احمد بن حنبل
|
|
|---|
|
جنبش‌های فکری اهل سنت |
| ارکان دین اسلام |
|
سعید بن زید · زبیر · طلحه |
|
صحیح بخاری · صحیح مسلم · سنن نسائی |
|
مکان‌های مقدس |
ابوعبدالله احمد بن محمد بن حنبل متکلم و فقیه مسلمان در ۷۸۰ میلادی [ ۱۶۴ ه. ق ] در بغداد زاده شد؛ پدر و مادرش از اعراب ساکن مرو بودند. نام کامل وی (احمد بن محمد بن حنبل بن هلال بن اسد بن ادریس بن عبدالله الشیبانی المروزی البغدادی). سفرهای زیادی کرد؛ در بغداد برآمد، و در ۸۵۵ [ ۲۴۱ ه. ق ] در همان‌جا درگذشت. مکتب فقه حنبلی، یکی از فرق اربعهٴ سنت، پس از مرگ وی به وسیلهٴ شاگردانش ایجاد شد. این مکتب جریان متقابلی بود که تفسیر تحت‌اللفظی قرآن و احادیث، و تقلیل ارزش قیاس و اجماع را مورد توجه قرار می‌داد.
احمد بن حنبل مسند را تألیف کرد، که مجموعه‌ای بود بالغ بر ۳۰٬۰۰۰ حدیث. این احادیث نه به ترتیب موضوعی، بلکه برحسب اسامی صحابه‌ای که بدیشان استناد شده، تنظیم شده‌است. این بهترین و بزرگ‌ترین مجموعه در نوع خودش است. ابوحنیفه، مالک بن انس، شافعی و احمد بن حنبل را، که مؤسسان فرق اربعهٴ سنت بودند، ائمهٴ اربعه می‌نامند.
او در زمینه بررسی راوی بسیار سخت گیر بوده. تا جایی که ابو حنیفه را هم تضعیف کرده[۱] عطار نیشابوری در تذکرة الاولیا او را در زمره مشایخ طریقت آورده و تجلیل بسیار از وی کرده‌است.
پیروان احمد ابن حنبل به حنبلی مشهورند.
محتویات
تألیفات[ویرایش]
- المسند.
- التفسیر.
- الناسخ.
- المنسوخ.
- حدیث شعبه.
- المقدم والمؤخر فی القرآن.
- جوابات القرآن.
- المناسک الکبیر.
- المناسک الصغیر.
- المصدر.
- کتاب السنة.
- کتاب الورع.
- کتاب مسائل الامام احمد.
- رسالة الرد علی الجهمیة.
- فضائل الصحابه.
شیوخ ابن حنبل[ویرایش]
- القاضی ابویوسف متوفی ۱۸۲هجری قمری.
- هشیم بن بشیر ابی حازم الواسطی متوفی ۱۸۳ هجری قمری.
- سفیان بن عیینة متوفی ۱۹۸هجری قمری.
- محمد ادریس شافعی متوفی ۲۰۴هجری قمری.
- عبدالرزاق بن همام متوفی ۲۱۱ هجری قمری.
- الولید بن مسم.
- عبدالرحمان بن مهران.
- یحیی القطان.
شاگردان[ویرایش]
از مشهورترین شاگران احمد بن حنبل:
- پسرش صالح
- احمد بن محمد بن هانی الأثرم متوفی ۲۶۰هجری قمری.
- ابوبکر احمد بن محمد بن هانی البغدادی متوفی ۲۷۳هجری قمری.
- عبدالملک بن عبدالحمید بن مهران المیمونی متوفی ۲۷۴هجری قمری.
- احمد بن محمد بن الحجاج المروزی متوفی ۲۷۵هجری قمری.
- عبدالله بن احمد بن حنبل متوفی ۲۹۰هجری قمری.
منابع[ویرایش]
- ↑ پوسایی, سید محمدباقر. اثبات شهادت حضرت زهرا به روایت سلیم بن قیس هلالی. صفحه 19: اصفهان: مرکز تحقیقات رایانه ایقائمیه اصفهان, 1392.
- دکتر: الشکعة، مصطفی. (الأئمة الأربعة) ، دارالکتاب اللبنانی، چاپ بیروت، سال انتشار ۱۹۸۵ میلادی به (عربی).
- دکتر: فؤاد، عبدالنبی، محمد. (اَللُؤلُؤ وَالمُرجان) ، دار احیاء الکتب العربیة، چاپ دمشق، سال انتشار ۱۹۵۵ میلادی به (عربی).
- * سارتن، جرج. مقدمه بر تاریخ علم. ترجمهٔ غلامحسین صدری افشار. انتشارات علمی و فرهنگی.
 |
این یک مقالهٔ خرد پیرامون اسلام است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |
