شهرستان کنگاور: تفاوت میان نسخهها
Omarsaboori (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش برچسبها: برگرداندهشده ویرایش همراه ویرایش از برنامهٔ همراه ویرایش با برنامهٔ اندروید |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: واگردانی دستی |
||
خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
|سالشهرستانشدن = [[۱۳۵۹ (خورشیدی)|۱۳۵۹]]<ref name="Ministry of Interior">{{یادکرد وب| نشانی = http://portal2.moi.ir/Portal/Home/Default.aspx?CategoryID=8f931308-c67e-4cf4-a5e7-3c1bbb1a6f32| عنوان = بانک اطلاعات تقسیمات کشوری| تاریخ بازدید = ۲۹ ژوئیه ۲۰۱۴| ناشر = وبگاه رسمی وزارت کشور ایران| archiveurl = https://web.archive.org/web/20140724132759/http://portal2.moi.ir/Portal/Home/Default.aspx?CategoryID=8f931308-c67e-4cf4-a5e7-3c1bbb1a6f32| archivedate = ۲۴ ژوئیه ۲۰۱۴| dead-url = yes}}</ref> |
|سالشهرستانشدن = [[۱۳۵۹ (خورشیدی)|۱۳۵۹]]<ref name="Ministry of Interior">{{یادکرد وب| نشانی = http://portal2.moi.ir/Portal/Home/Default.aspx?CategoryID=8f931308-c67e-4cf4-a5e7-3c1bbb1a6f32| عنوان = بانک اطلاعات تقسیمات کشوری| تاریخ بازدید = ۲۹ ژوئیه ۲۰۱۴| ناشر = وبگاه رسمی وزارت کشور ایران| archiveurl = https://web.archive.org/web/20140724132759/http://portal2.moi.ir/Portal/Home/Default.aspx?CategoryID=8f931308-c67e-4cf4-a5e7-3c1bbb1a6f32| archivedate = ۲۴ ژوئیه ۲۰۱۴| dead-url = yes}}</ref> |
||
|جمعیت = ۷۶٬۲۱۶ نفر (۱۳۹۵) |
|جمعیت = ۷۶٬۲۱۶ نفر (۱۳۹۵) |
||
|مذهب = [[شیعه |
|مذهب = [[شیعه]] |
||
|زبان = فارسی، لکی و کردی |
|زبان = فارسی، لکی و کردی |
||
|مساحت = |
|مساحت = |
نسخهٔ ۱۸ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۶:۵۶
![]() | برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. (ژوئیه ۲۰۱۴) |
کنگاور | |
---|---|
![]() | |
اطلاعات کلی | |
کشور | ![]() |
استان | کرمانشاه |
مرکز شهرستان | کنگاور |
سایر شهرها | کنگاور |
بخشها | بخش مرکزی |
سال تأسیس | ۱۳۵۹[۱] |
نامهای پیشین | کنگاور، قصر الصوص |
مردم | |
جمعیت | ۷۶٬۲۱۶ نفر (۱۳۹۵) |
مذهب | شیعه |
جغرافیای طبیعی | |
ارتفاع از سطح دریا | ۱٬۴۵۶[۲] |
آبوهوا | |
میانگین دمای سالانه | ۲۳ |
بارش سالانه | ۴۲۳ |
دادههای دیگر | |
پیششمارهٔ تلفن | ۰۸۳۴۸۲ |
شهرستان کَنگاور از شهرستانهای استان کرمانشاه ایران است.
نام شهرستان کنگاور، در اصل به معنی آتشگاه است کنگ به معنی جا و مکان و آور «ئاگر» به معنای آتش است.
مرکز این شهرستان شهر کنگاور است. این شهرستان قدیمی در کنار معبد آناهیتا ساخته شده و قدمت آن به دوران اشکانیان میرسد. رونق این معبد در سفرنامههای راه غربی ابریشم زبانزد بودهاست. شاید یکی از دلایلی که معبد در اینجا ساخته شده این باشد که شهر کنگاور دارای چشمههای آب زیادی است.
دین اکثر مردم کنگاور اسلام شیعه است
و جمعی از اهالی یارسان نیز در آن ساکن اند. در گذشته گروهی از یهودیان هم در کنگاور سکونت داشتهاند که به تهران یا خارج از کشور مهاجرت کردهاند. همانطور که شواهدی مبنی بر حضور ارامنه در روستای فش (از توابع کنگاور) در گذشتههای دور موجود است.
کنگاور، چشمههای آب فراوان و همچنین دشتهای حاصلخیزی دارد. از روستاهای آباد این شهر، روستای فش و روستای قارلق بزرگ خزل غربی دهلر چشمه درازه سلطان آباد عباسآباد کرماجان است. حکومت این شهر در زمان قاجار به ساری اصلان سپرده شد. عمارت ساری اصلان در مرکز شهر کنگاور همچنان پابرجا است.[۳][۴]
مردم و گویشهای رایج
مردم کنگاور به زبان کُردی با گویش کرمانشاهی (با لحجه مخصوص شهرهای کنگاور و صحنه) در کنار عدهای گویشور به زبان فارسی با لحجه خاص تکلم میکنند. [۵][۶]
اکثر قریب به اتفاق جمعیت کنگاور را شیعه تشکیل میدهد و نیز عده ای از پیروان اهل حق هم در منطقه ساکن هستند. در گذشته انگشت شماری مسیحی و یهودی در شهرستان زندگی میکردند که به کار تجارت و طبابت میپرداختند.[۷][۸]
موقعیت شهرستان کنگاور
شهرستان کنگاور از شمال و شرق با استان همدان از جنوب غربی با استان لرستان از شمال غربی با شهرستان سنقر از غرب با صحنه همجوار است.
![شهرستان کنگاور](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/5/5c/%D9%86%D9%82%D8%B4%D9%87_%D8%B4%D9%87%D8%B1%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86_%DA%A9%D9%86%DA%AF%D8%A7%D9%88%D8%B1.png/430px-%D9%86%D9%82%D8%B4%D9%87_%D8%B4%D9%87%D8%B1%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86_%DA%A9%D9%86%DA%AF%D8%A7%D9%88%D8%B1.png)
مراکز آموزشی
دانشگاه آزاد شهر کنگاور در سال ۱۳۸۲ ساخته شد که در حال حاضر با هشت رشته کار خود را ادامه میدهد.
دانشگاه پیام نور شهر کنگاور در حال حاضر با رشتههای مختلف دانشگاهی در حال انجام خدمات است.
تقسیمات کشوری
تپه گودین
یکی از آثار تاریخی و دیدنی شهرستان کنگاور تپه تاریخی گودین است. این تپه در شهر گودین در ۱۰ کیلومتری شرق کنگاور واقع شده و به لحاظ ارزش تاریخی در رده تپههای تاریخی همچون تپه سیلک کاشان قرار میگیرد که دورههای تاریخی ایران را با نسبت دادن به این تپهها دستهبندی میکنند. این تپه آشپزخانه معبد آناهیتا محسوب میشده که پس از گذشت نزدیک به ۱۳۵۵ سال از ساخت آن، تنها آثار چند بنا مربوط به حدود ۵۰۰ سال پیش در آن باقی ماندهاست. گروههای کاوشگران آمریکایی در فاصله سالهای ۱۳۱۵ تا ۱۳۵۵ ضمن انجام کاوشهای گسترده در این تپه، آثار زیاد و گرانبهایی کشف کردند که همگی به خارج از ایران منتقل و هماکنون در موزههای آمریکا و اروپا نگهداری میشوند.
کنگاور در شعر و ادب فارسی
شاعران و ادبای بسیاری از کنگاور یاد کردهاند مثل اشرف الدین قزوینی معروف به نسیم شمال، جلیل آهنی، ابوفاضل مرآتی، منصور فیروزی، علی اصغر کوهکن، بیژن شهرامی و…
ملک ایران گلشنی پهناور است | ||
یک گل از گلهای آن کنگاور است | ||
عطر و بویش عالمی را کرده پر | ||
فصل گل را دائماً یادآور است |
منابع
- ↑ «بانک اطلاعات تقسیمات کشوری». وبگاه رسمی وزارت کشور ایران. بایگانیشده از اصلی در ۲۴ ژوئیه ۲۰۱۴. دریافتشده در ۲۹ ژوئیه ۲۰۱۴.
- ↑ «Kangavar, Iran Page». Falling Rain Genomics. دریافتشده در ۲۹ ژوئیه ۲۰۱۴.
- ↑ کتاب سبز (بانک اطلاعات استان کرمانشاه)، سید ضیاء الدین خرمشاهی، کانون تبلیغاتی دالاهو، دی ۱۳۷۵، صفحهٔ ۴۶۸
- ↑ دانشنامه فارلکس بازدید ۱۶ اوت ۲۰۱۰
- ↑ کرمانشاه، دانشگاه علوم پزشکی. «تاریخچه شهرستان». دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه. دریافتشده در ۲۰۲۳-۰۵-۲۱.
- ↑ «کنگاور اداره کل میراث فرهنگی استان کرمانشاه». بایگانیشده از اصلی در ۱۷ ژانویه ۲۰۲۳. دریافتشده در ۲۶ مارس ۲۰۲۰.
- ↑ «شهرستان کنگاور». وبسایت اداره کل میراث فرهنگی و گردشگری و صنایع دستی استان کرمانشاه. بایگانیشده از اصلی در ۱۷ ژانویه ۲۰۲۳. دریافتشده در ۳۰ نوامبر ۲۰۲۰.
- ↑ «شهرستان کنگاور کرمانشاه». وبسایت دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی، درمانی استان کرمانشاه (شبکه بهداشت و درمان کنگاور).
- ↑ دیوان شعر، بیژن شهرامی.