ایالت
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
واحد سیاسی و سرزمینی تشکیل‌دهنده دولت فدرال را ایالَت[۱] می‌گویند. واحدهای سیاسی تشکیل‌دهنده کشورهای غیر فدرال را استان می‌گویند.
ایالت به مجموعه‌ای و یا گروهی خود مختار گویند که بر روی منطقه‌ای بطور مستقل اختیار حکومتی دارند. [۲] و بر خلاف استان، ایالت دارای حالت خودمختارتری است.
بر خلاف کشور، ایالت معمولاً قسمتی از یک مجموعه بزرگتر (مثل کشور) است. بطور نمونه، کشور آلمان از ایالات بایرن، زاکسن، و... و کشور آمریکا از ۵۰ ایالت جدا از هم همانند هاوایی، تگزاس، فلوریدا، و... تشکیل یافته‌اند که هر یک قوانین و اختیارات خود را دارند.
در کشورهایی با ساختار فدرال قدرت بین حکومت مرکزی و ایالاتش تقسیم می شود.[۳]
منابع[ویرایش]
ویکی پدیای انگلیسی http://en.wikipedia.org/wiki/Federated_state
- ↑ «ایالت» [علوم سیاسی و روابط بین‌الملل] هم‌ارزِ «state»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر حسن حبیبی، «فارسی»، در دفتر پنجم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ۹۷۸-۹۶۴-۷۵۳۱-۷۶-۴ (ذیل سرواژهٔ ایالت2)
- ↑ state - Definition from the Merriam-Webster Online Dictionary
- ↑ ویکی پدیا انگلیسی http://en.wikipedia.org/wiki/Federated_state
|
