محیاء بنت امری‌القیس

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

محیا بنت امری القیس یکی از همسران علی بن ابی طالب است. گنجی شافعی، حسینی عاملی و مرتضی عاملی همسری را به نام محیا گزارش می‌کند و فرزندی مرده را به او منسوب می‌دانند در حالی که حمویی نامی از او نمی‌برد.[۱] ابن حجر عسقلانی گزارش می‌کند که پس از اسلام آوردن امری القیس، علی به همراه حسن و حسین به قبیله آنها وارد شدند و از دختران امری القیس خواستگاری کردند. امری القیس نیز سه دخترش را به عقد آن سه تن درآورد.[۲][۳] سال ولادتش را ۳ ه.ق و وفاتش را ۱۹ ه.ق دانسته اند. او به سال ۱۳ ه.ق به عقد علی بن ابی طالب در آمد.[۴]

تبار[ویرایش]

نام پدرش را امری القیس بن عدی بن اوس بن جابر بن کعب بن علیم بن کلب گزارش کرده است که از قبیله بنی کلب بوده است.[۵]

پانویس[ویرایش]