ورزشگاه آزادی تهران

ورزشگاه آزادی
ورزشگاه آزادی
ورزشگاه آریامهر
	نمایی از ورزشگاه آزادی در سال ۱۳۷۰
نام کامل	ورزشگاه یکصدهزار نفری آزادی تهران
محل	تهران
شروع ساخت	۱۳۵۰ (گشایش: ۲۶ مهر ۱۳۵۰)
تأسیس	۱۰ شهریور ۱۳۵۳; بازی‌های آسیایی ۱۹۷۴
بازسازی	۱۳۸۲-۱۳۸۱
مالک	وزارت ورزش و جوانان
گرداننده	مجموعه ورزشی آزادی تهران
نوع زمین	چمن
طراح	عبدالعزیز فرمانفرماییان
گنجایش	۱۰۰٫۰۰۰ نفر برخی منابع ۸۴٫۴۱۲ نفر
مستاجرها	استقلال; پرسپولیس
خانه	تیم ملی فوتبال ایران
ابعاد زمین	۱۱۰ متر در ۷۵ متر

مختصات: ۳۵°۴۳′۲۸.۳۱″ شمالی ۵۱°۱۶′۳۱.۹۹″ شرقی / ۳۵.۷۲۴۵۳۰۶° شمالی ۵۱.۲۷۵۵۵۲۸° شرقی / 35.7245306; 51.2755528

ورزشگاه آریامهر یا ورزشگاه آزادی تهران ورزشگاه ملّی ایران و بزرگ‌ترین ورزشگاه کشور است. این ورزشگاه برای میزبانی بازی‌های آسیایی ۱۹۷۴ ساخته شد. این ورزشگاه در حقیقت بخشی از مجموعهٔ ورزشی آزادی است. که بازی‌های خانگی تیم ملی فوتبال ایران و دو تیم بزرگ پایتخت نشین استقلال و پرسپولیس در این ورزشگاه برگزار می‌شود.

ورزشگاه آزادی تهران، از نظر استانداردها و ضوابط کنفدراسیون فوتبال آسیا، دارای نمره A- است.^[۳]

تاریخچه[ویرایش]

استادیوم آزادی، با معیارهای بین‌المللی و برای بازی‌های آسیایی ۱۹۷۴ با مساحت ۱۴۱،۰۰۰ متر مربع ^[۴] در مجموعه ورزشی آزادی ساخته شد. طراحی و ساخت این ورزشگاه را عبدالعزیز فرمانفرماییان به عهده گرفت و در تاریخ ۲۶ مهر ۱۳۵۰ گشایش یافت.^[۵] و در ۱۰ شهریور ۱۳۵۳ و همزمان با بازی‌های آسیایی سال ۱۹۷۴ (میلادی) تهران افتتاح شد.^[۶]

این ورزشگاه پیش از انقلاب آریامهر خوانده می‌شد و پس از پیروزی انقلاب اسلامی آزادی نام گرفت.

تعمیر و بازسازی[ویرایش]

در بازسازی استادیوم یکصد هزارنفری که از تاریخ خردادماه سال ۸۱ لغایت خرداد ماه سال ۸۲ بطول انجامید سکوهای طبقه اول بطور کامل عایق‌کاری گردید و رختکنهای موجود بازسازی شد.^[۴]

مجموعه آزادی[ویرایش]

مجموعهٔ ورزشی آزادی تهران هم اکنون با دارا بودن سالن‌های چند منظوره، سالن دوازده هزار نفری و دریاچه مصنوعی یکی از بی‌نظیرترین مجموعه‌های ورزشی آسیاست.

افتتاحیه ورزشگاه[ویرایش]

فیلم افتتاحیه ورزشگاه آزادی تهران را در اینجا می توانید تماشا کنید.

مشخصات ورزشگاه[ویرایش]

نقشه و موقعیت ورزشگاه در مجموعه آزادی

زمین بازی ورزشگاه از چمن طبیعی واطراف چمن یک پیست دومیدانی در هشت ردیف از جنس تارتان قرار دارد و در قسمت غربی ورزشگاه و ضلع جنوب جایگاه ویژه، جایگاه گزارشگران صدا و سیما و در جنب راست این محل جایگاه خبرنگاران با ظرفیت ۸۵ نفر احداث شده است.^[۴]

افتتاحیه ورزشگاه آزادی

ایمنی[ویرایش]

زمان تخلیه برای ورزشگاه ۱۱ دقیقه محاسبه شده‌است. تونلها وراهروهای استادیوم طوری پیش بینی شده که وسایل نقلیه از قبیل آتش نشانی، نظافت و همچنین کانتینرها ی مخصوص تلویزیون می‌توانند در مواقع لزوم تا نزدیک جایگاه بیایند.^[۴]

گنجایش[ویرایش]

بیشینه گنجایش این ورزشگاه ۸۴٫۴۱۲ نفر است.^[۷] از لحاظ گنجایش، استادیوم آزادی بزرگترین ورزشگاه فوتبال در خاورمیانه، چهارمین در آسیا و یازدهمین در جهان است.^[۸] به تازگی ابهاماتی در مورد گنجایش ورزشگاه ابراز شده‌است. غلامرضا بهروان رئیس سازمان لیگ برتر فوتبال ایران بر این باور است بیشترین گنجایش ورزشگاه ۸۵٫۰۰۰ است.^[۹] افزون بر این گفته می‌شود پس از نصب صندلی در این ورزشگاه، گنجایش آن به ۷۸ هزار نفر کاهش یافته‌است.^[۱۰]

گنجایش جایگاه‌ها طبقه همکف[ویرایش]

نقشه محوطهٔ ورزشگاه آزادی و جایگاه‌ها و گنجایش جایگاه‌ها

گنجایش جایگاه‌های ورزشگاه آزادی به تکفیک براساس بلیط فروشی به شرح زیر است:^[۱۱]

جایگاه یک (ویژه یا وی‌آی‌پی) ۶۵۰ نفر
جایگاه خبرنگاران ۸۵ نفر
جایگاه دو: ۸۹۰ نفر
جایگاه سه: ۸۳۹ نفر
جایگاه چهار: ۸۲۳ نفر
جایگاه پنج: ۸۵۹ نفر
جایگاه شش: ۸۶۵ نفر
جایگاه هفت: ۸۷۶ نفر
جایگاه هشت: ۸۹۰ نفر
جایگاه نه: ۸۸۶ نفر
جایگاه ۱۰: ۱۳۲ نفر
جایگاه ۱۱: ۸۸۲ نفر
جایگاه ۱۲: ۸۹۰ نفر
جایگاه ۱۳: ۸۸۷ نفر
جایگاه ۱۴: ۸۹۳ نفر
جایگاه ۱۵: ۸۹۲ نفر
جایگاه ۱۶: ۱۰۲۷ نفر
جایگاه ۱۷: ۱۱۸۱ نفر
جایگاه ۱۸: ۱۱۵۱ نفر
جایگاه ۱۹: ۱۱۵۵ نفر
جایگاه ۲۰: ۱۱۶۲ نفر
جایگاه ۲۱: ۱۱۸۳ نفر
جایگاه ۲۲: ۱۰۲۴ نفر
جایگاه ۲۳: ۸۹۱ نفر
جایگاه ۲۴: ۸۹۰ نفر
جایگاه ۲۵: ۸۹۰ نفر
جایگاه ۲۶: ۸۹۴ نفر
جایگاه ۲۷: ۸۹۵ نفر
جایگاه ۲۸: ۸۹۲ نفر
جایگاه ۲۹: ۸۹۱ نفر
جایگاه ۳۰: ۸۸۴ نفر
جایگاه ۳۱: ۸۸۸ نفر
جایگاه ۳۲: ۸۹۲ نفر
جایگاه ۳۳: ۸۴۶ نفر
جایگاه ۳۴: ۹۷۴ نفر
جایگاه ۳۵: ۱۱۷۴ نفر
جایگاه ۳۶: ۹۶۶ نفر

گنجایش طبقه بالا[ویرایش]

طبقه بالا بر اساس اینکه هر نفر به اندازه یک کیسه سیمان جای‌بگیرد ۴۲ هزار نفر است که به تکفیک به شرح زیر است:

بالای جایگاه اصلی ۱۰۰۰۰ نفر
بلوک‌های کناری هرکدام ۵۰۰۰ نفر (دو بلوک)
روبه‌روی جایگاه اصلی ۱۲۰۰۰ نفر

که در کل شامل شش جایگاه پنج هزار نفری و دو جایگاه شش هزار نفری است که مجموعش ۴۲ هزار نفر می‌شود.^[۱۱]

روشنایی[ویرایش]

روشنایی زمین و ورزشگاه توسط ۴ عدد برج که در شمال غربی، شمال شرقی، جنوب غربی و جنوب شرقی ورزشگاه قرار دارند تأمین می‌شود. در بالای این برج‌ها از چراغ‌های گازی و مرکوری و تنگستن هالوژن استفاده شده که سطح نوری برابر ۱۶۵۰ لوکس در سطح زمین تولید می‌کنند که ضریب اختلاف شدت نور در نقاط مختلف ۱۵/۱۰۱ لوکس می‌باشد

سیستم صوتی[ویرایش]

سیستم صوتی ورزشگاه غیرمتمرکز و برای هر جایگاه ورزشگاه از تعدادی بلندگو در جهت‌های مختلف استفاده شده‌است.

نمایشگر[ویرایش]

نمایشگر یا اسکوربرد ورزشگاه در ابتدا به صورت متنی و تک رنگ بود اما سپس بازسازی و به صورت یک نمایشگر رنگی درآمد و همزمان با بازی ایران - آلمان مورد بهره‌برداری قرار گرفت.

ابعاد کل این نمایشگر ٧٫٥ در ۲۰ متر و قسمت نمایشگر رنگی ٧٫٢ × ١٤٫٤ متر است و تفکیک‌پذیری آن ۲۷۸ × ۵۷۶ است، همچنین این نمایشگر قابلیت نمایش ۱۶٫٧ میلیون رنگ را دارد.^[۱۲]

در قسمت غرب در بالاترین سطح استادیوم دستگاههای کنترل مربوط به صفحه اعلان نتایج و اتاق صوت قرار گرفته است.

دسترسی و وسایل نقلیه[ویرایش]

این ورزشگاه محل پارک برای ۴۰۰ وسیله نقلیه به صورت سرپوشیده و ۷ هزار جای پارک در بیرون از ورزشگاه دارد. ایستگاه مترو ورزشگاه آزادی در کنار این ورزشگاه واقع شده‌است.

معماری[ویرایش]

معمار وطراح این ورزشگاه عبدالعزیز فرمانفرمائیان است که آنرا برای ظرفیت ۸۴٫۴۱۲ تماشاچی طراحی کرد. طرح استادیوم براساس دید کامل برای همه تماشاچیان در نظر گرفته شده‌است بطوریکه حداکثر دید تماشاچی از مرکز زمین در شمال وجنوب ۱۳۶ متر و در شرق وغرب ۱۲۶ متر است.^[۴]