صالح کامرانی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
صالح کامرانی
زادهٔ۳۱ دسامبر ۱۹۷۲ ‏(۵۱ سال)
اهر، آذربایجان شرقی، ایران
ملیتایرانی
شهروندی سوئد
محل تحصیلدانشگاه شیراز
پیشهمدافع حقوق بشر، وکیل قضائی
حزب سیاسیحزب مرکزی آذربایجان
همسر(ها)مینا عسگری

صالح کامرانی (زاده ۱۹۷۲) وکیل، فعال حقوق بشر و سیاستمدار با ایرانی با اصالت آذربایجانی است. وی شهروند دوتابعیتی است و ملیتی سوئدی دارا است. عفو بین‌الملل، او را زندانی عقیدتی می‌داند. وی بارها به دلیل فعالیت‌هایش تهدید و مورد آزار و اذیت سرویس‌های امنیتی ایران قرار گرفت و در سال ۲۰۰۶ ربوده شد. او به یک سال زندان محکوم شد و پس صرف دوران محکومیت مجبور به ترک ایران شد و به سوئد رفت و در آنجا حزب مرکزی آذربایجان و تلویزیون آذنیوز تی‌وی AN.T را تأسیس کرد.

اوایل زندگی[ویرایش]

صالح کامرانی در ۳۱ دسامبر ۱۹۷۲ در شهر اهر آذربایجان شرقی ایران در خانواده ای آذربایجانی ایرانی متولد شد. پس از فارغ‌التحصیلی از دبیرستان، وارد دانشکده حقوق دانشگاه شیراز شد. کامرانی ضمن تحصیل در آنجا، دوره‌های زبان و ادبیات آذربایجانی را در خوابگاه دانشگاه آغاز کرد. کامرانی مدرک فوق لیسانس خود را نیز از دانشگاه شیراز دریافت کرده است.[۱]

حرفه و فعالیت[ویرایش]

کامرانی کار خود را پس از اتمام خدمت سربازی آغاز کرد. وی در تأسیس انجمن دانشجویان ترک دانشگاه شیراز و سردبیر روزنامه آذربایجانی و فارسی زبان ساوالان شرکت کرد. کامرانی بعداً نماینده تعدادی از فعالان آذربایجانی ایرانی بود که در ارتباط با فعالیتهای سیاسی یا فرهنگی خود بازداشت شده بودند، از جمله غلامرضا امانی، عباس لیسانی، حمید ایمان، سید جواد موسوی، هدایت ذاکر، محرم کامرانی، ابراهیم ساوالان، صالح مولا عباسی، جواد عباس و عباس نیک روان، به عنوان وکلای آنها در دادگاه از آنها دفاع کردند.[۲] او همچنین برای فعالان غیر آذربایجانی مانند محسن سازگارا کار کرد، و همچنین از فعالان عرب اهوازی[۳] از جمله یوسف عزیزی بنی طُرُف، دفاع کرد.[۴][۵] کامرانی بارها به دلیل فعالیت‌های خود تهدید شد و توسط سرویس‌های امنیتی ایران مورد آزار و اذیت قرار گرفت. در سال ۲۰۰۵ او با برادر خود، محرم کامرانی، بنیان‌گذار نشریات دانشجویی باخیش و اویانیش به ارومیه برای دفاع از یک فعال سیاسی رفت. در ارومیه نیمه شب همراه با برادرش را بازداشت کردند.[۶][۷] پس از سرکوب خشونت بار معترضان آذربایجانی ایرانی بر سر جنجال سوسک در سال ۲۰۰۶ و کشته شدن ده‌ها معترض،[۸] کامرانی گروهی به نام کمیته حفاظت از حقوق ملی تشکیل داد و مصاحبه با ایستگاه‌های مختلف تلویزیونی و رادیویی بین‌المللی را آغاز کرد. وی سپس در ۱۴ ژوئن ۲۰۰۶، هنگام بازگشت از تهران توسط سرویس‌های امنیتی ایران ربوده شد. اگرچه چند روزی محل زندگی وی نامعلوم بود، اما بعداً مشخص شد که وی در زندان اوین نگهداری می‌شود. این امر در ۱۹ ژوئن توسط همسرش مینا عسگری تأیید شد.[۹] اگرچه او در سال ۲۰۰۷ آزاد شد، اما در ۱۸ آگوست همان سال دوباره بازداشت شد و به یک سال زندان محکوم شد.[۱۰][۱۱] پس از آزادی، وی مجبور شد به دلیل آزار و اذیت و تهدید دوباره کشور را ترک کند. وی در سال ۲۰۱۰ کشور را ترک کرد و به سوئد رفت. در آنجا وی به عنوان یک متخصص مستقل مصاحبه با تعدادی از کانال‌های بین‌المللی را آغاز کرد و حزب مرکزی آذربایجان[۱۲] و تلویزیون آذنیوز تی‌وی AN.T را تأسیس نمود.[۱۳]

منابع[ویرایش]

  1. ↑ "Saleh Kamrani". Azerbaijan Central Party. Archived from the original on 16 June 2020. Retrieved 10 February 2021.
  2. ↑ "Saleh Kamrani". Azerbaijan Central Party. Archived from the original on 16 June 2020. Retrieved 10 February 2021.
  3. ↑ "Ahwazi: Authorities Detain Memorial Crowds". Voice of America. 22 January 2008. Archived from the original on 25 October 2019. Retrieved 10 February 2021.
  4. ↑ "Saleh Kamrani" (PDF). Amnesty International. 20 December 2006. Archived from the original (PDF) on 7 October 2019. Retrieved 10 February 2021.
  5. ↑ "جمهوری اسلامی و قانون اساسی: بحران دمکراسی در ایران (قسمت اول)". رادیو فردا. 30 March 2002. Archived from the original on 7 October 2019. Retrieved 10 February 2021. {{cite web}}: Text "The Islamic Republic and the Constitution: The Crisis of Democracy in Iran (Part 1)" ignored (help); Text "websiteرادیو فردا" ignored (help)
  6. ↑ "Saleh Kamrani" (PDF). Amnesty International. 20 December 2006. Archived from the original (PDF) on 7 October 2019. Retrieved 10 February 2021.
  7. ↑ "SALEH KAMRANI – male, lawyer and human rights defender, aged about 34". Lawyers' Rights Watch Canada. 26 March 2012. Archived from the original on 7 October 2019. Retrieved 10 February 2021.
  8. ↑ "Amnesty International. Iran, Annual Report, 2007". Amnesty International. Archived from the original on 13 July 2007. Retrieved 10 February 2021.
  9. ↑ "Iran: Forced disappearance of Mr. Saleh Kamrani". World Organisation Against Torture. 20 June 2006. Archived from the original on 10 February 2021. Retrieved 10 February 2021.
  10. ↑ "Hüquq müdafiəçisi Saleh Kamrani yenidən həbs edilib". Azadlig Radiosu. رادیو فردا. 21 August 2007. Archived from the original on 7 October 2019. Retrieved 10 February 2021.
  11. ↑ "Azerbaijani Iranian Activists Threatened". Voice of America. 25 December 2007. Archived from the original on 7 October 2019. Retrieved 10 February 2021.
  12. ↑ "Güney təşkilatları Nyu-Yorkda 'İranın Gələcəyi' toplantısına qatılıblar". Amerikanin Sasi. Voice of America. 29 September 2019. Archived from the original on 7 October 2019. Retrieved 10 February 2021.
  13. ↑ Malikoglu, Hamid (30 August 2019). "İran Azərbaycanı üçün yeni telekanal təsis edilib". Amerikanin Sasi. Voice of America. Archived from the original on 7 October 2019. Retrieved 10 February 2021.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=صالح_کامرانی&oldid=39436678»