کشتار جانوران
کشتار جانوران ترکیبی است که برای توصیف سلاخی، کشتن، یا قصابی جانوران برای منظورهایی از جمله تهیه غذا، به کار میرود. این ترکیب اغلب برای اشاره به کشتار جانوران اهلی خوراکی به کار میرود. به مکانی که ویژه کشتار باشد، «کشتارگاه» یا «سلاخخانه» میگویند.[۱]
بیشتر جانورانی که در کشتارگاهها کشته میشوند را گاو، گوساله، گوسفند، گاومیش، بز، خوک، و ماکیانی چون مرغ، بوقلمون، اردک تشکیل میدهند. ماهیان نیز در صنعت آبزیپروری به تعداد فراوان کشتار میشوند.
روشها و قانونهای گوناگون کشتار
روشهای مذهبی
آیین کشتار جانوران برای تولید مواد غذایی نیز به کار گرفته میشود. دو روش عمده مذهبی در جهان در این زمینه عبارتند از:
- ذبح - قانون اسلامی درباره کشتار جانوران حلال گوشت
- شحیطه - قانون آیین یهود درباره روش کشتن جانوران. (همچنین ببینید: کوشر)
ایالات متحده
وزارت کشاورزی ایالات متحده آمریکا مسوول ارائه قانون درباره چگونگی کشتار جانوران در ایالات متحده است. در آمریکا جانوران به چهار روش «گاز دیاکسید کربن» و «تفنگ بادی فشار بالا» و «شلیک گلوله» و «گذر دادن جریان قوی برق»، بی حس و سپس کشتار میشوند.[۲]
ایران
در ایران به دلیل قوانین اسلامی، ذبح روش اصلی کشتار است و خوک به کشتارگاه فرستاده نمیشود. طبق قانون، کشتار در معابر همگانی ممنوع است.[۳]
جستارهای وابسته
منابع
- ↑ «واژهنامه دهخدا». دریافتشده در ۲۳ نوامبر ۲۰۱۱.
- ↑ «Humane Slaughter of Livestock Regulations (National Citation: 9 C.F.R. 313.1 - 90)». Animal Legal and Historical Center. دریافتشده در ۲۳ نوامبر ۲۰۱۱.
- ↑ «کشتار دام در معابر ممنوع است». دیدهبان حقوق جانوران ایران. دریافتشده در ۲۳ نوامبر ۲۰۱۱.