«طیفسنجی» به اینجا تغییرمسیر دارد. برای دیگر کاربردها، طیفسنجی (ابهامزدایی) را ببینید.
طیفشناسی[۱] یا طیفنمایی[۲] (به انگلیسی: Spectroscopy) که بینابنمایی[نیازمند منبع] نیز نامیده میشود، به عنوان مطالعه برهمکنش بین نور و ماده نیز تعریف میشود. از لحاظ تاریخی طیفسنجی به شاخهای از علم برمیگردد که نور مرئی برای مطالعات نظری در ساختار ماده و آنالیزهای کیفی و کمی استفاده میشد. اگرچه اخیراً به عنوان یک فن جدید نه فقط برای نور مرئی بلکه بسیاری از اشکال تابشهای الکترومغناطیسی و ناالکترومغناطیسی مانند ریزموجها، موجهای رادیویی، پرتو ایکس، الکترونها، فوتونها (امواج صوتی) و غیره به کار برده میشود. از انواع روشهای مهم و پرکاربرد در شیمی تجزیه میتوان به روشهای طیفسنجی جرمی، فروسرخ، فرابنفش و رزونانس مغناطیسی هسته اشاره کرد.
طیفسنجی اغلب در شیمیفیزیک (بهطور مثال در نوعی تصویربرداری امآرآی) و شیمی تجزیه برای شناسایی ماده از طریق طیف گسیلی یا جذبی از آنها به کار برده میشود. وسیلهای که طیف هر ماده را ثبت میکند طیفسنج یا اسپکترومتر نام دارد.
طیفسنجی همچنین بهطور زیاد در اخترشناسی و مشاهدات از دور استفاده میشود. اکثر تلسکوپهای بزرگ طیفنگار دارند که برای اندازهگیری ترکیبات شیمیایی و خواص فیزیکی اجسام نجومی یا اندازهگیری سرعتشان از طریق جابجایی دوپلری خطوط طیفیشان استفاده میشود. این نوع کاربرد در مبحث طیفسنجی نجومی به تفضیل آمدهاست.