شهرستان ساوه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه است که توسط 5.123.129.47 (بحث) در تاریخ ‏۳۰ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۲۲:۳۲ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی داشته باشد.

شهرستان ساوه
اطلاعات کلی
کشور ایران
استانمرکزی
مرکز شهرستانساوه
سایر شهرهاساوه، آوه، غرق‌آباد، نوبران
بخش‌هامرکزی، نوبران
سال تأسیس۱۳۱۶
اداره
فرماندارعلی میرزایی
مردم
جمعیت۲۸۳٬۵۳۸ نفر (۱۳۹۵)[۱]
مذهباسلام؛ شیعه،
[۲]
داده‌های دیگر
پیش‌شمارهٔ تلفن۰۸۶

شهرستان ساوه یکی از شهرستان‌های استان مرکزی ایران است که مرکز آن شهر ساوه است. این شهرستان از دو بخش به نام‌های مرکزی و نوبران تشکیل شده‌است.[۳]

از محصولات کشاورزی ساوه می‌توان به انار و طالبی اشاره نمود. شهرستان ساوه دارای ۱۰ هزار هکتار باغ انار می‌باشد که سالانه ۱۵۰ هزار تن انار از آن برداشت می‌شود.[۴]

جغرافیا

در تقسیمات کشوری جدید ایران که در سال ۱۳۱۶ شکل گرفت، ساوه شهرستانی تابع استان گیلان (یکم) شد. در بیستم مهر ۱۳۲۶ به تصویب هیئت‌وزیران، استان تهران تشکیل شد و شهرستان ساوه از گیلان جدا و به تهران ملحق شد. شهرستان ساوه اکنون دومین شهرستان استان مرکزی از نظر جمعیت است و از شمال به شهرستان زرندیه از شرق به شهرستان قم از جنوب به شهرستان تفرش و از غرب به استان همدان محدود می‌شود.[۵]

دهستان‌ها

نقاط شهری: آوه، ساوه

نقاط شهری: غرق‌آباد، نوبران

جمعیت

بنابر سرشماری مرکز آمار ایران، جمعیت شهرستان ساوه در سال ۱۳۹۵ برابر با ۲۸۳٬۵۳۸ نفر و ۸۷٬۴۴۴ خانوار بوده‌است.[۱]

آثار تاریخی

نمایی از مسجد جامع ساوه
نمایی از ضریح و کاشی‌کاری‌های داخلی امامزاده سید اسحاق

نظر به اینکه ساوه یکی از شهرستان‌های باستانی ایران زمین است لذا آثار باستانی آن نسبتاً زیاد می‌بوده تا اینکه در حمله مغول و بعد به دست سپاهیان تیمور لنگ اکثر آن‌ها منهدم گردید.

جاذبه‌های طبیعی

نگارخانه

سراسرنمای سد الغدیر پس از سرریز شدن و تکمیل ظرفیت، خرداد ۱۳۹۸

جستارهای وابسته

منابع

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ «نتایج سرشماری ایران در سال ۱۳۹۵». درگاه ملی آمار. بایگانی‌شده از اصلی (اکسل) در ۲۰ شهریور ۱۴۰۲.
  2. «اداره فرهنگ وارشاد اسلامی شهرستان ساوه | وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۷ ژوئیه ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۶ ژوئن ۲۰۱۲.
  3. اطلس گیتاشناسی استان‌های ایران، تهران: ۱۳۸۳ خ.
  4. برداشت انار - ساوه ایسنا
  5. «موقعیت جغرافیایی ساوه». پورتال شهرداری. دریافت‌شده در ۱۹ ژانویه ۲۰۱۲.
  6. اقتباس از نشریه سیمای طلایی ساوه تک شماره ۱۳۸۱ و چاپ شده در نقشه راهنمای شهر ساوه چاپ مؤسسه جغرافیائی و کارتو گرافی سحاب