فلامینگو

فلامینگو سن: ائوسن - امروزه
یک فلامینگوی آمریکایی (سمت چپ) به همراه یک فلامینگوی شیلیایی
طبقه‌بندی علمی
فرمانرو:	جانوران
شاخه:	طنابداران
رده:	پرندگان
فرورده:	نوآروارگان
راسته:	بال‌آتشی‌سانان Fürbringer, 1888
تیره:	Phoenicopteridae Bonaparte, 1831
سرده:	Phoenicopterus Linnaeus, 1758

فلامینگو یا مُرغ آتشی پرنده‌ای است از راستهٔ بال‌آتشی‌سانان.

فلامینگو پرنده‌ای است با پاهای دراز و منقاری منحنی و گردنی بلند خمیده، آبچر بابدنی بسیار کشیده و پر و بالی به رنگهای سفید و صورتی است.
در پروازها باها و گردنش کشیده و قدری پائین‌تر از سطح بدن قرار می‌گیرد. بالهایش ترکیب زیبائی از رنگهای سرخ و سیاه است. پرنده نابالغ قهوه‌ای مایل به خاکستری چرک است. فلامینگو به آرامی راه می‌رود ودر حالیکه سر ومنقار خودرا در آب کم عمق فرو برده تغذیه می‌کند. فلامینگو از ۹۰/۰ تا ۵/۱ متر بلندی دارد. بیشتر فلامینگوها حلزون وگیاهان آبی را می‌خورند. این پرندگان بصورت دست جمعی و در دسته‌های چند هزارتایی زندگی می‌کنند.

راسته‌ای بال‌آتشی‌سانان که فلامینگو به آن تعلق دارد از پرندگان آبزی و بزرگ‌جثه هستند که غذا را از منقار خمیده و صافی‌مانند خود می‌گذرانند. فلامينگو شايد شاخص ترين پرنده آبچر در جهان هست. پر و بال بنفش-قرمز، خود به تنهايی اين پرنده را از ساير پرنده ها مجزا می كند. فلامينگو ها در هر قاره ای جز قطب جنوب زندگی می كنند.

گونه‌ها

گونه	منطقه جغرافیایی
فلامینگوی بزرگتر (P. roseus)	دنیای قدیم	بخش‌های از آفریقا، جنوب اروپا و جنوب و جنوب غرب آسیا
فلامینگوی کوچکتر (P. minor)		آفریقا تا شمال غرب هند
فلامینگوی شیلیایی (P. chilensis)	دنیای جدید	جنوب آمریکایی جنوبی.
فلامینگوی جیمز (P. jamesi)		ارتفاعات آند در پرو، شیلی، بولیوی و آرژانتین
فلامینگوی آندی (P. andinus)		ارتفاعات آند در پرو، شیلی، بولیوی و آرژانتین
فلامینگوی آمریکایی (P. ruber)		کارائیب و گالاپاگوس.

جفتگیری

سالی یکبار جفتگیری می‌کند؛ و لانه‌ای گلین برای تخمگذاری می‌سازد. بیشتر فلامینگوهای ماده یک تخم در سوراخ لانه می‌گذارند ونر و ماده هردو به نوبت روی تخم می‌خوابند. پس از سی روز جوجه از تخم بیرون می‌آید. جوجه فلامینگو بعد از ۵ روز لانه را ترک می‌گوید وبه گروه فلامینگوهای جوجه می‌پیوندد. اما برای تغذیه به لانه‌ای که درآن تولد یافته و پدر ومادر برایش خوراک آماده کرده‌اند بازمی‌گردد. بعد از دوهفته خود به جستجوی خوراک می‌پردازد. فلامینگو در محیط طبیعی از ۱۵ تا ۲۰ سال زندگی می‌کند. بیشتر پرنده‌شناسان فلامینگوها را به چهار گونه تقسیم کرده فلامینگوهای بزرگ در آفریقا، جنوب آسیا و اروپا و جنوب آمریکای جنوبی و هند غربی زندگی می‌کنند. فلامینگوهای کوچک در دره بزرگ نشستی کنیا و تانگانیکا در آفریقا به سر می‌برند. فلامینگوهای دیگر دو گونه هستند. گونه کمیاب فلامینگوهای آندی وجیمس می‌باشند که در کرانهٔ دریاچه‌های بلند کوه‌های آند در آمریکای جنوبی به سر می‌برند. فلامینگوهای وحشی روزگاری در فلوریدای جنوبی می‌زیستند، اما مردم آنها را به خاطر برهای زیبایشان کشتند.

زیستگاه

مرداب‌های ساحلی کم عمق. مانداب‌های حاصل طغیان دریاچه‌ها، لجن‌زارها و غیره به سر می‌برند.

تغذیه

رژیم غذایی فلامینگو سخت پوستی به نام آرتمیا می‌باشد.

پراکندگی در ایران

در دریاچهٔ ارومیه و در تابستان در فارس به سر می‌برند و ممکن است در خوزستان زاد و ولد کنند.

نگارخانه

• 

  یک فلامینگو و جوجه‌اش

• 

  یک فلامینگو در باغ پرندگان اصفهان

• 

  چند فلامینگو در باغ پرندگان اصفهان

• 

  فلامینگوها در حال نوشیدن آب

منابع

• دکتر:، العلوی، هادی، «(عالم الطیور والحیوانات) »، دارالعودة، بیروت، لبنان، چاپ پنجم سال ۱۹۹۸ میلادی به (عربی).
• الفاضل، عبدالله، فاضل. (طیور فی الکویت) . دارالکویت للطباعة والنشر، الفروانیة، کویت، چاپ اول، سال انتشار ۲۰۰۵ میلادی به (عربی).
• «منبع جعبه‌زیست» ‎(انگلیسی)‎. ویکی‌پدیای انگلیسی. بازبینی‌شده در ۱۷ نوامبر ۲۰۰۸. 
• «پرندگان ایران» ‎(فارسی)‎. وب سایت پرندگان ایران. بازبینی‌شده در ۲ نوامبر ۲۰۰۹.