اراده (فلسفه)
اراده یعنی انجام پاسخ در برابر خودآگاه که اولین مرحله در تعامل با جهان خارج است ودر فلسفه به یکی از ویژگیهای ذهن، و انتساب کردارهایی که از روی نیت مرتکب شدهاند اشاره دارد. کنشها که بر اساس ارادهٔ شخص انجام شده باشند «ارادی» یا «داوطلبانه» و گاهی به طور تحقیرآمیز «خودسرانه» یا «از روی قصد» خوانده میشود. به طور کلی، «اراده» به یک خواستهٔ مشخص یا دلخواه اشاره ندارد، بلکه ظرفیت کلی داشتن چنان خواستههایی و قاطعانه عمل کردن بر مبنای آنهاست، بر اساس هر معیارهایی که عامل ارادی اعمال میکند.
منابع[ویرایش]
Will (philosophy) ویکی انگلیسی
ردهها:
- خودمختاری
- فلسفه اجتماعی
- متافیزیک
- علیت
- مفاهیم معرفتشناسی
- مفهومهای اخلاقی
- مفهومها در منطق
- مفاهیم فرافلسفه
- مفهومها در متافیزیک
- مفاهیم فلسفه تاریخ
- مفهومهای فلسفه ذهن
- مفاهیم فلسفه علم
- خودآگاهی
- نظریههای شناختشناسی
- مفهومهای اگزیستیانسیالیست
- اراده آزاد
- تاریخ منطق
- تاریخ فلسفه
- تاریخ روانشناسی
- تاریخ ایدهها
- فرایندهای ذهنی
- نظریههای متافیزیک
- متافیزیک ذهن
- ذهن
- ادراک
- فلسفه ذهن
- مفاهیم روانشناسی
- مفاهیم فلسفی مذهبی
- نظریههای ذهن
- مسئلههای حلنشده در عصبشناسی