یبغو

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

یبغو یا جبغو یا پیغبو (انگلیسی: Yabgu)، یک منصب، عنوان و لقب سیاسی و اداری است که به ترکان در قرون اولیه اطلاق می‌شد. این عنوان بیشتر برای حکام، شاهان محلی، پادشاهان و خاقان‌‌های ترک به کار می‌رفت.

منابع[ویرایش]