهم ایران بود.
- علیرضا خمسه - بازیگر، فیلم‌نامه‌نویس، کارگردان و مجری ایرانی
- گلاب آدینه - بازیگر ایرانی
- محسن تنابنده - بازیگر، نویسنده و کارگردان ایرانی
- افسانه بایگان - بازیگر ایرانی
- الهام امین‌زاده - سیاستمدار، حقوقدان و مدرس دانشگاه ایرانی
- مسعود انصاری خوشابر - حقوقدان و قرآن‌پژوه و مترجم ایرانی
- اردشیر امیرارجمند - حقوقدان ایرانی، دانشیار گروه حقوق بین‌الملل و رئیس سابق مرکز و کرسی «حقوق بشر، صلح و دموکراسی یونسکو» در دانشکدهٔ حقوق دانشگاه شهید بهشتی
- رحیم‌بردی آنامرادنژاد - جغرافیدان و پژوهشگر اهل‌سنت ایرانی
- لئوناردو آلیشان - داستان‌نویس، شاعر، مترجم و استاد دانشگاه ارمنی ایرانی بود.
- محمد مخبر معاون اول دولت سیزدهم
- صولت مرتضوی وزیر کار دولت سیزدهم
- علی نوبخت حقیقی - پزشک ایرانی و نماینده تهران، ری، شمیرانات، اسلامشهر و پردیس، در مجلس شورای اسلامی است که ریاست کمیسیون بهداشت و درمان مجلس را برعهده دارد. او برادر محمدباقر نوبخت، سخنگوی دولت یازدهم و رئیس سازمان برنامه و بودجه ایران است.
- کوروش یغمایی - آهنگساز، آواز خوان، نوازنده و تنظیم‌کنندهٔ ایرانی و نوازندهٔ گیتار الکتریک و بنیان‌گذار موسیقی راک در ایران است. وی همچنین در رشتهٔ جامعه‌شناسی تحصیل کرده است.
- مرتضی شهبازی‌نیا رئیس اتحادیه سراسری کانون‌های وکلای دادگستری ایران و رئیس دانشکده حقوق دانشگاه تربیت مدرس
- علیرضا دبیر - کشتی‌گیر آزادکار ایرانی و قهرمان سابق جهان و المپیک بوده و همچنین عضو دوره سوم و چهارم شورای شهر تهران است.
- فریدون عباسی - فیزیکدان ایرانی و رئیس سابق سازمان انرژی اتمی جمهوری اسلامی ایران است. وی عضو هیت علمی دانشکده مهندسی هسته‌ای دانشگاه شهید بهشتی است.
- غلامرضا تاجگردون - اقتصاد دان-معاون سازمان برنامه و بودجه در دولت اصلاحات… نماینده مردم گچساران و باشت و رئیس کمیسیون بودجه در مجلس نهم و دهم
- غلامعلی سلیمانی - کارآفرین و مدیر اهل ایران و بنیان‌گذار هلدینگ سولیکو است که شرکت فراورده‌های لبنی کاله بزرگ‌ترین و مطرح‌ترین آن محسوب می‌شود.
- علیرضا قربانی - خوانندهٔ موسیقی سنتی ایرانی است.
پایگاه نشر دانش
[ویرایش]پایگاه نشر دانش دانشگاه شهید بهشتی با هدف ارائهٔ همهٔ محتواهای دانشی این دانشگاه در فضای وب آماده شده است.[۲۲] راه‌اندازی این سامانه کمک می‌کند تا کلیه پژوهش‌ها و فعالیت‌های تولید دانش در دانشگاه شهید بهشتی ساماندهی شده، هزینه‌های جانبی تولید محتوا کم شود و بتوان این هزینه را برای افزایش کیفیت محتوایی به کاربرد. به کمک این پایگاه محققان و دانشجویان می‌توانند به راحتی به محتوای همه نشریات علمی این دانشگاه، دسترسی داشته و از آن‌ها استفاده کنند. همچنین امکان خرید و ارسال سفارش کتاب‌های چاپ شده توسط انتشارات دانشگاه بایگانی‌شده در ۲ مه ۲۰۱۷ توسط Wayback Machine نیز برای همه وجود دارد. کاربران می‌توانند به سادگی با جستجو در این پایگاه به همه اطلاعات پژوهشی دانشگاه شهید بهشتی شامل مقالات، کنفرانس‌ها پایان‌نامه‌ها و … حتی آزمایشگاه‌ها و خدماتی که ارائه می‌دهند دسترسی داشته باشند.
مرکز گوهرشناسی
[ویرایش]مرکز گوهرشناسی دانشگاه شهید بهشتی با همراهی اتحادیهٔ طلا و جواهر و مرکز توسعه و پژوهش صنایع نوین وزارت صنعت، معدن و تجارت تعریف و به‌عنوان یک واحد فناور از ابتدای مهرماه سال ۱۳۹۲ فعالیت خود را در دانشگاه شهید بهشتی آغاز نمود. در این مرکز پژوهش‌های علمی، خدمات آزمایشگاهی و آموزش در زمینهٔ طلا، کانی‌ها و سنگ‌های قیمتی از ابتدائی‌ترین مراحل اکتشاف آن‌ها تا استخراج، فراوری و تجارت انجام می‌شود. مرکز گوهرشناسی با مشارکت محققان دانشگاهی و صاحب نظران تجارت سنگ‌های قیمتی با هدف ایجاد یک مرکز کاملاً تخصصی بنیان گذاشته شده است. شرکت توسعه دانش و هنر گوهرشناسی زیر نظر این مرکز در حال فعالیت می‌باشد.[۲۳]
دوره‌های مجازی دانشگاه شهید بهشتی
[ویرایش]دوره‌های مجازی دانشگاه شهید بهشتی یکی از معتبرترین دوره‌ها در ایران و در سطح خاورمیانه است. مدرک دوره‌های مجازی این دانشگاه در تمامی دانشگاه‌های معتبر دنیا پذیرفته می‌شود و از اعتبار بسیار خوبی برخوردار است. این دوره‌ها برای کسانی که شاغل هستند یا وقت کافی در اختیار ندارند بهترین گزینه است. علاقه‌مندان جهت پذیرفته شدن در این دوره‌ها باید در آزمون کارشناسی ارشد دانشگاه دولتی شرکت نمایند و در صورتی که در این آزمون مجاز شوند می‌توانند نسبت به انتخاب این دانشگاه اقدام نمایند. در حال حاضر این دانشگاه در رشته‌های مهندسی معماری کامپیوتر، مهندسی نرم‌افزار کامپیوتر، مدیریت فناوری اطلاعات، حساب داری و علوم کامپیوتر از طریق آزمون کارشناسی ارشد دولتی دانشجو می‌پذیرد. برای پذیرفته شدن در این دانشگاه حداکثر باید رتبهٔ ۱۵۰ را در آزمون کارشناسی ارشد رشتهٔ مربوطه کسب نمایید.[نیازمند منبع]
امکانات آموزشی و رفاهی
[ویرایش]
- پارک علمی-تحقیقاتی زیر آب شهرستان سوادکوه مازندران (سال تأسیس ۱۳۸۱)؛
- کتابخانهٔ مرکزی و مرکز اسناد (سال تأسیس ۱۳۳۹)؛
- گروه معارف اسلامی (سال تأسیس ۱۳۶۰)؛
- خوابگاه‌ها:
- مجتمع خوابگاه‌های کوی دختران (داخل دانشگاه)؛
- مجتمع خوابگاه‌های کوی پسران (داخل دانشگاه)؛
- مجتمع دانش‌پژوهان دانشگاه شهید بهشتی (متأهلان)؛
- خوابگاه قائم مقام فراهانی ویژهٔ پسران؛
- خوابگاه ولی‌عصر، ویژهٔ پسران؛
- خوابگاه رنجبران، ویژهٔ پسران؛ (پردیس فنی و مهندسی عباسپور)
- خوابگاه رستگار، ویژهٔ پسران؛ (پردیس فنی و مهندسی عباسپور)
- خوابگاه بلوار کشاورز، ویژهٔ دختران؛
- خوابگاه رستاک، ویژهٔ دختران؛
- وبگاه رایانه (سال تأسیس ۸۴–۸۳)؛
- ادارهٔ بهداشت، امور درمان و دانشجویان؛
- مرکز خدمات مشاوره‌ای؛
- ادارهٔ تربیت بدنی؛
- مدیریت امور فرهنگی و فوق برنامه:
- کانون‌های دانشجویی (کانون علم و دین، کانون ایران‌شناسی، ...)؛
- تشکل‌های دانشجویی؛
- نشریات دانشجویی؛
- انجمنهای علمی دانشجویی (آمار، زیست، آبادانی روستا، ...)؛
- ستادهای فرهنگی؛
- ادارات فرهنگی.
تحریم
[ویرایش]در بهمن ۱۳۹۷ منصور غلامی وزیر علوم و تحقیقات و فناوری ایران از تحریم دانشگاه شهید بهشتی و دانشگاه صنعتی شریف از سوی کشورهای خارجی به دلیل فعالیت علمی در عرصه انرژی هسته‌ای خبر داد. به گفته او هر دانشگاه داخلی ایران که در زمینه فیزیک هسته‌ای فعالیت کرده یا مقالاتی را که نشان از یک دستاورد خوب علمی باشد چاپ کرده باشد، تحریم شده است.[۲۴]
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ «روسای پیشین دانشگاه». دانشگاه شهید بهشتی ،Shahid Beheshti. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۹ ژانویه ۲۰۲۱. دریافت‌شده در ۲۰۱۴-۰۹-۲۸.
- ↑ شیخ‌الاسلام، علی، رنسانس ایران، دانشگاه ملی ایران و شاه، [لس‌آنجلس]: ۱۳۶۹ خورشیدی. صص۲۰۹–۲۱۰
- ↑ «دربارهٔ ما». www.sbu.ac.ir. بایگانی‌شده از اصلی در ۳۰ مارس ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۳-۳۰.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ https://www.isna.ir/news/98061105761
- ↑ The Eagle and the Lion: The Tragedy of American-Iranian Relations, James A. Bill, 1989, p.175
- ↑ «معرفی دانشگاه شهید بهشتی». www.sbu.ac.ir. بایگانی‌شده از اصلی در ۳۰ مارس ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۳-۳۰.
- ↑ «دانشگاه شهید بهشتی؛ 16 رئیس در 40 سال». همشهری آنلاین. ۲ شهریور ۱۳۸۸.
- ↑ «آشنایی با دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی». همشهری آنلاین. ۲۳ مرداد ۱۳۹۰.
- ↑ «دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی؛ بازوی قدرتمند بهداشت کشور». خبرگزاری جمهوری اسلامی- ایرنا. ۷ اسفند ۱۳۹۸.
- ↑ "Shahid Beheshti University (SBU)". Top Universities (به انگلیسی). 2015-07-16. Retrieved 2019-03-30.
- ↑ «13 دانشگاه ایران در فهرست 750 دانشگاه برتر دنیا قرار گرفتند». ایسنا. ۲۰۱۵-۰۵-۲۳. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۳-۳۰.
- ↑ "Shahid Beheshti University". Times Higher Education (THE) (به انگلیسی). 2019-03-25. Retrieved 2019-03-30.
- ↑ آفتاب. «روسای دانشگاه شهید بهشتی هم بر کنار شدند». آفتاب. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۵ ژوئن ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۲۵ ژوئن ۲۰۱۸.
- ↑ «استعفای دسته جمعی / شرط رئیس جدید برای ریاست! / رابطه شریف و بهشتی». خبرگزاری مهر. ۲۰۰۷-۱۰-۲۰. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۳-۳۰.
- ↑ «وزیر علوم رئیس دانشگاه شهید بهشتی را عزل کرد». خبرگزاری تسنیم. ۳ بهمن ۱۳۹۵. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۳-۳۰.
- ↑ «رئیس دانشگاه شهید بهشتی تغییر کرد». ایسنا. ۲۰۱۷-۰۱-۲۲. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۳-۳۰.
- ↑ https://www.isna.ir/news/98091914564
- ↑ «سرپرست دانشگاه شهید بهشتی منصوب شد». وزارت علوم، تحقیقات و فناوری. ۲۵ آبان ۱۴۰۱.[پیوند مرده]
- ↑ https://www.mehrnews.com/news/5796374/
- ↑ «مرکز بین‌المللی آموزش زبان فارسی دانشگاه شهید بهشتی (آزفا)». دانشگاه شهید بهشتی. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۸ اکتبر ۲۰۲۰. دریافت‌شده در ۲۹ نوامبر ۲۰۱۹.
- ↑ «مرکز پژوهشی جاده ابریشم». www.sbu.ac.ir. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۶ ژانویه ۲۰۲۱. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۱-۱۳.
- ↑ «پند». pub.sbu.ac.ir. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۳ سپتامبر ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۳-۳۰.
- ↑ «مرکز گوهرشناسی دانشگاه شهید بهشتی». مرکز گوهرشناسی.
- ↑ «تحریم دو دانشگاه ایرانی از سوی کشورهای خارجی». ایسنا. ۲۹ بهمن ۱۳۹۷.
پیوند به بیرون
[ویرایش]- وبگاه رسمی
- سامانه انتشارات دانشگاه شهید بهشتی بایگانی‌شده در ۲ مه ۲۰۱۷ توسط Wayback Machine
- سامانه مدیریت نشریات
- بیت( سامانه مدیریت یکپارچه تجهیزات آزمایشگاهی)
- سامانه مدیریت کنفرانس‌ها
- پند،پایگاه نشر دانش
- دانشگاه مجازی شهید بهشتی تهران
- سایت شخصی استادان و دانشجویان دکترا دانشگاه شهید بهشتی تهران، ایران
- کتابخانه دانشگاه شهیدبهشتی
- پند (پویشگران نیک دانشگر)