تاج
تاج یک کلاه نمادین است که توسط پادشاهان و ملکه‌ها به سر گذاشته می‌شود تا نشانه‌ای از قدرت و رسمیت آنان باشد. تاج‌ها معمولا به جواهرات مزین می‌شوند.
به مراسمی که در آن برای نخستین بار بر سر یک پادشاه یا ملکه تاج گذاشته می‌شود مراسم تاجگذاری می‌گویند. تاج‌های ویژه شاهنشاهان ایران باستان با نام دیهیم نیز معروف‌اند. در ادبیات فارسی تاجور و تاجدار مترادف‌هایی هستند برای شاه.
-
تاج کیانی تاج مخصوص پادشاهان قاجار شامل حدود ۱۸۰۰ قطعه یاقوت سرخ، ۱۸۰۰ قطعه مروارید، ۳۰۰ قطعه زمرد و جواهرات دیگر بود.
-
جواهرات سلطنتی باواریا. تاج پادشاه با الماس، زمرد، یاقوت سرخ، یاقوت کبود و مروراید و تاج ملکه با الماس‌ها و مرواریدهای بزرگ ساخته شده‌است.
-
تاج پهلوی از ۳۳۸۰ قطعه الماس، ۵ قطعه زمرد، ۲ قطعه یاقوت کبود و ۳۶۸ حبه مروارید تشکیل می‌شد.
-
تاج امپراتور مقدس روم در قرن پانزدهم از طلای ۲۲ عیار ساخته شده و شامل ۱۴۴ قطعه یاقوت کبود، زمرد و آمیتیس و تقریبا همین تعداد مروارید می‌شود.
-
ملکه آلکساندرا تاج سلطنتی بریتانیا را که الماس کوه نور بر مرکز آن قرار گرفته بر سر نهاده‌است.
2.jpg)
نگارخانه[ویرایش]
تاج‌های پادشاهی بریتانیا:
-
تاج پادشاه - تاج سنت ادوارد
-
تاج پادشاه - تاج شاهی تودور
-
تاج ولیعهد
-
تاج شاهزاده و شاهدخت
-
تاج والاگهران - فرزندان ولیعهد
-
تاج شاهدخت یا شاهزاده - دیگر فرزندان بزرگ پادشاه
-
تاج دوک
-
تاج مارکی
-
تاج کنت
-
تاج مقام وایکانت
-
تاج بارون
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ تاج موجود است. |
ویکی‌پدیای انگلیسی.
