علی‌محمد حق‌شناس

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
علی‌محمد حق‌شناس
زاده۱۴ اردیبهشت ۱۳۱۹
جهرم
درگذشته۱۰ اردیبهشت ۱۳۸۹
بیمارستان پیامبران، تهران
پیشهزبان‌شناس، فرهنگ‌نویس، مترجم، شاعر و استاد دانشگاه
زمینه کاریزبان‌شناسی
ملیتایران ایرانی
جوایز

علی‌محمد حق‌شناس (۱۴ اردیبهشت ۱۳۱۹، جهرم – ۱۰ اردیبهشت ۱۳۸۹، تهران) زبان‌شناس، فرهنگ‌نویس و شاعر ایرانی، استاد گروه زبان‌شناسی دانشکدهٔ ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران، مؤلف و مترجم آثار متعدد در زمینهٔ ادبیات، زبان‌شناسی، تاریخ زبان‌شناسی و فرهنگ‌های انگلیسی به فارسی و از اعضای شورای بازنگری در شیوهٔ نگارش و خط فارسی بود. حق شناس عاشقانه ادبیات را دوست داشت و خودش گفت: پایم در زبانشناسی و سرم در ادبیات است. انسانی بسیار متواضع، خوش سخن، خلاق، باهوش و گیرا بود و به شیوه خاص خودش به زندگی و هنر و ادبیات می نگریست و با بیشتر صاحب قلمان دوران خودش حشر و نشر داشت.

زندگی[ویرایش]

ذوق خلاق و طبع روانش در آغاز راه او را به تدریس شعر انگلیسی رهنمون ساخت. . . . همواره تعدادی هم مستمع آزاد در "آرزوی باغ و گلستان" و دیدار "آن چهره مشعشع خندان" به کلاس می‌آمدند تا عجائب خدا را با دیدار معلمی پیامبرگونه نظاره کنند. ترجمه، نقد و فرهنگ‌نویسی دلگرمی‌های دیگر حق‌شناس بود. در عرصه نویسندگی حق‌شناس کیمیاگر واژه‌ها بود. برابرنهاده‌هایش که برگرفته از معنای واژه و نیز مبین آهنگ آن است ذهن را از تصویر سرشار می‌کند.

جلال سخنور[۱]

علی‌محمد حق‌شناس در ۱۴ اردیبهشت ۱۳۱۹ در خانواده‌ای مذهبی از بیت آیت‌الله حق‌شناس در جهرم به دنیا آمد. پدرش بازرگان بود. دیپلم ادبی را از دبیرستان نمازی شیراز اخذ کرد. حق‌شناس از دانشسرای عالی تهران (دانشگاه تربیت معلم و خوارزمی کنونی) در رشتهٔ زبان و ادبیات فارسی لیسانس گرفت. در دوران دانشجویی دوست و همنشین بیژن نجدی بود. سپس عازم انگلستان شد و از دانشگاه لندن در رشتهٔ زبان‌شناسی و آواشناسی همگانی دکتری گرفت. وی در سال ۱۳۵۲ به ایران بازگشت. نخست در دانشگاه ملی (دانشگاه شهید بهشتی کنونی) و بعد در دانشگاه تهران به تدریس پرداخت. او در سال ۱۳۸۵ به عنوان چهرهٔ ماندگار معرفی شد. حق‌شناس در روز جمعه ۱۰ اردیبهشت ۱۳۸۹ در بیمارستان پیامبران تهران درگذشت. در کلاردشت به خاک سپرده شد.

کتاب‌شناسی[ویرایش]

تألیف[ویرایش]

ترجمه[ویرایش]

شاگردان[ویرایش]

دکتر حق شناس در دانشگاه های تهران شاگردان زیادی داشت. گرچه در رشته زبانشناسی درس می داد، مشاوره پایان نامه دانشجویان دکترا و ارشد ادبیات فارسی را به عهده داشت. از مهمترین شاگردانش در ادبیات فارسی این ها هستند:

  • قیصر امین پور
  • مسعود جعفری جزه
  • کوروش صفوی
  • حمید عبدالهیان

منابع[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]