چای مصالح
 صرف چای مصالح با بیسکوئیت | |
| نام‌های جایگزین | چای ماسالا |
|---|---|
| گونه | چای |
| منطقه | آسیای جنوبی |
| مواد اصلی | چای سیاه، شیر (خوراکی)، ادویه، شکر (سلیقه‌ای) |
چای مصالح یا چای ماسالا (به اردو: مصالحہ چائے) یک نوع نوشیدنی چای است که از ترکیب چای سیاه، شیر و چندین ادویه و گیاه معطر تهیه می‌شود.[۱] منشأ اولیهٔ این نوشیدنی، جنوب آسیا است.
نام این نوشیدنی از دو واژه تشکیل شده که واژه چای از چینی و مصالح جمع مکثر "مُصلِح" مترادف ادویه است. [۲]
دربارهٔ مصالح در فرهنگ ناظم‌الاطبا آمده‌است: داروهای مانند هل و دارچین و ریشهٔ جوز و خلال بادام و پسته و خلال مرکبات و زعفران و گوشت قیمه کرده با لپهٔ نخود و برنج که در گیپا و جز آن آگنده کنند.
ترکیبات
[ویرایش]
چای ماسالا در کافه‌ها و چای‌خانه‌ها در سراسر دنیا شناخته شده‌است و تنوع زیادی در طرز تهیهٔ آن وجود دارد. دستورالعمل ثابتی برای تهیه این چای وجود ندارد ولی آب، چای، شیر، هل، فلفل سیاه، زنجبیل و شکر، در بسیاری از دستورالعمل‌ها به‌کار گرفته شده‌است. چای ماسالا در جهان غرب، با نام چای لاته نیز شناخته می‌شود و طعم آن در مقایسه با نوع هندی آن، شیرین‌تر و با تندی کمتر است و ادویه‌جات کمتری در آن استفاده می‌شود.
ادویه‌ها
[ویرایش]برخی از ادویه‌ها و ترکیبات مورد استفاده در انواع مختلف این نوشیدنی، عبارت‌اند از: هل سبز، بادیان ختایی، دارچین، رازیانه، جوز هندی، میخک، وانیل و عسل.[۳][۴] در نوع کشمیری این نوشیدنی، از چای سبز به جای چای سیاه، بادام و گاهی از زعفران نیز استفاده می‌شود. ماسالا در بوپال هند، حاوی اندکی نمک است و گیاهانی از قبیل هل سیاه، فلفل تند، گشنیز، رز و گاهی شیرین‌بیان و علف لیمو به دیگر ترکیبات این چای، افزوده می‌شود.
شیر
[ویرایش]برای تهیهٔ این چای، ابتدا یک واحد شیر، با دو تا چهار واحد آب، حرارت دیده یا جوشانده می‌شود. در تهیهٔ سنتی ماسالا در هند، از شیر گاومیش استفاده می‌شود.[۵][۶]
شیرین‌کننده
[ویرایش]برای شیرین کردن چای ماسالا، شکر، شکر قهوه‌ای، شیره و عسل، مورد استفاده هستند.
تاریخچه
[ویرایش]پیشینهٔ چای ماساله به ۵۰۰۰ هزار سال (یا ۹۰۰۰ هزار سال) پیش در آسیای جنوبی بازمی‌گردد. در آن دوره، پادشاهان، این چای را به عنوان نوشیدنی که خاصیت دارویی داشت استفاده می‌کردند. در آن زمان چای ماسالا هم به صورت سرد و هم گرم سرو می‌شد و از انواع ادویه‌ها در تهیه آن استفاده می‌شد.
در سال ۱۸۳۵ وقتی که بریتانیا شروع به کشت چای سیاه در ایالت آسام (شمال شرقی کشور هندوستان) کرد، صنعت چای در هندوستان رشد چشمگیری پیدا کرد و تنوع در تهیهٔ چای نیز آغاز شد. چای ماسالا که امروزه ما آن را می‌شناسیم در همین دوران به وجود آمد.
مصرف جهانی
[ویرایش]
اخیراً چای ماسالا در کشورهای اروپایی و آمریکایی طرفداران بسیار زیادی پیدا کرده‌است.[۷] این نوشیدنی همچنین در شرق آفریقا، به‌ویژه در مناطق ساحلی، پُرطرفدار است.[۸][۹] ماسالا در کشورهای عربستان، قطر، امارات و کویت نیز تا حدودی محبوبیت داشته و در این مناطق، با نام «چای کرک»، شناخته می‌شود.[۱۰]
پانویس
[ویرایش]- ↑ Pitre, Urvashi (September 19, 2017). Indian Instant Pot® Cookbook: Traditional Indian Dishes Made Easy and Fast. Rockridge Press. ISBN 978-1-939754-54-7.
- ↑ https://www.molanaacademy.com/dehkhoda/مصالح
- ↑ "Karha: the Heart of Chai". Hanumanchai.blogspot.ca. Retrieved 2018-05-29.
- ↑ What is Chai? بایگانی‌شده در ۲۰۱۵-۰۴-۳۰ توسط Wayback Machine
- ↑ Sara Perry (1 Aug 2001). The New Tea Book: A Guide to Black, Green, Herbal and Chai Teas. Chronicle Books. p. 40. ISBN 978-0-8118-3053-9.
- ↑ Outside of India, such as in the United States, Canada, United Kingdom, or other European, countries whole-fat cow's milk is usually used. Generally, the main part of masala chai is the masalas like Tulsi, Mulethi, Aswagandha, Tezpatta and other useful ingredients.[۱]
- ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۶ مارس ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۲ نوامبر ۲۰۱۹.
- ↑ Munishi, Michael Oresto; Hanisch, Rachel; Mapunda, Oscar; Ndyetabura, Theonest; Ndaro, Arnold; Schüz, Joachim; Kibiki, Gibson; McCormack, Valerie (2015-08-06). "Africa's oesophageal cancer corridor: Do hot beverages contribute?". Cancer Causes & Control. 26 (10): 1477–1486. doi:10.1007/s10552-015-0646-9. ISSN 0957-5243. PMC 4838015. PMID 26245249.
- ↑ Planet, Lonely; Fitzpatrick, Mary; Ham, Anthony; Holden, Trent; Starnes, Dean (2012-06-01). Lonely Planet East Africa. Lonely Planet. ISBN 978-1-74321-312-4.
- ↑ "Chai Karak: The Popular Drink That's Rapidly Spreading in the Gulf". Khaleejisque. 2011-09-28. Archived from the original on 27 November 2022. Retrieved 3 February 2022.
