گناه نخستین: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نمایش تاریخچه به صورت تعاملی
→ تفاوت قدیمی‌ترتفاوت جدیدتر ←
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
دیداریویکی‌متن
جز خنثی‌سازی ویرایش 31475206 از 5.214.33.177 (بحث)
برچسب: خنثی‌سازی
Patricia Mannerheim (بحث | مشارکت‌ها)
۳۰٬۹۸۲ ویرایش‌ها
افزودن منبع برخط موجه + افزودن شش منبع متقن آکادمیک + افزودن تصویر طبق ویکی انک + افزودن زیرنویس به تصویر و ازجاع به منبع
برچسب‌ها: افزودن پیوند وب‌نوشت (وبلاگ) یا انجمن (فروم) ویرایشگر دیداری
خط ۱: خط ۱:
{{دیگر کاربردها}}
{{دیگر کاربردها}}
[[پرونده:Jan Brueghel de Oude en Peter Paul Rubens - Het aards paradijs met de zondeval van Adam en Eva.jpg|بندانگشتی|300x300پیکسل|نگاره‌ای از [[آدم]] و [[حوا]] در گناه نخستین اثر [[پیتر پل روبنس]] ۱۶۱۵ میلادی<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=J. Paul Getty Museum, Mauritshuis (Hague, Netherlands) (2006). Rubens & Brueghel: A Working Friendship. Getty Publications. p. 66. ISBN 0-89236-848-9.}}</ref>]]
{{بهبود منبع}}
'''گناه نخستین''' بنا به آموزه‌های [[ادیان ابراهیمی]]، اقدامی بود که انجام آن باعث شد [[آدم]] و [[حوا]] از [[بهشت]] رانده شوند و به زمین [[هبوط]] کنند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=Brodd, Jeffrey (2003). World Religions: A Voyage of Discovery. Saint Mary's Press. ISBN 978-0-88489-725-5.}}</ref><ref>{{یادکرد وب|عنوان=Do Not Resent, Do Not React, Keep Inner Stillness|نشانی=https://fatherstephen.wordpress.com/2010/01/04/do-not-resent-do-not-react-keep-inner-stillness/|وبگاه=Glory to God for All Things|تاریخ=2010-01-04|بازبینی=2021-03-28|کد زبان=en}}</ref>
⚫
'''گناه نخستین''' بنا به آموزه‌های [[ادیان ابراهیمی]]، اقدامی بود که انجام آن باعث شد [[آدم]] و [[حوا]] از [[بهشت]] رانده شوند و به زمین [[هبوط]] کنند. طبق کتاب عهد عتیق، خدا در ابتدا جهانی کامل و بی‌نقص که مرگ نیز در آن راه نداشت خلق کرد. او آدم را که اولین انسان بود در باغ عدن جای داد و گفت که هر کاری را می‌تواند بکند جز آنکه از میوهٔ یک [[درخت ممنوعه]] بخورد. سپس خدا حوا را که اولین زن بود آفرید تا همسر آدم باشد. حوا از یک مار فریب خورد و از میوهٔ آن درخت خورد و به آدم هم داد تا بخورد. پس آنها را از باغ عدن اخراج شدند. همچنین خدا خوردن میوهٔ [[درخت حیات|درخت زندگی]] را ممنوع کرد؛ میوه‌ای که هر کس از آن بخورد همیشه زنده می‌ماند؛ بنابراین مرگ وارد جهان شد. آدم و حوا به روی زمین آمدند و گناه خود را با خود به زمین آوردند. آنها دیگر از خدا دور شده بودند و چون اثر گناه آنها به فرزندان آنها هم منتقل می‌شد، پس تمام نسل بشر از خدا دور شدند؛ یعنی آنها شر و بدی را با خود به جهانی که کامل بود آوردند.<ref>{{یادکرد کتاب|نشانی=http://www.mediafire.com/file/d7a2q8tkze22vm5/SAFAR_BE_DELE_ADYAN.pdf/file|عنوان=سفر به دل ادیان|نام خانوادگی=ن. فخر|نام=|ناشر=|سال=۱۳۹۳|شابک=|مکان=|صفحات=۱۲۳–۱۲۴}}</ref>

طبق کتاب عهد عتیق، خدا در ابتدا جهانی کامل و بی‌نقص که مرگ نیز در آن راه نداشت خلق کرد. او آدم را که اولین انسان بود در باغ عدن جای داد و گفت که هر کاری را می‌تواند بکند جز آنکه از میوهٔ یک [[درخت ممنوعه]] بخورد. سپس خدا حوا را که اولین زن بود آفرید تا همسر آدم باشد. حوا از یک مار فریب خورد و از میوهٔ آن درخت خورد و به آدم هم داد تا بخورد.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=McGuckin, John Anthony (2010). The Encyclopedia of Eastern Orthodox Christianity. John Wiley & Sons. ISBN 978-1-4443-9254-8.}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=Swedenborg, Emanuel (1749–56). Arcana Coelestia, Vol. 1 of 8. Translated by John F. Potts (2008 Reprint ed.). Forgotten Books. ISBN 978-1-60620-107-7.}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=Wallace, A. J. ; Rusk, R. D. (2011). Moral Transformation: the original Christian paradigm of salvation. New Zealand: Bridgehead Publishing. ISBN 978-1-4563-8980-2.}}</ref>

⚫
پس آنها را از باغ عدن اخراج شدند. همچنین خدا خوردن میوهٔ [[درخت حیات|درخت زندگی]] را ممنوع کرد؛ میوه‌ای که هر کس از آن بخورد همیشه زنده می‌ماند؛ بنابراین مرگ وارد جهان شد. آدم و حوا به روی زمین آمدند و گناه خود را با خود به زمین آوردند. آنها دیگر از خدا دور شده بودند و چون اثر گناه آنها به فرزندان آنها هم منتقل می‌شد، پس تمام نسل بشر از خدا دور شدند؛ یعنی آنها شر و بدی را با خود به جهانی که کامل بود آوردند.<ref>{{یادکرد کتاب|نشانی=http://www.mediafire.com/file/d7a2q8tkze22vm5/SAFAR_BE_DELE_ADYAN.pdf/file|عنوان=سفر به دل ادیان|نام خانوادگی=ن. فخر|نام=|ناشر=|سال=۱۳۹۳|شابک=|مکان=|صفحات=۱۲۳–۱۲۴}}</ref><ref>{{یادکرد وب|عنوان=St. Augustine & Original Sin - Questions & Answers|نشانی=https://www.oca.org/questions/teaching/st.-augustine-original-sin|وبگاه=www.oca.org|بازبینی=2021-03-28}}</ref>


در چیستی این گناه نخستین بین ادیان ابراهیمی توافقی ندارد و لذا از آن به عنوان [[گناه]] نخست نام برده‌می‌شود. عقیده بر آن است که این گناه خوردن میوه از درختی بود که [[آدم]] و [[حوا]] از آن منع شده‌بودند.
در چیستی این گناه نخستین بین ادیان ابراهیمی توافقی ندارد و لذا از آن به عنوان [[گناه]] نخست نام برده‌می‌شود. عقیده بر آن است که این گناه خوردن میوه از درختی بود که [[آدم]] و [[حوا]] از آن منع شده‌بودند.
برخی از متالهین تفسیر امر را آن می‌دانند که پیش از خوردن از آن درخت، [[آدم]] و [[حوا]] از تواناییشان در سرپیچی از دستور خداوند آگاه نبودند و پس از آن بود که به مختار بودن و آزادی اراده خود مطلع شدند، لذا میوه آن درخت را دانستن آزادی انتخاب بشر می‌دانند.
برخی از متالهین تفسیر امر را آن می‌دانند که پیش از خوردن از آن درخت، [[آدم]] و [[حوا]] از تواناییشان در سرپیچی از دستور خداوند آگاه نبودند و پس از آن بود که به مختار بودن و آزادی اراده خود مطلع شدند، لذا میوه آن درخت را دانستن آزادی انتخاب بشر می‌دانند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=McGiffert, Arthur C. (1932). A History of Christian Thought. Volume 1, Early and Eastern. New York; London: C. Scribner's sons.}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=Kelly, J. N. D. (2000). Early Christian Doctrines (5th rev. ed.). London: Continuum. ISBN 978-0-8264-5252-8.}}</ref>


از دید اسطوره‌شناسی، داستان، روایت نمادین رشد انسان از دوره کودکی و گذر از بهشت بی‌مسوولیتی به دوران آگاهی، اختیار و بالغی تفسیر شده‌است. به همین تفسیر نیز میوه آن درخت را دانایی و آگاهی دانسته‌اند.
از دید اسطوره‌شناسی، داستان، روایت نمادین رشد انسان از دوره کودکی و گذر از بهشت بی‌مسوولیتی به دوران آگاهی، اختیار و بالغی تفسیر شده‌است. به همین تفسیر نیز میوه آن درخت را دانایی و آگاهی دانسته‌اند.


== منابع ==
== منابع ==
{{پانویس}}
{{پانویس|۲}}
{{الهیات مسیحی}}
{{الهیات مسیحی}}
{{کلیسای کاتولیک}}
{{کلیسای کاتولیک}}

نسخهٔ ‏۲۸ مارس ۲۰۲۱، ساعت ۲۰:۰۷

برای دیگر کاربردها، گناه نخستین (ابهام‌زدایی) را ببینید.
نگاره‌ای از آدم و حوا در گناه نخستین اثر پیتر پل روبنس ۱۶۱۵ میلادی[۱]

گناه نخستین بنا به آموزه‌های ادیان ابراهیمی، اقدامی بود که انجام آن باعث شد آدم و حوا از بهشت رانده شوند و به زمین هبوط کنند.[۲][۳]

طبق کتاب عهد عتیق، خدا در ابتدا جهانی کامل و بی‌نقص که مرگ نیز در آن راه نداشت خلق کرد. او آدم را که اولین انسان بود در باغ عدن جای داد و گفت که هر کاری را می‌تواند بکند جز آنکه از میوهٔ یک درخت ممنوعه بخورد. سپس خدا حوا را که اولین زن بود آفرید تا همسر آدم باشد. حوا از یک مار فریب خورد و از میوهٔ آن درخت خورد و به آدم هم داد تا بخورد.[۴][۵][۶]

پس آنها را از باغ عدن اخراج شدند. همچنین خدا خوردن میوهٔ درخت زندگی را ممنوع کرد؛ میوه‌ای که هر کس از آن بخورد همیشه زنده می‌ماند؛ بنابراین مرگ وارد جهان شد. آدم و حوا به روی زمین آمدند و گناه خود را با خود به زمین آوردند. آنها دیگر از خدا دور شده بودند و چون اثر گناه آنها به فرزندان آنها هم منتقل می‌شد، پس تمام نسل بشر از خدا دور شدند؛ یعنی آنها شر و بدی را با خود به جهانی که کامل بود آوردند.[۷][۸]

در چیستی این گناه نخستین بین ادیان ابراهیمی توافقی ندارد و لذا از آن به عنوان گناه نخست نام برده‌می‌شود. عقیده بر آن است که این گناه خوردن میوه از درختی بود که آدم و حوا از آن منع شده‌بودند. برخی از متالهین تفسیر امر را آن می‌دانند که پیش از خوردن از آن درخت، آدم و حوا از تواناییشان در سرپیچی از دستور خداوند آگاه نبودند و پس از آن بود که به مختار بودن و آزادی اراده خود مطلع شدند، لذا میوه آن درخت را دانستن آزادی انتخاب بشر می‌دانند.[۹][۱۰]

از دید اسطوره‌شناسی، داستان، روایت نمادین رشد انسان از دوره کودکی و گذر از بهشت بی‌مسوولیتی به دوران آگاهی، اختیار و بالغی تفسیر شده‌است. به همین تفسیر نیز میوه آن درخت را دانایی و آگاهی دانسته‌اند.

منابع

  1. ↑ J. Paul Getty Museum, Mauritshuis (Hague, Netherlands) (2006). Rubens & Brueghel: A Working Friendship. Getty Publications. p. 66. ISBN 0-89236-848-9.
  2. ↑ Brodd, Jeffrey (2003). World Religions: A Voyage of Discovery. Saint Mary's Press. ISBN 978-0-88489-725-5.
  3. ↑ "Do Not Resent, Do Not React, Keep Inner Stillness". Glory to God for All Things (به انگلیسی). 2010-01-04. Retrieved 2021-03-28.
  4. ↑ McGuckin, John Anthony (2010). The Encyclopedia of Eastern Orthodox Christianity. John Wiley & Sons. ISBN 978-1-4443-9254-8.
  5. ↑ Swedenborg, Emanuel (1749–56). Arcana Coelestia, Vol. 1 of 8. Translated by John F. Potts (2008 Reprint ed.). Forgotten Books. ISBN 978-1-60620-107-7.
  6. ↑ Wallace, A. J. ; Rusk, R. D. (2011). Moral Transformation: the original Christian paradigm of salvation. New Zealand: Bridgehead Publishing. ISBN 978-1-4563-8980-2.
  7. ↑ ن. فخر (۱۳۹۳). سفر به دل ادیان. صص. ۱۲۳–۱۲۴.
  8. ↑ «St. Augustine & Original Sin - Questions & Answers». www.oca.org. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۳-۲۸.
  9. ↑ McGiffert, Arthur C. (1932). A History of Christian Thought. Volume 1, Early and Eastern. New York; London: C. Scribner's sons.
  10. ↑ Kelly, J. N. D. (2000). Early Christian Doctrines (5th rev. ed.). London: Continuum. ISBN 978-0-8264-5252-8.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=گناه_نخستین&oldid=31607432»