بخش سومار
بخش سومار یکی از بخش‌های تابع شهرستان قصر شیرین در استان کرمانشاه در غرب ایران است.[۱] این شهر مرزی کمترین فاصله را با بغداد دارد. سومار در جنگ ایران و عراق به کلی تخریب شد و اغلب مردم آن به شهرهایی همچون ایلام، ایوان غرب و کرمانشاه مهاجرت کردند و پس از جنگ نیز بازسازی به صورت جدی در آن انجام نشد.
تقسیمات کشوری
[ویرایش]- بخش سومار
شهر : سومار
روستاها
[ویرایش]روستاهای بخش سومار:[۲]
- دهستان سومار
- پم
- شتران
- ممر یک
- ممر دو
- ممر سه
- کله جوب
- نعل شکن
- نی پهن
- گزین
- ملاجافر
- تاریون
- سیاه سیاه
- سرآسیاو
- دارویسالی
- ورگچ
- شرف شاه
جمعیت کنونی
[ویرایش]بنابر سرشماری مرکز آمار ایران، جمعیت بخش سومار شهرستان قصر شیرین در سال ۱۳۸۵ برابر با ۱۴۷۷ نفر بوده‌است.[۳]
مردم
[ویرایش]مردم بخش سومار کُرد هستند. اکثریت مردم از ایل کلهر و غالب جمعیت آنان از تیرۀ کلهر گیلانغرب و ایوان غرب و اقلیت کمی از ایل ارکوازی هم در بخش هستند.
اماکن زیارتی
[ویرایش]مقبرۀ امامزاده سیدعلی در این بخش واقع شده‌است.[نیازمند منبع]
معضل محیط زیست
[ویرایش]در فروردین ۱۴۰۲ معاون محیط زیست طبیعی ادارۀ کل محیط زیست استان کرمانشاه از سومار و اطراف منطقۀ زله‌زرد به عنوان یکی از مناطق استان کرمانشاه نام برد که به دلیل کم‌آبی و خشکی در سال‌های اخیر می‌تواند در آینده‌ای نزدیک به کانونی برای ریزگرد در استان کرمانشاه تبدیل شود.[۴]
منابع
[ویرایش]- ↑ اطلس گیتاشناسی استان‌های ایران، تهران: ۱۳۸۳ خ.
- ↑ درگاه ملی آمار
- ↑ «نتایج سرشماری ایران در سال ۱۳۸۵». درگاه ملی آمار. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۲۱ آبان ۱۳۹۲.
- ↑ خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا): هشیلان و سومار امکان تبدیل شدن به کانون ریزگرد را دارند، نوشته‌شده در ۲۶ فروردین ۱۴۰۲؛ بازدید در ۲۶ فروردین ۱۴۰۲.
