علی دایی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نمایش تاریخچه به صورت تعاملی
→ تفاوت قدیمی‌ترتفاوت جدیدتر ←
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
دیداریویکی‌متن
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴۲: خط ۴۲:
|goals6 = ۷
|goals6 = ۷
|years7 = ۱۳۷۷–۱۳۷۸
|years7 = ۱۳۷۷–۱۳۷۸
|clubs7 = [[باشگاه فوتبال بایرن مونیخ|بایرن مونیخ]]۴۴caps7 =۲۳goals7 ۳۶
|clubs7 = [[باشگاه فوتبال بایرن مونیخ|بایرن مونیخ]]
|caps7 = ۲۳
|goals7 = ۶
|years8 = ۱۳۷۸–۱۳۸۱
|years8 = ۱۳۷۸–۱۳۸۱
|clubs8 = [[باشگاه فوتبال هرتابرلین|هرتابرلین]]
|clubs8 = [[باشگاه فوتبال هرتابرلین|هرتابرلین]]
خط ۳۰۸: خط ۳۱۰:
تیم ملی ایران در دور دوم مسابقات انتخابی جام جهانی ۲۰۰۶؛ با تیم‌های [[تیم ملی فوتبال بحرین|بحرین]]، [[تیم ملی فوتبال کره شمالی|کره شمالی]] و ژاپن در گروه دو این مسابقات قرار گرفت.<ref name="World Cup 2006 qualifications"/>
تیم ملی ایران در دور دوم مسابقات انتخابی جام جهانی ۲۰۰۶؛ با تیم‌های [[تیم ملی فوتبال بحرین|بحرین]]، [[تیم ملی فوتبال کره شمالی|کره شمالی]] و ژاپن در گروه دو این مسابقات قرار گرفت.<ref name="World Cup 2006 qualifications"/>


دایی در این مرحله از رقابت‌ها عملکرد خوبی نداشت، و تنها گل او در این مسابقات؛ در آخرین بازی مرحله گروهی در مقابل ژاپن به ثمر رسید.<ref name="World Cup 2006 qualifications"/> در این مسابقه که بدون حضور لژیونرهای دو تیم<ref name="ژاپن بدون لژیونر">{{یادکرد وب|نشانی=http://mehrnews.com/news/219886/مفسر-فوتبال-ژاپن-ايران-واقعي-را-شكست-نداديم-گل-دوم-ژاپن-هديه|عنوان=مفسر فوتبال ژاپن: ایران واقعی را شکست ندادیم// گل دوم ژاپن هدیه دروازه‌بان ایران بود| ناشر = خبرگزاری مهر |تاریخ =۲۸ مرداد ۱۳۸۴|تاریخ بازبینی=}}</ref> و برای مشخص شدن تیم‌های اول و دوم گروه برگزار شد، تیم ملی ایران با نتیجه ۲–۱ مغلوب ژاپن شد، و با قرار گرفتن در رتبه دوم گروه؛ به [[جام جهانی فوتبال ۲۰۰۶|جام جهانی ۲۰۰۶]] صعود کرد.<ref name="World Cup 2006 qualifications"/> دایی در این مسابقه از روی نقطه پنالتی برای ایران گلزنی کرد.<ref name="World Cup 2006 qualifications"/>
دایی در این مرحله از رقابت‌ها عملکرد خوبی نداشت، و تنها گل رو در این مسابقات؛ در آخرین بازی مرحله گروهی در مقابل ژاپن به ثمر رسید.<ref name="World Cup 2006 qualifications"/> در این مسابقه که بدون حضور لژیونرهای دو تیم<ref name="ژاپن بدون لژیونر">{{یادکرد وب|نشانی=http://mehrnews.com/news/219886/مفسر-فوتبال-ژاپن-ايران-واقعي-را-شكست-نداديم-گل-دوم-ژاپن-هديه|عنوان=مفسر فوتبال ژاپن: ایران واقعی را شکست ندادیم// گل دوم ژاپن هدیه دروازه‌بان ایران بود| ناشر = خبرگزاری مهر |تاریخ =۲۸ مرداد ۱۳۸۴|تاریخ بازبینی=}}</ref> و برای مشخص شدن تیم‌های اول و دوم گروه برگزار شد، تیم ملی ایران با نتیجه ۲–۱ مغلوب ژاپن شد، و با قرار گرفتن در رتبه دوم گروه؛ به [[جام جهانی فوتبال ۲۰۰۶|جام جهانی ۲۰۰۶]] صعود کرد.<ref name="World Cup 2006 qualifications"/> دایی در این مسابقه از روی نقطه پنالتی برای ایران گلزنی کرد.<ref name="World Cup 2006 qualifications"/>


==== بازی‌های جام جهانی ۲۰۰۶ ====
==== بازی‌های جام جهانی ۲۰۰۶ ====

نسخهٔ ‏۱۹ ژوئن ۲۰۱۹، ساعت ۰۰:۱۲

علی دایی
اطلاعات شخصی
زادروز ۱۴ بهمن ۱۳۴۸ ‏(۵۴ سال)
زادگاه اردبیل،  ایران
قد ۱۹۲ سانتی‌متر
پست مهاجم
باشگاه‌های حرفه‌ای*
سال‌ها باشگاه‌ها بازی† (گل)†
۱۳۶۷–۱۳۶۸ تراکتورسازی تبریز
۱۳۶۸–۱۳۶۹ تاکسیرانی
۱۳۶۹–۱۳۷۳ بانک تجارت
۱۳۷۳–۱۳۷۵ پرسپولیس ۳۸ (۲۳)
۱۳۷۵–۱۳۷۶ السد ۱۶ (۱۰)
۱۳۷۶–۱۳۷۷ آرمینیا بیله‌فلد ۲۵ (۷)
۱۳۷۷–۱۳۷۸ بایرن مونیخ ۲۳ (۶)
۱۳۷۸–۱۳۸۱ هرتابرلین ۵۹ (۶)
۱۳۸۱–۱۳۸۲ الشباب ۲۵ (۱۱)
۱۳۸۲–۱۳۸۳ پرسپولیس ۲۴ (۱۶)
۱۳۸۳–۱۳۸۵ صباباتری ۵۱ (۲۳)
۱۳۸۵–۱۳۸۷ سایپا ۲۶ (۱۰)
تیم ملی
۱۳۷۲–۱۳۸۵٫ ایران ۱۴۹ (۱۰۹)
دوران مربیگری
۱۳۸۵–۱۳۸۷ سایپا
۱۳۸۷–۱۳۸۸ تیم ملی ایران
۱۳۸۸–۱۳۹۰ پرسپولیس
۱۳۹۰–۱۳۹۲ راه‌آهن
۱۳۹۲–۱۳۹۳ پرسپولیس
۱۳۹۴–۱۳۹۵ صبای قم
۱۳۹۵–۱۳۹۶ نفت تهران
۱۳۹۶–۱۳۹۸ سایپا تهران
  • تعداد بازی‌ها و گل‌ها فقط مربوط به بازی‌های لیگ داخلی است.

علی دایی (زادهٔ ۱۴ بهمن ۱۳۴۸(شناسنامه:۱ فروردین ۱۳۴۸)در اردبیل) سرمربی فوتبال کنونی، بازیکن فوتبال بازنشسته، تجارت‌پیشه و کارآفرین ایرانی است.[۱] او مٶسس و مدیرعامل شرکت پوشاک ورزشی دایی است.[۲] دایی بهترین گلزن تیم ملی و یکی از بهترین مهاجمان تاریخ جام ملت‌های آسیا به‌شمار می‌رود[۳][۴][۵] که در دوران حرفه‌ای فوتبال خود با زدن ۱۰۹ گل در ۱۴۹ بازی ملی، رکورد بیشترین گلِ زده در بازی‌های ملی فوتبال مردان جهان را به‌دست آورد.[۶]

دوران باشگاهی

آغاز

علی دایی، فوتبال خود را از استقلال اردبیل آغاز کرد.[۷] او پس از قبولی در دانشگاه صنعتی شریف و اقامت در تهران، به تیم تاکسیرانی تهران پیوست. دایی پس از آن، چهار سال در تیم بانک تجارت در مسابقات لیگ تهران به میدان رفت[۸] و از آنجا بود که مورد توجه مربیان وقت تیم‌های فوتبال قرار گرفت و برای اولین بار به تیم ملی دعوت شد. دایی پس از آن به تیم پرسپولیس تهران پیوست و دوران فوتبال حرفه‌ای خود را با بازی در جام آزادگان آغاز کرد.

پرسپولیس

فصل ۱۳۷۳

علی دایی در سال ۱۳۷۳ به پرسپولیس پیوست. دایی در اولین فصل حضور در پرسپولیس همراه با فرشاد پیوس در خط حمله این تیم ۳۵ گل به ثمر رساندند که دایی زننده ۱۵ گل از این تعداد بود. در رقابت‌ها جام آزادگان که در فصل ۱۳۷۳ با حضور ۲۴ تیم در دو گروه ۱۲ تیمی برگزار شد، پرسپولیس و کشاورز از گروه دو، همراه با سایپا و استقلال از گروه یک به جمع چهار تیم پایانی راه یافتند.[۹]

در بازی نیمه نهایی این رقابت‌ها پرسپولیس به مصاف استقلال رفت. در دیدار رفت و در حالی که بازی با تساوی ۲–۲ دنبال می‌شد، این مسابقه به جنجال کشیده شد و با آمدن تماشاگران به زمین مسابقه، بازی ناتمام به پایان رسید. پس از مدتی با حکم کمیته انضباطی، پرسپولیس با نتیجه ۰–۳ بازنده دیدار رفت اعلام شد. در بازی برگشت که در بندرعباس برگزار شد، دو تیم به تساوی بدون گل رسیدند و در نهایت پرسپولیس در مجموع با نتیجه ۰–۳ در دوبازی رفت و برگشت مغلوب استقلال شد و از رسیدن به فینال رقابت‌های جام آزادگان بازماند.[۱۰] در دیدار رده‌بندی این رقابت‌ها، پرسپولیس از بازی با کشاورز انصراف داد و دایی به همراه این تیم، به مقام چهارم جام آزادگان رسید.[۹]

فصل ۱۳۷۴

علی دایی در دومین فصل حضور در پرسپولیس چهار گل در مسابقات لیگ برتر به ثمر رساند و به همراه این تیم جام آزادگان را فتح کرد. دایی در دو بازی پرسپولیس در مقابل تیم‌های پاس (هفته هفتم) و ملوان (هفته بیست و هشت) که با برتری ۱–۰ پرسپولیس به پایان رسید، زننده گل‌های این تیم بود. دایی در آخرین بازی جام آزادگان در مقابل استقلال اهواز که با نتیجه ۳–۱ به سود پرسپولیس به پایان رسید، دو گل برای این تیم به ثمر رساند. عملکرد دایی در این فصل مورد توجه سرمربی تیم ملی قرار نگرفت و در سال ۱۳۷۴ برای تیم ملی به میدان نرفت.[۱۱]

دایی آخرین بار؛ در دومین مرحله شانزدهمین دوره جام باشگاه‌های آسیا، در مقابل آلیما قزاقستان برای پرسپولیس به میدان رفت. پرسپولیس که در بازی رفت با نتیجه ۰–۳ بازی را به آلیما قزاقستان واگذار کرده بود، در بازی برگشت با نتیجه ۵–۰ در ورزشگاه آزادی تهران این تیم را شکست داد[۱۲] و به مرحله گروهی جام باشگاه‌های آسیا در منطقه غرب آسیا صعود کرد.[۱۳] در این مسابقه که آخرین حضور دایی برای پرسپولیس به‌شمار می‌رفت او دو گل به ثمر رساند.[۱۲] دایی در شهریور ۱۳۷۵ از پرسپولیس جدا شد و به السد قطر پیوست.[۱۴]

السد قطر

علی دایی در شهریور ۱۳۷۵ به السد قطر پیوست.[۱۴] دایی در فصل ۹۷–۱۹۹۶ به همراه این تیم به مقام پنجم لیگ قطر دست پیدا کرد.[۱۵]

آرمینیا بیله‌ فلد

علی دایی در سال ۱۹۹۷ به همراه کریم باقری به تیم آرمینیا بیله فلد آلمان پیوست. دایی که پیراهن شماره ۹، آرمینیا بیله فلد را بر تن داشت[۱۶] در ۲۵ مسابقه برای این تیم در فصل ۹۸–۱۹۹۷ به میدان رفت و ۷ گل به ثمر رساند. آرمینیا بیله‌فلد در این فصل به مقام هجدهم در بوندسلیگا دست یافت و به لیگ دو بوندسلیگا سقوط کرد.[۱۷]

بایر مونیخ

علی دایی در سال ۱۹۹۸ به عنوان اولین بازیکن ایرانی به تیم بایرن مونیخ آلمان پیوست. (پس از علی دایی، وحید هاشمیان در فصل ۰۵–۲۰۰۴ و علی کریمی در دو فصل ۰۷–۲۰۰۵ برای بایرن به میدان رفتند). با آغاز فصل جدید مسابقات فوتبال آلمان، بایرن مونیخ به عنوان قهرمانی در جام پیش فصل؛ موسوم به جام اتحادیه (لیگا پوکال) دست پیدا کرد. (دایی در رقابت‌های جام اتحادیه بر روی نیمکت ذخیره‌های بایرن مونیخ قرار گرفت و برای این تیم به میدان نرفت)[۱۸]

دایی که پیراهن شماره ۲۴ بایرن‌مونیخ را بر تن داشت در ۲۳ مسابقه برای این تیم در بوندس‌لیگا به میدان رفت و به همراه این تیم به قهرمانی این رقابت‌ها دست پیدا کرد.[۱۹] دایی پس از نیمکت نشینی در هفته اول بوندس‌لیگا؛[۱۹] نخستین بار در هفته دوم این رقابت‌ها، به عنوان جانشین کارستن یانکر در دقیقه ۷۰ برابر دویسبورگ برای بایرن‌مونیخ به میدان رفت.[۲۰] پس از غیبت در هفته سوم،[۱۹] دایی برای دومین بار به عنوان جانشین یانکر در دقیقه ۷۰ برابر فرایبورگ از هفته چهارم بوندس‌لیگا به میدان رفت.[۲۱] با گذشت پنج هفته از مسابقات، دایی از ابتدا مسابقه در مقابل هامبورگ برای بایرن‌مونیخ به میدان رفت و در پیروزی ۵–۳ این تیم در مقابل هامبورگ، دو بار برای بایرن‌مونیخ گلزنی کرد.[۲۲] دایی تا پایان فصل، در مجموع ۶ گل برای بایرن مونیخ به ثمر رساند.[۱۹] با پایان رقابت‌های بوندس‌لیگا مجله کیکر نمره میانگین ۳٫۷۳ را به او اختصاص داد.[۱۹]

دایی که در مسابقات بوندس‌لیگا غالباً به عنوان ذخیره کارستن یانکر به میدان رفته بود در ۴ مسابقه برای بایرن مونیخ به عنوان جایگزین این بازیکن در لیگ قهرمانان اروپا (در مجموع ۶۸ دقیقه) به میدان رفت[۲۳] و به همراه تیم بایرن مونیخ به فینال لیگ قهرمانان اروپا صعود کرد. اما در دیدار فینال نیز در مقابل منچستر یونایتد به میدان نرفت و از روی نیمکت کار هم تیمی‌هایش را دنبال کرد.[۲۴] با پایان رقابت‌های لیگ قهرمانان اروپا، دایی موفق به گلزنی در این مسابقات نشد و مجله کیکر به دلیل دقایق کوتاه حضور دایی در این مسابقات، به او نمره‌ای نداد.[۱۹]

بنا بر نوشته خبرگزاری آلمان دایی در این فصل از رقابت‌های بوندس‌لیگا نتوانست در بایرن‌مونیخ جایگاهی پیدا کند.[۲۵] وب سایت فیفا نیز از جا نیفتادن دایی در این تیم آلمانی در این فصل از رقابت‌ها یاد کرد.[۲۶]

هرتابرلین

فصل ۲۰۰۰–۱۹۹۹

علی دایی در سال ۱۹۹۹ به تیم هرتابرلین پیوست و پیراهن شماره ۹ این تیم را بر تن کرد. او در پایان فصل به همراه این تیم، رتبه ششم بوندس‌لیگا را کسب کرد.[۲۷]

با آغاز رقابت‌های بوندس‌لیگا دایی از همان ابتدا برای هرتابرلین به میدان رفت.[۲۸] دایی در پیروزی ۵–۲ هرتابرلین در مقابل هانزا روستوک در هفته اول بوندس‌لیگا یک گل زد و در دقیقه ۵۸ جای خود را به آراکسیچ داد.[۲۹] دایی تا پایان فصل؛ ۲۸ بار برای هرتابرلین در بوندس‌لیگا به میدان رفت و در مجموع ۳ گل در این مسابقات به ثمر رساند.[۲۸] با پایان رقابت‌های بوندس‌لیگا مجله کیکر نمره میانگین ۴٫۰۸ را به او اختصاص داد.[۲۸]

در اولین دور مرحله گروهی لیگ قهرمانان اروپا؛ هرتابرلین با تیم‌های گالاتاسرای، آ.ث. میلان و چلسی همگروه شد. در پایان مسابقات دور اول گروهی، هرتابرلین همراه با دایی به مرحله بعدی این رقابت‌ها صعود کرد.[۳۰] هرتابرلین در مسابقات دور دوم گروهی، در رتبه چهارم گروه خود قرار گرفت و از صعود به مراحل بعدی بازماند.[۳۰] علی دایی در مسابقات لیگ قهرمانان اروپا در مجموع ۱۱ بار برای هرتابرلین به میدان رفت. او در مسابقات مرحله اول گروهی، دو بار در مقابل چلسی (پیروزی ۲–۱هرتابرلین) و یک بار در مقابل آ.ث. میلان (تساوی ۱–۱) برای هرتابرلین گلزنی کرد.[۳۱] با پایان رقابت‌های هرتابرلین در لیگ قهرمانان اروپا، مجله کیکر نمره میانگین ۴٫۱۵ را به دایی اختصاص داد.[۲۸]

فصل ۲۰۰۱–۲۰۰۰

علی دایی در هفته نخست بوندس‌لیگا، از دقیقه ۷۱ به عنوان جانشین آندریاس اشمیت در مقابل تیم سابق خود بایرن مونیخ به میدان رفت. در این مسابقه که با شکست ۴–۱ هرتابرلین همراه بود، دایی تنها گل تیمش را به ثمر رساند.[۳۲] پس از نیمکت نشینی در هفته دوم و سوم بوندس‌لیگا، دایی در هفته چهارم برابر وولفسبورگ دومین گل فصل خود را به ثمر رساند. پس از گلزنی در مقابل اشتوتگارت در هفته پنجم بوندس‌لیگا، دایی تا پایان فصل نتوانست برای هرتابرلین در این رقابت‌ها گلزنی کند.[۳۳]

دایی در مجموع ۲۳ بار (۳ بازی ۹۰ دقیقه‌ای) برای هرتابرلین در بوندس‌لیگا به میدان رفت.[۳۳] با پایان رقابت‌های بوندس‌لیگا، مجله کیکر نمره میانگین ۴٫۱۷ را به او اختصاص داد.[۳۳] دایی در دومین فصل حضور در هرتابرلین، رتبه پنجم بوندس‌لیگا را به دست آورد.[۳۴]

هرتابرلین که در بازی‌های فصل گذشته بوندس‌لیگا جواز حضور در مسابقات لیگ قهرمانان اروپا را به دست نیاورده بود، در مسابقات جام یوفا به میدان رفت. دایی در این مسابقات ۵ بار برای هرتابرلین به میدان رفت، که در دو بازی رفت و برگشت در مقابل زیمبرو کیشیلاو مولداوی دو گل به ثمر رساند. (بازی رفت یک گل، بازی برگشت یک گل)[۳۵] با حذف هرتابرلین از جام یوفا، مجله کیکر نمره میانگین ۴٫۵۰ را به دایی در این مسابقات اختصاص داد.[۳۳]

فصل ۲۰۰۲–۲۰۰۱

علی دایی در سومین فصل حضور در هرتابرلین مورد توجه قرار نگرفت و در اکثر مدت حضورش در این فصل نیمکت‌نشین بود.

دایی نخستین بار در هفته هفتم بوندس‌لیگا، به عنوان جانشین رب ماس در دقیقه ۵۸ به میدان آمد.[۳۶] او در مجموع ۸ بار برای هرتابرلین در بوندس‌لیگا به میدان رفت.[۳۷] دایی در بازی هفته ۲۱ هرتابرلین در مقابل انرژی کوتبوس، نود دقیقه برای این تیم بازی کرد.[۳۷] دایی در ۷ مسابقه دیگر به عنوان بازیکن جانشین (۹۶ دقیقه در مجموع ۷ بازی) در رقابت‌های بوندس‌لیگا به میدان رفت.[۳۷] با پایان رقابت‌های بوندس‌لیگا، مجله کیکر نمره میانگین ۵ را به دایی اختصاص داد.[۳۷]

دایی در تنها بازی خود در جام یوفا نیز به عنوان جانشین آندریاس اشمیت، در نیمه دوم بازی با سروت سوئیس به میدان رفت. مجله کیکر نمره ۵ را در این مسابقه به دایی اختصاص داد.[۳۷]

علی دایی در سومین فصل حضور در هرتابرلین نتوانست گلی برای این تیم به ثمر برساند.[۳۷] دایی پس از کسب رتبه چهارم بوندس‌لیگا به همراه هرتابرلین، به دوران حضور خود در فوتبال اروپا پایان داد و به فوتبال آسیا بازگشت.[۳۸]

الشباب امارات

دایی در سال ۲۰۰۲ با عقد قراردادی ۲ ساله به تیم الشباب امارات پیوست.[۳۹] او در فصل ۲۰۰۳–۲۰۰۲ به همراه این تیم به مقام نهم لیگ فوتبال امارت رسید.[۴۰] عملکرد دایی در الشباب امارات مورد توجه این تیم قرار نگرفت و در حالی که قراردادی دو ساله با این تیم داشت، پس از یک فصل حضور در این تیم از سوی سرمربی الشباب کنار گذاشته شد.[۴۱] دایی پس از رد پیشنهاد تیم جیابی چین، به فوتبال ایران بازگشت و برای پرسپولیس به میدان رفت.[۴۱]

پرسپولیس

علی دایی در مرداد سال ۱۳۸۲ پس از هفت سال به پرسپولیس بازگشت و به عنوان کاپیتان دوم این تیم پس از افشین پیروانی، از سوی وینگو بگوویچ انتخاب شد.[۴۲] دایی در اولین بازی پرسپولیس در مسابقات لیگ برتر در مقابل پگاه گیلان ۴ گل به ثمر رساند و در پایان فصل با زدن ۱۶ گل به عنوان آقای گل لیگ ایران شناخته شد. (دایی با آغاز دوران فوتبال حرفه‌ای خود از سال ۱۳۷۳ تا پایان آن در سال ۱۳۸۶ تنها عنوان آقای گلی در رده باشگاهی را به دست آورد).[۴۳] دایی در سومین دوره لیگ برتر به همراه پرسپولیس مقام پنجم لیگ را بدست آورد.[۴۴] وی پس از یک سال حضور در این تیم به صبا باتری پیوست و به دوران حضور خود در پرسپولیس پایان داد.

صبا باتری

فصل ۸۴–۸۳

علی دایی در شهریور سال ۱۳۸۳ با عقد قراردادی یک ساله به تیم صبا باتری پیوست.[۴۵] این تیم که اولین حضور خود در لیگ برتر را تجربه می‌کرد با صرف هزینه بالا بازیکنان سرشناس لیگ ایران را به خدمت گرفت[۴۵] اما در پایان فصل به مقام نهم لیگ برتر دست پیدا کرد.[۴۶] دایی پس از جدا شدن از پرسپولیس در آبان سال ۱۳۸۳ در مقابل تیم سابق خود به میدان رفت که این دیدار با تساوی بدون گل به پایان رسید.[۴۷] دایی در ۲۵ بازی برای صبا باتری در لیگ برتر به میدان رفت و ۱۲ گل به ثمر رساند. وی به همراه این تیم به مقام قهرمانی جام حذفی دست پیدا کرد.[۴۸]

فصل ۸۵–۸۴

علی دایی در سال ۱۳۸۴ برای یک فصل دیگر قرارداد خود در تیم صبا باتری را تمدید کرد. وی در آبان سال ۱۳۸۴ در سومین تقابل با تیم سابق خود؛ در مسابقات لیگ برتر، موفق شد در برابر پرسپولیس گلزنی کند. این دیدار با تساوی ۲–۲ به پایان رسید.[۴۹] وی در پایان مسابقات لیگ برتر به همراه این تیم به مقام چهارم دست پیدا کرد.[۵۰] دایی پس از عملکرد ناموفق در جام جهانی ۲۰۰۶ در لیست فروش باشگاه صبا باتری قرار گرفت و به سایپا البرز پیوست.[۵۱]

سایپا

علی دایی در مرداد ۱۳۸۵ با قراردادی یک ساله به سایپا پیوست.[۵۲] او با گذشت ۵ هفته از مسابقات لیگ برتر و در حالی که سایپا با مربی‌گری لورانت با ۱۱ امتیاز در صدر جدول قرار داشت؛[۵۳] به عنوان جانشین این مربی آلمانی منصوب شد (لورانت از سایپا کناره‌گیری کرد و به لیگ ترکیه رفت) و علاوه بر بازی در سایپا، هدایت این تیم را به عنوان سرمربی نیز به عهده گرفت. (هیئت رئیسه سازمان لیگ، علی‌رغم اینکه نشستن بر روی نیمکت تیم‌های لیگ برتر به عنوان سرمربی را مشروط به ارائه مدرک مربی‌گری A آسیا کرده بود، مجوز مربی‌گری دایی در سایپا را صادر کرد)[۵۴]

دایی در نخستین تجربه خود به عنوان بازیکن- مربی در هفته ششم لیگ برتر، در مقابل تیم سابق خود پرسپولیس به میدان رفت. در این بازی که با تساوی ۲–۲ به پایان رسید، دایی هر دو گل سایپا را به ثمر رساند.[۵۵][۵۶]

با گذشت ۲۱ هفته از مسابقات لیگ برتر، سایپا با نتیجه مشابه بازی رفت در مقابل پرسپولیس به تساوی ۲–۲ رسید.[۵۷] در این مسابقه؛ دایی پس از ضربه سر به صورت شیث رضایی، از سوی کمیته انضباطی چهار جلسه از همراهی سایپا محروم شد.[۵۸] پیش از این حکم، نمایندگان مجلس در حوزه‌های اردبیل، ارومیه و تبریز با غیر کارشناسی خواندن تصمیمات کمیته داوران در مورد تیم سایپا و غیرقانونی بودن محرومیت احتمالی دایی، نظارت سازمان تربیت بدنی بر کمیته داوران را از رئیس‌جمهور خواستار شده بودند.[۵۹]

یک روز پس از اعلام حکم محرومیت چهار جلسه‌ای دایی از سوی کمیته انضباطی، محرومیت دایی از سوی کمیته استیناف به سه جلسه تعلیقی و یک جلسه محرومیت کاهش پیدا کرد.[۶۰] پس از این حکم دایی با حضور در مجلس اعلام کرد: «شاه‌حسینی (رئیس وقت کمیته انضباطی) صلاحیت داوری فوتبال را نداشته و یک جلسه محرومیت هم حق او نبوده‌است».[۶۱] پس از رأی کمیته استیناف و اظهار نظر دایی، اعضا کمیته انضباطی در اعتراض به رأی کمیته استیناف، دسته جمعی استعفا دادند.[۶۲]

با برگزاری ادامه مسابقات لیگ برتر، در یک بازی مانده به پایان این رقابت‌ها سایپا علی‌رغم تساوی ۱–۱ در مقابل پاس با توجه به تفاضل گل بهتر، از جدی‌ترین رقیب خود استقلال اهواز پیش افتاد و به صدر جدول رسید.[۶۳] این در حالی بود که مسئولان باشگاه استقلال اهواز، بابک داوری کمک داور اردبیلی بازی استقلال اهواز و مس کرمان را به جانب‌داری از تیم سایپا متهم کردند.[۶۴] در بازی استقلال اهواز و مس کرمان که تا دقایق پایانی با نتیجه ۱–۰ به سود استقلال اهواز دنبال می‌شد، بابک داوری کمک داور اردبیلی این مسابقه در وقت‌های اضافه بازی، به اشتباه اعلام کرد ضربه بازیکن مس کرمان از خط دروازه استقلال اهواز عبور کرده‌است که در پایان این مسابقه با تساوی ۱–۱ به پایان رسید.[۶۵]

علی دایی در آخرین بازی سایپا در مسابقات لیگ برتر برابر مس کرمان به میدان رفت. دایی پس از گلزنی در این مسابقه و کسب عنوان قهرمانی با سایپا، به دوران بازیگری خود پایان داد.

او اولین بازیکن/مربی قهرمان تاریخ لیگ ایران شد.[۸]

رتبه به همراه تیم‌های باشگاهی

تیم فصل
رتبه
ایران بانک تجارت ۱۳۶۹–۷۳
ایران پرسپولیس لیگ آزادگان ۱۳۷۳ انصراف از دیدار رده‌بندی- رتبه چهارم[۹]
لیگ آزادگان ۱۳۷۴ اول
قطر السد قطر فصل ۹۷–۱۹۹۶ پنجم
آلمان آرمینیا بیله‌فلد بوندس لیگا ۹۸–۱۹۹۷ هجدهم
آلمان بایرن مونیخ بوندس لیگا ۹۹–۱۹۹۸ اول
آلمان هرتابرلین بوندس لیگا ۰۰–۱۹۹۹ ششم
بوندس لیگا ۰۱–۲۰۰۰ پنجم
بوندس لیگا ۰۲–۲۰۰۱ چهارم
امارات متحده عربی الشباب امارات فصل ۰۳–۲۰۰۲ نهم
ایران پرسپولیس لیگ برتر ۸۳–۱۳۸۲ پنجم
ایران صبا باتری لیگ برتر ۸۴–۱۳۸۳ نهم
لیگ برتر ۸۵–۱۳۸۴ چهارم
ایران سایپا البرز لیگ برتر ۸۶–۱۳۸۵ اول

دوران ملی

علی دایی نخستین بار در سال ۱۳۷۲ به عنوان بازیکن جانشین در مقابل پاکستان در جام اکو برای تیم ملی به میدان رفت.[۶۶][۶۷] او در ۱۴۹ بازی بیش از ۱۰۰ گل برای تیم ملی به ثمر رسانده‌است و رکورد دار گلزنی در رده ملی می‌باشد. دایی در تاریخ ۱۳ مهر ۱۳۸۰ برای صدمین بار در مقابل تایلند پیراهن تیم ملی را بر تن کرد.[۶۸] او به همراه ایران در دو جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه و ۲۰۰۶ آلمان به میدان آمد و در ۵ بازی ایران در این بازی‌ها شرکت کرد.

جام ملت‌های آسیا ۱۹۹۶

تیم ملی ایران در مرحله مقدماتی جام ملت‌های آسیا ۱۹۹۶ با تیم‌های نپال، سری‌لانکا و عمان در گروه پنج این مسابقات قرار گرفت. در این بازی‌ها؛ که به صورت رفت و برگشت در تهران و مسقط برگزار شد، تیم ملی ایران با مربیگری محمد مایلی‌کهن موفق شد به عنوان تیم اول به مرحله نهایی این رقابت‌ها؛ که در امارات برگزار می‌شد راه پیدا کند.[۶۹] علی دایی در این مسابقات در دو بازی رفت و برگشت در مقابل نپال؛ که در مجموع با برتری ۰–۱۲ ایران به پایان رسید ۵ گل (۴ گل بازی رفت و یک گل بازی برگشت) به ثمر رساند. وی همچنین در دو بازی رفت و برگشت در برابر سری‌لانکا؛ که در مجموع با برتری ۰–۱۱ ایران همراه بود نیز ۵ گل (دایی در بازی رفت ۵ گل به ثمر رساند و در بازی برگشت موفق به گلزنی نشد) به ثمر رساند.[۱۱]

با آغاز بازی‌های جام ملت‌های آسیا ۱۹۹۶؛ تیم ملی ایران با تیم‌های عراق، تایلند و عربستان در گروه دوم این مسابقات قرار گرفت.[۶۹] در این رقابت‌ها؛ تیم ملی ایران در اولین گام با نتیجه ۲–۱ مغلوب عراق شد، که علی دایی زننده تک گل ایران (از روی نقطه پنالتی) در این مسابقه بود. در بازی دوم؛ که با برتری ۱–۳ ایران در مقابل تایلند همراه بود، دایی بار دیگر گلزنی کرد. وی همچنین در پیروزی ۰–۳ ایران در مقابل عربستان؛ در آخرین بازی مرحله گروهی، سومین گل خود در این رقابت‌ها را به ثمر رساند. تیم ایران در مرحله یک‌چهارم نهایی این رقابت‌ها موفق شد با نتیجه ۲–۶ کره جنوبی را شکست دهد، که دایی در این مسابقه ۴ گل به ثمر رساند.[۱۱]

تیم ایران در مرحله نیمه نهایی این رقابت‌ها، پس از تساوی بدون گل (در نود دقیقه بازی و سی دقیقه وقت اضافه) در مقابل عربستان، در ضربات پنالتی با نتیجه ۴–۳ مغلوب این تیم شد، و از رسیدن به فینال این رقابت‌ها بازماند. در این مسابقه علی دایی اولین ضربه پنالتی تیم ملی ایران را به اوت زد.[۷۰] تیم ملی ایران در دیدار رده‌بندی پس از تساوی ۱–۱ در مقابل کویت در پایان نود دقیقه بازی، با نتیجه ۳–۴ در ضربات پنالتی این تیم را شکست داد و به مقام سوم جام ملت‌های آسیا ۱۹۹۶ دست پیدا کرد. علی دایی که زننده تک گل ایران در جریان مسابقه بود، در ضربات پنالتی بنا برخواسته سرمربی وقت تیم ملی (محمد مایلی‌کهن) پشت توپ قرار نگرفت. با پایان این رقابت‌ها، دایی با زدن ۸ گل به عنوان بهترین گلزن این مسابقات شناخته شد.

جام جهانی ۱۹۹۸

مرحله انتخابی

تیم ملی ایران در دور نخست مسابقات انتخابی جام جهانی ۱۹۹۸؛ با تیم‌های مالدیو، قرقیزستان و سوریه در گروه دوم این مسابقات قرار گرفت. در این بازی‌ها؛ که به صورت رفت و برگشت در دمشق و تهران برگزار شد، تیم ملی ایران با مربیگری محمد مایلی‌کهن موفق شد به عنوان تیم اول به دور دوم این رقابت‌ها راه پیدا کند.[۷۱] تیم ایران در نخستین بازی موفق شد با نتیجه ۰–۱۷ مالدیو را شکست دهد، که علی دایی در این مسابقه پس از دست دادن یک ضربه پنالتی در نیمه اول، ۲ گل در نیمه دوم این مسابقه به ثمر رساند. دایی در بازی برگشت که با پیروزی ۰–۹ تیم ملی ایران همراه بود نیز ۲ گل دیگر در مقابل مالدیو به ثمر رساند.[۱۱] او در دو بازی رفت و برگشت در مقابل قرقیزستان نیز به میدان رفت که در بازی رفت که با نتیجه ۰–۷ به سود ایران به پایان رسید یک گل به ثمر رساند. (در دو بازی رفت و برگشت ایران با نتیجه ۱–۱۰ قرقیزستان را شکست داد)[۱۱]‏[۷۱] دایی در بازی رفت با سوریه که به برتری ۰–۱ تیم ملی ایران انجامید، زننده تک گل مسابقه بود.[۱۱]

در آخرین بازی دور اول مقدماتی، تیم ملی ایران در بازی برگشت با سوریه به تساوی ۲–۲ دست پیدا کرد. علی دایی در این مسابقه که از دقیقه ۴۰ به جای محسن گروسی وارد زمین شده بود،[۷۲] پس از پایان بازی در مصاحبه‌ای اعلام کرد: «با این شرایط مرا به تیم ملی دعوت نکنید. تیم ملی جای شوخی و تست زدن نیست».[۷۳]

پس از این دور، او در سال ۱۹۹۷ به تیم منتخب آسیا دعوت شد تا در مقابل منتخب جهان قرار بگیرد. منتخب آسیا در این بازی پنج بر سه شکست خورد.[۸]

تیم ملی ایران در دور دوم مسابقات انتخابی جام جهانی ۱۹۹۸؛ با تیم‌های عربستان، کویت، چین و قطر در گروه یک این مسابقات قرار گرفت.[۷۱] با مشخص شدن تیم‌های هم گروه ایران، ۳۰ بازیکن به اردوی آمادگی تیم ملی دعوت شدند و علی دایی از سوی محمد مایلی کهن سرمربی وقت تیم ملی کنار گذاشته شد.[۷۴] مایلی کهن در واکنش به صحبت‌های دایی پس از بازی با سوریه اعلام کرد: «دایی فکر می‌کند مربی تیم ملی است، اما او باید بداند من مربی تیم ملی هستم و او را دعوت نخواهم کرد».[۷۵] پس از مدتی با وساطت داریوش مصطفوی (رئیس وقت فدراسیون فوتبال ایران) و همچنین وساطت معاون فنی سازمان تربیت بدنی، علی دایی در فاصله ۹ روز تا آغاز رقابت‌های دور دوم مقدماتی جام جهانی ۱۹۹۸، به تیم ملی دعوت شد.[۷۶] دایی چند ماه پس از پایان اختلافات با مایلی‌کهن، در مصاحبه‌ای اعلام کرد: «در جلسه مشترک نماینده مجلس و استاندار اردبیل، با مایلی‌کهن در مجلس شورای اسلامی حضور داشته‌است».[۷۷]

با آغاز دور دوم رقابت‌های مقدماتی جام جهانی ۱۹۹۸؛ دایی از ابتدا در ترکیب تیم ملی قرار گرفت.[۱۱] او در ۸ مسابقه برای تیم ملی به میدان رفت و در پیروزی ۰–۳ ایران در مقابل قطر زننده یکی از گل‌های مسابقه بود.[۱۱] دایی همچنین در بازی با چین که با برتری ۱–۴ ایران به پایان رسید، یک گل به ثمر رساند.[۱۱] با شکست ۲–۰ ایران مقابل قطر در آخرین بازی (هشتمین بازی) دور دوم مقدماتی جام جهانی ۱۹۹۸، تیم ملی ایران با مربیگری محمد مایلی‌کهن در رتبه دوم گروه خود قرار گرفت،[۷۸]‏[۷۱] و برای کسب سومین سهمیه فوتبال قاره آسیا در دیدار پلی آف، به مصاف ژاپن رفت.[۷۱]

پس از شکست ایران در آخرین بازی دور دوم مقدماتی جام جهانی ۱۹۹۸ در مقابل قطر؛ محمد مایلی‌کهن با کسب ۱۲ امتیاز و قرار دادن ایران در رتبه دوم گروه[۷۱]‏[۷۸] از سمت خود برکنار شد، و والدیر ویرا هدایت تیم ملی را برای بازی‌های پلی‌آف بر عهده گرفت.[۷۹] در بازی پلی‌آف آسیا؛ که به صورت تک بازی در شهر جوهور بهرو مالزی؛ بین تیم‌های دوم گروه A و B یعنی ایران و ژاپن برگزار شد، تیم ملی ایران با نتیجه ۳–۲ مغلوب ژاپن شد، و از صعود به جام جهانی به عنوان سومین سهمیه قاره آسیا در این مرحله از رقابت‌ها بازماند. در این بازی خداداد عزیزی و دایی دو گل ایران را به ثمر رساندند.[۷۱]

پس از شکست در مقابل ژاپن؛ تیم ملی ایران برای کسب چهارمین سهمیه فوتبال آسیا در جام جهانی ۱۹۹۸، در دو بازی رفت و برگشت به مصاف استرالیا نماینده قاره اقیانوسیه رفت. در بازی رفت با گلزنی خداداد عزیزی، تیم ملی ایران به نتیجه مساوی ۱–۱ دست پیدا کرد. در بازی برگشت با گل‌های کریم باقری و خداداد عزیزی؛ تیم ملی ایران با نتیجه ۲–۲ در مقابل استرالیا به تساوی رسید و با توجه به گل زده بیشتر در خانه میزبان، به جام جهانی ۱۹۹۸ راه پیدا کرد. در این مسابقه خداداد عزیزی با پاس گل دایی، موفق به گلزنی شد.

بازی‌های جام جهانی ۱۹۹۸

با صعود به جام جهانی ۱۹۹۸، محسن صفایی فراهانی به عنوان رئیس جدید فدراسیون فوتبال، جایگزین داریوش مصطفوی شد.[۸۰] فراهانی در اولین اقدام؛ والدیر ویرا سرمربی تیم ملی را کنار گذاشت و تومیسلاو ایویچ را به عنوان سرمربی تیم ملی منصوب کرد.[۸۱] بنا بر نوشته وب‌سایت یوفا، ایویچ پس از باخت مشکوک ۷–۱ تیم ملی ایران در مقابل تیم آ. اس. رم ایتالیا، از سرمربیگری تیم ملی کنار گذاشته شد و جای خود را به جلال طالبی داد.[۸۲] پیش از این مسابقه نیز، خبرهایی از درگیری فیزیکی رضا شاهرودی و علی دایی در تمرینات تیم ملی، از سوی رسانه‌های ایران اعلام شد.[۸۳]

با آغاز رقابت‌های جام جهانی ۱۹۹۸، تیم ملی ایران با تیم‌های یوگسلاوی، آمریکا و آلمان در گروه F این رقابت‌ها قرار گرفت.[۸۴] پس از شکست ۱–۰ در مقابل یوگسلاوی، تیم ملی ایران موفق شد با گل‌های استیلی و مهدوی‌کیا با نتیجه ۱–۲ آمریکا را شکست دهد. در این مسابقه مهدوی‌کیا روی پاس دایی موفق شد دومین گل تیم ملی ایران را به ثمر برساند. در ادامه بازی‌های مرحله گروهی؛ تیم ملی ایران در سومین بازی با نتیجه ۲–۰ مغلوب آلمان شد و با قرار گرفتن در رتبه سوم گروه، از صعود به مرحله بعدی این رقابت‌ها بازماند.[۸۴] در این مسابقه دایی عملکرد خوبی نداشت و همراه با استیلی از سوی مجله کیکر با کسب نمره ۵، به عنوان ضعیف‌ترین بازیکنان زمین شناخته شدند.[۸۵]

بازی‌های آسیایی ۱۹۹۸

تیم ملی ایران در بازی‌های آسیایی ۱۹۹۸ بانکوک در اولین مرحله گروهی، با تیم‌های قزاقستان و لائوس در گروه H این مسابقات قرار گرفت.[۸۶] پس از پیروزی ۰–۲ در مقابل قزاقستان، تیم ملی ایران در دومین بازی با نتیجه ۱–۶ لائوس را شکست داد و به دور دوم گروهی این رقابت‌ها صعود کرد.[۸۶] اگر چه در آمار سایت‌های ایرانی؛ تعداد گل‌های دایی در برابر لائوس ۲ گل ذکر شده‌است،[۱۱] اما در آمار فیفا یک گل در این مسابقه برای دایی ثبت شده‌است.[۸۷] (ضربه آزاد دایی پس از برخورد به تیر دروازه توسط دروازه‌بان لائوس به گل رفت).

در ادامه این رقابت‌ها، دایی در مقابل تیم‌های چین (پیروزی ۱–۲ ایران) و عمان (باخت ۴–۲ ایران) یک گل به ثمر رساند. او در بازی با تاجیکستان که با نتیجه ۰–۵ به سود ایران به پایان رسید دو بار گلزنی کرد. در مرحله یک چهارم نهایی این رقابت‌ها تیم ملی ایران موفق شد با نتیجه ۰–۴ ازبکستان را شکست دهد، که علی دایی در این مسابقه هت‌تریک کرد.[۸۶] پس از شکست چین در نیمه نهایی،[۸۶] تیم ملی ایران در مسابقه فینال با گل‌های علی کریمی و کریم باقری، کویت را شکست داد و به عنوان قهرمانی سیزدهمین دوره این رقابت‌ها دست پیدا کرد.[۸۶] با پایان این رقابت‌ها علی دایی با زدن ۸ گل به عنوان بهترین گلزن این مسابقات شناخته شد. (در آمار فیفا، ضربه آزاد دایی پس از برخورد به تیر دروازه توسط دروازه‌بان لائوس به گل رفت و به عنوان گل به خودی دروازه‌بان این تیم ثبت شده‌است)[۸۷] در این دوره از مسابقات منصور پورحیدری هدایت تیم ملی ایران را بر عهده داشت.

جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۰

تیم ملی ایران در مرحله مقدماتی جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۰ با تیم‌های مالدیو، بحرین و سوریه در گروه دو این مسابقات قرار گرفت. در این بازی‌ها؛ که به صورت رفت و برگشت در دمشق و تهران برگزار شد، تیم ملی ایران با مربیگری جلال طالبی موفق شد به عنوان تیم اول به مرحله نهایی این رقابت‌ها؛ که در لبنان برگزار می‌شد راه پیدا کند. با آغاز این رقابت‌ها؛ تیم ملی ایران با نتیجه ۰–۸ مالدیو را شکست داد. در این مسابقه علی دایی ۳ بار دروازه مالدیو را باز کرد. در بازی برگشت نیز، مالدیو با نتیجه ۰–۳ در تهران مغلوب ایران شد که علی دایی یک گل از روی نقطه پنالتی به ثمر رساند. دایی در بازی با تیم‌های سوریه (برد ۰–۱ ایران) و بحرین (برد ۰–۳ ایران) نیز یک بار گلزنی کرد.[۸۸]

با آغاز بازی‌های جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۰، تیم ملی ایران در اولین گام با نتیجه ۰–۴ لبنان را شکست داد که علی دایی زننده یکی از گل‌های ایران در این مسابقه بود. دایی در بازی‌های مرحله گروهی در مقابل تیم‌های تایلند (تساوی ۱–۱) و عراق (برد ۰–۱ ایران) نیز یک بار گلزنی کرد. با صعود به مرحله یک‌چهارم نهایی این رقابت‌ها تیم ملی ایران به مصاف کره‌جنوبی رفت.[۸۸] در حالی که ایران با گل کریم باقری تا دقیقه ۹۰ از کره جنوبی پیش افتاده بود، حضور دایی در محوطه جریمه ایران و دفع توپ ناقص او منجر به پاس گل برای بازیکن کره جنوبی شد و بازی با تساوی ۱–۱، به ۳۰ دقیقه وقت اضافه کشیده شد. در نیمه اول وقت‌های اضافه، تیم ملی ایران با گل طلایی مغلوب کره‌جنوبی شد، و از صعود به مرحله بعدی این رقابت‌ها بازماند.[۸۹]

مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۲

با آغاز دور نخست رقابت‌های انتخابی جام جهانی ۲۰۰۲؛ تیم ملی ایران با تیم‌های گوآم، تاجیکستان و میانمار (انصراف از بازی‌ها) هم‌گروه شد.[۹۰] در این بازی‌ها که به صورت متمرکز و تک بازی در تبریز برگزار شد، تیم ملی ایران در اولین گام با نتیجه ۰–۱۹ گوام را شکست داد. در حالی که در سایت‌های داخلی ایران؛ تعداد گل‌های دایی در این مسابقه ۴ گل ذکر شده‌است،[۶۶] اما در سایت فیفا ۳ گل برای دایی در مقابل گوآم ثبت شده‌است.[۹۱](در این مسابقه ضربه آزاد دایی با تأثیرگذاری سهراب بختیاری زاده تغییر مسیر داد و وارد دروازه گوآم شد) با پیروزی ۰–۲ در مقابل تاجیکستان (دایی یک گل زد)[۹۲] و انصراف میانمار از این بازی‌ها، تیم ملی ایران به مرحله نهایی رقابت‌های انتخابی جام جهانی ۲۰۰۲ راه یافت و با تیم‌های عربستان، عراق، بحرین و تایلند هم‌گروه شد.[۹۰] در دور نخست این رقابت‌ها آدمار براگا هدایت تیم ملی ایران را بر عهده داشت.[۹۱]

دایی در نخستین بازی ایران در این رقابت‌ها، در مقابل عربستان دو گل به ثمر رساند (یک گل پنالتی). او در بازی برگشت که با تساوی ۲–۲ همراه بود، یک‌بار گلزنی کرد. دایی در ادامه بازی‌های گروهی؛ در مقابل تیم‌های عراق (برد ۱–۲ ایران) و بحرین (باخت ۳–۱ ایران) نیز یک بار گلزنی کرد. با شکست ۳–۱ ایران در آخرین بازی مرحله گروهی در مقابل بحرین، تیم ملی ایران با کسب رتبه دوم گروه، به مصاف امارات تیم دوم گروه مقابل رفت.[۹۰] در این مرحله از رقابت‌ها، تیم ملی ایران موفق شد در مجموع دو بازی رفت و برگشت با نتیجه ۰–۴ امارات را شکست دهد (دایی یک گل به ثمر رساند) و برای کسب پنجمین سهمیه فوتبال آسیا (کره جنوبی و ژاپن میزبان‌های آسیایی جام جهانی و همچنین عربستان و چین تیم‌های اول هر گروه، پیش تر حضور خود را در این رقابت‌ها قطعی کرده بودند) به مصاف ایرلند، نماینده قاره اروپا رفت.[۹۰]

تیم ملی پس از شکست ۲–۰ در بازی رفت، با نتیجه ۰–۱ در بازی برگشت با گل یحیی گلمحمدی ایرلند را شکست داد، اما با توجه به گل زده کمتر در بازی رفت، از صعود به جام جهانی ۲۰۰۲ بازماند.[۹۰] در این مرحله از رقابت‌ها میروسلاو بلاژویچ هدایت تیم ملی ایران را بر عهده داشت.

بازی‌های آسیایی ۲۰۰۲

تیم ملی امید ایران (زیر ۲۳ سال) در بازی‌های آسیایی ۲۰۰۲،[۹۳] با تیم‌های امید افغانستان، امید لبنان و امید قطر در گروه E این مسابقات قرار گرفت.[۹۴] در این رقابت‌ها؛ علی دایی، ابراهیم میرزاپور و یحیی گلمحمدی؛ از سوی برانکو ایوانکویچ به عنوان سه بازیکن کمکی بزرگ‌سال، تیم ملی امید ایران را همراهی کردند.[۹۳] دایی در این رقابت‌ها سه بار برای تیم ملی امید ایران به میدان رفت و ۳ گل به ثمر رساند. تیم ملی امید ایران در اولین مسابقه مرحله گروهی، با نتیجه ۰–۱۰ امید افغانستان را شکست داد که دایی در این مسابقه ۲ گل به ثمر رساند.[۹۴] در دیگر بازی مرحله گروهی که با برتری ۰–۲ ایران در مقابل امید لبنان به پایان رسید، دایی از روی نقطه پنالتی دروازه این تیم را باز کرد.[۹۴] پس از بازی در مقابل امید قطر، دایی به دلیل فوت ناگهانی پدرش به ایران بازگشت و در ادامه مسابقات تیم ملی امید را همراهی نکرد.[۹۵] (بازی‌ها و گل‌های دایی در این مسابقات، به عنوان بازی و گل ملی در رده بزرگسالان محاسبه نمی‌شود)

جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۴

تیم ملی ایران در مرحله مقدماتی جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۴ با تیم‌های اردن، لبنان و کره شمالی در گروه D این مسابقات قرار گرفت. در این بازی‌ها؛ تیم ملی ایران با مربیگری برانکو ایوانکویچ موفق شد به عنوان تیم اول به مرحله نهایی این رقابت‌ها؛ که در چین برگزار می‌شد راه پیدا کند.[۹۶] تیم ملی ایران در آغاز این رقابت‌ها با نتیجه ۱–۴ اردن را شکست داد که دایی در این مسابقه ۲ گل به ثمر رساند. دایی در بازی با لبنان، که با نتیجه ۰–۳ به سود ایران به پایان رسید یک گل از روی نقطه پنالتی به ثمر رساند. او در بازی برگشت نیز که با برد ۰–۱ ایران همراه بود، زننده تک گل مسابقه بود.[۹۶]

با آغاز بازی‌های جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۴؛ تیم ملی ایران با تیم‌های تایلند، ژاپن و عمان در گروه چهارم این مسابقات قرار گرفت.[۹۶] دایی در این رقابت‌ها، عملکرد خوبی نداشت[۹۷]‏[۹۸] و یک گل در جریان بازی‌ها به ثمر رساند. دو گل دیگر دایی در این مسابقات، از روی نقطه پنالتی به ثمر رسید.[۹۶] با پایان رقابت‌های جام ملت‌های آسیا، دایی به همراه تیم ملی ایران، به مقام سوم دست پیدا کرد.[۹۶]

جام جهانی ۲۰۰۶

مرحله انتخابی

دور اول مقدماتی

تیم ملی ایران در دور نخست مسابقات انتخابی جام جهانی ۲۰۰۶؛ با تیم‌های لائوس، اردن و قطر در گروه اول این مسابقات قرار گرفت. در این بازی‌ها؛ تیم ملی ایران با مربیگری برانکو ایوانکویچ موفق شد به عنوان تیم اول به دور دوم این رقابت‌ها راه پیدا کند.[۹۹]

با شروع این رقابت‌ها، ایران در نخستین بازی موفق شد با نتیجه ۱–۳ قطر را شکست دهد، که علی دایی در این مسابقه یک گل از روی نقطه ضربه پنالتی به ثمر رساند.[۹۹] دایی در بازی رفت با لائوس که با برتری ۰–۷ ایران به پایان رسید، ۲ بار گلزنی کرد (یک گل پنالتی). او در بازی برگشت با لائوس که با نتیجه مشابه ۰–۷ به سود ایران به پایان رسید، ۴ گل به ثمر رساند. دایی در بازی برگشت مقابل اردن نیز یک گل به ثمر رساند (برد ۰–۲ ایران)[۹۹]

دور دوم مقدماتی

تیم ملی ایران در دور دوم مسابقات انتخابی جام جهانی ۲۰۰۶؛ با تیم‌های بحرین، کره شمالی و ژاپن در گروه دو این مسابقات قرار گرفت.[۹۹]

دایی در این مرحله از رقابت‌ها عملکرد خوبی نداشت، و تنها گل رو در این مسابقات؛ در آخرین بازی مرحله گروهی در مقابل ژاپن به ثمر رسید.[۹۹] در این مسابقه که بدون حضور لژیونرهای دو تیم[۱۰۰] و برای مشخص شدن تیم‌های اول و دوم گروه برگزار شد، تیم ملی ایران با نتیجه ۲–۱ مغلوب ژاپن شد، و با قرار گرفتن در رتبه دوم گروه؛ به جام جهانی ۲۰۰۶ صعود کرد.[۹۹] دایی در این مسابقه از روی نقطه پنالتی برای ایران گلزنی کرد.[۹۹]

بازی‌های جام جهانی ۲۰۰۶

با قرعه کشی تیم‌های حاضر در جام جهانی ۲۰۰۶، تیم ملی ایران با تیم‌های مکزیک، پرتغال و آنگولا در گروه D این رقابت‌ها قرار گرفت.[۱۰۱]

با آغاز این رقابت‌ها، تیم ملی ایران در اولین بازی با نتیجه ۳–۱ مغلوب مکزیک شد.[۱۰۱] در این مسابقه، دایی عملکرد خوبی نداشت و از سوی سایت رسمی مسابقات به عنوان ضعیف‌ترین بازیکن زمین شناخته شد.[۱۰۲] پس این مسابقه و در پی انتقادات کارشناسان داخلی و خارجی از عملکرد دایی، او در بازی با پرتغال از سوی برانکو ایوانکویچ برای تیم ملی ایران به میدان نرفت. دایی در سومین بازی ایران در برابر آنگولا که آخرین حضور او در ترکیب تیم ملی ایران به‌شمار می‌رفت نیز عملکرد خوبی نداشت.[۱۰۳]

با پایان رقابت‌های جام جهانی ۲۰۰۶ و روی کار آمدن امیر قلعه نویی به عنوان سرمربی تیم ملی، دایی در فهرست اولیه ۴۰ بازیکن دعوت شده به تیم ملی قرار نگرفت و برای همیشه از ترکیب تیم ملی ایران، کنار گذاشته شد.[۱۰۴]‏[۱۰۳]

بهترین گل‌زن فوتبال مردان در بازی‌های ملی

دایی تا پایان رقابت‌های جام جهانی ۲۰۰۶ که در ترکیب تیم ملی حضور داشت، ۱۴۹ بار برای تیم ملی به میدان رفت و بیش از ۱۰۰ گل به ثمر رسانده‌است.

دایی در ششمین حضور خود در ترکیب تیم ملی، اولین گل ملی خود را در سال ۱۳۷۲ برابر تایوان در رقابت‌های انتخابی جام جهانی ۱۹۹۴ به ثمر رساند.[۶۶] در سال ۱۳۸۲ پس از برتری ۱–۰ ایران در برابر لبنان با گل علی دایی، سایت‌ها و رسانه‌های ایران اعلام کردند دایی با گلزنی در این مسابقه با ۸۵ گل زده رکورد گل‌های ملی پوشکاش (پوشکاش ۸۴ گل ملی در کارنامه داشت) را شکسته‌است، اما فیفا تعداد گل‌های ملی دایی را ۸۲ اعلام کرد.[۱۰۵]

گل دوم دایی در مقابل تیم ملی گوآم در رقابت‌های مقدماتی انتخابی جام جهانی ۲۰۰۲ از جمله گل‌هایی است که مورد تأیید فیفا نمی‌باشد.[۹۱] در این مسابقه ضربه آزاد دایی با تأثیرگذاری سهراب بختیاری زاده تغییر مسیر داد و وارد دروازه گوآم شد. در حالی که در سایت‌های داخلی ایران تعداد گل‌های دایی در این مسابقه ۴ گل ذکر شده‌است،[۶۶] اما در سایت فیفا ۳ گل برای دایی در مقابل گوآم ثبت شده‌است.[۹۱]

او با ۳۵ گل، دومین گلزن تاریخ مسابقات مقدماتی جام جهانی نیز محسوب می‌شود.[۱۰۶] همچنین با ۱۴ گل، بهترین گلزن تاریخ جام ملت‌های آسیا است.[۸]

لیست گل‌های ملی فهرست گل‌های بین‌المللی علی دایی

  • در قسمت نتیجه جدول زیر، همواره نتیجه کشور ایران، ابتدا آمده‌است.
شمار سال محل برگزاری بازی حریف نتیجه نوع رقابت تعداد گل رتبه وقت حریف در فیفا
۱ ۱۳۷۲ تهران، ایران تایوان ۶–۰ مقدماتی جام جهانی ۱۹۹۴ ۱
۱۶۰
۳ دمشق، سوریه ۶–۰ ۲
۱۶۱
۴ دوحه، قطر ژاپن ۲–۱ ۱
۴۴
۵ عراق ۱–۲ ۱
۶۴
۷ کره شمالی ۲–۱ ۲
۵۸
۹ ۱۳۷۵ شهر کویت، کویت کویت ۲–۱ بازی دوستانه ۲
۷۰
۱۳ تهران، ایران نپال ۸–۰ مقدماتی جام ملت‌های آسیا ۱۹۹۶ ۴
۱۴۶
۱۸ سری لانکا ۷–۰ ۵
۱۴۴
۱۹ عمان ۲–۰ ۱
۱۰۶
۲۰ مسقط، عمان نپال ۴–۰ ۱
۱۴۶
۲۱ عمان ۲–۱ ۱
۱۰۶
۲۲ دوبی، امارات متحده عربی عراق ۱–۲ جام ملت‌های آسیا ۱۹۹۶ ۱ (پنالتی)
۹۸
۲۳ تایلند ۳–۱ ۱
۵۷
۲۴ عربستان سعودی ۳–۰ ۱
۳۷
۲۸ کره جنوبی ۶–۲ ۴ (پنالتی+۳ پا)
۴۴
۲۹ ابوظبی، امارات متحده عربی کویت (۴)۱–۱(۳) ۱
۶۲
۳۱ ۱۳۷۶ دمشق، سوریه مالدیو ۱۷–۰ مقدماتی جام جهانی ۱۹۹۸ ۲
۱۷۹
۳۲ قرقیزستان ۷–۰ ۱
۱۴۶
۳۳ سوریه ۱–۰ ۱
۱۰۵
۳۵ تهران، ایران مالدیو ۹–۰ ۲
۱۷۹
۳۶ قطر ۳–۰ ۱
۹۶
۳۷ چین ۴–۱ ۱
۵۴
۳۸ جوهور باهرو، مالزی ژاپن ۲–۳ ۱
۱۸
۴۰ ۱۳۷۷ سیساکت، تایلند لائوس ۶–۱ بازیهای آسیایی ۱۹۹۸ ۲
۱۴۴
۴۱ بانکوک، تایلند عمان ۲–۴ ۱
۵۸
۴۳ تاجیکستان ۵–۰ ۲
۱۲۰
۴۴ چین ۲–۱ ۱
۳۷
۴۷ ازبکستان ۴–۰ ۳
۶۶
۴۸ ۱۳۷۸ ادمونتون، کانادا کانادا ۱–۰ جام دوستانه کانادا ۱
۹۵
۴۹ یوکوهاما، ژاپن ژاپن ۱–۱ بازی دوستانه ۱
۵۱
۵۰ ۱۳۷۹ اوکلند، آمریکا مکزیک ۱–۲ ۱ (پنالتی)
۱۰
۵۱ لس آنجلس، آمریکا اکوادور ۲–۱ ۱
۶۵
۵۴ دمشق، سوریه مالدیو ۸–۰ مقدماتی جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۰ ۳
۱۴۶
۵۵ سوریه ۱–۰ ۱
۱۰۶
۵۶ تهران، ایران بحرین ۳–۰ ۱
۱۲۶
۵۷ مالدیو ۳–۰ ۱ (پنالتی)
۱۴۹
۵۸ مصر (۷)۱–۱(۸) جام ال جی ۲۰۰۰ (ایران) ۱
۳۱
۵۹ مقدونیه ۳–۱ ۱
۷۶
۶۱ دوحه، قطر قطر ۲–۱ بازی دوستانه ۲
۹۲
۶۲ بیروت، لبنان لبنان ۴–۰ جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۰ ۱
۱۱۱
۶۳ تایلند ۱–۱ ۱
۶۳
۶۴ صیدون، لبنان عراق ۱–۰ ۱
۸۹
۶۸ تبریز، ایران گوام ۱۹–۰ مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۲ ۴ (پنالتی+۳ پا)
۲۰۱
۶۹ تاجیکستان ۲–۰ ۱
۱۴۲
۷۰ تهران، ایران چین ۴–۰ جام دوستانه تمدن‌های کهن ۱
۷۶
۷۱ ۱۳۸۰ عمان ۴–۰ جام ال جی ۲۰۰۱ (ایران) ۱ (پنالتی)
۹۱
۷۳ بوسنی ۵–۲ ۲
۷۸
۷۵ عربستان سعودی ۲–۰ مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۲ ۲ (پنالتی+شوت)
۶۵
۷۶ بغداد، عراق عراق ۲–۱ ۱
۷۲
۷۷ جده، عربستان سعودی عربستان سعودی ۲–۲ ۱
۳۵
۷۸ منامه، بحرین بحرین ۱–۳ ۱
۱۱۴
۷۹ ابوظبی، امارات متحده عربی امارات ۳–۰ ۱
۵۸
۸۰ ۱۳۸۱ کیف، اوکراین اوکراین ۱–۰ بازی دوستانه ۱
۴۳
۸۱ تبریز، ایران پاراگوئه (۴)۱–۱(۳) جام ال جی ۲۰۰۲ (ایران) ۱
۱۹
۸۳ ۱۳۸۲ تهران، ایران اردن ۴–۱ مقدماتی جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۴ ۲
۸۳
۸۴ بیروت، لبنان لبنان ۳–۰ ۱ (پنالتی)
۱۱۳
۸۵ تهران، ایران ۱–۰ ۱
۸۶ کویت، کویت کویت ۱–۳ بازی دوستانه ۱
۴۸
۸۷ تهران، ایران قطر ۳–۱ مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۶ ۱ (پنالتی)
۵۸
۸۹ ۱۳۸۳ وینتیان، لائوس لائوس ۷–۰ ۲ (پنالتی+پا)
۱۶۷
۹۲ تهران، ایران لبنان ۴–۰ مسابقات فوتبال غرب آسیا ۲۰۰۴ ۳ (پنالتی+سر+پا)
۱۰۹
۹۳ سوریه ۷–۱ ۱
۸۳
۹۴ ۴–۱ ۱
۹۵ چونگ‌کینگ، جمهوری خلق چین تایلند ۳–۰ جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۴ ۱ (پنالتی)
۶۴
۹۷ پکن، جمهوری خلق چین بحرین ۴–۲ ۲ (پنالتی+بغل پا)
۴۵
۹۸ عمان، اردن اردن ۲–۰ مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۶ ۱
۳۷
۱۰۲ تهران، ایران لائوس ۷–۰ ۴
۱۶۶
۱۰۳ پاناما ۱–۰ بازی دوستانه ۱ (پنالتی)
۱۰۰
۱۰۴ بوسنی ۲–۱ ۱
۷۸
۱۰۵ ۱۳۸۴ یوکوهاما، ژاپن ژاپن ۱–۲ مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۶ ۱ (پنالتی)
۱۷
۱۰۶ تهران، ایران لیبی ۴–۰ بازی دوستانه ۱
۷۵
۱۰۷ توگو ۲–۰ تورنمنت تهران ۱ (پنالتی)
۵۶
۱۰۸ تایوان ۴–۰ مقدماتی جام ملتهای آسیا ۲۰۰۷ ۱
۱۵۶
۱۰۹ ۱۳۸۵ کاستاریکا ۳–۲ بازی دوستانه ۱
۲۵

افتخارات

بازیکنی

پرسپولیس

  • قهرمان جام آزادگان ۱۳۷۴

بایرن مونیخ

  • قهرمان بوندسلیگا ۷۸-۱۳۷۷
  • قهرمان جام لیگ آلمان (لیگا پوکال) ۷۸-۱۳۷۷
  • نایب قهرمان جام باشگاه‌های اروپا ۷۸-۱۳۷۷

صباباتری

  • قهرمان جام حذفی ۸۴-۱۳۸۳
  • قهرمان سوپر جام ایران ۱۳۸۴

سایپا

  • قهرمان لیگ برتر ۸۶-۱۳۸۵

ایران

  • قهرمان جام اکو ۱۳۷۲
  • قهرمان LG کاپ ۱۳۸۰
  • قهرمان LG کاپ ۱۳۸۱
  • قهرمان بازی‌های آسیایی ۱۹۹۸ بانکوک
  • قهرمان بازی‌های آسیا-اقیانوسیه ۱۳۸۲
  • قهرمان جام ملت‌های غرب آسیا ۱۳۸۳

مربی

سایپا

  • قهرمان لیگ برتر ۸۶-۱۳۸۵

ایران

  • قهرمان جام ملت‌های غرب آسیا ۱۳۸۷

پرسپولیس

  • قهرمان جام حذفی ۸۹-۱۳۸۸
  • قهرمان جام حذفی ۹۰-۱۳۸۹
  • نایب قهرمان لیگ برتر ۹۳-۱۳۹۲

صبای قم

  • قهرمان جام شهدا ۱۳۹۴

نفت تهران

  • قهرمان جام حذفی ۹۶-۱۳۹۵

آقای گلی در عرصه ملی

آقای گلی در عرصه باشگاهی

عضویت در فیفا

علی دایی پس از محسن صفایی فراهانی[۱۰۷] به عنوان دومین ایرانی عضو کمیته فنی فیفا به‌شمار می‌رود.[۱۰۸]

عضویت دایی در فیفا در حالی انجام گرفت که محمد دادکان با ارسال نامه‌ای به فیفا شرایط حضور وی را در فیفا را فراهم کرد.[۱۰۹] دایی در اواخر سال ۱۳۹۱ از کمیته فنی فیفا کنار گذاشته شد.[۱۱۰]

مربیگری

علی دایی در کسوت مربی فوتبال

علی دایی سابقه مربیگری در تیم‌های باشگاهی سایپا البرز، پرسپولیس تهران، راه‌آهن و صبای قم را در کارنامه دارد. او همچنین بیش از یک سال هدایت تیم ملی فوتبال ایران را بر عهده داشت.

علی دایی دوران مربیگری خود را به عنوان سرمربی و بازیکن در تیم سایپا شروع کرد و توانست این تیم را در لیگ برتر فوتبال ایران (جام خلیج فارس) به قهرمانی برساند.[۱۱۱] او در تاریخ ۱۲ اسفند سال ۱۳۸۶ به عنوان سرمربی تیم ملی فوتبال ایران انتخاب شد[۱۱۲] انتخاب دایی به عنوان سرمربی تیم ملی در حالی از سوی علی‌آبادی رئیس وقت سازمان تربیت بدنی و معاون رئیس‌جمهور احمدی‌نژاد انجام شد؛ که دایی پیش از این اعلام کرده بود: «هر کس لابی قوی تری داشته باشد به عنوان سرمربی تیم ملی منصوب می‌شود».[۱۱۳] پس از شکست تیم ملی ایران در مقابل عربستان در ورزشگاه آزادی مسئولان فدراسیون فوتبال این کشور تصمیم گرفتند علی دایی را از سمت خود برکنار کنند. تیم ملی ایران در ۸ فروردین ۱۳۸۸ و در حضور ۱۰۰ هزار تماشاگر، مقابل عربستان با نتیجه ۲ بر یک شکست خورد.[۱۱۴][۱۱۵] در روز ۹ فروردین ۱۳۸۸ فدراسیون فوتبال طی بیانیه‌ای رسماً علی دایی را از سمت خود برکنار کرد.[۱۱۶] علی دایی مدتی پس از برکناری از تیم ملی اعلام کرد: احمدی‌نژاد او را برکنار کرده‌است.[۱۱۷]

دایی از ۷ دی ۱۳۸۸ تا ۳۱ خرداد ۱۳۹۰ سرمربی باشگاه فوتبال پرسپولیس تهران بود.[۱۱۸][۱۱۹] او به همراه این تیم به دو قهرمانی پیاپی در جام حذفی دست پیدا کرد.

دایی در ۲۳ تیر ۱۳۹۰ و پس از اختلاف با سرپرست پرسپولیس، به عنوان سرمربی تیم راه‌آهن منصوب شد.[۱۲۰] دایی پس از مدتی توسط محمد رویانیان به عنوان سرمربی تیم فوتبال پرسپولیس تهران انتخاب شد.[۱۲۱]

علی دایی در تاریخ ۹۳/۰۶/۱۹ با تصمیم سیاسی رئیس هیئت مدیره و عدم اطلاع رحیمی مدیر عامل وقت از سرمربی‌گری پرسپولیس برکنار شد.[نیازمند منبع]

دایی در تاریخ ۲۵ تیرماه ۱۳۹۴ سمت سرمربی‌گری صبا را پذیرفت.[۱۲۲]

او در تاریخ ۱۵ تیرماه ۱۳۹۵، سرمربی نفت شد.[۱۲۳] او به همراه این تیم به به قهرمانی در جام حذفی دست پیدا کرد.[۱۲۴]

علی دایی در ۲۲ اردیبهشت ۱۳۹۶ رسماً سرمربیگری سایپا را بر عهده گرفت [نیازمند منبع]و در فروردین ماه ۱۳۹۸به دلیل مصاحبه انتقادی بر علیه مدیران این باشگاه از سمت خود برکنار شد

آمار عملکرد به عنوان سرمربی در لیگ برتر

تیم فصل
رتبه
سایپا البرز لیگ ۸۶–۱۳۸۵ اول
لیگ ۸۷–۱۳۸۶ یازدهم
پرسپولیس لیگ ۸۹–۱۳۸۸ چهارم
لیگ ۹۰–۱۳۸۹ چهارم
راه‌آهن لیگ ۹۱–۱۳۹۰ یازدهم
لیگ ۹۲–۱۳۹۱ هشتم
پرسپولیس لیگ ۹۳–۱۳۹۲ دوم
صبای قم لیگ ۹۵–۱۳۹۴ هفتم
  • تیم سایپا البرز به رهبری ورنر لورانت تا هفته پنجم لیگ برتر ۸۶–۱۳۸۵ ایران با کسب ۱۱ امتیاز (۳ برد و ۲ مساوی) در صدر جدول قرار داشت،[۵۳] که علی دایی در ۱۷ مهر ۱۳۸۵ به عنوان جانشین لورانت معرفی شد[۱۲۵] و اولین بازی خود به عنوان مربی-بازیکن را در مقابل پرسپولیس در هفته ششم لیگ برتر انجام داد که این مسابقه با تساوی ۲–۲ به پایان رسید.
  • تیم پرسپولیس به رهبری زلاتکو کرانچار تا هفته ۲۱ لیگ برتر ۸۹–۱۳۸۸ ایران در رتبه سوم جدول قرار داشت،[۱۲۶] که حبیب کاشانی، کرانچار را برکنار و علی دایی را به جای وی منصوب کرد.[۱۲۷] پرسپولیس به رهبری علی دایی در لیگ برتر ۸۹–۱۳۸۸ ایران با یک پله تنزل؛ نسبت جایگاه پرسپولیس در زمان سرمربیگری کرانچار، در رتبه چهارم لیگ؛ در پایان فصل قرار گرفت.
  • تیم سایپا فصل ۱۳۹۷-۹۸علی دایی پس از اختلاف نظر با گروه خودروسازی سایپا از سرمربیگری این تیم اخراج شد

جنجال‌ها

انتقادات

علی دایی باوجود بازی‌های خوب در دوران جوانی، در سال‌های پایانی (مخصوصا در بازی‌های جام جهانی فوتبال ۲۰۰۶) مورد انتقاد برخی از کارشناسان فوتبال، طرفداران و مطبوعات قرار گرفت. پافشاری برانکو ایوانکوویچ در استفاده مداوم از وی در تیم ملی از محبوبیت وی کاست.[۱۲۸] اما پس از چندی، موفقیت وی در باشگاه سایپا و قهرمانی او به عنوان بازیکن و سرمربی در لیگ برتر باعث شد تا دوباره توجه همگان را به خود جلب کند.[۱۲۹]

همچنین با آغاز سرمربی‌گری در تیم ملی، دایی بار دیگر آماج انتقادات قرار گرفت. او به دلیل دوشغله بودن (سرمربی هم‌زمان تیم ملی و تیم سایپا) به‌شدت مورد انتقاد قرار گرفت. ارائه لیست تیم ملی یکی دیگر از دلایل انتقادات از دایی است. این دسته از منتقدان وجود ۵ بازیکن از سایپا (که در رده‌های میانی جدول قرار دارد)، عدم حضور بازیکنی از تیم‌های خوزستانی (فولاد، استقلال اهواز، صنعت نفت) و عدم دعوت از برخی بازیکنان را از دلایل انتقادات خود برمی‌شمارند.

شکایت از مایلی‌کهن

دایی در اعتراض به سخنان محمد مایلی‌کهن سرمربی سابق تیم ملی فوتبال ایران از وی شکایت کرد. دادگاه روز دوشنبه ۹ اردیبهشت سال ۱۳۸۷ خورشیدی[۱۳۰] با حضور وکیل دایی و مایلی‌کهن برگزار شد. مایلی‌کهن بر مواضع قبلی خود و انتقادات از دایی پافشاری کرد. دادگاه محمد مایلی کهن را بمدت یک سال از مصاحبه با رسانه‌ها محروم اعلام کرد.[۱۳۱] در پی شکایت علی دایی از مایلی‌کهن، دادگاهی بدوی در ۲۸ مرداد ۱۳۹۳، وی را به ۴ ماه حبس تعزیری و پرداخت ۱۰۰ هزار تومان جزای نقدی، محکوم کرد.[۱۳۲] این رأی در دادگاه تجدید نظر نیز تأیید شد.[۱۳۳] وی در در تاریخ ۲۰ آبان همان سال، برای اجرای حکم با دستبند به اوین منتقل شد.[۱۳۴] بلافاصله بعد از انتقال مایلی کهن به زندان اوین، محمود گودرزی وزیر ورزش و جوانان به معاونت حقوقی این وزارتخانه دستور پیگیری آزادی محمد مایلی کهن را صادر کرد.[۱۳۵] دایی نهایتاً در ۲۱ آبان ماه و با واسطه‌گری بسیاری از شخصیتها همچون علی پروین با نوشتن نامه‌ای رضایت داد مایلی کهن از زندان آزاد شود.[۱۳۶]

محسن قهرمانی

پس از بازی پرسپولیس و سپاهان در نیم فصل اول ۹۳–۹۲ که به میزبانی سپاهان برگزار شد و در طی آن داور مسابقه یعنی محسن قهرمانی با اشتباهی فاحش در دقیقه دوم بازی سید میثم حسینی را که توسط شجاع خلیل‌زاده به زمین انداخته شده بود را اخراج کرد و یک پنالتی به نفع سپاهان اعلام نمود، علی دایی در کنفرانس خبری گفت داور به سمت حریف غش کرده بود و یک سری اتهام به قهرمانی وارد کرد.[۱۳۷] در پی این اتهام و با توجه به مستنداتی که طرفین ارائه دادند پس از ۴ ماه حکم پرونده اعلام شد که محسن قهرمانی به مدت ۸ ماه از داوری محروم شد و علی دایی کتباً توبیخ گردید.[۱۳۸]

خارج از فوتبال

زندگی شخصی

علی دایی در سال ۱۳۴۸ در اردبیل و درمحله خیرال متولد شد. در سال ۱۳۶۶ در رشته مهندسی عمران در دانشگاه شریف پذیرفته شد، اما به دلیل بازی فوتبال در گزینش ورود به دانشگاه رد شد. همان سال در رشته مهندسی کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب هم قبول شد و دو ترم هم به دانشگاه رفت؛ ولی در سال ۱۳۶۷ دوباره در کنکور شرکت کرد و این‌بار بدون آن که گزینش گریبانگیرش شود در رشته مهندسی متالورژی دانشگاه صنعتی شریف پذیرفته شد و لیسانس خود را بهمن ماه سال ۱۳۷۱ از همان دانشگاه دریافت کرد.[۱۳۹]؛ او تحصیلات خود را در مقطع کارشناسی ارشد تربیت بدنی دانشگاه آزاد ادامه داد. وی متأهل است و اکنون ساکن محله شهرک غرب در تهران می‌باشد.[۱۴۰] وی یک دختر به نام نورا دارد.[۱۴۱] علی دایی علاوه بر فوتبال، در تجارت نیز موفق بوده‌است و گرداننده چندین شرکت بزرگ، چند فروشگاه، کارخانه تولیدی پوشاک ورزشی و عضو اتاق بازرگانی تهران است. علی دایی علاوه بر کارهای پوشاک ورزشی در ساختمان‌سازی نیز فعالیت دارد. علی دایی در شهرک گلستان شهر زادگاهش (اردبیل) یک مدرسه در مقطع متوسطه (هنرستان کار و دانش) به نام ابوالفضل دایی (پدرش) ساخته‌است و از خیرین مدرسه ساز اردبیل می‌باشد.

حضور در شبکه‌های اجتماعی

در تاریخ ۲ خرداد ۱۳۹۲ علی دایی حضور خود در فیسبوک را تکذیب کرد و تنها حضورش در شبکه‌های اجتماعی را در شبکه ارتباطی چهره‌ها و مردم عنوان کرد. وی از راه‌اندازی سایت شخصی‌اش در آینده‌ای نزدیک خبر داد.[۱۴۲][۱۴۳][۱۴۴]

سفیر حسن نیت نهضت جهانی

علی دایی در سال ۱۳۸۶ توسط فدراسیون فوتبال ایران به عنوان نماینده فوتبال ایران در سازمان یونیسف معرفی شد.[۱۴۵] دایی و مهتاب کرامتی (بازیگر سینما) به عنوان دو سفیر ایران در این سازمان بین‌المللی عضویت دارند.[۱۴۶][۱۴۷][۱۴۸]

دریافت نشان شجاعت درجه سه از رئیس‌جمهور

پس از پیشنهاد علی کفاشیان (معاون فنی وقت سازمان تربیت بدنی)[۱۴۹] و تصویب هیئت دولت،[۱۵۰] علی دایی در سال ۱۳۸۳ از سید محمد خاتمی رئیس‌جمهور وقت ایران، نشان شجاعت درجه سه دریافت کرد.[۱۵۱]

جستارهای وابسته

پانویس

  1. ↑ "Ali Daei - Player Profile". www.transfermarkt.com (به انگلیسی). Retrieved 2018-12-30.
  2. ↑ «Ali Daei Biography». وب سایت خبری علی دایی | News Website of Ali Daei. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۱۲-۳۰.
  3. ↑ "The top 10 Asian players of all time". ESPN.com (به انگلیسی). 2015-01-08. Retrieved 2018-12-18.
  4. ↑ «Ali Daei, Iran's football legend, best striker of AFC history». Iran Press. ۲۰۱۸-۱۰-۰۵. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۱۲-۱۸.
  5. ↑ «مشروح برنامه 10 اسفند نود / علی دایی حسن ختام تیم رویایی پس از انقلاب». 90tv.ir. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۱۱-۲۹.
  6. ↑ ايران، عصر. «10 رکورد تاریخی برتر علی دایی». عصر ايران. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۱۱-۲۹.
  7. ↑ «دایی: هر چه دارم از استقلال اردبیل دارم». خبرآنلاین. ۵ فروردین ۱۳۹۲. دریافت‌شده در ۹ دی ۱۳۹۴.
  8. ↑ ۸٫۰ ۸٫۱ ۸٫۲ ۸٫۳ صدر، حمیدرضا (۱۳۹۲)، پسری روی سکوها، تهران: نشر زاوش
  9. ↑ ۹٫۰ ۹٫۱ ۹٫۲ «قهرمانان لیگ از آغاز تا کنون». مؤسسه فرهنگی و اطلاع‌رسانی تبیان. ۲۶ شهریور ۱۳۸۳. دریافت‌شده در ۹ دی ۱۳۹۴.
  10. ↑ «ناگفته‌های پرسپولیسی‌ها از دربی بی‌سر و صدای بندرعباس؛ ازشایعه بمبگذاری در هواپیما تا ساندویچ همبرگر قبل از بازی». روزنامه ایران ورزشی. ۲۸ آبان ۱۳۹۳. دریافت‌شده در ۹ دی ۱۳۹۴.
  11. ↑ ۱۱٫۰۰ ۱۱٫۰۱ ۱۱٫۰۲ ۱۱٫۰۳ ۱۱٫۰۴ ۱۱٫۰۵ ۱۱٫۰۶ ۱۱٫۰۷ ۱۱٫۰۸ ۱۱٫۰۹ Niqui, Milad (18 Apr 2013). "Ali Daei - International Appearances". Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. Retrieved 30 Dec 2015.
  12. ↑ ۱۲٫۰ ۱۲٫۱ «فوتبال جام قهرمانی آسیا؛ پرسپولیس در آزادی چهره واقعی خود را نشان داد». روزنامه همشهری (۱۰۵۶). ۱۰ شهریور ۱۳۷۵.
  13. ↑ «سرمربی پیروزی در مصاحبه مطبوعاتی؛ نمودار موفقیت پیروزی برابر با تیم‌های طراز اول جهان است» (۱۱۱۲). ۱۴ آبان ۱۳۷۵.
  14. ↑ ۱۴٫۰ ۱۴٫۱ «علی دایی سه‌شنبه هفته آینده به قطر می‌رود» (۱۰۶۱). ۱۵ شهریور ۱۳۷۵.
  15. ↑ Mohammed Qayed and Hassanin Mubarak (24 Nov 2003). "Qatar 1996/97" (به انگلیسی). Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. Retrieved 30 Dec 2015.
  16. ↑ شماره پیراهن دایی در آرمینیا بیله فلد سایت ترانسفر مارکت آلمان
  17. ↑ جدول بوندسلیگا در فصل 98-1997 وب سایت scorespro
  18. ↑ "Ligapokal 1998/99_Ali Daei" (به انگلیسی). transfermarkt. Retrieved 29 Feb 2016.
  19. ↑ ۱۹٫۰ ۱۹٫۱ ۱۹٫۲ ۱۹٫۳ ۱۹٫۴ ۱۹٫۵ "Daei, Ali: Spieler-Statistik 1998/99" (به انگلیسی). Kicker Sportmagazin. Retrieved 04 November 2015. {{cite web}}: Check date values in: |تاریخ بازبینی= (help)
  20. ↑ "Bundesliga, 1998/99, 2. Spieltag- Bayern München 3: MSV Duisburg 1" (به انگلیسی). Kicker Sportmagazin. Retrieved 30 December 2015.
  21. ↑ "Bundesliga, 1998/99, 4. Spieltag- SC Freiburg 0: Bayern München 2" (به انگلیسی). Kicker Sportmagazin. Retrieved 30 December 2015.
  22. ↑ "Bundesliga, 1998/99, 5. Spieltag- Bayern München 5: Hamburger SV 3" (به انگلیسی). Kicker Sportmagazin. Retrieved 30 December 2015.
  23. ↑ "UEFA Champions League 1998/99_Ali Daei" (به انگلیسی). transfermarkt. Retrieved 30 December 2015.
  24. ↑ "UEFA Champions League; final" (به انگلیسی). transfermarkt. Retrieved 30 December 2015.
  25. ↑ عملکرد لژیونرهای ایرانی بایرن مونیخ ایسنا
  26. ↑ [۱] ایسنا
  27. ↑ "ref name="Table Bundesliga 99/00" (به انگلیسی). Kicker Sportmagazin. Retrieved 31 December 2015.
  28. ↑ ۲۸٫۰ ۲۸٫۱ ۲۸٫۲ ۲۸٫۳ "Daei, Ali: Spieler-Statistik 1999/00" (به انگلیسی). Kicker Sportmagazin. Retrieved 31 December 2015.
  29. ↑ "Bundesliga, 1999/00, 1. Spieltag- Hertha BSC 5: Hansa Rostock 2" (به انگلیسی). Kicker Sportmagazin. Retrieved 31 December 2015.
  30. ↑ ۳۰٫۰ ۳۰٫۱ "UEFA Champions League 1999/00" (به انگلیسی). transfermarkt. Retrieved 31 December 2015.
  31. ↑ "UEFA Champions League 1999/00_Ali Daei" (به انگلیسی). transfermarkt. Retrieved 31 December 2015.
  32. ↑ "Bundesliga, 2000/01, 1. Spieltag- Hertha BSC 1: Bayern München 4" (به انگلیسی). Kicker Sportmagazin. Retrieved 31 December 2015.
  33. ↑ ۳۳٫۰ ۳۳٫۱ ۳۳٫۲ ۳۳٫۳ "Daei, Ali: Spieler-Statistik 2000/01" (به انگلیسی). Kicker Sportmagazin. Retrieved 31 December 2015.
  34. ↑ "ref name="Table Bundesliga 2000/01" (به انگلیسی). Kicker Sportmagazin. Retrieved 31 December 2015.
  35. ↑ "UEFA-Cup 2000/01_Ali Daei" (به انگلیسی). transfermarkt. Retrieved 31 December 2015.
  36. ↑ "Bundesliga, 2001/02, 1. Spieltag- Hertha BSC 1: FC Kaiserslautern 4" (به انگلیسی). Kicker Sportmagazin. Retrieved 31 December 2015.
  37. ↑ ۳۷٫۰ ۳۷٫۱ ۳۷٫۲ ۳۷٫۳ ۳۷٫۴ ۳۷٫۵ "Daei, Ali: Spieler-Statistik 2001/02" (به انگلیسی). Kicker Sportmagazin. Retrieved 31 December 2015.
  38. ↑ "ref name="Table Bundesliga 2001/02" (به انگلیسی). Kicker Sportmagazin. Retrieved 31 December 2015.
  39. ↑ علی دایی: تا الشباب موافقت نکند، با هیچ باشگاهی مذاکره نمی‌کنم پیشنهادی از سوی باشگاه پیروزی مطرح نشده‌است ایسنا
  40. ↑ جدول لیگ امارات در فصل 2003-2002 مؤسسه آمار و ارقام انگلیس
  41. ↑ ۴۱٫۰ ۴۱٫۱ علی دایی از الشباب کنار گذاشته شد دایی مورد توجه باشگاه «جیابی» چین ایسنا
  42. ↑ وینکو بگوویچ: بازگشت پرسپولیس به جایگاه اولیه‌اش پیروانی سزاوارترین فرد برای کاپیتانی ایسنا
  43. ↑ تاریخچه لیگ ایران + اسامی آقای گل‌های ادوار مختلف وب سایت تبیان
  44. ↑ جدول لیگ برتر فوتبال ایران در فصل 83-82 وب سایت آمار و ارقام فوتبال ایران
  45. ↑ ۴۵٫۰ ۴۵٫۱ دایی به صبا باتری پیوست ایسنا
  46. ↑ جدول لیگ برتر فوتبال ایران در فصل 84-83 سایت آمار و ارقام فوتبال ایران
  47. ↑ اولین تقابل صبا باتری و پرسپولیس در لیگ برتر 84-83 سایت آمار و ارقام فوتبال ایران
  48. ↑ جام قهرمانی به صبا باتری اعطا شد بازیکنان تیم قهرمان نماز شکر به جای آوردند ایسنا
  49. ↑ تساوی تیم‌های پرسپولیس و صبا در روز گلزنی دایی سایت آمار و ارقام فوتبال ایران
  50. ↑ جدول لیگ برتر 85-84 سایت آمار و ارقام فوتبال ایران
  51. ↑ دایی دیگر در تیم ملی جایی ندارد خبرگزاری فارس
  52. ↑ «با عقد قرارداد یک ساله؛ علی دایی به تیم فوتبال سایپا پیوست». خبرگزاری مهر. ۱۰ مرداد ۱۳۸۵.
  53. ↑ ۵۳٫۰ ۵۳٫۱ سایپا صدرنشین شد خبرگزاری ایسنا
  54. ↑ «برای نشستن روی نیمکت سرمربی‌گری تیم فوتبال سایپا؛ هیئت رئیسه سازمان لیگ برای دایی تصمیم‌گیری می‌کند». خبرگزاری مهر. ۱۸ مهر ۱۳۸۵.
  55. ↑ «بادامکی دقیقه ۹۰ ناجی پرسپولیس شد/ یاران دایی یک دقیقه برای شکست پرسپولیس کم آوردند». خبرگزاری مهر. ۲۵ مهر ۱۳۸۵.
  56. ↑ «علی دایی پس از اولین تجربه مربی‌گری؛ داور باید سه بازیکن پرسپولیس را اخراج می‌کرد/ سایپا تیم برتر میدان بود». خبرگزاری مهر. ۲۶ مهر ۱۳۸۵.
  57. ↑ «علی دایی در جمع خبرنگاران؛ تیم من دو-یک برنده شد/ مطمئن باشید ۱۰ نفره هم به پرسپولیس نمی‌باختیم». خبرگزاری مهر. ۱۱ اسفند ۱۳۸۵.
  58. ↑ «از سوی کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال؛ علی دایی و شیث رضایی به چهار و یک جلسه محرومیت محکوم شدند». خبرگزاری مهر. ۱۴ اسفند ۱۳۸۵.
  59. ↑ «تذکرات نمایندگان به مسوولان اجرایی؛ تسریع درتقدیم لایحهٔ امربه معروف ونهی ازمنکر اعتراض به دولت پاکستان نسبت به اجلاس یک روزه اسلام‌آباد». خبرگزاری ایسنا. ۱۴ اسفند ۱۳۸۵.
  60. ↑ «با رای شورای عالی استیناف فدراسیون فوتبال؛ محرومیت چهار جلسه‌ای علی دایی به یک جلسه کاهش یافت». خبرگزاری ایسنا. ۱۶ اسفند ۱۳۸۵.
  61. ↑ «علی دایی در مجلس شورای اسلامی: یک جلسه هم نباید محروم می‌شدم / خوشحالم که شورای استیناف حقانیت من را ثابت کرد». خبرگزاری مهر. ۱۶ اسفند ۱۳۸۵.
  62. ↑ «به دنبال اعلام کاهش محرومیت علی دایی توسط شورای عالی استیناف صورت گرفت / استعفاء دسته جمعی اعضاء کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال». خبرگزاری مهر. ۱۶ اسفند ۱۳۸۵.
  63. ↑ «شکست استقلال برابر پیکان / تساوی سایپا و استقلال اهواز / قهرمان هفته آخر معرفی می‌شود». خبرگزاری مهر. ۳ خرداد ۱۳۸۶.
  64. ↑ «عنایت: در شان من نیست جواب شفیعی زاده را بدهم». جام جم آنلاین. ۱۸ خرداد ۱۳۸۶.
  65. ↑ «گزارش ویژه: ما به یادتان می‌آوریم آقای دایی/ "داوری: پرچم زد و قهرمان شدید!». وب سایت گل. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۱ ژانویه ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۱۵ ژوئن ۲۰۱۱.
  66. ↑ ۶۶٫۰ ۶۶٫۱ ۶۶٫۲ ۶۶٫۳ Milad, Niqui (18 April 2013). "Ali Daei - Century of International Appearances". Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation.
  67. ↑ «بررسی زندگی دو آقای گل». ورزش ۳. ۲ شهریور ۱۳۹۴.
  68. ↑ «صدتایی تیم ملی». ورزش ۳. ۱۷ مهر ۱۳۹۴.
  69. ↑ ۶۹٫۰ ۶۹٫۱ Stokkermans, Karel (21 Jul 2002). "Asian Nations Cup 1996". Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. Retrieved 23 Feb 2016.
  70. ↑ «پنالتی کابوس همیشگی فوتبال ایران/ امیدها کار را در وقت قانونی تمام کنند». خبرگزاری ایسنا. ۱ بهمن ۱۳۹۴.
  71. ↑ ۷۱٫۰ ۷۱٫۱ ۷۱٫۲ ۷۱٫۳ ۷۱٫۴ ۷۱٫۵ ۷۱٫۶ "World Cup 1998 qualifications". Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation.
  72. ↑ "Iran 2 - Syria 2- Azadi StadiumTehran (IRN)13 Jun 1997" (به انگلیسی). FIFA.com. Jun 13, 1997. Retrieved Feb 23, 2016.
  73. ↑ «چرا علی دایی و محمد علی پیروانی از ابتدا بازی نکردند؟». روزنامه همشهری (۱۲۷۹). ۲۵ خرداد ۱۳۷۶.
  74. ↑ «۳۰ بازیکن به تیم ملی فوتبال دعوت شدند». روزنامه همشهری (۱۳۱۵). ۷ مرداد ۱۳۷۶.
  75. ↑ «آخرین آزمایش نه چندان مطلوب تیم ملی در امارات». روزنامه همشهری (۱۳۴۵). ۱۱ شهریور ۱۳۷۶.
  76. ↑ «علی دایی آقای گل آسیا به تیم ملی بازگشت». روزنامه همشهری (۱۳۴۶). ۱۳ شهریور ۱۳۷۶.
  77. ↑ «علی دایی: هرگز به مربیان خود بی‌احترامی نکرده‌ام». روزنامه همشهری (۱۴۴۹). ۱۳ دی ۱۳۷۶.
  78. ↑ ۷۸٫۰ ۷۸٫۱ «مربیان تیم ملی فوتبال از کار برکنار شدند». روزنامه همشهری (۱۴۰۳). ۱۸ آبان ۱۳۷۶.
  79. ↑ «والدیر ویه‌را برزیلی سرمربی تیم ملی فوتبال ایران شد». روزنامه همشهری (۱۴۰۳). ۱۸ آبان ۱۳۷۶.
  80. ↑ «محسین صفایی فراهانی رئیس فدراسیون فوتبال شد». روزنامه همشهری (۱۴۴۱). ۳ دی ۱۳۷۶.
  81. ↑ «تومیسلاو ایویچ رسماً سرمربی تیم ملی فوتبال جمهوری اسلامی ایران شد». روزنامه همشهری (۱۴۶۱). ۲۷ دی ۱۳۷۶.
  82. ↑ «تومیسلاو ایویچ مربی اسبق تیم ملی ایران درگذشت». خبرآنلاین. ۴ تیر ۱۳۹۰.
  83. ↑ «در حاشیه بازی تیم ملی فوتبال ایران در ایتالیا». روزنامه همشهری (۱۵۴۷). ۳۱ اردیبهشت ۱۳۷۷.
  84. ↑ ۸۴٫۰ ۸۴٫۱ "1998 Fifa World Cup France" (به انگلیسی). FIFA.com.
  85. ↑ "Weltmeisterschaft, 1998, 3. Spieltag" (به انگلیسی). Kicker Sportmagazin.
  86. ↑ ۸۶٫۰ ۸۶٫۱ ۸۶٫۲ ۸۶٫۳ ۸۶٫۴ Stokkermans Karel (11 Jul 2002). "Asian Games 1998 (Thailand)" (به انگلیسی). Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. Retrieved 01 Mar 2016. {{cite web}}: Check date values in: |تاریخ بازبینی= (help)
  87. ↑ ۸۷٫۰ ۸۷٫۱ «کنفدراسیون فوتبال آسیا خبر داد؛ دایی دو گل تا عنوان جهانی». روزنامه همشهری (۳۲۳۵). ۴ آذر ۱۳۸۲.
  88. ↑ ۸۸٫۰ ۸۸٫۱ Stokkermans Karel (04 Mar 2011). "Asian Nations Cup 2000" (به انگلیسی). Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. Retrieved 01 Mar 2016. {{cite web}}: Check date values in: |تاریخ بازبینی= و |تاریخ= (help)
  89. ↑ «گپی با جلال طالبی، در آستانه جام ملت‌های آسیا». باشگاه خبرنگاران جوان. ۱۹ دی ۱۳۹۳.
  90. ↑ ۹۰٫۰ ۹۰٫۱ ۹۰٫۲ ۹۰٫۳ ۹۰٫۴ Stokkermans, Karel (17 Jul 2014). "World Cup 2002 Qualifying". Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation.
  91. ↑ ۹۱٫۰ ۹۱٫۱ ۹۱٫۲ ۹۱٫۳ "Iran 19 - Guam 0- Yadegar ImamTabriz 24 Nov 2000" (به انگلیسی). FIFA.com. Nov 24, 2000.
  92. ↑ "FIFA WC 2002 Prel. Comp. AFC" (به انگلیسی). FIFA.com. Retrieved November 12, 2015.
  93. ↑ ۹۳٫۰ ۹۳٫۱ «سه بازیکن بزرگسال تیم‌ملی فوتبال امید برای شرکت در بازیهای آسیایی بوسان، معرفی شدند». خبرگزاری ایسنا. ۳۰ شهریور ۱۳۸۱.
  94. ↑ ۹۴٫۰ ۹۴٫۱ ۹۴٫۲ Julián Díaz Rubio and Andre Zlotkowski (23 Nov 2006). "Asian Games 2002 (South Korea)" (به انگلیسی). Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation.
  95. ↑ «ایران با حذف کویت به کره جنوبی می‌رسد؛ مرحله یک چهارم نهایی فوتبال - بوسان». روزنامه همشهری (۲۸۶۲). ۱۶ مهر ۱۳۸۱.
  96. ↑ ۹۶٫۰ ۹۶٫۱ ۹۶٫۲ ۹۶٫۳ ۹۶٫۴ "Asian Nations Cup 2004". Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. 2 Oct 2005. Retrieved 5 Mar 2016.
  97. ↑ «تحلیل رسانه‌های عربی دربارهٔ عدم راهیابی تیم ملی فوتبال ایران به فینال جام ملتهای آسیا». خبرگزاری مهر. ۱۴ مرداد ۱۳۸۳.
  98. ↑ «محمد پنجعلی: برانکو در برد و باختها دخالت نداشت». خبرگزاری مهر. ۱۴ مرداد ۱۳۸۳.
  99. ↑ ۹۹٫۰ ۹۹٫۱ ۹۹٫۲ ۹۹٫۳ ۹۹٫۴ ۹۹٫۵ ۹۹٫۶ "World Cup 2006 qualifications". Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation.
  100. ↑ «مفسر فوتبال ژاپن: ایران واقعی را شکست ندادیم// گل دوم ژاپن هدیه دروازه‌بان ایران بود». خبرگزاری مهر. ۲۸ مرداد ۱۳۸۴.
  101. ↑ ۱۰۱٫۰ ۱۰۱٫۱ Karel Stokkermans (07 Sep 2010). "World Cup 2006 (Germany, June 9 - July 9, 2006))" (به انگلیسی). Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. {{cite web}}: Check date values in: |تاریخ= (help)
  102. ↑ «آنالیز بازیکنان ایران در دیدار برابر مکزیک/دایی، فقط تماشاگر». خبرگزاری فارس. ۲۲ خرداد ۱۳۸۵.
  103. ↑ ۱۰۳٫۰ ۱۰۳٫۱ «سایت ورزش آلمان: دوران دایی به دلیل قصور در جام جهانی به پایان رسید». خبرگزاری فارس. ۳۱ تیر ۱۳۸۵.
  104. ↑ «از سوی سرمربی تیم ملی؛ ۴۰ بازیکن به اردوی تیم ملی دعوت شدند / دایی و زندی از تیم ملی حذف شدند». خبرگزاری مهر. ۳۰ تیر ۱۳۸۵.
  105. ↑ «تناقض در آمار فیفا و AFC؛ علی دایی رکورد پوشکاش را شکست؟». خبرگزاری ایسنا. ۸ آذر ۱۳۸۲.
  106. ↑ «شکسته شدن رکورد دایی در مقدماتی جام جهانی». ورزش ۳. ۱۷ شهریور ۱۳۹۵.
  107. ↑ صفایی فراهانی در نشست کمیته توسعه و فنی فیفا شرکت کرد خبرگزاری مهر
  108. ↑ "Football Committee" (به انگلیسی). FIFA. Archived from the original on 21 August 2007. Retrieved 17 September 2011.
  109. ↑ دادکان: خودم به بلاتر نامه زدم که جای دایی در تالار زوریخ خالی است. روز نامه ورزشی گل
  110. ↑ نام دایی چگونه از کمیته جوانان فیفا حذف شد/ اتفاق تلخ دیگری برای فوتبال خبرگزاری مهر
  111. ↑ «سایپا قهرمان لیگ برتر ششم شد». همشهری آنلاین. ۲۸ مه ۲۰۰۷. دریافت‌شده در ۲۱ ژوئیه ۲۰۱۱.
  112. ↑ «علی دایی سرمربی تیم ملی فوتبال ایران شد». فارس نیوز. ۲ مارس ۲۰۰۸. دریافت‌شده در ۲۱ ژوئیه ۲۰۱۱.
  113. ↑ «مایلی کهن: آقای ایکس، شما سیاسی نیستی؟!». خبرگزای برنا. ۱۳۹۰ ۱۴ شهریور. تاریخ وارد شده در |تاریخ= را بررسی کنید (کمک)
  114. ↑ «ایران؛ بازی برده را به عربستان واگذار کرد». همشری آنلاین. ۲۸ مارس ۲۰۰۹. دریافت‌شده در ۲۱ ژوئیه ۲۰۱۱.
  115. ↑ «تیم ملی ایران مقابل عربستان شکست خورد». فارس نیوز. ۲۸ مارس ۲۰۰۹. دریافت‌شده در ۲۱ ژوئیه ۲۰۱۱.
  116. ↑ «علی دایی برکنار شد». همشری آنلاین. ۲۹ مارس ۲۰۰۹. دریافت‌شده در ۲۱ ژوئیه ۲۰۱۱.
  117. ↑ «احمدی‌نژاد از تیم‌ملی برکنارم کرد». روزنامه آرمان. ۲۲ مهر ۱۳۹۲. دریافت‌شده در ۲۲ مهر ۱۳۹۲.
  118. ↑ «دایی سرمربی پرسپولیس شد». فارس نیوز. ۲۸ دسامبر ۲۰۰۹. دریافت‌شده در ۲۱ ژوئیه ۲۰۱۱.
  119. ↑ «علی دایی استعفاء کرد». مهر نیوز. ۱۹ دسامبر ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۲۱ ژوئیه ۲۰۱۱.
  120. ↑ «علی دایی سرمربی تیم فوتبال راه‌آهن شد». مهر نیوز. ۱۴ ژوئیه ۲۰۱۱. دریافت‌شده در ۲۱ ژوئیه ۲۰۱۱.
  121. ↑ «علی دایی سرمربی تیم فوتبال پرسپولیس شد». http://www1.fc-perspolis.com/news_content/main/newsId:10472. پیوند خارجی در |ناشر= وجود دارد (کمک); پارامتر |پیوند= ناموجود یا خالی (کمک); پارامتر |تاریخ بازیابی= نیاز به وارد کردن |پیوند= دارد (کمک)
  122. ↑ «علی دایی سرمربی صبا شد». http://www.varzesh3.com/news/1252689. پیوند خارجی در |ناشر= وجود دارد (کمک); پارامتر |پیوند= ناموجود یا خالی (کمک); پارامتر |تاریخ بازیابی= نیاز به وارد کردن |پیوند= دارد (کمک)
  123. ↑ «علی دایی سرمربی نفت تهران شد». http://www.varzesh3.com/news/1338850. پیوند خارجی در |ناشر= وجود دارد (کمک); پارامتر |پیوند= ناموجود یا خالی (کمک); پارامتر |تاریخ بازیابی= نیاز به وارد کردن |پیوند= دارد (کمک)
  124. ↑ «پیام تبریک اینستاگرامی کی روش برای دایی». ایران آنلاین. ۲۶ اردیبهشت ۱۳۹۶. دریافت‌شده در ۱۴ خرداد ۱۳۹۶.
  125. ↑ دایی: مربیگری سایپا را قبول کردم خبرگزاری ایسنا
  126. ↑ اصفهانی‌ها از مدعیان فاصله گرفتند خبر گزاری مهر
  127. ↑ دایی: همه باید به پرسپولیس کمک کنند/ کاشانی: قفل و کلید بهم نمی‌خورد خبرگزاری مهر
  128. ↑ BBC Persian | وبلاگ بی‌بی‌سی فارسی | یادداشت‌های غیررسمی برای ارتباط نزدیک‌تر با خوانندگان سایت فارسی بی‌بی‌سی
  129. ↑ «الکاس: همه چیز به علی دایی ختم شده‌است». خبرگزاری فارس. دریافت‌شده در ۱۶ اکتبر ۲۰۰۸.
  130. ↑ وکیل سرمربی تیم ملی: شایعه انتقام دایی از مایلی‌کهن کذب است، خبرگزاری فارس، جمعه ۲۶ مهر ۱۳۸۷ بازدید: ۱۶ اکتبر ۲۰۰۸
  131. ↑ «ماجرای دایی و مایلی کهن در دادگاه». وب‌گاه عصرایران. ۹ اردیبهشت ۱۳۸۷. دریافت‌شده در ۱۶ اکتبر ۲۰۰۸.
  132. ↑ چهار ماه زندان در انتظار مایلی کهن! خبرگزاری فرارو
  133. ↑ چهار ماه زندان در انتظار مایلی کهن! خبرگزاری فرارو
  134. ↑ محمد مایلی کهن روانه زندان اوین شد بهارنیوز
  135. ↑ تلاش وزارت ورزش برای آزادی مایلی کهن بولتن‌نیوز
  136. ↑ «دایی:پس از مشورت با خانواده‌ام از حقم گذشتم». ورزش3.
  137. ↑ http://www.mashreghnews.ir/fa/news/250214/انتقاد-شدید-دایی-از-محسن-قهرمانی
  138. ↑ http://www.tabnak.ir/fa/news/370936/رأی-پرونده-محسن-قهرمانی-صادر-شد-متن-حکم
  139. ↑ هفته‌نامه همشری جوان، ش. شماره ۱۱۱، ص. ص ۸۳، ۲۶ اسفند ۱۳۸۵ پارامتر |عنوان= یا |title= ناموجود یا خالی (کمک); از |مقاله= صرف‌نظر شد (کمک)
  140. ↑ «از همه جا و همه چیز در گفتگویی جالب با علی دایی».
  141. ↑ «کنکاش در زندگی خصوصی آقای گل جهان».
  142. ↑ ایسنا (۲ خرداد ۱۳۹۳). «حضور علی دائی در شبکه‌های اجتماعی». ایسنا.
  143. ↑ تابناک (۲ خرداد ۱۳۹۳). «حضور علی دائی در شبکه‌های اجتماعی». تابناک.
  144. ↑ «علی دائی و شبکه‌های اجتماعی». انتخاب. ۲ خرداد ۱۳۹۳.
  145. ↑ فدراسیون فوتبال انتخاب می‌کند دایی یا فرید شیخ هابیلی سفیر ایران در یونسکو خبرگزاری فارس
  146. ↑ Set Cookies
  147. ↑ گزارشی از مراسم تجلیل از علی دایی
  148. ↑ UNICEF جمهوری اسلامی ایران - مرکز رسانه‌ها - مهتاب کرامتی، هنرپیشه ایرانی، سفیر حسن نیت یونیسف شد
  149. ↑ «نشان لیاقت و شجاعت برای علی دایی و یزدانی خرم». روزنامه همشهری (۳۱۷۳). ۳۰ شهریور ۱۳۸۲.
  150. ↑ «نشان مدیریت و شجاعت برای یزدانی خرم و دایی». روزنامه همشهری (۳۴۶۱). ۱۹ مرداد ۱۳۸۳.
  151. ↑ «محمدرضا یزدانی‌خرم و علی دایی نشان‌های «لیاقت و مدیریت» و «شجاعت» دریافت کردند». تبیان. ۲۳ مهر ۱۳۸۳. دریافت‌شده در ۱۲ اسفند ۱۳۹۲.

پیوند به بیرون

برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=علی_دایی&oldid=26460141»