تیری آنری

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
تیری آنری
2021 - Centre Stage HM3 3946 (51649869610).jpg
آنری در سال ۲۰۲۱
اطلاعات شخصی
نام کامل تیری دنیل آنری[۱]
زادروز ۱۷ اوت ۱۹۷۷ ‏(۴۵ سال)[۱]
زادگاه لزولی، اسون، فرانسه
قد ۱٫۸۸ متر (۶ فوت ۲ اینچ)
پست مهاجم
اطلاعات باشگاهی
باشگاه کنونی بلژیک (دستیار)
باشگاه‌های جوانان
۱۹۸۳–۱۹۸۹ CO Les Ulis
۱۹۸۹–۱۹۹۰ US Palaiseau
۱۹۹۰–۱۹۹۲ Viry-Châtillon
۱۹۹۲ کلیر فونتین
۱۹۹۲–۱۹۹۴ موناکو
باشگاه‌های حرفه‌ای*
سال‌ها باشگاه‌ها بازی (گل)
۱۹۹۴–۱۹۹۹ موناکو ۱۴
۱۹۹۹ یوونتوس ۲۰ (۳)
۱۹۹۹–۲۰۰۷ آرسنال ۳۷۰ (۳۲۵)
۲۰۰۸–۲۰۱۰ بارسلونا ۱۲۱ (۹۹)
۲۰۱۰–۲۰۱۴ نیویورک رد بولز ۱۳۵ (۱۰۲)
۲۰۱۲آرسنال (قرضی) ۷ (۲)
مجموع ۹۱۷ (۴۱۱)
تیم ملی
۱۹۹۷ زیر ۲۰ سال فرانسه ۵ (۳)
۱۹۹۷–۲۰۱۰ فرانسه ۱۲۳ (۵۱)
دوران مربیگری
۲۰۱۶–۲۰۱۸ بلژیک (دستیار)
۲۰۱۸–۲۰۱۹ موناکو
۲۰۱۹–۲۰۲۱ مونترال ایمپکت
۲۰۲۱– بلژیک (دستیار)
  • تعداد بازی‌ها و گل‌ها فقط مربوط به بازی‌های لیگ داخلی است.
آنری پس از انتقال هم‌وطن فرانسوی خود پاتریک ویرا به یوونتوس، در سال ۲۰۰۵ کاپیتان آرسنال شد.

تیِری دَنیل آنری (فرانسوی: Thierry Daniel Henry‎؛ زادهٔ ۱۷ اوت ۱۹۷۷) بازیکن فوتبال پیشین و مربی فوتبال اهل فرانسه است. هانری در دوران حرفه‌ای فوتبال خود در پست مهاجم برای تیم‌های باشگاهی موناکو، آرسنال، بارسلونا و یوونتوس و نیز تیم ملی فرانسه بازی می‌کرد و یکی از بهترین مهاجمان جهان در نسل خود به شمار می‌رفت. او سال‌ها بهترین گلزن ملی فرانسه بود و اکنون پس از اولیویه ژیرو با ۵۱ گل ملی دومین گلزن است.

آنری فوتبال حرفه‌ای را از سال ۱۹۹۴ در باشگاه موناکو شروع کرد و از سال ۱۹۹۸ به تیم ملی فرانسه دعوت شد. او پس از گذشت پنج فصل با موناکو به باشگاه یوونتوس در لیگ سری آ ایتالیا پیوست. او بعد از نیم‌فصل اول ۲۰۰۰–۱۹۹۹ با بستن قراردادی به ارزش ۱۱ میلیون یورو به آرسنال انگلیس فروخته‌شد. او طی ۸ سال حضورش در آرسنال تا ۲۰۰۷، مهاجمی قدرتمند و یکی از بهترین بازیکنان جهان شد، طوریکه عنوان بازیکن سال فوتبال انگلیس را دو بار و کفش طلای بهترین گلزن لیگ انگلیس را چهار بار کسب کرد و در فصل ۰۴–۲۰۰۳ از سوی فیفا به عنوان دومین بازیکن سال فوتبال جهان انتخاب شد. نام هانری چهار بار در تیم منتخب سال اروپا قرار گرفت و با ۲۲۸ گل، رکورددار بیشترین گلِ زده در تاریخ باشگاه آرسنال شد. او با آرسنال دو بار برندهٔ جام حذفی انگلستان و دو بار قهرمان لیگ جزیره شد و همچنین تا فینال لیگ قهرمانان اروپا ۰۶–۲۰۰۵ پیش رفت. آنری در ژوئن سال ۲۰۰۷ به بارسلونا پیوست و با این تیم در سه فصل حضورش به قهرمانی لالیگا، کوپا دل ری، لیگ قهرمانان اروپا ۰۹–۲۰۰۸، سوپر کاپ اسپانیا و جام باشگاه‌های جهان رسید.

در ردهٔ ملی نیز آنری با تیم ملی فرانسه به قهرمانی در جام جهانی ۱۹۹۸، یورو ۲۰۰۰ و جام کنفدراسیون‌ها ۲۰۰۳ و نایب‌قهرمانی در جام جهانی ۲۰۰۶ رسید. او با ۵۱ گلِ زده در ۱۲۳ بازی، دومین گلزن ملی در فرانسه است. او در جام کنفدراسیون‌های سال ۲۰۰۳ بهترین بازیکن و بهترین گلزن این تورنمنت شد، و توپ طلا و کفش طلای این جام را از آن خود کرد. او پس از ناکامی فرانسه در جام جهانی ۲۰۱۰ از تیم ملی فرانسه کناره‌گیری کرد.

آنری پس از بازنشستگی در سال ۲۰۱۴ به حرفهٔ مربیگری پرداخت، از سال ۲۰۱۶، کمک مربی تیم ملی بلژیک شد و تا پایان جام جهانی ۲۰۱۸ این تیم را همراهی کرد. او سال ۲۰۱۸ سرمربی باشگاه موناکو در لیگ ۱ فرانسه بود.

دوران باشگاهی[ویرایش]

پس از جام‌جهانی فرانسه از سال 1995 تا سال ۲۰۰۷ به مدت ۸ سال در آرسنال بازی نمود. او پیش از پیوستن به باشگاه آرسنال، یک فصل کابوس‌وار را در یوونتوس تنها با ۳ گل زده سپری نمود اما مانند همیشه آرسن‌ونگر با ذکاوت و هوش مثال‌زدنی آنری را با مبلغ ۱۱ میلیون پوند به آرسنال و ورزشگاه کوچک هایبوری آورد تا دوران طلائی و بی‌تکرار خود را این‌گونه تحت رهبری مربی سابقش آغاز و ثبت نماید اما در ابتدا این انتقال با انتقادات فراوانی هم‌راه بود. او پیش از این نیز در نوجوانی توسط شخص آرسن‌ونگر کشف و به موناکو پیوسته بود.

آرسنال[ویرایش]

آنری در طول دوران بازی‌گری خود در باشگاه آرسنال 3 بار آقای‌گل لیگ‌جزیره شد و با ۱۷۵ گل در لیگ انگلیس و ۲۲۸ گل در تمام رقابت‌های آرسنال آماری خیره‌کننده را به ثبت رساند و ۲ بار جایزهٔ پی‌اف‌ای را از آن خویش نمود. وی ۱بار نیز عنوان برترین پاسور لیگ‌برتر انگلیس را نیز کسب نمود. آرسن‌ونگر با به خدمت گرفتن مهاجم ناکام و نیمکت‌نشین یونتوس قصد در پر کردن جای خالی آقای‌گل همیشگی لیگ‌جزیره یعنی نیکلاس‌آنلکا را داشت که همین موضوع باعث هو شدن آنری در هایبوری هنگام پابه‌توپ شدن حین بازی در ماه‌های ابتدائی به دلیل محبوبیت وحشت‌ناک نیکلاس‌آنلکا از سوی هواداران باشگاه آرسنال بود اما طی حضور فوق‌العادهٔ آنری در آرسنال آنری به یکی از سنبل‌های باشگاه تبدیل گردید و هم‌اکنون تندیس وی در بیرون ورزشگاه امیریتس واقع می‌باشد.

او در فصل ۲۰۰۲–۲۰۰۳ انگلیس با ۲۰ پاس گل که هنوز هم یک رکورد می‌باشد و زدن ۲۴گل برترین پاسور لیگ انگلیس گردید که به تنهایی مسبب ۴۴گل در یک فصل تنها در مسابقات لیگ‌برتر انگلیس گردید و در فصل ۲۰۰۳–۲۰۰۴ انگلیس نیز با زدن ۳۰با تنها یک گل کم‌تر دومین گل‌زن لیگ‌جزیزه گردید به تنهایی مسبب ۵۰ گل در یک فصل تنها در رقابت‌های سوپرلیگ انگلیس گردید که به خوی‌خود یک رکورد محسوب می‌گردد.آنری به هم‌راه باشگاه آرسنال فصل ۲۰۰۳–۲۰۰۴ را بدون حتی یک شکست به پایان رساند که در لیگ‌برتر انگلیس این رکورد تنها متعلق به آرسنال می‌باشد. وی پس از خروج پاتریک‌ویرا در فصل ۲۰۰۴–۲۰۰۵ کاپیتان آرسنال گردید. او در فصل ۲۰۰۵–۲۰۰۶ از رکورد ۱۸۵ گل زدهٔ ایان‌رایت افسانه‌ای گذشت. در سال ۲۰۰۸ طرف‌داران آرسنال آنری را به عنوان بزرگ‌ترین بازیکن تاریخ باشگاه آرسنال انتخاب نمودند.

آنری در سال ۲۰۰۸ در بارسلونا

وی هم‌راه با آرسنال نائب‌قهرمانی جام قهرمانان اروپا با باخت ۲–۱ برابر بارسلونا البته با یک بازیکن اخراجی از اوایل بازی در حالی که با یک گل پیش بودند و هم‌چنین نائب‌قهرمانی جام یوفا با باخت برابر گالاتاسارای در ضربات پنالتی را در کارنامهٔ خویش دارا می‌باشد.

تیم ملی[ویرایش]

او در جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه به همراه تیم ملی فرانسه قهرمان جهان گردید. وی در سال ۲۰۰۰ نیز با تیم ملی فرانسه موفق به فتح جام ملت‌های اروپا گردید. در جام‌جهانی ۲۰۰۲ کره‌ژاپن، فرانسه با وجود داشتن یکی از برترین تیم‌های جام و برترین خط‌حملهٔ اروپا با حضور آنری، ترزگه و سیسه ۳ آقای‌گل لیگ‌های مطرح انگلیس، ایتالیا و فرانسه به شکل عجیبی نتوانست از گروه خود صعود نماید و تنها با یک امتیاز حتی بدون گل زده از جام کنار رفت. او از سوی فرانسوی‌ها محکوم همیشگی به دلیل بازی نکردن در حد و اندازه‌های باشگاهی در تیم ملی فرانسه بود.

آنری در جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان به رغم صعود دشوار به جام‌جهانی به هم‌راه تیم ملی فرانسه نائب‌قهرمان جهان شد. خطای‌هند آنری و زدن گل توسط دست در پلی آف جام جهانی ۲۰۱۰ باعث صعود فرانسه به جام‌جهانی فوتبال ۲۰۱۰ شد. وی بعد از جام‌جهانی فوتبال ۲۰۱۰ در یک کنفرانس خبری خبر از کناره‌گیری خود از تیم ملی فوتبال فرانسه و هم‌چنین پیوستن به تیم نیویورک رد بولز آمریکا داد و تا سال ۲۰۱۴ نیز در این تیم بازی کرد البته آنری در نیم‌فصل ۲۰۱۲ موقتاً به صورت قرضی به باشگاه آرسنال و لیگ‌جزیره بازگشت.

او با ۵۱ گل‌ملی بالاتر از میشل‌پلاتینی قرار دارد. وی در سال ۲۰۱۵ پس از ۲۰ سال حضور در سطح اول جهان فوتبال تصمیم به کناره‌گیری همیشگی از فوتبال حرفه‌ای گرفت. او با وجود سال‌های متوالی کم‌فراز و نشیب در بالاترین سطح آمادگی هیچ‌گاه صاحب عنوان برترین بازیکن فوتبال جهان نگردید و تنها ۲ بار در سال‌های ۲۰۰۳ و ۲۰۰۴ عنوان دومین بازیکن فوتبال جهان را در کارنامهٔ خویش ثبت نمود.[۲]

افتخارات[ویرایش]

باشگاهی:

فرانسه موناکو (۱۹۹۹-۱۹۹۴)

آنری در فینال جام جهانی ۲۰۰۶ در تیم ملی فرانسه برابر ایتالیا


ایتالیا یوونتوس (۱۹۹۹)

  • بدوم جام


انگلستان آرسنال (۲۰۰۷-۱۹۹۹) (قرضی۲۰۱۲)


اسپانیا بارسلونا (۲۰۰۸-۲۰۱۰)

ایالات متحده آمریکا نیویورک رد بولز (۲۰۱۰-۲۰۱۴)


ملی:

 فرانسه (۱۹۹۷-۲۰۱۰)


Gold medal with cup.svg افتخارات فردی:

آمار بازی‌های ملی[ویرایش]

فرانسه تیم ملی فوتبال فرانسه
سال تعداد بازی تعداد گل
۱۹۹۷ ۱ ۱
۱۹۹۸ ۱۰ ۳
۱۹۹۹ ۰ ۰
۲۰۰۰ ۱۴ ۵
۲۰۰۱ ۷ ۳
۲۰۰۲ ۱۰ ۳
۲۰۰۳ ۱۴ ۱۱
۲۰۰۴ ۱۳ ۳
۲۰۰۵ ۶ ۳
۲۰۰۶ ۱۶ ۸
۲۰۰۷ ۶ ۵
۲۰۰۸ ۱۱ ۴
۲۰۰۹ ۹ ۳
۲۰۱۰ ۶ ۰
مجموع ۱۲۳ ۵۱

پانویس[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ "Goal.com Profile: Thierry Henry" (web archive). Goal.com. 25 June 2007. Retrieved 23 September 2007.
  2. Henry announces international retirement خبرگزاری چاینا دیلی

منابع[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]