جهنم

محمد، براق و جبرئیل و «تن‌فروشی» که موهایش را به غریبه‌ها نشان داده است.

بر اساس باورهای اسلامی، به دوزخ جهنم گفته می‌شود. جهنم هفت طبقه دارد} و هر چه پایین‌تر، جای افراد بدتر. عذاب‌های دوزخ هم روحی هستند هم جسمی. برخی جهنمیان همیشه در آنجا می‌مانند و برخی دیگر پس از مدتی بخشوده می‌شوند و به بهشت می‌روند. تنها راه خلاصی از جهنم یا پایان کیفر مقرر است یا شفاعت شفیعان. گناهان برخی کسان چنان سنگین است که در آن جاودانه می‌شوند. جهنم جای عمل نیست و بنابراین نمی‌توان در آنجا با عمل صالح خویش را از عذاب رهانید.

علی بن ابی‌طالب در خطبه‌ای در مورد ضرورت یاد قیامت و عذاب الهی چنین می‌گوید:

مردم! شما چونان مسافران در راهید، که در این دنیا فرمان کوچ داده شدید، که دنیا خانهٔ اصلی شما نیست و به جمع‌آوری زاد و توشه فرمان داده شدید.

آگاه باشید این پوست نازک تن، طاقت آتش دوزخ را ندارد، پس به خود رحم کنید. شما مصیبت‌های دنیا را آزموده‌اید، آیا ناراحتی یکی از افراد خود را بر اثر خاری که در بدنش فرورفته، یا در زمین‌خوردن پایش مجروح شده، یا ریگ‌های داغ بیابان او را رنج داده، دیده‌اید که تحمل ان مشکل است؟ پس چگونه می‌شود تحمل کرد که در میان دو طبقه آتش، در کنار سنگ‌های گداخته، هم‌نشین شیطان باشید؟ آیا می‌دانید وقتی مالک دوزخ بر آتش غضب کند، شعله‌ها بر روی هم می‌غلتند و یکدیگر را می‌کوبند؟ و آنگاه که برآتش بانگ زند میان درهای جهنم به هر طرف زبانه می‌کشد؟ ای پیر سالخورده، که پیری وجودت را گرفته‌است، چگونه خواهی بود آن گاه که طوق‌های آتش به گردن‌ها انداخته شود و غل و زنجیرهای آتشین به دست و گردن افتد چنان‌که گوشت دست‌ها را بخورد؟

جعفر صادق در مورد جهنم چنین می‌گوید: آتش دنیا یک بخش از ۷۰ بخش آتش جهنم است، آتش جهنم ۷۰ بار با آب خاموش شده سپس شعله‌ور گردیده تا به آتش دنیا تبدیل گشته است و اگر چنین نبود هیچ انسانی طاقت تحمل آتش را نداشت! جهنم (Gehenna) نام دره ای است در نزدیکی اورشلیم (بیت المقدس) که در جنوب کوه صهیون واقع است. Gey Ben Hinom St در روایت دیگری از امام علی نام طبقات و درهای جهنم چنین ذکر شده‌است:

1. هاویه
2. سعیر
3. جحیم
4. سقر
5. حطمه
6. لظی
7. جهنم

«اولین طبقه جهنم، هاویه است و آخرین و پایین‌ترین طبقه آن درک است .» در بعضی روایات عکس آن هم ذکر شده‌است.

سقر

سقرطبقه آخر (هفتم) جهنم است و جایگاه منافقین است.
سقر بدترین و ژرفترین طبقات جهنم است و از جمله آتش هاویه است به گونه‌ای که در روایت مشهوری آمده است که جبرئیل خدمت رسول خدا (ص) بود ناگهان صدای مهیبی به گوش رسید، پیغمبر گرامی (ص) پرسید این چه صدایی است؟ عرض شد یا رسول‌الله، هفتاد سال پیش سنگی را در یکی از چاه‌های جهنم انداختند که هم‌اکنون به انتهای ان رسید. در معنای این روایت فرمودند که بعضی از انسان‌ها در دنیا راه دوزخ را می‌پیمایند و پس از این هفتاد سال عمر به اعماق دوزخ می‌رسند. یعنی، این سنگی که به قعر دوزخ رسیده و چنین صدای مهیبی از خود به جای گاشته است، دل چون سنگ انسانی است که در اثر ارتکاب معاصی و غفلت از پروردگار، سخت و ظلمانی شده و به ژرفنای دوزخ افکنده شده‌است.


سوره قمر ۴۸

یَوْمَ یُسْحَبُونَ فِی النَّارِ عَلَی وُجُوهِهِمْ ذُوقُوا مَسَّ سَقَرَ

در آن روز که در آتش دوزخ به صورتشان کشیده می‌شوند (و به آنها گفته می‌شود:) بچشید آتش دوزخ را!

سوره مدثر ۲۶–۲۷–۴۲

سَأُصْلِیهِ سَقَرَ

(امّا) بزودی او را وارد سَقَر [= دوزخ] می‌کنم!

وَمَا أَدْرَاکَ مَا سَقَرُ

و تو نمی‌دانی «سقر» چیست!

مَا سَلَکَکُمْ فِی سَقَرَ

چه چیز شما را به دوزخ وارد ساخت؟!

تفسیر المیزان

[مقصود از توصیف سقر به اینکه" لا تُبْقِی وَ لا تَذَرُ ...] و در جمله" لا تُبْقِی وَ لا تَذَرُ" به خاطر اینکه نفی مطلق است، و مقید نکرده که چه چیزی را باقی نمی‌گذارد و رها نمی‌کند، اقتضاء دارد که مراد از آن را این بگیریم که سقر هیچ چیزی از آنچه او به دست آورده باقی نمی‌گذارد و همه را می‌سوزاند و احدی را هم از آنهایی که در آن می‌افتند از قلم نینداخته همه را شامل می‌شود، به خلاف آتش دنیا که بسیار می‌شود بعضی از چیزها که در آن می‌افتد نمی‌سوزاند، و اگر مثلاً انسانی در آن بیفتد پوست ظاهری و صفات جسمیش را می‌سوزاند، و به روح او و صفات روحیش نمی‌رسد اما سقر احدی از کسانی که در آن می‌افتند باقی نمی‌گذارد بلکه همه را فرا می‌گیرد، زیرا خداوند فرموده:" تَدْعُوا مَنْ أَدْبَرَ وَ تَوَلَّی" و وقتی آنها را فرا گرفت چیزی از روح و جسمشان را باقی نمی‌گذارد بلکه همه را می‌سوزاند هم چنان‌که فرموده: «نارُ اللَّهِ الْمُوقَدَةُ الَّتِی تَطَّلِعُ عَلَی الْأَفْئِدَةِ». ممکن هم هست منظور این باشد که احدی را زنده نمی‌گذارد، و احدی را نمی‌میراند، در این صورت در معنای آیه زیر خواهد بود که می‌فرماید: «الَّذِی یَصْلَی النَّارَ الْکُبْری ثُمَّ لا یَمُوتُ فِیها وَ لا یَحْیی».

دوزخ وعذابها

اسامی دوزخ- درقرآن کریم برای دوزخ۷نام آمده است که درروایات ازانهابه هفت دریاطبقه سخن رفته‌است وهرگروهی ازیک درواردویادران سکنی می‌گزینند. هاویه دراسفل‌السافلین مکان منافقان-جحیم برای مشرکان-سقر برای مجوسان-حطمه برای یهودیان-سعیر برای صابئین-لظی برای ترسایان-وبالاخره جهنم برای گناهکاران اهل توحید و

یک:عذابهای جسمانی دوزخ

درقرآن کریم ازعذابهای دوزخ بشرح زیریادشده‌است

شدت عذابها-اتش دائمی-غذاهاونوشیدنیهای مرگبارمانندزقوم حمیم غسلین ضریع غساق صدید مهل ولباسهائی چون صهر مقامع سرابیل وقطران-بادکشنده-سایه سوزان-کندن پوست-زندان وزنجیر-اب داغ-اتش ازبالاوپائین واطراف-قصدخروج کننددوباره بازگردانده می‌شوند-هیزم آتش سنگ وانسانست-ازدلهااتش برمی‌خیزد-اتشی طلب کننده باصدای وحشتناک ومتحرک

دو:عذابهای روحانی دوزخ

غم واندوه-حسرت-تحقیر-دوری ازرحمت خدا-رویت بهشتیان-جاودانگی عذاب-اجازه سخن گفتن داده نمی‌شود-بدرخواست آنان پاسخی داده نمی‌شود - هرزمان که قصد خروج ازاتش را دارنددوباره برگردانده شوند. و

جستارهای وابسته

• دوزخ
• جهنم‌دره