مرثیهخوانی
مَرثیه بهطور عام شعر یا سخنی است که در مدح و سوگواری مرده خوانده شود و بهطور خاص گونهای گسترده در ادبیات فارسی، عربی و اردو برای بیان مناقب و فضایل و سوگواری امامان شیعیان خصوصاً امام سوم شیعیان و عاشورا است.[۱]
مرثیه واژهایست عربی و به معنای سخن یا شعر یا سرودی است که در غم از دست دادن کسی که مردهاست خوانده میشود. مرثیه بیشتر دربردارنده ستایش از مردهاست. ترکیببند باز این چه شورش است یک مرثیه سروده از محتشم کاشانی است.
مرثیه سرایان[ویرایش]
پانویس[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- فرهنگ معین