کنگاور: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز «کنگاور» را محافظت کرد: افزودن مداوم مطالب بدون منبع یا با منبع ضعیف ([ویرایش=تنها کاربران تأییدشده] (زمان سرآمدن ۱۴ ژانویهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۲۱:۵۰ (UTC)) [انتقال=تنها کاربران تأییدشده] (زمان سرآمدن ۱۴ ژانویهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۲۱:۵۰ (UTC))) |
غلط و در منبع هم نیست |
||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
}} |
}} |
||
'''کنگاور''' نام شهری در [[استان کرمانشاه]] است که در شرقی‌ترین قسمت این استان قرار گرفته و مرکز بخش مرکزی [[شهرستان کنگاور]] است. |
'''کنگاور''' نام شهری در [[استان کرمانشاه]] است که در شرقی‌ترین قسمت این استان قرار گرفته و مرکز بخش مرکزی [[شهرستان کنگاور]] است. |
||
[[معبد آناهیتا (کنگاور)|معبد آناهیتا]] |
[[معبد آناهیتا (کنگاور)|معبد آناهیتا]] یک بنای سنگی است که در شهر کنگاور قرار دارد.<ref>{{یادکرد خبر|کوشش=همشهری آنلاین|تاریخ=2009-04-07|عنوان=آشنایی با معبد آناهیتای کنگاور - کرمانشاه|نشانی=http://www.hamshahrionline.ir/photo/78335/آشنایی-با-معبد-آناهیتای-کنگاور-کرمانشاه|زبان=fa|تاریخ بازبینی=2018-11-30}}</ref> |
||
== پیشینه == |
== پیشینه == |
||
نسخهٔ ۱۵ اکتبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۲:۱۸
 | برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. (اوت ۲۰۱۸) |
| کنگاور کنگاوور | |
|---|---|
 | |
| کشور |  ایران |
| استان | کرمانشاه |
| شهرستان | کنگاور |
| بخش | مرکزی |
| نام(های) پیشین | قصرالصوص |
| سال شهرشدن | ۱۳۳۵[۱] |
| مردم | |
| جمعیت | ۵۳٬۴۴۹ نفر در سال ۱۳۹۰[۲] |
| جغرافیای طبیعی | |
| مساحت | ۸۸۴۵۰۰ متر مربع |
| ارتفاع | ۱۴۵۷ متر |
| شناسهٔ ملی خودرو | ایران ۲۹ ص |
  کنگاور روی نقشه ایران
۳۴°۳۰′شمالی ۴۷°۵۸′شرقی / ۳۴٫۵۰°شمالی ۴۷٫۹۶°شرقی | |
کنگاور نام شهری در استان کرمانشاه است که در شرقی‌ترین قسمت این استان قرار گرفته و مرکز بخش مرکزی شهرستان کنگاور است. معبد آناهیتا یک بنای سنگی است که در شهر کنگاور قرار دارد.[۳]
پیشینه
- حکومت این شهر در زمان قاجار به ساری‌اصلان سپرده شد. عمارت ساری‌اصلان در مرکز شهر کنگاور همچنان پا بر جا است.[۴]
مردم
زبان
مردم شهر کنگاور به زبان کردی صحبت میکنند.[۵][۶][۷][۸][۹]
فرهنگ
کنگاور در سفرنامه ها
موسیو اولویه جهانگرد فرانسوی در هشتم ژوئن سال 1976 از کنگاور دیدن می کند و می نویسد:
بعد از هفت ساعت راه،در کنگاور فرود آمدیم.کنگاور دهی بسیار آباد و با جمعیت زیاد بود در مابین دره ای افتاده که آب وافری در آن جاری بود.جلگه در جانب جنوبی ده بود،بسیار وسیع و زیاد خضب(سرسبز) و معمور(آبادان) بود.[۱۰]
آثار تاریخی
- معبد آناهیتا (کنگاور)
- گودین‌تپه
- حمام قدیمی توکل
- حمام بزرگ
- خانه ساری‌اصلانی
- مسجد امام زاده
- مسجد جامع کنگاور
- شاه زاده محمد ابراهیم
- امام زاده سید جمال الدین در فش
- پل کوچه
- تپه جودا (جهودا)
- تپه برج
- معدن اله دانه
- معدن چهل مران
- معدن باغ ملی
جغرافیای طبیعی
- رودخانه سراب کنگاور
- چشمه عبدل
- چشمه هندی آباد
- چشمه صیفور
نگارخانه
-
برخورد با راهزنان در کنگاور در سال ۱۸۲۹ (میلادی) -
کنگاور در دوران محمدشاه قاجار؛ کاری از هنرمند فرانسوی اوژن فلاندن -
دورنمایی کنگاور در دوران محمدشاه قاجار؛ کاری از هنرمند فرانسوی اوژن فلاندن -
-
-
-
))_-_panoramio_(1).jpg)
پانویس
- ↑ «بانک اطلاعات تقسیمات کشوری». وبگاه رسمی وزارت کشور ایران. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۴ ژوئیه ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۲۶ مرداد ۱۳۹۲.
- ↑ «نتایج سرشماری سال ۱۳۹۰». معاونت برنامه‌ریزی استانداری خراسان جنوبی (به نقل از مرکز آمار ایران). ۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۲. بایگانی‌شده از اصلی در ۲ اکتبر ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۲.
- ↑ «آشنایی با معبد آناهیتای کنگاور - کرمانشاه». همشهری آنلاین. ۲۰۰۹-۰۴-۰۷. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۱۱-۳۰.
- ↑ «فرکانس موج جوونی به کرمانشاه رسید». radiojavan.ir. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۱۱-۳۰.
- ↑ آیت محمدی. سیری در تاریخ سیاسی کرد. ا نتشارات پرسمان. ۱۳۸۲
- ↑ گردشگری استان کرمانشاه، بازدید: فوریه ۲۰۰۹.
- ↑ ایل کلهر در دوره مشروطیت، علیرضا گودرزی انتشارات کرمانشاه، ۱۳۸۱
- ↑ «کنگاور». استانداری کنگاور.
- ↑ http://kermanshah.irib.ir/-/کنگا-3
- ↑ سفرنامه موسیو اولویه،. اطلاعات. ص. ۴۷.
جستارهای وابسته
منابع
- محمدحسین شیریان (دی ۱۳۹۲)، تاریخ مطبوعات استان کرمانشاه، کرمانشاه: اداه کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان کرمانشاه، شورای پژوهشی، ص. ۵۲۲، شابک ۹۷۸-۹۶۴-۰۴-۹۴۸۵-۱
- ایرانویچ، دکتر بهرام فره وشی، انتشارات دانشگاه تهران
- لغت‌نامه دهخدا، عتی اکبر دهخدا
- دیار شهریاران، دکتر احمد اقتداری، انجمن آثار ملی، صص ۹۷۹–۹۹۳ – ۹۹۶ – ۱۰۱۸
- جستار دربارهٔ مهر و میترا، محمد مقدم، هیرمند، صص۲۹–۳۰
- برهان قاطع، محمدحسین بن خلف تبریزی
- اوستا، آبان یشت، کرده‌های ۱۰۱–۱۰۲و۶۴ – ۷۸–۱۲۶ تا ۱۲۹و۱۲۳ و ۱۹۸و۱۱–۱۳ – ۲۰
- خاتون هفت قلعه، دکتر محمدابراهیم باستانی پاریزی
- معجم البلدان نوشته: یاقوت حموی
- مختصات و ارتفاع
- اطلس گیتاشناسی استان‌های ایران، تهران: ۱۳۸۳.
