کفش ورزشی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
انواعی از کفش‌های ورزشی (کتونی).

کفش ورزشی یا کتونی، نوعی کفش است که به‌طور عمده برای ورزش، تمرینات بدنی و دیگر فعالیت‌های فیزیکی طراحی شده‌اند، اما برای استفاده روزمره نیز مورد استفاده قرار می‌گیرند. بخش زیرین این نوع کفش اغلب از لاستیک طبیعی یا مصنوعی و قسمت بالایی نیز از مواد چرمی یا مصنوعی ساخته می‌شود.

استفاده از کفش ورزشی میتواند باعث بهبود عملکرد، راحتی و به حداکثر رساندن عملکرد ورزشی شود. همانطور که انواع متفاوت کفش میتوانند متنوع باشند، کفش‌های ورزشی نیز به دسته‌های زیر تقسیم می‌شوند: برای دویدن، ترینینگ، پیاده‌روی، ورزش‌های میدانی، ورزش‌های زمستانی، ورزش‌های خارجی، دو و میدانی و کفش‌های تخصصی (مانند بدنسازی، ورزش‌های آبی و غیره). بهترین برندهای کفش جهان آدیداس (Adidas): برند آدیداس که می‌توان گفت برندی آلمانی است در سال 1948 توسط آدولف داسلر Adolf Dassler پایه ریزی شد. ... پوما (Puma) پوما که برند رقیب آدیداس است، توسط برادر داسلر تاسیس شد. ... نایک (Nike) ... اسکچرز (Skechers) ... ریبوک (Reebok) ... فندی (Fendi) ... مونیخ (Münich) ... کاپا (kappa)

تاریخچه[ویرایش]

نخستین بار ایده ساخت کفش ورزشی به وسیله یک مخترع آمریکایی به نام چارلز گودیر به ثبت رسید. وی به وسیله جوش اکسیژن لاستیک، کفش درست نمود. اولین تولید تجاری کفش ورزشی ایران، در سال ۱۲۷۹ خورشیدی، توسط چند شرکت کوچک تولید مواد لاستیکی، از بازیافت لاستیک‌های دوچرخه، صورت پذیرفت.

گونه‌ها[ویرایش]

  • ساق بلند (تا زانو)
  • ساق متوسط (تا نیمه ساق پا)
  • ساق کوتاه (تا قوزک پا)

منابع[ویرایش]