بایگ
| بایگ | |
|---|---|
| کشور |  ایران |
| استان | خراسان رضوی |
| شهرستان | تربت حیدریه |
| بخش | بایگ |
| نام(های) دیگر | بایک |
| مردم | |
| جمعیت | ۳٬۵۷۷ نفر (۱۳۹۰) |
| رشد جمعیت | ۱۰٪- (۵سال) |
| جغرافیای طبیعی | |
| ارتفاع | ۱۵۲۲ متر |
| اطلاعات شهری | |
| شهردار | حیدری |
| پیش‌شمارهٔ تلفن | ۰۵۱–۵۳۵۲ |
| شناسهٔ ملی خودرو | ایران |
| کد آماری | ۲۳۴۱ |
  بایگ | |
بایْگ شهری در بخش بایگ شهرستان تربت حیدریه استان خراسان رضوی ایران است.
جمعیت
بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۰ جمعیت این شهر ۳٬۵۷۷ نفر (در ۱٬۰۴۸ خانوار) بوده‌است.[۱]
| جمعیت تاریخی | ||
|---|---|---|
| سال | جمعیت | ±% |
| ۱۳۸۵ | ۳٬۹۶۰ | — |
| ۱۳۹۰ | ۳٬۵۷۷ | ۹٫۷٪− |
تاریخچه
سکونت تعدادی از بزرگان نیشابور پس از روی کار آمدن مغولان و مهاجرت آنان به بایگ مستند تاریخی محکمی ندارد زیرا بایگ قبل از حمله مغولان نیز وجود داشته است و شیخ احمد جامی نامقی معروف به ژنده پیل که در روستای نامق شهرستان کوهسرخ متولد شده است و از عارفان قرن ۴و۵ هجری بوده در مسیر رفت‌وآمد به تربت جام بارها ازقریه بایگ عبور کرده و بنا به نوشته‌های رضا قلی خان هدایت در یکی از این سفرها شبی را در بایگ در خانه‌ای مهمان بوده و به اهالی خانه خبر فروآمدن سقف آن خانه را داده است که این اتفاق افتاده است و صرفنظر از این کرامت شیخ جام وجود قریه بایگ در آن دوره قطعی به نظر می‌رسد از طرفی وجود لهجه غلیظ نیشابوری در بایگ دلیل بر مهاجرت از نیشابور به این منطقه کوهستانی نیست بلکه قرار داشتن بایگ در گذشته‌ها در محدوده ولایت بزرگ نیشابور و مشابهت محیط جغرافیائی منطقه با نیشابور نیز می‌تواند منجر به یکنواختی لهجه و زبان گردد البته ورود اقوام و افراد مختلف نژادی پس از حمله مغول به بایگ غیرقابل انکار است و جدایی گزینی قومی در درون بایگ در حال حاضر دارای ریشه‌های تاریخی و اجتماعی قابل تأملی است بطوریکه در حال حاضر ۴ محله متفاوت بایگ همچون ۴ روستای متفاوت دارای تفاوت‌هایی در لهجه می‌باشد. پیشهٔ اکثر مردم بایگ ابریشم‌کشی می‌باشد به‌طوری‌که طبق آمار در سال ۱۳۸۰ این شهر به تنهایی ۸۰ درصد ابریشم کل کشور را تأمین می‌کند با این وجود عده‌ای از مردم بایگ از راه کشاورزی نیز امرار معاش می‌کنند. از جمله محصولات کشاورزی این منطقه می‌توان به زعفران، بادام، گندم، چغندر قند، خربزه و… اشاره کرد.
جغرافیا
روستاهای اطراف بایگ شامل بسک، حصار، رود معجن، خورشبر، فهندر، صنوبر، سرخ‌آباد و فدیهه (یا پیهه) می‌باشند که در این میان روستای فدیهه دارای معادن سنگهای قیمتی از جمله طلا، روستای رود معجن دارای آبشاری در میان صخره‌ها و دارای حصار طبیعتی است.
ابریشم‌کشی
ابریشم‌کشی نیز درشهر بایگ موفق بوده و پیله‌های تولیدی منطقه یا خریداری شده از گیلان و مازندران به شهر بایگ آورده می‌شود و در بیش‌تر خانه‌های این روستا با استفاده از دستگاه‌های ابریشم کشی (چرخانه) تبدیل به نخ ابریشم می‌شود. این هنر تنها در شهر بایگ برای حدود ۱۲۰۰ خانواده روستایی اشتغال با درآمد به وجود اورده‌است. پیله‌های خریداری شده از نقاط دور در این روستا ابریشم کشی شده و به شهرهای فرش‌بافی مانند: کاشان، اصفهان، نایین، کرمان … فرستاده می‌شود.این شهر نیز یکی از بهترین تولید کننده های ابریشم در کشور است.
منابع
- ↑ «نتایج سرشماری ایران در سال ۱۳۹۰» (اکسل). درگاه ملی آمار. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۲۰ شهریور ۱۴۰۲.
| مرکز شهرستان | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| بخش |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
.jpg)
 | این یک مقالهٔ خرد استان خراسان رضوی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |