احمد سمیعی گیلانی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
اشتباه احمد سمیعی دامغانی قید شده بود توضیحات دیگر دارد
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: برگردانده‌شده ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۶: خط ۶:
| اندازه تصویر =
| اندازه تصویر =
| عنوان تصویر =
| عنوان تصویر =
| زادروز =۱۱ بهمن ۱۲۹۹ (۹۹ سال)
| زادروز =۱۱ بهمن ۱۲۹۹ (۱۰۰ سال)
| زادگاه = تهران
| زادگاه = تهران
| تاریخ مرگ =
| تاریخ مرگ =

نسخهٔ ‏۳۰ ژانویهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۰۵:۳۲

احمد سمیعی " گیلانی "
زادهٔ۱۱ بهمن ۱۲۹۹ (۱۰۰ سال)
تهران
ملیتایرانی
تحصیلاتکارشناسی‌ارشد
محل تحصیلتهران
پیشهمترجم، نویسنده
شناخته‌شده برایعضو پیوستهٔ فرهنگستان زبان و ادب فارسی، منتخب اولین همایش چهره‌های ماندگار

احمد سمیعی " گیلانی " (زادهٔ ۱۱ بهمن ۱۲۹۹) مترجم و نویسندهٔ ایرانی و عضو پیوستهٔ فرهنگستان زبان و ادب فارسی است.[۱]

زندگی

سمیعی در کوچهٔ افشارها، سنگلج تهران در خانواده‌ای گیلانی به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در رشت گذراند و سپس وارد دانشگاه تهران شد.[۲] در اواخر دههٔ ۱۳۴۰ به‌عنوان ویراستار در مؤسسه انتشارات فرانکلین آن زمان مشغول خدمت شد و به‌موازات آن دورهٔ کارشناسی‌ارشد زبان‌شناسی را در دانشگاه تهران می‌گذراند. او در کنار حرفهٔ ویراستاری، چند کتاب در زمینهٔ آیین نگارش و ویرایش تألیف‌کرد و مقاله‌های ارزشمندی را در مجلات متعددی نظیر پیک جوانان، کتاب امروز و رودکی به چاپ رسانید.

سمیعی کار ترجمه را با برگرداندن رمان دلدار و دلباخته، از ژرژ ساند شروع کرد و بعداً آثاری را از نویسندگان بزرگی مانند ژرژ پرک و گوستاو فلوبر به فارسی برگرداند.[۳] او تا خرداد ۱۳۹۸ سردبیری نشریهٔ نامهٔ فرهنگستان را بر عهده داشت.[۴]

کتاب‌شناسی

منابع

  1. «اعضای پیوستهٔ فرهنگستان زبان و ادبیات فارسی». بایگانی‌شده از اصلی در ۳۰ آوریل ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۲۲ اوت ۲۰۱۹.
  2. خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام isna.ir وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  3. تاریخ ترجمهٔ ادبی از فرانسه به فارسی/ محمدجواد کمالی، انتشارات سخن گستر و معاونت پژوهش و فناوری دانشگاه آزاد اسلامی مشهد، ۱۳۹۲، ص ۴۲۲–۴۳۴
  4. «انتصاب دکتر طباطبائی به سردبیری مجلهٔ نامهٔ فرهنگستان». فرهنگستان زبان وادب فارسی.[پیوند مرده]