ورزشگاه آزادی تهران
مختصات: ۳۵°۴۳′۲۸٫۳۱″ شمالی ۵۱°۱۶′۳۱٫۹۹″ شرقی / ۳۵٫۷۲۴۵۳۰۶°شمالی ۵۱٫۲۷۵۵۵۲۸°شرقی
| ورزشگاه آزادی تهران | |
|---|---|
| ورزشگاه آریامهر | |
 ورزشگاه آزادی در سال ۱۳۸۶ | |
| نام کامل | ورزشگاه آزادی تهران |
| محل | تهران - ایران |
| شروع ساخت | ۱۳۵۰ (گشایش ۲۶ مهر ۱۳۵۰) |
| تأسیس | ۱۰ شهریور ۱۳۵۳ (۴۴ سال پیش) بازیهای آسیایی ۱۹۷۴ (بازگشایی غیررسمی در ۲۷ اسفند ۱۳۵۰[۱]) |
| بازسازی | ۱۳۸۲–۱۳۸۱ |
| مالک | وزارت ورزش و جوانان |
| گرداننده | مجموعه ورزشی آزادی تهران |
| نوع زمین | چمن |
| طراح | عبدالعزیز فرمانفرمائیان |
| گنجایش | ۷۸٬۱۱۶ (از ۲۰۱۶)[۲] ۸۴٬۴۱۲ (۲۰۱۲–۲۰۱۶)[۳] ۹۵٬۲۲۵ (۲۰۰۳–۲۰۱۲) ۱۰۰٬۰۰۰ (۱۹۷۳–۲۰۰۳) رکورد (۱۲۸/۰۰۰ نفر) |
| مستاجرها | استقلال پرسپولیس (۱۳۵۲–اکنون) |
| خانه | تیم ملی فوتبال ایران (۱۳۵۴–اکنون) |
| ابعاد زمین | ۱۱۰ متر در ۷۵ متر |
ورزشگاه آزادی (ورزشگاه آریامهر پیشین) ورزشگاه ملّی ایران است. این ورزشگاه برای میزبانی بازیهای آسیایی ۱۹۷۴ که در تهران برگزار می‌شد ساخته شد. این ورزشگاه در واقع بخشی از مجموعهٔ ورزشی آزادی است؛ که بازیهای خانگی تیم ملی فوتبال ایران و همچنین دو تیم بزرگ پایتخت‌نشین استقلال و پرسپولیس در این ورزشگاه برگزار می‌شود.
طبق گزارشی که در مهرماه سال ۱۳۹۲ در بلیچر رپورت منتشر شد، ورزشگاه آزادی در میان ۲۰ ورزشگاه برتر جهان جای گرفت.[۴] همچنین این ورزشگاه برای مدت زیادی در رسانه‌های مطرح جهان از جمله گاردین به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین ورزشگاه‌های جهان مطرح بود.[۵]
ورزشگاه آزادی تهران، از نظر استانداردها و ضوابط کنفدراسیون فوتبال آسیا، دارای نمره A- است.[۶]
محتویات
پیشینه
ورزشگاه آزادی، با معیارهای بین‌المللی و برای بازیهای آسیایی ۱۹۷۴ با مساحت ۱۴۱٬۰۰۰ متر مربع[۷] در مجموعه ورزشی آزادی ساخته شد. طراحی و ساخت این ورزشگاه را عبدالعزیز فرمانفرماییان به عهده گرفت و در تاریخ ۲۶ مهر ۱۳۵۰ گشایش یافت.[۸] و در ۱۰ شهریور ۱۳۵۳ و همزمان با بازیهای آسیایی سال ۱۹۷۴ (میلادی) تهران رسماً بازگشایی شد.[۹]
این ورزشگاه پیش از انقلاب آریامهر خوانده می‌شد و پس از انقلاب ۱۳۵۷ ایران آزادی نام گرفت.[۱۰]
تعمیر و بازسازی
در بازسازی ورزشگاه یکصد هزارنفری که توسط شرکت سیمان رزین انجام گردید، که از تاریخ خردادماه سال ۱۳۸۱خ لغایت خرداد ماه سال ۱۳۸۲خ بطول انجامید سکوهای طبقه اول بطور کامل عایق‌کاری گردید و رختکن‌های موجود بازسازی شد.[۷]
مجموعه ورزشی آزادی
ورزشگاه آزادی، بخشی از مجموعه ورزشی آزادی است. این مجموعه ورزشی آزادی تهران هم‌اکنون با دارا بودن سالن‌های چند منظوره، سالن دوازده هزار نفری و دریاچه مصنوعی یکی از بی‌نظیرترین مجموعه‌های ورزشی خاورمیانه و آسیاست. این مجموعه در آغاز با نام مجموعه ورزشی آریامهر تهران جهت برگزاری بازیهای آسیایی ۱۹۷۴ (سال ۱۳۵۳) ساخته شد و در دهم شهریور همان سال گشایش یافت. پس از انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷ خورشیدی، به مجموعه ورزشی آزادی تهران تغییر نام داد.
مراسم گشایش
نخستین مسابقه فوتبال که در این ورزشگاه برگزار شد، بازی دوستانه بین دو تیم پرسپولیس و کروزیرو در تاریخ ۲۷ اسفند ۱۳۵۰خ بود که با پیروزی چهار بر دو کروزیرو به پایان رسید. توستائو نخستین گلزن و صفر ایرانپاک نخستین گلزن ایرانی این ورزشگاه بود. عارف در بین دو نیمه مسابقه به اجرای برنامه پرداخت.[۱]
نخستین بازی دو تیم ایرانی در این ورزشگاه در تاریخ ۲۵ خرداد ۱۳۵۲ بین دو تیم پاس تهران و عقاب تهران از سری مسابقات جام اتحاد بوده است که با دو گل حسین کازرانی و اکبر مالکی تیم پاس تهران این بازی را با حساب ۲ بر ۰ برده است. بعد از این بازی و در ادامه بازیهای جام اتحاد دو تیم تاج تهران و پرسپولیس تهران در همین ورزشگاه به مصاف هم رفتند که تاجی‌ها با گل دقیقه ۳ مسعود مژدهی اولین دربی در ورزشگاه آزادی را با برد پشت سر گذاشتند. منبع [۱۱]
مشخصات
زمین بازی ورزشگاه از چمن طبیعی و اطراف چمن یک پیست دو و میدانی در هشت ردیف از جنس تارتان قرار دارد و در قسمت غربی ورزشگاه و ضلع جنوب جایگاه ویژه، جایگاه گزارشگران صدا و سیما و در جنب راست این محل جایگاه خبرنگاران با ظرفیت ۸۵ نفر ساخته شده‌است.[۷]
ایمنی
زمان تخلیه برای ورزشگاه ۱۱ دقیقه محاسبه شده‌است. تونل‌ها و راهروهای ورزشگاه به گونه‌ای پیش‌بینی شده‌اند که وسایل نقلیه مانند آتش‌نشانی، تمیزکاری و همچنین کانتینرهای مخصوص تلویزیون می‌توانند در هنگام لزوم تا نزدیک جایگاه بیایند.[۷]
گنجایش
گنجایش این ورزشگاه ۷۸٬۱۱۶ صندلی است.[۱۲] تا پیش از نصب صندلی در ورزشگاه، گنجایش این ورزشگاه ۱۰۰ هزار نفر بود؛ اما پس از نصب صندلی و اعلام تعداد دقیق صندلی‌ها، گنجایش اسمی ورزشگاه به ۷۸٬۱۱۶ نفر کاهش یافت.[۱۳]
زمین شماره ۲ و ۳ آزادی
در کنار ورزشگاه آزادی دو زمین چمن فوتبال قرار دارند که با نام‌های زمین شماره ۲ و ۳ شناخته می‌شوند. این دو زمین چمن، مخصوصاً زمین شماره ۲ تا مدت‌ها محل تمرین تیم‌های ملی فوتبال ایران و تیم‌های باشگاهی از جمله استقلال و پرسپولیس بوده‌اند.[۱۴]
طراحی و معماری
معمار و طراح این ورزشگاه عبدالعزیز فرمانفرمائیان است، طرح وزشگاه براساس دید کامل برای همه تماشاچیان در نظر گرفته شده‌است بطوریکه بیشترین دید تماشاچی از مرکز زمین در شمال و جنوب ۱۳۶ متر و در شرق و غرب ۱۲۶ متر است.[۷]
رویدادهای مهم
- در نوامبر ۱۹۷۵، فرانک سیناترا خواننده و هنرپیشه معروف آمریکایی در ورزشگاه آریا مهر (آزادی) کنسرت اجرا کرد.[۱۵]
- فیلم‌برداری فیلم آفساید (برنده خرس نقره‌ای در جشنواره بین‌المللی فیلم برلین در سال ۲۰۰۶) در این مکان انجام شده‌است.
- میزبان اصلی بازیهای آسیایی ۱۹۷۴ که توسط ایران برگزار شد.[۱۶]
- میزبان گشایش المپیک آسیا ۱۳۵۳[۱۷]
- میزبان بازیهای اسلامی زنان (۲۰۱۵)
روش‌های سفر
روش‌های رفتن به استادیوم آزادی شامل مترو، اتوبوس و خودرو (یا وسیله نقلیه) شخصی می‌شود؛ ایستگاه متروی ورزشگاه آزادی که به نام همین ورزشگاه هم هست، یکی از ایستگاه‌های خط پنج مترو تهران است. این ایستگاه در اتوبان تهران – کرج، جنب مجموعه ورزشی آزادی قرار دارد.
این ایستگاه در سال ۱۳۸۶ تأسیس شد؛ ایستگاه متروی صادقیه یکی از راه‌های رفتن به این ایستگاه است. ایستگاه استادیوم آزادی پس از ارم سبز قرار دارد.
همچنین در کنار ورزشگاه یک پایانه اتوبوس و تاکسی نیز قرار دارد. این ورزشگاه محل پارک برای ۴۰۰ وسیله نقلیه به صورت سر پوشیده و ۷ هزار جای پارک در بیرون از ورزشگاه دارد.[۱۰]
نگارخانه
طرفداران تیم ملی فوتبال
طرفداران پرسپولیس
طرفداران استقلال
گشایش رسمی بازیهای آسیایی ۱۹۷۴ تهران
سردرب مجموعه ورزشی آزادی
بانوان در ورزشگاه آزادی
گشایش ورزشگاه آزادی
ورزشگاه آزادی هنگام ساخت
نمایی از بیرون ورزشگاه آزادی
ایران - کره‌جنوبی مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۰
.jpg)
.jpg)
منابع
- ورزشگاه یکصد هزار نفری در وبگاه رسمی مجموعه ورزشی آزادی
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ صدر، حمیدرضا. پسری روی سکوها. تهران: نشر زاوش، ۱۳۹۲.
- ↑ 22 هزار نفر از ظرفیت آزادی کم شد
- ↑ "Azadi Stadium | TeamMelli". teammelli.com. Retrieved 2015-03-20.
- ↑ Hayward، Joshua. «Ranking the Top 20 Stadiums in World Football» (en-US). به کوشش Bleacher Report. بازبینی‌شده در 2018-02-07.
- ↑ “The world's 10 largest football stadiums – in pictures”. the Guardian. 2013-12-10. Retrieved 2018-02-07.
- ↑ «میزبانی تبریز در آسیا، بسیار مطلوب بود». ورزش ۳، ۱۲ اردیبهشت ۱۳۹۲. بازبینی‌شده در ۱۳ اردیبهشت ۱۳۹۲.
- ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ ۷٫۲ ۷٫۳ ۷٫۴ http://www.azadisportcomplex.com/amakennew.asp?news=160
- ↑ نهاوندی، هوشنگ، آخرین روزها، پایان سلطنت و درگذشت شاه، ترجمهٔ بهروز صوراسرافیل و مریم سیحون، لس‌آنجلس، ۱۳۸۳/۲۰۰۴، شابک ۹۷۸۱۵۹۵۸۴۰۱۹۶
- ↑ گزارشی درباره صحت یک ادعا آیا آزادی ۱۰۰هزارنفری نیست
- ↑ ۱۰٫۰ ۱۰٫۱ YJC, خبرگزاری باشگاه خبرنگاران | آخرین اخبار ایران و جهان |. «تاریخچه ورزشگاه آزادی تهران». خبرگزاری باشگاه خبرنگاران | آخرین اخبار ایران و جهان | YJC. بازبینی‌شده در 2018-02-07.
- ↑ روزنامه اطلاعات - ص ۳ - شماره ۱۴۱۲۶. «تاج بر پرسپولیس پیروز شد». چاپ ۲۶ فروردین ۱۳۵۲.
- ↑ «بهروان تأکید کرد: گنجایش ورزشگاه آزادی حداکثر ۸۵هزارنفر است». سایت گل. بازبینی‌شده در ۱۳ خرداد ۱۳۹۱.
- ↑ «22-هزار-نفر-از-ظرفیت-آزادی-کم-شد». بازبینی‌شده در 2018-02-01.
- ↑ «تمرین سرخابی ها در آزادی؛ فعلا ممنوع!». کاپ | پایگاه خبری تحلیلی کاپ. بازبینی‌شده در 2018-12-13.
- ↑ “Azadi Stadium In English Wikipedia”.
- ↑ Asriran. «تهران میزبان المپیک آسیا - سال 1353 / افتتاحیه در استادیوم آزادی / مشعل در سعدآباد (عکس)».
- ↑ Website-CDN. «گشایش المپیک آسیا ۱۳۵۳ در آزادی».
پیوند به بیرون
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ ورزشگاه آزادی تهران موجود است. |
| پیشینه |
| ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ورزشگاه‌های خانگی | |||||||
| زمینهای تمرین |
| ||||||
| بازیکنان | |||||||
| دیگر تیمها |
| ||||||
| دیگر ورزشها | |||||||
| رسانه |
| ||||||
| همآوردان | |||||||
- باشگاه استقلال
- باشگاه پرسپولیس
- بنیانگذاریهای ۱۳۵۰ در ایران
- ساختمانها و سازهها در تهران
- مجموعه ورزشی آزادی
- مکانهای ورزشی در تهران
- ورزش در تهران
- ورزشگاه‌های بازیهای آسیایی
- ورزشگاه‌های تهران
- ورزشگاه‌های جام ملت‌های آسیا
- ورزشگاه‌های فوتبال ایران
- ورزشگاه‌های کاملشده در ۱۹۷۳ (میلادی)
- ورزشگاه‌های ملی
- ورزشگاه‌های میزبان باشگاه استقلال
- ورزشگاه‌های میزبان باشگاه پرسپولیس
- ساختمانهای عبدالعزیز فرمانفرمائیان
