نعوظ
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نعوظ (در گفتار عامیانه شق شدن یا شق کردن) به بزرگ شدن و برآمدن کیر، نوک پستان، یا خروسه می‌گویند. در این حال آلت تناسلی بزرگ و سفت می‌شود. منظور از نعوظ بیشتر حالتی است که طی آن بافت‌های تهییج‌پذیر[۱] در آلت مردانه پر از خون می‌گردد و این اندام صورتی سفت‌تر به خود می‌گیرد تا عمل جنسی با سهولت بیشتری انجام شود.[۲]
ناتوانی جنسی مرد معمولاً ناتوانی در نعوظ است. دراین حالت عدم توانایی مکرر در حفظ نعوظ آلت تناسلی برای برقراری رابطه جنسی رخ می‌دهد.[۳] بزرگ شدن اندام جنسی مردان توسط سیستم عصبی خودکار کنترل می شود.
پانویس[ویرایش]
پیوند به بیرون[ویرایش]
 |
این یک نوشتار خُرد پزشکی است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |
