لوودوپا: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نمایش تاریخچه به صورت تعاملی
→ تفاوت قدیمی‌ترتفاوت جدیدتر ←
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
دیداریویکی‌متن
Ali.khosroshahizadeh (بحث | مشارکت‌ها)
۴۶ ویرایش‌ها
جزبدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: پیوندبیرونی به ویکی‌پدیای فارسی پیوند بیش از حد به ویکی‌های دیگر ویرایشگر دیداری
Ali.khosroshahizadeh (بحث | مشارکت‌ها)
۴۶ ویرایش‌ها
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵۶: خط ۵۶:
| StdInChIKey = WTDRDQBEARUVNC-LURJTMIESA-N
| StdInChIKey = WTDRDQBEARUVNC-LURJTMIESA-N
}}
}}



'''لوودوپا''' {{انگلیسی|Levodopa}} یا L-DOPA
'''لوودوپا''' {{انگلیسی|Levodopa}} یا L-DOPA
خط ۶۳: خط ۶۴:
اشکال دارویی: [[قرص]]
اشکال دارویی: [[قرص]]


لوودوپا یکه آمینو اسید است که به عنوان بخشی از [[زیست‌شناسی|بیولوژی]] طبیعی انسان ها و حیوانات مورد استفاده قرار می گیرد. انسان ها نیز مانند بخشی از حیوانات لوودوپا را از طریق [[زیست‌ساخت|بیوسنتز]] اسید آمینه ی [[تیروزین|L-tyrosine]] می سازد. لوودوپا در عملکرد [[انتقال دهنده های عصبی]] [[دوپامین]]، [[نوراپی‌نفرین|نوراپی نفرین(نورآدرنالین)]] و همچنین [[اپی‌نفرین|اپی نفرین]] (که همه آین انتقال دهنده ها با هم با عنوان [[کاتکول آمین]] شناخته می شوند) تاثیر بسازایی دارد. به علاوه لوودوپا در آزادسازی [[فاکتورهای نوروتروفیک]] توسط مغز نیز دخالت دارند.
لوودوپا یکه آمینو اسید است که به عنوان بخشی از [[زیست‌شناسی|بیولوژی]] طبیعی انسان ها و حیوانات مورد استفاده قرار می گیرد. انسان ها نیز مانند بخشی از حیوانات لوودوپا را از طریق [[زیست‌ساخت|بیوسنتز]] اسید آمینه ی [[تیروزین|L-tyrosine]] می سازد. لوودوپا در عملکرد [[انتقال دهنده های عصبی]] [[دوپامین]]، [[نوراپی‌نفرین|نوراپی نفرین(نورآدرنالین)]] و همچنین [[اپی‌نفرین|اپی نفرین]] (که همه آین انتقال دهنده ها با هم با عنوان [[کاتکول آمین]] شناخته می شوند) تاثیر بسازایی دارد. به علاوه لوودوپا در آزادسازی [[فاکتورهای نوروتروفیک]] توسط مغز نیز دخالت دارند.<ref>{{cite journal | last1 = Citation | last2 = Lopez | first2 = VM | last3 = Decatur | first3 = CL | last4 = Stamer | first4 = WD | last5 = Lynch | first5 = RM | last6 = McKay | first6 = BS | year = 2008 | title = L-DOPA is an endogenous ligand for OA1 | url = | journal = PLoS Biol | volume = 6 | issue = 9| page = e236 | doi = 10.1371/journal.pbio.0060236 | pmid=18828673 | pmc=2553842}}</ref><ref>{{cite journal | last1 = Hiroshima Y1 | first1 = Miyamoto H | last2 = Nakamura | first2 = F | display-authors = etal | date = Jan 2014 | title = The protein Ocular albinism 1 is the orphan GPCR GPR143 and mediates depressor and bradycardic responses to DOPA in the nucleus tractus solitarii| url = | journal = Br J Pharmacol | volume = 171 | issue = 2| pages = 403–14 | doi = 10.1111/bph.12459 | pmc = 3904260}}</ref>


لوودوپا می تواند به شکل خالص خود تولید شده و به عنوان ماده مخدر روانگردان به فروش برسد. نام های تجاری این ماده عبارتند از Sinemet, Pharmacopa, Atamet, Stalevo, Madopar و همچنین Prolopa.
لوودوپا می تواند به شکل خالص خود تولید شده و به عنوان ماده مخدر روانگردان به فروش برسد. نام های تجاری این ماده عبارتند از Sinemet, Pharmacopa, Atamet, Stalevo, Madopar و همچنین Prolopa.<ref name=Martens>Jürgen Martens, Kurt Günther, Maren Schickedanz: "Resolution of Optical Isomers by Thin-Layer Chromatography: Enantiomeric Purity of Methyldopa", Arch. Pharm. (Weinheim) 1986, 319, S.&nbsp;572−574. (DOI:10.1002/ardp.19863190618)</ref>


== موارد مصرف ==
== موارد مصرف ==
لوودوپا در درمان بیماری پارکینسون مصرف می‌شود. لوودوپا کندی حرکات (برادی کینزی) و سختی عضلات (رژیدیتی) بیماران پارکینسونی را بیشتر از رعشه (ترمور) بهبود می‌بخشد. لوودوپا به منظور افزایش غلظت دوپامین در درمان بیماری پارکینسون و [[بیماری سگاوا]] مورد استفاده قرار می گیرد. این روش درمانی برای نخستین بار توسط George Cotzias و همکارانش اثبات و اجرا شد که به پاس این کشف برنده [[جایزه لسکر|جایزه لاسکر]] نیز شدند.
لوودوپا در درمان بیماری پارکینسون مصرف می‌شود. لوودوپا کندی حرکات (برادی کینزی) و سختی عضلات (رژیدیتی) بیماران پارکینسونی را بیشتر از رعشه (ترمور) بهبود می‌بخشد. لوودوپا به منظور افزایش غلظت دوپامین در درمان بیماری پارکینسون و [[بیماری سگاوا]] مورد استفاده قرار می گیرد. این روش درمانی برای نخستین بار توسط George Cotzias و همکارانش اثبات و اجرا شد که به پاس این کشف برنده [[جایزه لسکر|جایزه لاسکر]] نیز شدند.<ref>[http://www.laskerfoundation.org/awards/1969_c_description.htm Lasker Award 1969 Description], accessed April 1, 2013</ref><ref>Tanya Simuni and Howard Hurtig. "Levadopa: A Pharmacologic Miracle Four Decades Later", in [https://books.google.com/books?id=zUp54Dm-Y7MC& Parkinson's Disease: Diagnosis and Clinical Management] (Google eBook). Eds. Stewart A Factor and William J Weiner. Demos Medical Publishing, 2008</ref>


دوپامین ماده‌ای است که نبود یا کمبود آن در مغز موجب بیماری پارکینسون می‌شود. بدن می‌تواند در عقده‌های مغز لوودوپا را به دوپامین تبدیل کند لذا بهبودی قابل توجهی در بیماران پارکینسونی انتظار می‌رود.
دوپامین ماده‌ای است که نبود یا کمبود آن در مغز موجب بیماری پارکینسون می‌شود. بدن می‌تواند در عقده‌های مغز لوودوپا را به دوپامین تبدیل کند لذا بهبودی قابل توجهی در بیماران پارکینسونی انتظار می‌رود.
خط ۷۴: خط ۷۵:
زمانی که لوودوپا وارد [[سیستم عصبی مرکزی]] می شود به وسیله آنزیم Aromatic <small>L</small>-amino acid decarboxylase به دوپامین تبدیل می شود. [[پیریدوکسال فسفات]] (ویتامین ب۶) یکی از [[کوفاکتور]] های مهم در این واکنش محسوب می شود در نتیجه گاهی همراه لوودوپا برای بیمار تجویز می شود.
زمانی که لوودوپا وارد [[سیستم عصبی مرکزی]] می شود به وسیله آنزیم Aromatic <small>L</small>-amino acid decarboxylase به دوپامین تبدیل می شود. [[پیریدوکسال فسفات]] (ویتامین ب۶) یکی از [[کوفاکتور]] های مهم در این واکنش محسوب می شود در نتیجه گاهی همراه لوودوپا برای بیمار تجویز می شود.


علاوه بر سیستم عصبی مرکزی، لوودوپا در [[دستگاه عصبی پیرامونی|سیستم عصبی محیطی]] نیز به دوپامین تبدیل می شود. سیگنالینگ بیش از حد دوپامین در سیستم عصبی میحطی می تواند عوارض جانبی فراوانی داشته باشد. برای پیشگیری از دکربوکسیلاسیون دوپامین، این دارو اغلب به صورت ترکیب با سایر داروها مانند [[لوودوپابی]] (لودوپا + بنسرازید) و [[لوودوپاسی]] (لودوپا + کاربی دوپا) بیشتر به کار می‌رود که سرعت تبدیل لودوپا به دوپامین در بدن را کاهش می‌دهد و موجب می‌شود لوودوپای بیشتری از سد خونی مغز عبور کند. به زبانی دیگر، به طور معمول در کنار لوودوپا از مهارکننده ی دوپامین محیطی مثل [[کاربی‌دوپا|کاربدوپا]] (جهت ممانعت از تشکیل دوپامین در سیستم عصبی محیطی)استفاده می شود. عدم استفاده از این مهار کننده ها به حدی باعث عوارض جانبی لوودوپا می شود که در طول تاریخ عمل بسیاری سردرگمی شده بود.
علاوه بر سیستم عصبی مرکزی، لوودوپا در [[دستگاه عصبی پیرامونی|سیستم عصبی محیطی]] نیز به دوپامین تبدیل می شود. سیگنالینگ بیش از حد دوپامین در سیستم عصبی میحطی می تواند عوارض جانبی فراوانی داشته باشد. برای پیشگیری از دکربوکسیلاسیون دوپامین، این دارو اغلب به صورت ترکیب با سایر داروها مانند [[لوودوپابی]] (لودوپا + بنسرازید) و [[لوودوپاسی]] (لودوپا + کاربی دوپا) بیشتر به کار می‌رود که سرعت تبدیل لودوپا به دوپامین در بدن را کاهش می‌دهد و موجب می‌شود لوودوپای بیشتری از سد خونی مغز عبور کند. به زبانی دیگر، به طور معمول در کنار لوودوپا از مهارکننده ی دوپامین محیطی مثل [[کاربی‌دوپا|کاربدوپا]] (جهت ممانعت از تشکیل دوپامین در سیستم عصبی محیطی)استفاده می شود. عدم استفاده از این مهار کننده ها به حدی باعث عوارض جانبی لوودوپا می شود که در طول تاریخ عمل بسیاری سردرگمی شده بود. <ref name="Medicare">{{cite web | url=http://www.q1medicare.com/PartD-2014MedicarePlan-RetailDrugPriceprint.php?stateReg=22Tx&ndc=25010071115&formulary=00014006&contractId=S5660&planId=192&segmentId=0&zipCountyCode=0&cplanType=P&cletter=L&cmode=state | title=Medicare D | publisher=Medicare | date=2014 | accessdate=12 November 2015}}</ref> <ref name="Aton">{{citation |url=https://www.drugs.com/pro/lodosyn.html |title=Lodosyn |work=Drugs |date=nd |accessdate=12 November 2012 }}</ref>


همچنین ترکیب این دو دارو به عنوان یک درمان بالاقوه برای سندروم پای بیقرار نیز مورد مطالعه قرار داده شد و مشاهده ای از کاهش علائم این بیماری دیده نشد.
همچنین ترکیب این دو دارو به عنوان یک درمان بالاقوه برای سندروم پای بیقرار نیز مورد مطالعه قرار داده شد و مشاهده ای از کاهش علائم این بیماری دیده نشد.<ref>{{cite web |title=L-dopa for RLS |url=http://www.medicine.ox.ac.uk/bandolier/booth/RLS/dopa.html |date=1 April 2007 |publisher=[[Bandolier (journal)|Bandolier]] |accessdate=2008-10-16 |deadurl=yes |archiveurl=https://archive.is/20120903235838/http://www.medicine.ox.ac.uk/bandolier/booth/RLS/dopa.html |archivedate=3 September 2012 |df= }}</ref>


پس از تجویز داروی لوودوپا، دو نوع پاسخ مشاهده می شود:
پس از تجویز داروی لوودوپا، دو نوع پاسخ مشاهده می شود:
خط ۸۵: خط ۸۶:
== نقش بیولوژیکی ==
== نقش بیولوژیکی ==
لوودوپا را از طریق [[زیست‌ساخت|بیوسنتز]] اسید آمینه ی [[تیروزین|L-tyrosine]] ساخته می شود
لوودوپا را از طریق [[زیست‌ساخت|بیوسنتز]] اسید آمینه ی [[تیروزین|L-tyrosine]] ساخته می شود

[[پرونده:Catecholamine and trace amine biosynthesis.png|بندانگشتی|159x159px|در انسان ها، کاتکول آمین و phenethylaminergic trace amines از اسید آمینه ی فنیل‌آلانین ساخته می شوند.]]


== عوارض جانبی ==
== عوارض جانبی ==
خط ۱۱۳: خط ۱۱۴:
** [[Dopamine dysregulation syndrome|دوپامین سندرم اختلال در نظم]]
** [[Dopamine dysregulation syndrome|دوپامین سندرم اختلال در نظم]]


معمولا برای جلوگیری از این اثرات سعی می شود تا دوز لوودوپا تا حد ممکن کاهش پیدا کند.
معمولا برای جلوگیری از این اثرات سعی می شود تا دوز لوودوپا تا حد ممکن کاهش پیدا کند.<ref name="pmid17988927">{{cite journal |vauthors=Merims D, Giladi N | title = Dopamine dysregulation syndrome, addiction and behavioral changes in Parkinson's disease | journal = Parkinsonism Relat Disord | volume = 14 | issue = 4 | pages = 273–280 | year = 2008 | pmid = 17988927 | doi=10.1016/j.parkreldis.2007.09.007 }}</ref>


== تاریخچه ==
== تاریخچه ==
دانشمند سوئدی به نام [[:en:Arvid_Carlsson|Arvid Carlsson]] در دهه ۱۹۵۰ نشان داد که با تزریق لوودوپا در حیوانات، علائم بیماری پارکینسون در آن ها به شدت کاهش یافت. در راستای این تحقیق، کارلسون جایزه نوبل سال ۲۰۰۰ را دریافت کرد. در سال های ۱۹۶۰ و ۱۹۶۱ فردی به نام [[:en:Oleh_Hornykiewicz|Oleh Hornykiewicz]] به همراه همکارش [[:en:Walther_Birkmayer|Walther Birkmayer]] پس از اینکه متوجه کاهش چشمگیر میزان دوپامین در مغز بیماران پارکینسونی شد، مقاله ای در رابطه با تاثیر لوودوپا تزریق وریدی در درمان بیماری پارکینسون را منتشر کرد. این دارو بعد ها توسط [[:en:George_Cotzias|George Cotzias]] برای مسمومیت های منگنز و درمان های پارکینسونی توسعه یافت. همچنینیک متخصص مغز و اعصاب به نام [[الیور ساکس]] در کتاب خود با عنوان ''[[:en:Awakenings_(book)|Awakenings]] (که همنام با فیلمی با همین عنوان است)'' این روش درمانی را به تفصیل شرح داد.
دانشمند سوئدی به نام [[:en:Arvid_Carlsson|Arvid Carlsson]] در دهه ۱۹۵۰ نشان داد که با تزریق لوودوپا در حیوانات، علائم بیماری پارکینسون در آن ها به شدت کاهش یافت. در راستای این تحقیق، کارلسون جایزه نوبل سال ۲۰۰۰ را دریافت کرد. در سال های ۱۹۶۰ و ۱۹۶۱ فردی به نام [[:en:Oleh_Hornykiewicz|Oleh Hornykiewicz]] به همراه همکارش [[:en:Walther_Birkmayer|Walther Birkmayer]] پس از اینکه متوجه کاهش چشمگیر میزان دوپامین در مغز بیماران پارکینسونی شد، مقاله ای در رابطه با تاثیر لوودوپا تزریق وریدی در درمان بیماری پارکینسون را منتشر کرد. این دارو بعد ها توسط [[:en:George_Cotzias|George Cotzias]] برای مسمومیت های منگنز و درمان های پارکینسونی توسعه یافت. همچنینیک متخصص مغز و اعصاب به نام [[الیور ساکس]] در کتاب خود با عنوان ''[[:en:Awakenings_(book)|Awakenings]] (که همنام با فیلمی با همین عنوان است)'' این روش درمانی را به تفصیل شرح داد.


جایزه نوبل شیمی سال ۲۰۰۱ نیز به داروی لوودوپا مربوط بود. کمیته اهدای جایزه نوبل ۱/۴ جایزه آن سال را به [[:en:William_S._Knowles|William S. Knowles]] اهدا کردند که بر روی یکسری واکنش های شیمیایی خاص تمرکز کرده بود که در حالاتی نیز منجر به تولید لوودوپا می شد.<ref name="pmid13726012">{{cite journal|vauthors=EHRINGER H, HORNYKIEWICZ O | title=Distribution of noradrenaline and dopamine (3-hydroxytyramine) in the human brain and their behavior in diseases of the extrapyramidal system. | journal=Klin Wochenschr | year= 1960 | volume= 38 | issue= | pages= 1236–9 | doi= | pmc= | pmid=13726012 }}</ref> <ref name="pmid13869404">{{cite journal|vauthors=BIRKMAYER W, HORNYKIEWICZ O | title=The L-3,4-dioxyphenylalanine (DOPA)-effect in Parkinson-akinesia. | journal=Wien Klin Wochenschr | year= 1961 | volume= 73 | issue= | pages= 787–8 | doi= | pmc= | pmid=13869404 }}</ref> <ref>{{cite journal | last1 = Cotzias | first1 = GC | last2 = Papavasiliou | first2 = PS | last3 = Gellene | first3 = R | title = L-dopa in parkinson's syndrome | journal = The New England Journal of Medicine | volume = 281 | issue = 5 | pages = 272–273 | year = 1969 | pmid = 5791298 |name-list-format=vanc | doi = 10.1056/NEJM196907312810518 }}</ref> <ref>{{cite journal | doi = 10.1021/ar00087a006 | title = Asymmetric hydrogenation | year = 1983 | last1 = Knowles | first1 = William S. | journal = Accounts of Chemical Research | volume = 16 | issue = 3 | pages = 106–112}}</ref><ref>{{cite web | url = http://www.chem.wisc.edu/areas/reich/syntheses/dopa-monsanto-knowles.htm | title = Synthetic scheme for total synthesis of DOPA, L- (Monsanto) | publisher = UW Madison, Department of Chemistry | accessdate = Sep 30, 2013}}</ref><ref>{{cite journal|last1=Knowles|first1=W. S.|title=Application of organometallic catalysis to the commercial production of L-DOPA|journal=Journal of Chemical Education|date=March 1986|volume=63|issue=3|pages=222|doi=10.1021/ed063p222}}</ref>
جایزه نوبل شیمی سال ۲۰۰۱ نیز به داروی لوودوپا مربوط بود. کمیته اهدای جایزه نوبل ۱/۴ جایزه آن سال را به [[:en:William_S._Knowles|William S. Knowles]] اهدا کردند که بر روی یکسری واکنش های شیمیایی خاص تمرکز کرده بود که در حالاتی نیز منجر به تولید لوودوپا می شد.


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==

نسخهٔ ‏۲۵ ژوئن ۲۰۱۸، ساعت ۱۱:۵۴

L-DOPA
داده‌های بالینی
رده‌بندی داروهای
بارداری
روش مصرف داروoral, intravenous
کد ATC
وضعیت قانونی
وضعیت قانونی
داده‌های فارماکوکینتیک
زیست فراهمی30%
متابولیسمAromatic-L-amino-acid decarboxylase
نیمه‌عمر حذف0.75–1.5 hours
دفعrenal 70–80%
شناسه‌ها
شمارهٔ سی‌ای‌اس
پاب‌کم CID
IUPHAR/BPS
دراگ‌بنک
کم‌اسپایدر
UNII
KEGG
ChEBI
ChEMBL
CompTox Dashboard (EPA)
ECHA InfoCard100.000.405 ویرایش در ویکی‌داده
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیاییC9H11NO4
جرم مولی197.19 g/mol g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)
  • O=C(O)[C@@H](N)Cc1cc(O)c(O)cc1
  • InChI=1S/C9H11NO4/c10-6(9(13)14)3-5-1-2-7(11)8(12)4-5/h1-2,4,6,11-12H,3,10H2,(H,13,14)/t6-/m0/s1 ✔Y
  • Key:WTDRDQBEARUVNC-LURJTMIESA-N ✔Y
  (صحت‌سنجی)


لوودوپا (به انگلیسی: Levodopa) یا L-DOPA

رده درمانی: داروهای درمان پارکینسون

اشکال دارویی: قرص

لوودوپا یکه آمینو اسید است که به عنوان بخشی از بیولوژی طبیعی انسان ها و حیوانات مورد استفاده قرار می گیرد. انسان ها نیز مانند بخشی از حیوانات لوودوپا را از طریق بیوسنتز اسید آمینه ی L-tyrosine می سازد. لوودوپا در عملکرد انتقال دهنده های عصبی دوپامین، نوراپی نفرین(نورآدرنالین) و همچنین اپی نفرین (که همه آین انتقال دهنده ها با هم با عنوان کاتکول آمین شناخته می شوند) تاثیر بسازایی دارد. به علاوه لوودوپا در آزادسازی فاکتورهای نوروتروفیک توسط مغز نیز دخالت دارند.[۱][۲]

لوودوپا می تواند به شکل خالص خود تولید شده و به عنوان ماده مخدر روانگردان به فروش برسد. نام های تجاری این ماده عبارتند از Sinemet, Pharmacopa, Atamet, Stalevo, Madopar و همچنین Prolopa.[۳]

موارد مصرف

لوودوپا در درمان بیماری پارکینسون مصرف می‌شود. لوودوپا کندی حرکات (برادی کینزی) و سختی عضلات (رژیدیتی) بیماران پارکینسونی را بیشتر از رعشه (ترمور) بهبود می‌بخشد. لوودوپا به منظور افزایش غلظت دوپامین در درمان بیماری پارکینسون و بیماری سگاوا مورد استفاده قرار می گیرد. این روش درمانی برای نخستین بار توسط George Cotzias و همکارانش اثبات و اجرا شد که به پاس این کشف برنده جایزه لاسکر نیز شدند.[۴][۵]

دوپامین ماده‌ای است که نبود یا کمبود آن در مغز موجب بیماری پارکینسون می‌شود. بدن می‌تواند در عقده‌های مغز لوودوپا را به دوپامین تبدیل کند لذا بهبودی قابل توجهی در بیماران پارکینسونی انتظار می‌رود.

زمانی که لوودوپا وارد سیستم عصبی مرکزی می شود به وسیله آنزیم Aromatic L-amino acid decarboxylase به دوپامین تبدیل می شود. پیریدوکسال فسفات (ویتامین ب۶) یکی از کوفاکتور های مهم در این واکنش محسوب می شود در نتیجه گاهی همراه لوودوپا برای بیمار تجویز می شود.

علاوه بر سیستم عصبی مرکزی، لوودوپا در سیستم عصبی محیطی نیز به دوپامین تبدیل می شود. سیگنالینگ بیش از حد دوپامین در سیستم عصبی میحطی می تواند عوارض جانبی فراوانی داشته باشد. برای پیشگیری از دکربوکسیلاسیون دوپامین، این دارو اغلب به صورت ترکیب با سایر داروها مانند لوودوپابی (لودوپا + بنسرازید) و لوودوپاسی (لودوپا + کاربی دوپا) بیشتر به کار می‌رود که سرعت تبدیل لودوپا به دوپامین در بدن را کاهش می‌دهد و موجب می‌شود لوودوپای بیشتری از سد خونی مغز عبور کند. به زبانی دیگر، به طور معمول در کنار لوودوپا از مهارکننده ی دوپامین محیطی مثل کاربدوپا (جهت ممانعت از تشکیل دوپامین در سیستم عصبی محیطی)استفاده می شود. عدم استفاده از این مهار کننده ها به حدی باعث عوارض جانبی لوودوپا می شود که در طول تاریخ عمل بسیاری سردرگمی شده بود. [۶] [۷]

همچنین ترکیب این دو دارو به عنوان یک درمان بالاقوه برای سندروم پای بیقرار نیز مورد مطالعه قرار داده شد و مشاهده ای از کاهش علائم این بیماری دیده نشد.[۸]

پس از تجویز داروی لوودوپا، دو نوع پاسخ مشاهده می شود:

  • یک پاسخ کوته مدت که مربوط به نیمه ی عمر داروست.
  • پاسخ بلندمدت که مروبط به حداقل دو هفته بعدی است. در درمان پارکینسون این پاسخ معمولا برای مراحل اولیه بیماری مشاهده می شود که مغز هنوز توانایی خود را در ذخیره دوپامین از دست نداده است.

نقش بیولوژیکی

لوودوپا را از طریق بیوسنتز اسید آمینه ی L-tyrosine ساخته می شود


عوارض جانبی

عوارض جانبی لوودوپا شامل:

  • افت فشار خون به خصوص اگر دوز دارو بیش از حد بالا باشد.
  • آریتمی(به ندرت)
  • تهوع که اغلب با مصرف همراه مواد غذایی کاهش میابد. اگرچه پروتئین باعث کاهش جذب دارو می شود و ازآنجایی که لوودوپا یک اسید آمینه است در نتیجه پروتئین باعث مهار جذب داروی لوودوپا توسط بدن می شود.
  • خونریزی گوارشی
  • اختلال تنفس
  • ریزش مو
  • سردرگمی
  • مشکلات عاطفی به خصوص اضطراب افزایش بیش از حد میل جنسی
  • رویا دیدن زیاد و یا بی خوابی
  • توهم شنوایی یا بصری
  • اثرات یادگیری; برخی از شواهد نشان می دهد که این دارو حافظه کاری را بهبود می بخشد در حالی که به سایر عملکردهای پیچیده تر خدشه وارد میکند
  • خواب آلودگی و حمله خواب

عوارض جانبی داروی لوودوپا از سایر درمان های آنتی پارکینسونی مثل آنتی کولینرژیک ها کمتر است.

اثرات جدی تر داروی لوودوپا در درمان بیماری پارکینسون شامل:

معمولا برای جلوگیری از این اثرات سعی می شود تا دوز لوودوپا تا حد ممکن کاهش پیدا کند.[۹]

تاریخچه

دانشمند سوئدی به نام Arvid Carlsson در دهه ۱۹۵۰ نشان داد که با تزریق لوودوپا در حیوانات، علائم بیماری پارکینسون در آن ها به شدت کاهش یافت. در راستای این تحقیق، کارلسون جایزه نوبل سال ۲۰۰۰ را دریافت کرد. در سال های ۱۹۶۰ و ۱۹۶۱ فردی به نام Oleh Hornykiewicz به همراه همکارش Walther Birkmayer پس از اینکه متوجه کاهش چشمگیر میزان دوپامین در مغز بیماران پارکینسونی شد، مقاله ای در رابطه با تاثیر لوودوپا تزریق وریدی در درمان بیماری پارکینسون را منتشر کرد. این دارو بعد ها توسط George Cotzias برای مسمومیت های منگنز و درمان های پارکینسونی توسعه یافت. همچنینیک متخصص مغز و اعصاب به نام الیور ساکس در کتاب خود با عنوان Awakenings (که همنام با فیلمی با همین عنوان است) این روش درمانی را به تفصیل شرح داد.

جایزه نوبل شیمی سال ۲۰۰۱ نیز به داروی لوودوپا مربوط بود. کمیته اهدای جایزه نوبل ۱/۴ جایزه آن سال را به William S. Knowles اهدا کردند که بر روی یکسری واکنش های شیمیایی خاص تمرکز کرده بود که در حالاتی نیز منجر به تولید لوودوپا می شد.[۱۰] [۱۱] [۱۲] [۱۳][۱۴][۱۵]

جستارهای وابسته

جستارهای وابسته

منابع

  1. ↑ Citation; Lopez, VM; Decatur, CL; Stamer, WD; Lynch, RM; McKay, BS (2008). "L-DOPA is an endogenous ligand for OA1". PLoS Biol. 6 (9): e236. doi:10.1371/journal.pbio.0060236. PMC 2553842. PMID 18828673.
  2. ↑ Hiroshima Y1, Miyamoto H; Nakamura, F; et al. (Jan 2014). "The protein Ocular albinism 1 is the orphan GPCR GPR143 and mediates depressor and bradycardic responses to DOPA in the nucleus tractus solitarii". Br J Pharmacol. 171 (2): 403–14. doi:10.1111/bph.12459. PMC 3904260.
  3. ↑ Jürgen Martens, Kurt Günther, Maren Schickedanz: "Resolution of Optical Isomers by Thin-Layer Chromatography: Enantiomeric Purity of Methyldopa", Arch. Pharm. (Weinheim) 1986, 319, S. 572−574. (DOI:10.1002/ardp.19863190618)
  4. ↑ Lasker Award 1969 Description, accessed April 1, 2013
  5. ↑ Tanya Simuni and Howard Hurtig. "Levadopa: A Pharmacologic Miracle Four Decades Later", in Parkinson's Disease: Diagnosis and Clinical Management (Google eBook). Eds. Stewart A Factor and William J Weiner. Demos Medical Publishing, 2008
  6. ↑ "Medicare D". Medicare. 2014. Retrieved 12 November 2015.
  7. ↑ "Lodosyn", Drugs, nd, retrieved 12 November 2012
  8. ↑ "L-dopa for RLS". Bandolier. 1 April 2007. Archived from the original on 3 September 2012. Retrieved 2008-10-16.
  9. ↑ Merims D, Giladi N (2008). "Dopamine dysregulation syndrome, addiction and behavioral changes in Parkinson's disease". Parkinsonism Relat Disord. 14 (4): 273–280. doi:10.1016/j.parkreldis.2007.09.007. PMID 17988927.
  10. ↑ EHRINGER H, HORNYKIEWICZ O (1960). "Distribution of noradrenaline and dopamine (3-hydroxytyramine) in the human brain and their behavior in diseases of the extrapyramidal system". Klin Wochenschr. 38: 1236–9. PMID 13726012.
  11. ↑ BIRKMAYER W, HORNYKIEWICZ O (1961). "The L-3,4-dioxyphenylalanine (DOPA)-effect in Parkinson-akinesia". Wien Klin Wochenschr. 73: 787–8. PMID 13869404.
  12. ↑ Cotzias, GC; Papavasiliou, PS; Gellene, R (1969). "L-dopa in parkinson's syndrome". The New England Journal of Medicine. 281 (5): 272–273. doi:10.1056/NEJM196907312810518. PMID 5791298. {{cite journal}}: Unknown parameter |name-list-format= ignored (|name-list-style= suggested) (help)
  13. ↑ Knowles, William S. (1983). "Asymmetric hydrogenation". Accounts of Chemical Research. 16 (3): 106–112. doi:10.1021/ar00087a006.
  14. ↑ "Synthetic scheme for total synthesis of DOPA, L- (Monsanto)". UW Madison, Department of Chemistry. Retrieved Sep 30, 2013.
  15. ↑ Knowles, W. S. (March 1986). "Application of organometallic catalysis to the commercial production of L-DOPA". Journal of Chemical Education. 63 (3): 222. doi:10.1021/ed063p222.
  • فرهنگ داروهای ژنریک ایران، دکتر حشمتی، ۱۳۸۷
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=لوودوپا&oldid=23795550»