پرش به محتوا

سلطان‌نشین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

سلطان‌نشین[۱] (به عربی: سلطنة) یک نوع نظام سلطنتی است که یک سلطان بر آن حکم می‌راند.[۲][۳] در طول تاریخ، واژگان سلطنت و سلطان‌نشین با یک معنا در بسیاری از حکومت‌ها به‌کار رفته‌اند؛ اگرچه واژهٔ «سلطنت» از دیرباز کاربرد کلی‌تری داشته است. روی هم رفته، هر کشوری که حاکم آن عنوان رسمی «سلطان» داشته باشد، یک سلطان‌نشین محسوب می‌شود؛ مانند سلطان‌نشین عمان.[۴]

فهرست سلطان‌نشین‌ها

[ویرایش]

فهرست زیر شامل برخی از حکومت‌ها یا سرزمین‌ها در طول تاریخ است که تمام یا برخی از فرمانروایان آن عنوان رسمی یا لقب «سلطان» داشته‌اند:

فعلی

[ویرایش]

گذشته

[ویرایش]
آناتولی، قفقاز و آسیای میانه
شبه‌جزیره عربستان
آفریقا
جنوب آسیا
شرق و جنوب شرق آسیا

در اندونزی (هند شرقی هلند سابق):

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. مصوبهٔ فرهنگستان زبان و ادب فارسی: «Sultanate». واژه‌های مصوّب فرهنگستان. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۰-۱۵.
  2. "Sultanate" (به انگلیسی). Collins English Dictionary. Retrieved 2024-10-15.
  3. "Sultanate". Britannica Dictionary (به انگلیسی). Retrieved 2024-10-15.
  4. «سلطان‌نشین عمان». ایندیپندنت فارسی. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۰-۱۵.

برای مطالعه بیشتر

[ویرایش]
  • "Sultanates" [سلطان‌نشین‌ها]. www.encyclopedia.com (به انگلیسی). Retrieved 2024-10-15.
  • "Sultanates: modern" [سلطان‌نشین‌های مدرن]. www.encyclopedia.com (به انگلیسی). Retrieved 2024-10-15.