پرش به محتوا

بتمن

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
بتمن
جلد کمیک شماره ۱۵۳ (۹۱۸ لگاسی) بتمن در ۲ اکتبر ۲۰۲۴
اطلاعات انتشاراتی
ناشردی‌سی کامیکس
نخستین حضورکمیک‌های کارآگاهی شمارهٔ ۲۷ (مارس ۱۹۳۹)
پدیدآوربیل فینگر[۱]
باب کین
اطلاعات داستانی
وابستگی به تیمخانواده بتمن
لیگ عدالت
شرکت وین
آوِت‌سایدرز
بتمن‌های تمام ملیت‌ها
لیگ عدالت تاریک
تایتان‌های نوجوان
هم‌دستانرابین (مختلف)
آلفرد پنی‌ورث
جیمز گوردون
بت‌گرل (مختلف)
زن گربه‌ای
سوپرمن
واندر وومن
فلش (مختلف)
نام‌(های) مستعارشوالیه تاریکی
مرد خطر
شوالیه گاتهام
مبارز شنل‌پوش
بزرگ‌ترین کارآگاه دنیا
خفاش محافظ گاتهام
ناجی گاتهام
توانایی‌ها

بتمن (به انگلیسی: Batman) یک شخصیت خیالی ابرقهرمان در کتاب‌های کمیک آمریکایی است که توسط دی‌سی کامیکْس منتشر می‌شود. این شخصیت را باب کین (طراح) و بیل فینگر (نویسنده) خلق کردند و نخستین بار در شمارهٔ ۲۷ مجموعه کمیک‌های کارآگاهی در ۳۰ مارس سال ۱۹۳۹ معرفی شد. بتمن یکی از نخستین ابرقهرمانان کمیک بوکی است که در رسانه‌های مختلف از جمله فیلم‌ها، مجموعه‌های تلویزیونی و بازی‌های ویدئویی نیز حضور داشته است.

بروس وین نام واقعی این شخصیت است. او که سرمایه‌دار، تاجر و نیکوکار آمریکایی است، در کودکی شاهد قتل والدینش به دست یک سارق خیابانی بود. این واقعه موجب شد تا او قسم بخورد که از تبهکاران انتقام بگیرد و عدالت را به جامعه بازگرداند. وین پس از گذراندن دوره‌های سخت تمرینات بدنی و فکری، با طراحی لباسی الهام‌گرفته از خفاش، به مبارزه با جنایتکاران در شهر خیالی گاتهام پرداخت.[۲]

مهم‌ترین قابلیت‌های بتمن شامل هوش بالا، مهارت‌های رزمی پیشرفته، استقامت زیاد و اراده‌ای قوی است. برخلاف بسیاری از ابرقهرمانان، او فاقد توانایی‌های فوق‌طبیعی است. او از ترکیب هوش، مهارت‌های کارآگاهی، دانش، ثروت، شجاعت، هنرهای رزمی، ارادهٔ محکم و توانایی ایجاد ترس در مبارزه با جنایتکاران استفاده می‌کند. این شخصیت با عناوینی مانند «مبارز شنل‌پوش»،[۳] «شوالیه تاریکی»[۳] و «بزرگ‌ترین کارآگاه دنیا»[۳] نیز شناخته می‌شود.

در مبارزات او، افرادی مانند رابین، آلفرد پنی‌ورث (پیشکار شخصی‌اش)، رئیس‌پلیس جیمز گوردون، بت‌گرل و گاهی اوقات زن گربه‌ای به یاری‌اش می‌آیند. بتمن با طیف وسیعی از تبهکاران و مجرمان روبه‌رو است که شامل دشمنان متعدد و متنوعی می‌شود. از جمله این شروران می‌توان به جوکر، پنگوئن، ریدلر، مد هتر، بین، فایرفلای، زن گربه‌ای، مستر فریز، دوچهره، رأس‌الغول و مترسک اشاره کرد.

تاریخچهٔ انتشار

[ویرایش]

خلق شخصیت

[ویرایش]

اوایل سال ۱۹۳۹، موفقیت داستان‌های مصور سوپرمن در کمیک‌های اکشن، سردبیران بخش کمیک انتشارات ملی (که بعدها دی‌سی نامیده شد) را بر آن داشت که ابرقهرمان‌های بیشتری به عناوین داستان‌های مصورشان بیفزایند. در نتیجه، باب کین، بتمن را طراحی کرد.[۴] همکارش بیل فینگر دراین‌باره می‌گوید: «کین از ایده‌اش راجع به شخصیت بتمن با من صحبت کرده بود و دوست داشت طرح‌هایش را ببینم. من به خانه‌اش رفتم و او یک شخصیت طراحی کرده بود که شبیه به سوپرمن بود با لباسی تنگ و مایل به سرخ‌رنگی، با چکمه و بدون دستکش، به همراه یک ماسک دومینو بر روی صورتش و در حالی که از یک طناب آویزان شده بود. او مانند خفاش دو بال داشت که زیر آن علامتی بزرگ از بتمن بود.»[۵] بال‌های خفاشی، همانند شنل، ایدهٔ کین بود که از بال‌زن لئوناردو دا وینچی الهام گرفته بود.[۶]

فینگر تغییراتی در شخصیت ایجاد کرد از جمله قرار دادن بالاپوش به جای ماسک دومینو، شنل به جای بال‌ها و دستکش و برداشتن قسمت‌های قرمزرنگ لباس اصلی.[۷][۸][۹][۱۰] فینگر در مورد رسیدن به نام بروس وین برای هویت اصلی بتمن گفته است: «نام کوچک بروس وین از رابرت بروس گرفته شده است، یک وطن‌پرست اسکاتلندی. بروس با وجود این که یک دخترباز بود، امّا از خانواده‌ای اصیل بود. برای نام خانوادگی‌اش آدامز، هنکاک و … را امتحان کردم. سپس یاد آنتونی وین افتادم.»[۱۱]

تاریخچه شخصیت بتمن در طول بیش از هشتاد سال حضور در دنیای کمیک‌ها با تغییرات و بازنگری‌های زیادی همراه بوده است. برخلاف بسیاری از شخصیت‌های داستانی که یک نسخه اصلی و ثابت دارند، بتمن در قالب نسخه‌ها و روایت‌های مختلف و متعددی به تصویر کشیده شده که همهٔ آن‌ها از نظر طرفداران و منتقدان اعتبار دارند.

قرن بیستم و دوران طلایی

[ویرایش]

بتمن برای نخستین بار در سال ۱۹۳۹ در شماره ۲۷ مجموعه کمیک‌های کارآگاهی معرفی شد. در داستان اصلی و پایدار این شخصیت، بروس وین به عنوان فرزند خانواده‌ای ثروتمند و خیرخواه در شهر گاتهام بزرگ می‌شود. زندگی او به ناگاه دچار تغییر اساسی می‌شود وقتی که در کودکی والدینش به دست یک جنایتکار به نام جو چیِل به قتل می‌رسند. این حادثه عمیقاً او را تحت تأثیر قرار داده و باعث می‌شود بروس قسم بخورد که عمرش را صرف مبارزه با جرم و جنایت کند. او سال‌ها به آموزش‌های سخت جسمی و فکری می‌پردازد و برای ایجاد ترس در دل مجرمان، لباس و ماسک بتمن را طراحی می‌کند. در ابتدا، بتمن مورد سوءظن و مخالفت پلیس و جامعه قرار می‌گیرد، امّا به تدریج روابطش با قانون بهتر شده و حتی به عضویت افتخاری پلیس گاتهام درمی‌آید. همچنین در این دوران، دیک گریسون به عنوان رابین، همراه و هم‌پیمان بتمن معرفی می‌شود.

دوران نقره‌ای و مسیری به سمت داستان‌های پیچیده‌تر

[ویرایش]

از اواسط دهه ۱۹۵۰، بتمن به سمت داستان‌های علمی-تخیلی سبک‌تر گرایش پیدا کرد ولی در سال ۱۹۶۴ با بازگشتی به ریشه‌های کارآگاهی خود، بسیاری از این المان‌ها حذف شدند. همچنین پس از معرفی دنیای چندجهانی در دی‌سی، نسخه‌های مختلفی از بتمن شناخته شدند؛ از جمله بتمن Earth-Two که در دنیایی موازی زندگی می‌کند و روابط متفاوتی دارد. در این دوره، بتمن با قهرمانان دیگر مانند سوپرمن همکاری نزدیک می‌کند و عضو تیم عدالت‌جویان است.

دوران برنز و رویکرد تاریک‌تر

[ویرایش]

از اواخر دهه ۱۹۶۰ تا دهه ۱۹۸۰، داستان‌های بتمن به شکل قابل توجهی تاریک‌تر و جدی‌تر شدند. شخصیت‌هایی مانند جوکر به عنوان قاتل روانی بازگشتند و دشمنان جدیدی مانند رأس‌الغول معرفی شدند. بتمن در این دوره بیشتر به صورت مستقل و جدی فعالیت می‌کند. دیک گریسون نیز پس از تبدیل شدن به نایت‌وینگ، مدتی جایگزین بتمن شد.

دوران مدرن و بازتعریف شخصیت

[ویرایش]

پس از رویداد «بحران در زمین‌های بی‌نهایت» و بازنگری‌های گسترده در دی‌سی، فرانک میلر داستان «سال اوّل» را روایت کرد که بازگشتی تاریک و واقع‌گرایانه به آغاز فعالیت بتمن بود. بتمن در این دوره پلیس گاتهام را فاسد می‌بیند و تنها به عنوان نیرویی بیرونی برای عدالت تلاش می‌کند. طی دهه ۱۹۹۰ و ۲۰۰۰، داستان‌های پیچیده‌تر و بزرگ‌تری با وقایع مهم مانند «سقوط شوالیه» (Knightfall) و «بحران بی‌نهایت» روایت شد که در آن‌ها بتمن با چالش‌های فیزیکی و ذهنی بزرگی روبه‌رو گشت؛ از جمله فلج شدن توسط دشمنی به نام بین و جست‌وجوی او برای بازگشت به قدرت. همچنین روابط او با همکاران و دشمنانش پیچیده‌تر شد و بتمن مجبور شد نقش‌های مختلفی را به دیگران واگذار کند، مانند دیک گریسون که به جای بتمن ظاهر شد.

قرن بیست و یکم

[ویرایش]

در دهه‌های اخیر، داستان‌های بتمن بیشتر به مسائل روانشناختی، روابط انسانی و مسئولیت‌های اخلاقی او پرداخته‌اند. داستان‌هایی مانند «بازگشت بتمن» و «بتمن اینکورپوریتد» روایتگر بازگشت بروس وین و گسترده‌تر شدن مأموریت او به سراسر جهان هستند. در مجموعه «نیو ۵۲» تاریخچهٔ بتمن از نو تعریف شد و او نخستین ابرقهرمانی بود که ظهور کرد و با دشمنانی چون رد هود و ریترلر روبه‌رو شد. همچنین سازمان مخفی و قدرتمندی به نام دادگاه جغدها معرفی شد که قرن‌ها بر گاتهام کنترل داشته است.

دوران تولد دوباره

[ویرایش]

در سال‌های اخیر، دی‌سی با مجموعهٔ تولد دوباره Rebirth، تلاش کرده است تا تعادلی بین داستان‌های کلاسیک و جدید برقرار کند. در این دوره، بتمن با دشمنانی مانند بین و جوکر درگیر می‌شود، روابطش با شخصیت‌هایی مثل کتوومن به سمت ازدواج پیش می‌رود و با گروه‌هایی مثل سوئیس اسکواد و مجری‌هایی مانند گوست‌میِیکر همکاری می‌کند. همزمان، چالش‌هایی مانند بازگشت اسکِرکرو و مقابله با سازمان مجری به نام ماجستریت، جلوه‌های جدیدی از داستان‌های گاتهام را رقم زده‌اند.

زندگی‌نامه

[ویرایش]

گذشتهٔ بتمن تاکنون بارها مورد تجدیدنظرهای کوچک و بزرگ قرار گرفته است. با این حال چند عنصر از زندگی او همواره ثابت مانده‌اند.[۱۲] عناصر ثابت گذشتهٔ او در واقع همان داستان خاستگاه بتمن است.[۱۳] او در کودکی، شاهد کشته شدن پدرش دکتر توماس وین و مادرش مارتا وین بوده و این واقعه به شدت بر زندگی او تأثیر می‌گذارد و آسیب‌های روانی بر او وارد می‌کند. همین واقعه باعث می‌شود تا تصمیم بگیرد که هویتی نامعلوم، با جرم و جنایت در گاتهام سیتی مبارزه کند.[۱۴]

بروس وین

[ویرایش]

بروس وین در زندگی روزانهٔ خود، یک کارخانه دار میلیاردر، ولخرج، خوشگذران و بشردوست است. او از طریق بنیاد خیریهٔ خود، بنیاد وین کارهای بشردوستانه انجام می‌دهد.

وین برای منحرف کردن افکار عمومی از یکی بودن هویت وین و بتمن، در مهمانی‌ها وانمود می‌کند که در مصرف الکل زیاده‌روی می‌کند و مست می‌شود ولی در حقیقت هرگز از الکل استفاده نمی‌کند تا توانایی‌های ذهنی‌اش مخدوش نشوند. همچنین همواره در انظار عمومی، خود را چنین نشان می‌دهد که با زنان متعددی رابطه دارد.

شخصیت بروس وین به‌عنوان فردی در ظاهر بی‌عرضه و بی‌خیال و ثروتمند، ولی در حقیقت قهرمان و ماجراجو، قبل از داستان‌های بتمن، در داستان زورو سابقه داشته است. دون دیگو د لا وگا، قهرمان داستان زورو، همچون بروس وین، فردی ثروتمند و اشراف‌زاده است که در انظار عمومی، فردی احمق قلمداد می‌شود ولی در حقیقت، علیه بی عدالتی‌های قانون مبارزه می‌کند. می‌شود گفت که بتمن ترکیبی از دراکولا، زورو و شوخ‌طبعی شرلوک هولمز است.[۱۵]

دوران طلایی

[ویرایش]

در اوّلین حضور بتمن در کمیک‌های کارآگاهی شماره ۲۷، بتمن در حال مبارزه با جرم و جنایت است[۱۶] و خاستگاه او در کمیک‌های کارآگاهی شماره ۳۳ (نوامبر ۱۹۳۹) مشخص می‌شود و بعدها در کمیک بتمن شماره ۴۷ گسترش می‌یابد. بر اساس اطلاعات کمیک‌ها، بروس وین، فرزند توماس و مارتا وین است. آن‌ها یک خانوادهٔ ثروتمند و خیر هستند که در گاتهام سیتی زندگی می‌کنند. بروس در قصر وین به دنیا می‌آید و آنجا بزرگ می‌شود و تا هشت‌سالگی زندگی شاد و خوبی دارد تا اینکه در هشت‌سالگی‌اش، در راه بازگشت از سالن سینما به خانه، جو چیل پدر و مادرش را جلوی چشمانش به قتل می‌رساند. همان شب، بروس وین سوگند می‌خورد که زندگی‌اش را وقف مبارزه با جرم و جنایت کند. او تمرین‌های فکری و بدنی مختلفی را پشت سر می‌گذارد ولی متوجه می‌شود این‌ها کافی نیست. او می‌داند که جنایتکاران خیلی خرافاتی هستند؛ بنابراین باید با نمادی علیه آن‌ها بجنگد که ترس را به قلبشان وارد کند. در همین لحظه یک خفاش از پنجره وارد می‌شود و الهام‌بخش بروس برای انتخاب شخصیت بتمن می‌شود.[۱۷]

اوایل کارهای خودسرانه و شورشی بروس، باعث خشم پلیس می‌شود. در این زمان، بروس نامزدی به نام جولی مدیسون دارد. در بتمن شماره ۱، او یک سیرک‌باز و یتیم به نام دیک گریسون را به پیش خود می‌برد و او تبدیل به همراهش در مبارزات (رابین) می‌شود. بتمن همچنین انجمن عدالت آمریکا را پایه‌گذاری می‌کند،[۱۸] هرچند مانند سوپرمن، او عضو افتخاری این گروه است[۱۹] و گاهی در فعالیت‌های آن شرکت می‌کند. کم‌کم رابطهٔ پلیس با او خوب می‌شود و او به عنوان عضو افتخاری پلیس گاتهام سیتی انتخاب می‌شود.[۲۰] در این زمان، آلفرد پنی‌ورث به قصر وین می‌آید و بعد از مطلع شدن از هویت مخفی بتمن و رابین، تصمیم می‌گیرد به عنوان دستیار آن‌ها کار کند.[۲۱]

کمیک

[ویرایش]
نخستین حضور مرد خفاشی، کمیک‌های کارآگاهی شمارهٔ ۲۷، مه ۱۹۳۹

بتمن خیلی زود پس از معرفی‌اش محبوب شد و در سال ۱۹۴۰، انتشار کمیک‌بوک اختصاصی‌اش، بتمن، شروع شد. با گذشت دهه‌ها، تفاسیر مختلفی از این شخصیت ظهور کرد. بعدها چندین خالق کمیک، سعی کردند تا این شخصیت را به ریشه‌های تاریک خود بازگردانند که این امر در شوالیه تاریکی بازمی‌گردد (۱۹۸۶) نوشتهٔ فرانک میلر به اوج خود رسید و به دنبال آن بتمن: جوک کشنده نوشتهٔ آلن مور و تیمارستان آرکام: خانه‌ای مهم بر روی زمین مهم نوشتهٔ گرنت موریسون منتشر شد. موفقیت وارنر برادرز در مجموعه فیلم‌های بتمن، به محبوبیت این شخصیت در افکار عمومی کمک به‌سزایی کرده است.[۲۲]

به عنوان یک نماد فرهنگ آمریکایی، تاکنون اقتباس‌های زیادی از بتمن در رادیو، تلویزیون، فیلم‌ها، بازی‌های ویدئویی و اسباب‌بازی‌ها صورت گرفته است. این شخصیت روانپزشکان را هم شیفتهٔ خود کرده و بسیاری از آن‌ها به دنبال فهم روان او هستند. در مهٔ ۲۰۱۱، بتمن بعد از سوپرمن در رتبهٔ دوم فهرست «۱۰۰ شخصیت کمیک‌بوکی برتر تاریخ» که توسط آی‌جی‌ان منتشر شد، قرار گرفت.[۲۳] امپایر نیز او را در رتبهٔ دوم برترین شخصیت‌های کمیک‌بوکی تاریخ قرار داده است.[۲۴]

مشخصات

[ویرایش]

توانایی

[ویرایش]

بتمن توانایی ابرانسانی ندارد. برای جبران این ضعف او از مهارت‌های علمی، مهارت‌های کارآگاهی، قابلیتهای فیزیکی، هنرهای رزمی، تکنولوژی، ثروت و ترس و ارعاب خلافکاران استفاده می‌کند. در برخی از سایت‌ها، گفته شده آی-کیو بروس، ۱۹۲ است. او دارای حداکثر آمادگی جسمانی است، یعنی او دارای پتانسیل کامل یک انسان معمولی است که بعضی‌ها آن را با شخصیت‌هایی مانند کاپیتان آمریکا مقایسه می‌کنند. گفته می‌شود ثروت او ۱۳٬۰۰۰٬۰۰۰٬۰۰۰ دلار است، بنابراین بروس وین یک کارخانه‌دار مولتی میلیاردر، تاجر، خیر و نیکوکار آمریکایی است. او شرکت وین و بنیاد وین (بنیاد خیریه) را اداره می‌کند.

بتمن حتی در برهه زمانیعصر طلایی، به توانایی زوددرمانی و درازعمری براثر اتفاقات آزمایشگاهی دست یافت. همچنین او استاد تغییر چهره است و برای جمع‌آوری اطلاعات، از هویت جعلی ماچز مالون یک خلافکار بدنام، استفاده می‌کند. او همچنین لباس‌های مختلفی با قابلیت‌های مختلف دارد.[۱۵] به این شخصیت با القابی مانند «مبارز شنل‌پوش»، «شوالیه تاریکی» و «بزرگ‌ترین کارآگاه دنیا» اشاره می‌شود.

لباس

[ویرایش]
لباس بتمن (۲۰۲۰)، طرحی از خورخه خیمنز

لباس بتمن شبیه به خفاش است. این لباس از تن‌پوش، شورت، ماسک، شنل، دستکش و چکمه تشکیل شده است. تا پیش از دههٔ ۹۰، تن‌پوش او، خاکستری است و شنل، ماسک، دستکش، شورت و چکمهٔ او، معمولاً یا سیاه است (با برچسب براق خاکستری یا آبی) یا به‌طور کامل، آبی؛ بنابراین لباس بتمن یا ترکیبی است از سیاه و خاکستری یا از آبی و خاکستری. در دههٔ ۹۰، لباس او تمام سیاه می‌شود و به علامت خفاش سادهٔ روی سینه‌اش، بیضی زرد رنگی افزوده می‌شود.[۲۵]

تن‌پوش

[ویرایش]

تن‌پوش بتمن، لباسی چسبان است، مانند بسیاری از ابرقهرمانان. این تن‌پوش، تشکیل شده از یک لباس شلواری سرتاسری و یک شورت. رنگ شورت معمولاً با رنگ تن‌پوش مغایر است. روی سینهٔ لباس، علامت خفاش قرار دارد.

جنس لباس اولیه، پارچه‌ای معمولی بود و زره محافظ نداشت. در کمیک بتمن شمارهٔ ۱ (بهار ۱۹۴۰)، یک جلیقهٔ ضدگلوله به لباس دوخته شده است. در شمارهٔ بعدی، جنس لباس تغییر می‌کند و دیگر پارچهٔ معمولی نیست، بلکه از الیاف کولار و نومکس ساخته شده که خاصیت ضدگلوله، پارگی و ضد آتش را به لباس می‌بخشد و همچنین خاصیت الاستیکی بسیار بالایی دارد.

شنل

[ویرایش]

شنل بتمن، پارچه‌ای با لبهٔ دندانه‌دار است که به هنگام سقوط آزاد، همچون پاراگلایدر از آن استفاده می‌کند. در برخی از طراحی‌ها، روی شانه‌های شنل، برآمدگی وجود دارد که یادآور انگشت شست در بال خفاش است.

جنس شنل در داستان‌های مختلف بتمن، متفاوت است. گاهی از پارچه‌ای معمولی ساخته شده است که به راحتی پاره می‌شود و گاهی از ماده‌ای ساخته شده که ضدگلوله و عایق حرارت است و قابلیت شکل‌گیری دارد و می‌توان آن را مثل شیشه محکم کرد. در یکی از داستان‌های بتمن، دندانه‌های انتهای شنل، در حقیقت تیغ‌هایی هستند که بتمن از آن‌ها در مبارزه‌هایش استفاده می‌کند.[۲۵]

دستکش

[ویرایش]

دستکش بتمن از چرم سیاه یا سرمه ای رنگ است و در زیر آن سه تیغهٔ مثلثی وجود دارد.

در نخستین شمارهٔ بتمن، دستکش او تا مچ دستش و به رنگ بنفش بود. در شمارهٔ بعدی، او اصلاً دستکشی نداشت. در شماره‌های بعد طول دستکش بلندتر شد. نهایتاً در ۱۹۴۰، تیغه‌ها به زیرش اضافه شدند.

این تیغه‌ها، معمولاً وسیله‌ای دفاعی در برابر ضربات شمشیر و چاقو هستند. در بعضی داستان‌های بتمن، به جای این سه تیغه، مینی بترنگ کار گذاشته می‌شوند که در مواقع نیاز، می‌توانند به سمت دشمن پرتاب شوند. در سر مشت دستکش، گلوله‌های کوچک سربی کار گذاشته شده تا نیروی ضربات مشت بتمن افزایش یابد.[۲۵]

وسیلهٔ نقلیه

[ویرایش]
مقالهٔ اصلی: بت موبیل

دشمنان

[ویرایش]
مقالهٔ اصلی: دشمنان بتمن
جوکر، دشمن اصلی بتمن است.

بتمن با دشمنان مختلفی از جنایتکاران معمولی گرفته تا ابرشرورهای عجیب و غریب روبه‌رو بوده است؛ امّا سرسخت‌ترین دشمن او جوکر است، یک دیوانهٔ قاتل که ظاهری شبیه دلقک دارد.

در رسانه

[ویرایش]
مقالهٔ اصلی: بتمن در فیلم

سینما و تلویزیون

[ویرایش]

در سال ۱۹۸۹، وارنر برادرز نخستین فیلم بلند اقتباسی را از روی شخصیت بتمن با نام بتمن منتشر کرد. تیم برتون کارگردانی این فیلم را برعهده داشت و مایکل کیتون در نقش بروس وین ایفای نقش می‌کرد. این فیلم به موفقیت‌های بسیاری دست پیدا کرد و توانست در آن زمان پرفروش‌ترین فیلم سال و پنجمین فیلم پرفروش تاریخ شود.[۲۶] این فیلم همچنین موفق به کسب جایزه اسکار بهترین طراحی صحنه شد.[۲۷] موفقیت این فیلم، باعث شد تا سه دنباله از آن منتشر شود. بازگشت بتمن با کارگردانی تیم برتون و بازی مایکل کیتون در سال ۱۹۹۲ منتشر شد. بتمن برای همیشه در سال ۱۹۹۵ و با کارگردانی جوئل شوماخر اکران شد و وال کیلمر در آن جانشین کیتون شد. جرج کلونی در بتمن و رابین (۱۹۹۷) در نقش بروس وین بازی کرد و جوئل شوماخر کارگردانی آن را برعهده داشت. فیلم دوم شوماخر، با اینکه در گیشه موفق بود، امّا بینندگان و منتقدان از کیفیت آن راضی نبودند و همین مسئله باعث شد تا وارنر برنامه‌های خود برای ساخت دنبالهٔ این فیلم را لغو کند و پروژه بتمن را موقتاً کنار بگذارد. بعدها در سال ۲۰۰۵، بتمن آغاز می‌کند به کارگردانی کریستوفر نولان و بازی کریستین بیل در نقش بروس وین، مجموعه فیلم‌های بتمن را بازراه‌اندازی کرد. دنبالهٔ این فیلم، شوالیه تاریکی (۲۰۰۸) با فروش ۱۵۸ میلیون دلار در اوّلین آخر هفته، رکورد فروش یک فیلم در اوّلین آخر هفته را در ایالات متحده آمریکا جابه‌جا کرد[۲۸] و سریع‌ترین فیلمی شد که به فروش ۴۰۰ میلیون دلاری می‌رسد (در هشت روز).[۲۹] شوالیه تاریکی در پایان اکرانش، دومین فیلم پرفروش تاریخ ایالات متحده (در آن زمان) بود.[۳۰] این فیلم دو جایزه اسکار از جمله بهترین بازیگر نقش مکمل مرد برای هیث لجر را از آن خود کرد.[۳۱] شوالیه تاریکی برمی‌خیزد (۲۰۱۲) آخرین فیلم سه‌گانه نولان بود. بعدها دوباره شخصیت و بازیگر بتمن بازراه‌اندازی شد و بن افلک در فیلم‌های بتمن در برابر سوپرمن: طلوع عدالت، جوخه انتحار و لیگ عدالت و لیگ عدالت زک اسنایدر ظاهر شد و در پایان کار خود در نقش بتمن، در فیلم فلش حضور خواهد یافت. همچنین در سال ۲۰۲۲، رابرت پتینسون در فیلم بتمن به کارگردانی مت ریوز در نقش بتمن ظاهر شد.[۳۲]

بازی‌های ویدئویی

[ویرایش]
مقالهٔ اصلی: فهرست بازی‌های ویدئویی با حضور بتمن

پانویس

[ویرایش]
  1. ↑ Goulart, Ron, Comic Book Encyclopedia (Harper Entertainment, New York, 2004) ISBN 978-0-06-053816-3
  2. ↑ Beatty, Scott (2008). "Batman". In Dougall, Alastair (ed.). The DC Comics Encyclopedia. London: Dorling Kindersley. pp. 40–44. ISBN 978-0-7566-4119-1.
  3. ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ Fleisher, Michael L. The Encyclopedia of Comic Book Heroes Volume 1 Batman Collier Books 1976 ISBN 978-0-02-080090-3 p. 31
  4. ↑ Daniels, Les. Batman: The Complete History. Chronicle Books, 1999. ISBN 978-0-8118-4232-7, p. 18
  5. ↑ Steranko, Jim. The Steranko History of Comics 1. Reading, PA: Supergraphics, 1970. (ISBN 978-0-517-50188-7)
  6. ↑ Les Daniels. Batman - The Complete History: The Life and Times of the Dark Knight. pp. 18–20.
  7. ↑ Daniels (1999), p. 21, 23
  8. ↑ Havholm, Peter; Sandifer, Philip (Autumn 2003). "Corporate Authorship: A Response to Jerome Christensen". Critical Inquiry. 30 (1): 192. doi:10.1086/380810. ISSN 0093-1896.
  9. ↑ Biography by Joe Desris, in Batman Archives, Volume 3 (DC Comics, 1994), p. 223. شابک ‎۹۷۸−۱−۵۶۳۸۹−۰۹۹−۴
  10. ↑ Daniels, Les (1999). Batman: The Complete History. Chronicle Books. pp. 21, 23. ISBN 978-0-8118-4232-7.
  11. ↑ Kane, Andrae, p. 44.
  12. ↑ Pearson, p. 185.
  13. ↑ Pearson, p. 186.
  14. ↑ Pearson, p. 191.
  15. ↑ ۱۵٫۰ ۱۵٫۱ http://en.wikipedia.org/wiki/Batman
  16. ↑ Bill Finger (w), Bob Kane (p). "The Case of the Chemical Syndicate" Detective Comics #27 (May 1939), DC Comics
  17. ↑ Bill Finger (w), Bob Kane (p). "The Batman Wars Against the Dirigible of Doom" Detective Comics #33 (November 1939), DC Comics
  18. ↑ Paul Levitz (w), Joe Staton (p). "The Untold Origin of the Justice Society" DC Special 29 (August/September 1977), DC Comics
  19. ↑ Gardner Fox (w). All Star Comics 3 (Winter 1940/41), DC Comics
  20. ↑ Bill Finger (w), Bob Kane (p). Batman 7 (November 1941), DC Comics
  21. ↑ Batman #16 (May 1943)
  22. ↑ "The Big Question: What is the history of Batman, and why does he still appeal?". The Independent. London. July 22, 2008. Archived from the original on 29 July 2008. Retrieved 1 February 2015.
  23. ↑ "Batman – Top 100 Comic Book Heroes". IGN Entertainment. Archived from the original on 20 February 2014. Retrieved 2011-05-27.
  24. ↑ "The 50 greatest comic-book characters". Empire (به انگلیسی). ۲۳ سپتامبر ۲۰۱۹. Retrieved 18 January 2023.
  25. ↑ ۲۵٫۰ ۲۵٫۱ ۲۵٫۲ http://en.wikipedia.org/wiki/Batsuit
  26. ↑ "Batman (1989)". Box Office Mojo. Archived from the original on 13 May 2007. Retrieved 2007-05-27.
  27. ↑ "Batman". Academy of Motion Picture Arts and Sciences. Retrieved 2008-10-04.[پیوند مرده]
  28. ↑ "Opening Weekends". Box Office Mojo. Archived from the original on 23 July 2008. Retrieved 2008-07-20.
  29. ↑ "Fastest to $400 million". Box Office Mojo. Archived from the original on 2 May 2014. Retrieved 2008-08-06.
  30. ↑ "All Time Domestic Box Office Results". Box Office Mojo. Archived from the original on 5 December 2008. Retrieved 2008-11-23.
  31. ↑ "Academy Awards Database - ACTOR IN A SUPPORTING ROLE, 2008". Archived from the original on 27 February 2014. Retrieved 20 February 2015.
  32. ↑ "Ben Affleck To Play Batman In Warner Bros' Batman-Superman Pic; Studio Sets July 17, 2015 Release Date". Deadline. 2013-08-22. Archived from the original on 1 November 2013. Retrieved 20 February 2015.

منابع

[ویرایش]

https://www.dc.com/comics/batman-2016/batman-153

پیوند به بیرون

[ویرایش]
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=بتمن&oldid=43024730»