جام جهانی فوتبال ۱۹۹۸

جام جهانی فوتبال ۱۹۹۸
Coupe du Monde - France 98
	نشان رسمی جام جهانی فوتبال ۱۹۹۸ فرانسه
جزئیات تورنمنت
کشور میزبان	فرانسه
تاریخ برگزاری	۱۰ ژوئن – ۱۲ ژوئیه
تعداد تیم‌ها	۳۲ (از ۵ کنفدراسیون‌)
تعداد ورزشگاه‌ها	۱۰ (در ۹ شهر)
رده‌بندی نهایی
قهرمان‌	فرانسه
نایب‌قهرمان	برزیل
تیم سوم	کرواسی
تیم چهارم	هلند
آمار تورنمنت
تعداد بازی‌های برگزار شده	۶۴
تعداد گل‌های زده شده	۱۷۱
تعداد تماشاگران	۲٬۷۸۵٬۱۰۰
بهترین گلزن	داوور سوکر (۶ گل)
بهترین بازیکن	رونالدو
	۲۰۰۲ ← → ۱۹۹۴
	ن; ب; و;

مختصات: ۴۸°۵۵′۲۸″ شمالی ۲°۲۱′۳۶″ شرقی / ۴۸.۹۲۴۴۴° شمالی ۲.۳۶۰۰۰° شرقی / 48.92444; 2.36000 (Stade de France)

شانزدهمین دوره جام جهانی فوتبال از تاریخ ۱۰ ژوئن تا ۱۲ ژوئیه سال ۱۹۹۸ در کشور فرانسه برگزار شد. این دوره از بازی‌ها با قهرمانی تیم ملی فوتبال فرانسه پایان گرفت که برزیل را در بازی پایانی با نتیجه ۳ به ۰ شکست داد. فرانسه توانست برای نخستین بار به قهرمانی این رقابتها دست یابد و هفتمین کشوری باشد که تاکنون موفق به کسب این عنوان شده است.

تیم‌های حاضر[ویرایش]

گروه A

برزیل نروژ مراکش اسکاتلند

گروه B

ایتالیا شیلی اتریش کامرون

گروه C

فرانسه دانمارک آفریقای جنوبی عربستان سعودی

گروه D

نیجریه پاراگوئه اسپانیا بلغارستان

گروه E

هلند مکزیک بلژیک کره جنوبی

گروه F

آلمان یوگوسلاوی ایران ایالات متحده آمریکا

گروه G

رومانی انگلستان کلمبیا تونس

گروه H

آرژانتین کرواسی جامائیکا ژاپن

ورزشگاه‌های برگزاری[ویرایش]

ده ورزشگاه برای برگزاری این بازیها به کار گرفته شد: {{وسط|

سن دنی	مارسی	پاریس	لیون
ورزشگاه استاد دو فرانس	ورزشگاه ولودروم	ورزشگاه پارک ده پرنس	ورزشگاه ژرلان
۴۸°۵۵′۲۸″ شمالی ۲°۲۱′۳۶″ شرقی / ۴۸.۹۲۴۴۴° شمالی ۲.۳۶۰۰۰° شرقی / 48.92444; 2.36000 (Stade de France)	۴۳°۱۶′۱۱″ شمالی ۵°۲۳′۴۵″ شرقی / ۴۳.۲۶۹۷۲° شمالی ۵.۳۹۵۸۳° شرقی / 43.26972; 5.39583 (Stade Vélodrome)	۴۸°۵۰′۲۹″ شمالی ۲°۱۵′۱۱″ شرقی / ۴۸.۸۴۱۳۹° شمالی ۲.۲۵۳۰۶° شرقی / 48.84139; 2.25306 (Parc des Princes)	۴۵°۴۳′۲۶″ شمالی ۴°۴۹′۵۶″ شرقی / ۴۵.۷۲۳۸۹° شمالی ۴.۸۳۲۲۲° شرقی / 45.72389; 4.83222 (Stade de Gerland)
ظرفیت: ۸۰٬۰۰۰	ظرفیت: ۶۰٬۰۰۰	ظرفیت: ۴۸٬۸۷۵	ظرفیت: ۴۴٬۰۰۰

لان، پدو کله	سن دنی مارسی پاریس لان، پدو کله لیون نانت تولوز سن-اتین بوردو مون‌پلیه جام جهانی فوتبال ۱۹۹۸ (فرانسه)
ورزشگاه بولارت دللیس
۵۰°۲۵′۵۸.۲۶″ شمالی ۲°۴۸′۵۳.۴۷″ شرقی / ۵۰.۴۳۲۸۵۰۰° شمالی ۲.۸۱۴۸۵۲۸° شرقی / 50.4328500; 2.8148528 (Stade Félix-Bollaert)
ظرفیت: ۴۱٬۳۰۰

نانت
ورزشگاه استاد دو لا بوژوا
۴۷°۱۵′۲۰.۲۷″ شمالی ۱°۳۱′۳۱.۳۵″ غربی / ۴۷.۲۵۵۶۳۰۶° شمالی ۱.۵۲۵۳۷۵۰° غربی / 47.2556306; -1.5253750 (Stade de la Beaujoire)
ظرفیت: ۳۹٬۵۰۰

تولوز	سن-اتین	بوردو	مون‌پلیه
ورزشگاه مونیسیپال	ورزشگاه جئوفروی گویچارد	ورزشگاه شابان-دلمس	ورزشگاه استاد دو لا موسون
۴۳°۳۴′۵۹.۹۳″ شمالی ۱°۲۶′۲.۵۷″ شرقی / ۴۳.۵۸۳۳۱۳۹° شمالی ۱.۴۳۴۰۴۷۲° شرقی / 43.5833139; 1.4340472 (Stadium de Toulouse)	۴۵°۲۷′۳۸.۷۶″ شمالی ۴°۲۳′۲۴.۴۲″ شرقی / ۴۵.۴۶۰۷۶۶۷° شمالی ۴.۳۹۰۱۱۶۷° شرقی / 45.4607667; 4.3901167 (Stade Geoffroy-Guichard)	۴۴°۴۹′۴۵″ شمالی ۰°۳۵′۵۲″ غربی / ۴۴.۸۲۹۱۷° شمالی ۰.۵۹۷۷۸° غربی / 44.82917; -0.59778 (Parc Lescure)	۴۳°۳۷′۱۹.۸۵″ شمالی ۳°۴۸′۴۳.۲۸″ شرقی / ۴۳.۶۲۲۱۸۰۶° شمالی ۳.۸۱۲۰۲۲۲° شرقی / 43.6221806; 3.8120222 (Stade de la Mosson)
ظرفیت: ۳۷٬۰۰۰	ظرفیت: ۳۶٬۰۰۰	ظرفیت: ۳۵٬۲۰۰	ظرفیت: ۳۴٬۰۰۰

دیدارهای مقدماتی[ویرایش]

کشورهایی که به دور نهایی راه یافتند

۴ کشور برای نخستین بار به این بازی‌ها راه یافتند: جامائیکا، کرواسی، ژاپن، و آفریقای جنوبی.

دور نخست[ویرایش]

برای نخستین بار در دور مقدماتی ۳۲ تیم به جای ۲۴ تیم حاضر شدند و در هشت گروه چهار تیمی به رقابت پرداختند. به این ترتیب دو تیم نخست هر گروه به دور بعد صعود می‌کردند.

قانون گل طلایی برای نخستین بار به اجرا درآمد و تیمی که در وقت اضافه پس از نود دقیقه به گلی دست می‌یافت، برنده بازی اعلام می‌شد. قانون جدید دیگری که از آن پس بطور ثابت باقی ماند، قانون اعلام وقت‌های تلف شدهٔ بازی توسط داور چهارم بود که هرگاه روند بازی متوقف می‌شد، زمان را محاسبه و در پایان هر نیمه مجموع زمان تلف شده را روی تابلوی الکترونیکی اعلام می‌کرد.

نخستین بازی این رقابتها دیدار برزیل و اسکاتلند بود که با پیروزی ۲ بر ۱ برزیل خاتمه یافت. برزیل و نروژ از این گروه صعود کردند. ایتالیا توانست به راحتی از گروه خود صعود کند و شیلی که توانست با کسب سه تساوی در عین ناباوری دومین تیم صعود کننده این گروه باشد. در گروه سوم فرانسه به سادگی و در عین از دست دادن زیدان به دلیل دریافت کارت قرمز در بازیعربستان، به همراه دانمارک صعود کرد. در گروه چهارم و یا گروه مرگ این دوره, نیجریه خوش درخشید و توانست اسپانیا را شکست دهد تا بعنوان تیم نخست بهمراه پاراگوئه صعود کند. هلند و مکزیک از گروه پنجم و آلمان و یوگسلاوی از گروه ششم موفق به صعود شدند. رومانی در گروه هفتم انگلیس را شکست داد تا بعنوان سرگروه به همراه تیم انگلیس به دور بعد راه یابند. آرژانتین و کرواسی هم در آخرین گروه موفق به صعود شدند.

دور یک هشتم و یک چهارم نهایی[ویرایش]

در دور یک هشتم نهاییایتالیا نروژ را با تک گل ویه ری یک بر صفر شکست داد. برزیل به سادگی شیلی را چهار بر یک پشت سر گذاشت. فرانسه موفق شد نخستین تیم تاریخ باشد که با قانون گل طلایی پیروز شد و پاراگوئه را یک بر صفر با گل لورن بلان شکست داد.

دانمارک، نیجریه را شوکه کرد و با چهار گل از سد این تیم گذشت. آلمان، مکزیک را شکست داد و هلند هم با گل دیر هنگام ادگار داویدز دو بر یک از سد یوگسلاوی گذشت . آرژانتین در یک بازی پر هیاهو، انگلیس را در ضربات پنالتی شکست داد و درخشش مایکل اوون هجده ساله در این بازی به یاد ماندنی بود. در این بازی دیوید بکهام از بازی اخراج شد. کرواسی هم با پنالتی داور شوکر یک صفر رومانی را شکست داد.

در دور یک چهارم نهایی، فرانسه بعد از تساوی بدون گل در وقت معمول و اضافه برابر ایتالیا در ضربات پنالتی موفق به پیروزی شد. برزیل نیز با حساب ۳-۲ دانمارک را مغلوب کرد. بزرگترین نقطهٔ عطف این رقابتها شکست سه بر صفر آلمان، توسط کرواسی بود. دیدار هلند و آرژانتین پرخشونت ترین دیدار این رقابتها بود. دو اخراجی و درگیری‌های پیاپی و در نهایت پیروزی دو بر یک هلند.

نیمه نهایی و فینال[ویرایش]

در بازی برزیل هلند پس از گل اول برزیل، تلاش پاتریک کلایورت در دقایق پایانی نتیجه داد و این دیدار با تساوی یک بر یک به پنالتی کشید. در ضربات پنالتی برزیل موفق به شکست هلند و راه یابی به فینال این رقابتها شد.

در بازی فرانسه و کرواسی نیز ابتدا کرواسی با گل شوکر از فرانسه پیش افتاد اما در ادامه لی لیان تورام که روی گل مقصر بود دو گل به ثمر رساند تااین بازی با حساب دو بر یک به سود میزبان این رقابتها به پایان برسد.

در دیدار رده بندی کرواسی دو بر یک هلند را مغلوب کرد و در اولین حضور خود به عنوان یک کشور مستقل در جام جهانی به مقام سوم رسید .

برای نخستین بار در تاریخ جام جهانی مدافع عنوان قهرمانی دور پیشین و میزبان این رقابتها در بازی فینال روبروی هم قرار گرفتند. درخشش زیدان در بازی فینال و به ثمر رساندن دو گل از جانب وی و همچنین گل دیر هنگام امانوئل پتیت بازی را با حساب سه بر صفر به سود فرانسه به پایان برد. برزیل بازی ضعیفی ارائه کرد. رونالدو، نقطه امید برزیلی‌ها بازی خوبی از خود به نمایش نگذاشت و آن شب میلیونها نفر در پاریس تا بامداد به شادمانی پرداختند.

آهنگ اصلی این دوره رقابتها از خواننده اهل پورتو ریکو, ریکی مارتین بود.

هلند دانمارک ایتالیا کامرون