دریاچه مهارلو
دریاچهٔ مهارلو | |
---|---|
موقعیت | ایران، فارس شهرشیراز، بخش کوهنجان |
مختصات | ۲۹°۲۷′۲۷٫۰″ شمالی ۵۲°۴۸′۲۲٫۹″ شرقی / ۲۹٫۴۵۷۵۰۰°شمالی ۵۲٫۸۰۶۳۶۱°شرقی |
درونشارشهای کلان | ۳ رودخانهٔ فصلی؛ رودخانهٔ خشک، رودخانهٔ سروستان و رودخانهٔ سلطانآباد |
برونشارشهای کلان | تبخیر |
کشورهای حوضه | ایران ایران |
بیشترین درازا | ۲۸ کیلومتر |
بیشترین پهنا | ۱۵ کیلومتر |
مساحتِ رو | ۶۰۰ کیلومتر مربع- ۲۳۰ مایل مربع |
بیشترین ژرفا | ۳ متر (۹٫۸ فوت) |
ارتفاع سطح | ۱٬۵۰۰ متر- ۴٬۹۰۰ فوت |
دریاچهٔ مَهارلو (نامهای دیگر: مهلو، مهلویه[۱] و ماهلویه،[۱] نام قدیمی: جنکال، یا دریاچهٔ نمک) واقع در کلانشهر شیراز، از دریاچههای استان فارس ایران است.
خاستگاه نامگذاری
نام این دریاچه، برگرفته از نام روستای مهارلو از توابع شیراز است که در مجاورت آن قرار گرفتهاست و این روستا در بخش ساحلی دریاچه واقع است.
اصطخری این دریاچه را《جنکان》نامیده و ابوالفداء و ابنبطوطه آن را《جمکان》نوشتهاند. در فارسنامه ابن بلخی و جغرافیای حمدالله مستوفی ماهلویه نوشته شده و اکنون آنرا دریاچه《ماهلو》گویند. [۲]
جغرافیا
این دریاچه با ابعاد ۱۰×۶ در ۲۳ کیلومتری و وسعت ۲۵ هزار هکتاری[۳] جنوبشرقی شهر شیراز و در باختر دریاچهٔ بختگان قرار گرفتهاست. دریاچهٔ مهارلو خاوریترین بخش جلگهٔ شیراز است.[۴] مهارلو دارای آبی بسیار شور است و در فصلهای خشکی یکی از کانسارهای بزرگ نمک ایران بهشمار میآید. فرآوری نمک از این دریاچه توسط مجتمع استحصال نمک وابسته به پتروشیمی شیراز انجام میشود.[۵]
دو رودخانه فصلی «سلطانآباد» و رودخانهٔ خشک دریاچهٔ مهارلو را تغذیه میکنند. آب چند چشمه نیز عمدتاً از قسمتهای غربی و شمالی وارد این دریاچه میشوند. مهمترین گونهٔ پرنده این دریاچه فلامینگو است. تنجه، اردک سرسبز، مرغابی، آبچلیک، چوکا و آنقوت به عنوان دیگر پرندگان دریاچهٔ مهارلو هستند. از این دریاچه برای تهیهٔ نمک صنایع استان فارس هم استفاده میشود.[۳]
در سال ۱۳۸۵ ه.ش با تصویب هیئت وزیران، دریاچهٔ مهارلو به عنوان یکی از ۷ منطقهٔ نمونهٔ گردشگری ایران برگزیدهشدهاست.[۶] مهارلو، محمودآباد، بکت، برمشور، قنبری، دوبنه، انجیره و اعلاالدوله از روستاهای گردشگری پیرامون این دریاچه هستند. از کوههای مشرف به دریاچه میتوان به کوه قلعهٔ گریخته، کوه شرقی و کوه شمالی اشاره کرد.
طی دورهای در سال ۱۳۸۵ ه.ش پرواز بالگردها بر فراز این دریاچه ممنوع شد.[۲]
خشکی
در خشکسالی سال ۱۳۸۷ حدود ۹۰ درصد دریاچهٔ «مهارلو» خشک شد و از این دریاچه به غیر از نیزارها و تالابهای اقماری چیزی بهجا نماند. در پی این خشکسالی از جمعیت ۱۰۰ تا ۱۵۰ هزار قطعهای پرنده فلامینگو در دریاچهٔ مهارلو در سال ۱۳۸۷ خورشیدی تنها حدود ۵ هزار فلامینگو باقی ماند.[۳] این دریاچه در سال ۱۳۹۵ خورشیدی بهطور صد در صد خشک شد و کلانشهر شیراز را در خطر طوفانهای نمک و ریزگردهای کشنده قرار داده است.
منابع
- ↑ فارسنامهٔ ابن بلخی
- ↑ لسترینج، گای (۱۳۹۳). جغرافیای تاریخی سرزمین های خلافت شرقی. تهران: علمی و فرهنگی. ص. ۲۷۱. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۴۴۵-۱۰۵-۸.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ خبرگزاری ایسنا بایگانیشده در ۲۶ اوت ۲۰۰۸ توسط Wayback Machine، سرویس: اجتماعی - محیطزیست، ۱۳۸۷/۰۶/۰۱، ۰۸-۲۲-۲۰۰۸، کد خبر: ۸۷۰۶–۰۰۲۴۲، بازدید: اوت ۲۰۰۸.
- ↑ آفتاب
- ↑ پایاننامه: بررسی منابع نمک دریاچهٔ مهارلو و ناخالصیهای آن بایگانیشده در ۱ اکتبر ۲۰۰۷ توسط Wayback Machine / امیررضا باستانی؛ به راهنمایی: ناصر طالب بیدختی.
- ↑ ایسنا، ۱۰ شهریور ۱۳۸۵[پیوند مرده]