پرش به محتوا

اشکانیان (شاهنامه)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پادشاهی اشکانی

۳۰۸۴–۳۳۶۷ (پس از کیومرث)
وضعیتپادشاهی
حکومتپادشاهی موروثی
پادشاه 
• ‌
اشک
• ‌
شاپور
• ‌
گودرز
• ‌
بیژن
• ‌
نرسی
• ‌
اورمزد
• ‌
خسرو
• ‌
اردوان
دوره تاریخیدوران اساطیری ایران
• بنیان‌گذاری
۳۰۸۴
• فروپاشی
۳۳۶۷ (پس از کیومرث)
پیشین
پسین
کیانیان
ساسانیان (شاهنامه)

اشکانیان سومین دودمان پادشاهی ایران اساطیری و دودمانی ملوک‌الطوایفی در شاهنامه و اسطوره‌شناسی ایرانی می‌باشد. شاهان اشکانی برپایهٔ شاهنامهٔ فردوسی و دیگر منابع ایرانی، هشت تن بودند که دویست و هشتاد و سه سال (۳۰۸۴–۳۳۶۷ پس از کیومرث) پادشاهی کرده‌اند و تبارشان به کی‌قباد می‌رسد؛ نخستین شاه اشکانی "اشک" و واپسین شاه اشکانی "اردوان" است. پادشاهی اشکانی به‌دست اردشیر بابکان سرنگون شد و پادشاهی ساسانی بنیان‌نهاده شد.

در شاهنامه

[ویرایش]
کنون‌ای سراینده فرتوت مردسوی گاه اشکانیان بازگرد
چه گفت اندر آن نامه‌ی راستانکه گوینده یاد آرد از باستان
پس از روزگار سکندر جهانچه گوید کرا بود تخت مهان
چنین گفت داننده دهقان چاچکزان پس کسی را نبد تخت عاج
بزرگان که از تخم آرش بدنددلیر و سبکسار و سرکش بدند
به گیتی به هر گوشه‌یی بر یکیگرفته ز هر کشوری اندکی
چو بر تختشان شاد بنشاندندملوک طوایف همی خواندند
برین گونه بگذشت سالی دویستتو گفتی که اندر زمین شاه نیست
نکردند یاد این ازان آن ازینبرآسود یک چند روی زمین
سکندر سگالید زینگونه رایکه تا روم آباد ماند به جای
نخست اشک بود از نژاد قباددگر گرد شاپور خسرو نژاد
ز یک دست گودرز اشکانیانچو بیژن که بود از نژاد کیان
چو نرسی و چون اورمزد بزرگچو آرش که بد نامدار سترگ
چو بنشست بهرام ز اشکانیانخردمند و با رای و روشنروان
چو زو بگذری نامدار اردوانببخشید گنجی با رزانیان
ورا خواندند اردوان بزرگکه از میش بگسست چنگال گرگ
ورا بود شیراز تا اصفهانکه داننده خواندش مرز مهان
به اصطخر بد بابک از دست اویکه تنین خروشان بد از شست اوی
چو کوتاه شد شاخ و هم بیخشاننگوید جهاندار تاریخشان
سکندر چو نومید گشت از جهانبیفگند رایی میان مهان
بدان تا نگیرد کس از روم یادبماند مران کشور آباد و شاد
چو دانا بود بر زمین شهریارچنین آورد دانش شاه بار

فردوسی

پس از این بخش، فردوسی به شرح شوریدن ساسانیان بر اشکانیان و شورش اردشیر بابکان می‌پردازد.[۱]

فهرست پادشاهان اشکانی

[ویرایش]

این فهرست بر پایهٔ شاهنامهٔ خالقی مطلق فراهم شده‌است:

چیدمان پادشاه سکه
۱ اشک
۲ شاپور
۳ گودرز
۴ بیژن
۵ نرسی
۶ اورمزد
۷ خسرو
۸ اردوان

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. رجبی، پرویز (۱۳۸۶). «اَرْدِشیرِ بابَکان». دانشنامه ایران. ج. ۲. تهران: بنیاد دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. ص. ۳۲۴-۳۲۶. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۷۰۲۵-۵۹-۱. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۷ نوامبر ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۲۰۱۲-۱۰-۲۲.