ورزشگاه آزادی تهران
مختصات: ۳۵°۴۳′۲۸.۳۱″ شمالی ۵۱°۱۶′۳۱.۹۹″ شرقی / ۳۵.۷۲۴۵۳۰۶°شمالی ۵۱.۲۷۵۵۵۲۸°شرقی
| ورزشگاه آزادی تهران | |
|---|---|
| ورزشگاه آریامهر | |
 ورزشگاه آزادی در سال ۱۳۷۰ |
|
| نام کامل | ورزشگاه آزادی تهران |
| محل | تهران - ایران |
| شروع ساخت | ۱۳۵۰ (گشایش ۲۶ مهر ۱۳۵۰) |
| تأسیس | ۱۰ شهریور ۱۳۵۳ بازی‌های آسیایی ۱۹۷۴ (بازگشایی غیررسمی در ۲۷ اسفند ۱۳۵۰[۱]) |
| بازسازی | ۱۳۸۲–۱۳۸۱ |
| مالک | وزارت ورزش و جوانان |
| گرداننده | مجموعه ورزشی آزادی تهران |
| نوع زمین | چمن |
| طراح | عبدالعزیز فرمانفرماییان |
| گنجایش | ۷۸٬۱۱۶ (تعداد صندلی)[۲] |
| مستاجرها | استقلال پرسپولیس |
| خانه | تیم ملی فوتبال ایران |
| ابعاد زمین | ۱۱۰ متر در ۷۵ متر |
ورزشگاه آزادی (ورزشگاه آریامهر سابق) ورزشگاه ملّی ایران است. این ورزشگاه برای میزبانی بازی‌های آسیایی ۱۹۷۴ که در تهران برگزار می‌شد ساخته شد. این ورزشگاه در واقع بخشی از مجموعهٔ ورزشی آزادی است؛ که بازی‌های خانگی تیم ملی فوتبال ایران و همچنین دو تیم بزرگ پایتخت‌نشین استقلال و پرسپولیس در این ورزشگاه برگزار می‌شود.
ورزشگاه آزادی تهران، از نظر استانداردها و ضوابط کنفدراسیون فوتبال آسیا، دارای نمره A- است.[۳]
محتویات
تاریخچه[ویرایش]
ورزشگاه آزادی، با معیارهای بین‌المللی و برای بازی‌های آسیایی ۱۹۷۴ با مساحت ۱۴۱٬۰۰۰ متر مربع[۴] در مجموعه ورزشی آزادی ساخته شد. طراحی و ساخت این ورزشگاه را عبدالعزیز فرمانفرماییان به عهده گرفت و در تاریخ ۲۶ مهر ۱۳۵۰ گشایش یافت.[۵] و در ۱۰ شهریور ۱۳۵۳ و همزمان با بازی‌های آسیایی سال ۱۹۷۴ (میلادی) تهران رسماً بازگشایی شد.[۶]
این ورزشگاه پیش از انقلاب آریامهر خوانده می‌شد و پس از پیروزی انقلاب اسلامی آزادی نام گرفت.
تعمیر و بازسازی[ویرایش]
در بازسازی ورزشگاه یکصد هزارنفری که توسط شرکت سیمان رزین انجام گردید، که از تاریخ خردادماه سال ۸۱ لغایت خرداد ماه سال ۸۲ بطول انجامید سکوهای طبقه اول بطور کامل عایق‌کاری گردید و رختکنهای موجود بازسازی شد.[۴]
مجموعه ورزشی آزادی[ویرایش]
ورزشگاه آزادی بخشی از مجموعه ورزشی آزادی است. این مجموعهٔ ورزشی آزادی تهران هم اکنون با دارا بودن سالن‌های چند منظوره، سالن دوازده هزار نفری و دریاچه مصنوعی یکی از بی‌نظیرترین مجموعه‌های ورزشی خاورمیانه و آسیاست. این مجموعه در آغاز با نام مجموعه ورزشی آریامهر تهران جهت برگزاری بازی‌های آسیایی ۱۹۷۴ (سال ۱۳۵۳) ساخته شد و در دهم شهریور همان سال گشایش یافت. پس از انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷ خورشیدی، به مجموعه ورزشی آزادی تهران تغییر نام داد.
مراسم افتتاحیه[ویرایش]
اولین مسابقه فوتبال که در این ورزشگاه برگزار شد، بازی دوستانه بین دو تیم پرسپولیس و کروزیرو در تاریخ ۲۷ اسفند ۱۳۵۰ بود که با پیروزی چهار بر دو کروزیرو به پایان رسید. توستائو اولین گلزن و صفر ایرانپاک اولین گلزن ایرانی این ورزشگاه بود. عارف در بین دو نیمه مسابقه به اجرای برنامه پرداخت.[۱]
مشخصات[ویرایش]
زمین بازی ورزشگاه از چمن طبیعی و اطراف چمن یک پیست دومیدانی در هشت ردیف از جنس تارتان قرار دارد و در قسمت غربی ورزشگاه و ضلع جنوب جایگاه ویژه، جایگاه گزارشگران صدا و سیما و در جنب راست این محل جایگاه خبرنگاران با ظرفیت ۸۵ نفر احداث شده است.[۴]
ایمنی[ویرایش]
زمان تخلیه برای ورزشگاه ۱۱ دقیقه محاسبه شده‌است. تونلها و راهروهای وزشگاه طوری پیش بینی شده که وسایل نقلیه از قبیل آتش‌نشانی، نظافت و همچنین کانتینرهای مخصوص تلویزیون می‌توانند در مواقع لزوم تا نزدیک جایگاه بیایند.[۴]
گنجایش[ویرایش]
گنجایش این ورزشگاه ۷۸٬۱۱۶ صندلی[۲] است.[۷] تا پیش از نصب صندلی در ورزشگاه، تخمین زده می‌شد که بیشینه گنجایش این ورزشگاه در حدود ۱۰۰ هزار نفر باشد؛ اما پس از نصب صندلی و اعلام تعداد دقیق صندلی‌ها، گنجایش اسمی ورزشگاه به ۷۸٬۱۱۶ نفر کاهش یافت.[۲]
طراحی و معماری[ویرایش]
معمار و طراح این ورزشگاه عبدالعزیز فرمانفرمائیان است که آنرا برای ظرفیت ۸۴٫۴۱۲ تماشاچی طراحی کرد. طرح وزشگاه براساس دید کامل برای همه تماشاچیان در نظر گرفته شده‌است بطوریکه حداکثر دید تماشاچی از مرکز زمین در شمال و جنوب ۱۳۶ متر و در شرق و غرب ۱۲۶ متر است.[۴]
نگارخانه[ویرایش]
-
طرفداران تیم ملی فوتبال
-
طرفداران پرسپولیس
-
طرفداران استقلال
-
گشایش رسمی بازی‌های آسیایی ۱۹۷۴ تهران
-
سر در مجموعه ورزشی آزادی
-
بانوان در ورزشگاه آزادی
-
گشایش ورزشگاه آزادی
-
ورزشگاه آزادی هنگام ساخت
-
نمایی از بیرون ورزشگاه آزادی
-
ایران - کره‌جنوبی مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۰
.jpg)
.jpg)
منابع[ویرایش]
- استادیوم یکصد هزار نفری در وبگاه رسمی مجموعه ورزشی آزادی
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ صدر، حمیدرضا. پسری روی سکوها. تهران: نشر زاوش، ۱۳۹۲.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ «آزادی دیگر صدهزاری نفری نیست». ورزش سه، ۱۳۹۵/۰۵/۰۲. بازبینی‌شده در ۱۳۹۵/۰۹/۲۱.
- ↑ «میزبانی تبریز در آسیا، بسیار مطلوب بود». ورزش ۳، ۱۲ اردیبهشت ۱۳۹۲. بازبینی‌شده در ۱۳ اردیبهشت ۱۳۹۲.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ ۴٫۳ ۴٫۴ http://www.azadisportcomplex.com/amakennew.asp?news=160
- ↑ نهاوندی، هوشنگ، آخرین روزها، پایان سلطنت و درگذشت شاه، ترجمهٔ بهروز صوراسرافیل و مریم سیحون، لس‌آنجلس، ۱۳۸۳/۲۰۰۴، شابک ۹۷۸۱۵۹۵۸۴۰۱۹۶
- ↑ گزارشی درباره صحت یک ادعا آیا آزادی ۱۰۰هزارنفری نیست
- ↑ «بهروان تأکید کرد: گنجایش ورزشگاه آزادی حداکثر ۸۵هزارنفر است». سایت گل. بازبینی‌شده در ۱۳ خرداد ۱۳۹۱.
پیوند به بیرون[ویرایش]
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ ورزشگاه آزادی تهران موجود است. |
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||
- بنیانگذاریهای ۱۳۵۰ در ایران
- جدایی جنسیتی
- ساختمانها و سازهها در تهران
- مجموعه ورزشی آزادی
- مکانهای ورزشی در تهران
- ورزش در تهران
- ورزشگاه‌های بازی‌های آسیایی
- ورزشگاه‌های تهران
- ورزشگاه‌های جام ملتهای آسیا
- ورزشگاه‌های فوتبال ایران
- ورزشگاه‌های ملی
- ورزشگاه‌های میزبان باشگاه استقلال
- ورزشگاه‌های میزبان باشگاه پرسپولیس
- باشگاه استقلال
- باشگاه پرسپولیس
