درانی

د درانیانو واکمنی امپراطوری ابدالی درانی
۱۷۴۷–۱۸۲۶
پرچم
امپراتوری درانی در اوج خود در زمان احمد شاه درانی
پایتخت	قندهار
پایتخت در تبعید	کابل
زبان(های) رایج	فارسی
دین(ها)	اسلام
حکومت	پادشاهی
تاریخ
• بنیان‌گذاری	۱۷۴۷
• فروپاشی	۱۸۲۶
پیشین پسین افشاریان گورکانیان ماراتا افغانستان امپراتوری سیک ماراتا کمپانی هند شرقی

تاریخ افغانستان
مرتبط:
آریانا · خراسان
خلاصهٔ تاریخ افغانستان
دوران باستان عصر سنگ در مناطق شمالی هندوکش (صدهزار تا چهارهزار سال پیش از میلاد) عصر برنز و فرهنگ نیا-ایلامی در نیمروز (۱۸۰۰-۳۳۰۰ پ.م.) عصر برنز و تمدن دره سند در مُندیگک قندهار (۱۸۰۰-۳۲۰۰ پ.م.) عصر برنز و تمدن آمودریا در شمال افغانستان (۱۸۰۰–۲۱۰۰ پ.م.) عصر برنز جدید و عصر آهن و ورود اقوام ایرانی‌تبار (۷۰۰-۱۷۰۰ پ.م.) مادها (۷۲۸-۵۵۰ پ.م.) هخامنشیان (۵۵۰–۳۳۰ پ.م.) سلوکیان (۳۳۰-۱۵۰ پ.م.) مائوریا (۳۰۵-۱۸۰ پ.م.) دولت یونانی باختر (۲۵۶-۱۲۵ پ.م.) دولت یونانی هند (۱۸۰-۱۳۰ پ.م.) اشکانیان (۱۶۰ پ.م.-۲۲۵ م.) هندوسکاها (سکاها) (۲۰-۹۰ پ.م.) پادشاهی سورن/پَهلَوها (۲۰ پ.م.-۷۵ میلادی) کوشانیان (۱۳۵ پ.م.-۲۴۸ م.) ساسانیان (۲۳۰–۵۶۵ م.) ساسانیان کوشانی (۲۴۸–۴۱۰) کیداریان (۳۲۰–۴۶۵) هپتالیان (۴۱۰–۵۵۷) کابل‌شاهان (۵۶۵–۸۷۹)
سده‌های میانه خلفای راشدین (۶۴۲–۶۴۱ میلادی) امویان (۶۶۱–۷۵۰) عباسیان (۷۵۰–۸۲۱) طاهریان (۸۲۱–۸۷۳) صفاریان (۸۶۳–۹۰۰)) سامانیان (۸۷۵–۹۹۹) غزنویان (۹۶۳–۱۱۸۷) سلجوقیان (۱۰۳۷–۱۱۹۴) غوریان (۱۱۴۹–۱۲۱۲) خوارزمشاهیان (۱۰۷۷–۱۲۳۱) ایلخانان (۱۲۵۸–۱۳۵۳) کرتیان (۱۲۴۵–۱۳۸۱) خانات جغتای (۱۳۳۰-۱۳۸۱) تیموریان (۱۳۷۰–۱۵۰۶) گورکانیان (۱۵۰۱–۱۷۳۸) صفویان (۱۵۱۰–۱۷۰۹) هوتکیان (۱۷۰۹–۱۷۳۸) سدوزایی‌ها (۱۷۱۶–۱۷۳۲) افشاریان (۱۷۳۸–۱۷۴۷)
تاریخ معاصر دُرانی‌ها (۱۷۴۷–۱۸۲۳) خانات قندهار(۱۸۱۸–۱۸۵۵) امارت افغانستان (۱۸۲۳–۱۹۲۶) امارت سقاوی‌ها (۱۹۲۹) پادشاهی افغانستان (۱۹۲۶–۱۹۷۳) کودتای ۲۶ سرطان (۱۹۷۳) جمهوری افغانستان (۱۹۷۳–۱۹۷۸) انقلاب ثور (۱۹۷۸) جمهوری دموکراتیک (۱۹۷۸–۱۹۹۲) کودتا ۱۹۹۰ افغانستان (۱۹۹۰) دولت اسلامی (۱۹۹۲–۱۹۹۶) امارت اسلامی (۱۹۹۶–۲۰۰۱) تهاجم آمریکا (۲۰۰۱) دولت اسلامی (۲۰۰۱) دولت موقت/دولت انتقالی (۲۰۰۱–۲۰۰۴) جمهوری اسلامی (۲۰۰۴–۲۰۲۱) امارت اسلامی (۲۰۲۱–تاکنون) جنگ شوروی در افغانستان ۱۹۸۹–۱۹۹۲ ۱۹۹۲–۱۹۹۶ ۱۹۹۶–۲۰۰۱ ۲۰۰۱–۲۰۲۱
کتاب ·  رده:تاریخ افغانستان ·  درگاه

پشتون‌ها ریشه‌شناسی · پشتونوالی زبان · ادبیات · فرهنگ قبیله‌ها · پراکندگی دودمان‌ها (هوتکی · دودمان لودی · درّانی) پاکستان · افغانستان پشتونستان · پختون‌خوا پشتون‌سازی پشتون‌ستیزی

دُرّانی یا ابدالی نام قومی از افغانان (پشتون) ایرانی تبار است که در اطراف و حوالی قندهار در والسوالی ارغستان سکونت دارند. گفته می‌شود که بسبب کشیدن مروارید در گوش به این لقب ملقب گشتند و این قوم را ابدالی نیز می‌نامند. این طایفه اصلاً ابدالی نام داشت و پس از برآمدن احمدشاه درانی نامش به درانی تبدیل گردید. طایفهٔ ابدالی به چند تیره تقسیم می‌شد که از مهم‌ترین آن‌ها تیموري نسل تیمورشاه درانی یا سدوزی، پوپلزی یا بارکزی بود. بعد از قتل نادرشاه افشار (۱۱۶۰ ه‍. ق)، شعبهٔ سدوزایی (سدوزی یا صدوزایی) از تیره‌های پوپل‌زایی و سپس تیرهٔ بارکزایی در افغانستان حکومت کرده‌اند.

در زمان امرای اخیر خاصه محمودشاه درانی و کامران میرزا، جنگ‌های هرات بین ایران و افغانستان واقع شد. سلسلهٔ نورزایی بدست دوست محمدخان افغان منقرض شت و فرمانروائی به تیرهٔ بارکزائی منتقل گردید. پس از قتل نادرشاه افشار (۱۱۶۰ ه‍. ق)، و دسیسه انگلستان افغانان از تابعیت ایران بیرون رفتند و احمدخان را که رئیس قبیلهٔ درانی بود به پادشاهی برداشتند. وی مقام وزارت را به جمال‌خان رئیس قبیلهٔ بارکزایی – که با قبیلهٔ درانی رقابت داشتند – واگذاشت. از این تاریخ تا یک قرن بعد، این ترتیب برقرار بود؛ یعنی شاه از قبیلهٔ درانی و وزیر از قبیلهٔ بارکزایی اختیار می‌شد. احمدشاه سلسلهٔ درانی را (که از ۱۱۶۰ تا ۱۲۴۲ ه‍.ق حکومت کرده‌اند) تأسیس نمود و تمام افغانستان را مطیع کرد و چند بار به هند حمله برد و قسمتی از هند را ضمیمهٔ افغانستان نمود. زمان‌شاه نوادهٔ احمدشاه به قتل‌عام قبیلهٔ بارکزایی پرداخت، ولی این امر بر نفوذ افراد بارکزایی افزود و وسیلهٔ انقراض سلسلهٔ درانی شد. پس از چند سال هرج و مرج – یعنی در سال ۱۲۴۲ ه‍.ق / ۱۸۲۶ م. – دوست محمدخان برادر وزیر مقتول (فتح‌خان بارکزایی) به تخت پادشاهی افغانستان جلوس کرد.

نقش انگلیس در جدایی ایران و افغانستان

در محاصرۀ قلعۀ هرات توسط محمدشاه، الدرد پاتینجر نزد کامران میرزا رفت و او را از تسلیم شدن بازداشت و مطمئن کرد که دولت انگلستان به ایران اعلان جنگ خواهد کرد و نیز متعهد شد که تا هفت ماه قشون ایران را از دور هرات پراکنده‌سازد. او در هرات شروع به پرداخت وجه کرد و مبالغ گزافی پرداخت و موجب شد اهالی قلعه بیشتر مقاومت کنند.«مستر مک نیل» سفیر انگلستان در ایران نیز اطلاعات اردوی ایران را برای پاتپنجر می‌فرستاد. عملیات پیچیدۀ انگلیسی‌ها در افغانستان علیه ایران با نقش آفرینی پاتینجر و مانکجی که وابستگی مستقیم به سرویس اطلاعاتی بریتانیا داشتند، منجر به جداشدن هرات از خاک ایران شد. انگلیسی‌ها با غارت ذخایر و منابع کشور و استثمار صنعتگران و تحصیل‌کردگان ایرانی و مدیریت بر آنان، صنعت خودشان را به ایرانیان نمایاندند.

خراسان در زمان احمدشاه درانی

احمدشاه ابدالی، در سال ۱۷۴۷ میلادی دولتی در خراسان تشکیل داد. و در آن‌جا اعلام پادشاهی کرد. در واقع، هدف وی، همانند دیگر امپراتوران، سلطنت بر تمام ایران بود. اما، پس از چندی، قلمروی که او بر آن فرمانروایی می‌کرد، افغانستان نام گرفت.

دانشنامهٔ بریتانیکا، که یکی از معتبرترین منابع به‌زبان انگلیسی به‌شمار می‌رود، شاهنشاهی احمدشاه درانی را آخرین امپراتوری افغان خوانده‌است. این دانشنامه می‌افزاید که شاهنشاهی احمدشاه درانی پس از امپراتوری عثمانی، دومین امپراتوری جهان اسلام در نیمهٔ دوم قرن هجده بود که حدود قلمرو آن را از مشهد تا دهلی و از آمودریا تا دریای عرب دربر می‌گرفت.

احمدشاه درانی در فرمانی که در تاریخ ۱۶ شوال ۱۱۶۷ هجری قمری مطابق ۱۷۵۳ میلادی توسط او صادر شده و در نشریهٔ فرهنگ ایران زمین منتشر گردیده‌است، کلمه افغانستان را به کار نبرده و در عوض آرزو کرده‌است تا به یاری خداوند سراسر ایران را به زیر فرمان خود آورد:

... در این وقت که پروردگار عالم این دولت خداداد را به نواب همایون ما ارزانی فرموده‌است، منظور نظر اقدس چنان است که به فضل قادر لم‌یزل اسرای مسلمان که در عهد نادرشاه گرفتار گردیده نجات از ارض قدس دهیم و در عرض راه تون و قاین و غیره ولایات که به تصرف امنای دولت قاهره درآمده، هرچه اسیر مسلمان بود نجات یافته و حال قلعه مشهد را محاصره داریم. انشاالله همین که قلعه فتح شد به کلی کل ایران به تصرف آمد.

دانشنامهٔ بریتانیکا، شاهنشاهی احمدشاه درانی را آخرین امپراتوری افغان خوانده‌است.

الفنستون، محقق نامور انگلیسی، هنگامی که جامع‌ترین کتابش را در مورد افغان‌ها می‌نوشت، ضمن بحث در بارهٔ افغان‌های جنوب غرب، از احمدشاه درانی به‌عنوان مؤسس افغانستان معاصر چنین یاد می‌کند:

احمدشاه خرد مندانه، اساس یک امپراتوری بزرگ را نهاد. هنگام در گذشت او متصرفاتش از غرب خراسان تا سر هند و از آمو تا دریای هند گسترش داشت و این‌همه را یا با انعقاد پیمان به‌دست آورده بود یا در عمل (به زور شمشیر) تصرف کرده بود.

پس از مرگ احمدشاه درانی پسرش تیمورشاه جانشین او شد (۱۷۷۳–۱۷۹۳ م) تیمورشاه هم سه بار به خراسان که زیر تسلط دولت افشاری بود، لشکر کشید و هربار پس از تصرف مشهد و اخذ خراج و مالیات به افغانستان مراجعت کرد. به‌این ترتیب شاهرخ نواده نادر شاه افشار به‌ صورت تحت‌الحمایه و خراج‌گزار افغان‌ها درآمده بود و مدت نیم قرن بر خراسان سلطنت کرد.

فهرست امیران

امرای شعبهٔ سدوزایی بترتیب عبارت بوده‌اند از:

• احمدشاه درانی (۱۷۴۷–۱۷۷۳)
• تیمورشاه درانی (۱۷۷۳–۱۷۹۳)
• زمان شاه درانی (۱۷۹۳–۱۸۰۱)
• شاه‌محمود درانی (۱۸۰۱–۱۸۰۳)، (۱۸۰۹–۱۸۱۸)
• شاه شجاع درانی (۱۸۰۳–۱۸۰۹)، (۱۸۳۹–۱۸۴۲)
• سلطان‌علی‌شاه درانی (کابل) (۱۸۱۸–۱۸۱۹)
• ایوب‌شاه درانی (پیشاور و کشمیر) (۱۸۱۹–۱۸۲۳)
• کامران میرزا (هرات)

منابع

• طبقات سلاطین اسلام
• مجمل‌التواریخ گلستانه

پیوند به بیرون

• دانشنامهٔ جهان اسلام، مدخل «درانیان»