استخوان بازو: تفاوت میان نسخه‌ها
جز ربات: جایگزینی پیوند جادویی شابک با الگو شابک |
Wikimostafa (بحث | مشارکتها) جز ابزار پیوندساز: افزودن پیوند شکستگی گردن به متن |
||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
==نکات کالبدشناختی== |
==نکات کالبدشناختی== |
||
استخوان بازو معادل [[استخوان ران]] (فمور) در اندام تحتانی می‌باشد. از ویژگی‌های منحصر بفرد استخوان بازو، داشتن دو گردن (جراحی و آناتومیکی) است. بلندترین و بزرگ‌ترین استخوان اندام فوقانی است. شکستگی گردن جراحی استخوان بازو شایع است، اما شکستگی گردن آناتومیکی زیاد شایع نیست. در شکستگی گردن جراحی، ممکن است عصب آگزیلاری آسیب ببیند و مفصل شانه دچار خشکی یا جمود شود. |
استخوان بازو معادل [[استخوان ران]] (فمور) در اندام تحتانی می‌باشد. از ویژگی‌های منحصر بفرد استخوان بازو، داشتن دو گردن (جراحی و آناتومیکی) است. بلندترین و بزرگ‌ترین استخوان اندام فوقانی است. شکستگی گردن جراحی استخوان بازو شایع است، اما شکستگی گردن آناتومیکی زیاد شایع نیست. در [[شکستگی گردن]] جراحی، ممکن است عصب آگزیلاری آسیب ببیند و مفصل شانه دچار خشکی یا جمود شود. |
||
نقطه ضعف دیگر استخوان، تنه می‌باشد که دچار شکستگی می‌شود. در این حالت ممکن است عصب رادیال که در داخل ناودان رادیال قرار دارد، آسیب ببیند. ناحیه سوپرا کوندیلار، نقطه ضعف دیگر استخوان می‌باشد. با توجه به اینکه عصب [[زند پایینی]] در قسمت خلفی اپی کوندیل داخلی قرار دارد، لذا شکستگی این ناحیه ممکن است که به عصب اولنار آسیب جدی وارد نماید (شکستگی سوپراکوندیلار یک شکستگی شایع در کودکان است که ممکن است سرخرگ بازویی نیز در این شکستگی پاره شود). |
نقطه ضعف دیگر استخوان، تنه می‌باشد که دچار شکستگی می‌شود. در این حالت ممکن است عصب رادیال که در داخل ناودان رادیال قرار دارد، آسیب ببیند. ناحیه سوپرا کوندیلار، نقطه ضعف دیگر استخوان می‌باشد. با توجه به اینکه عصب [[زند پایینی]] در قسمت خلفی اپی کوندیل داخلی قرار دارد، لذا شکستگی این ناحیه ممکن است که به عصب اولنار آسیب جدی وارد نماید (شکستگی سوپراکوندیلار یک شکستگی شایع در کودکان است که ممکن است سرخرگ بازویی نیز در این شکستگی پاره شود). |
||
نسخهٔ ۳ دسامبر ۲۰۱۸، ساعت ۰۹:۴۳
| استخوان بازو | |
|---|---|
 Upper extremity | |
 | |
| شناسه‌ها | |
| MeSH | D006811 |
| TA98 | A02.4.04.001 |
| TA2 | 1180 |
| FMA | 13303 |
استخوان بازو، یا هومروس، در قسمت پروکزیمال با کتف مفصل شده و مفصل شانه را می‌سازد. در قسمت انتها این استخوان با استخوان‌های زند زبرین و زند زیرین مفصل آرنج را می‌سازد.
استخوان بازو، استخوانی دراز است که دارای یک تنه و دو انتهای فوقانی (پروگزیمال) و تحتانی (دیستال) است. این استخوان دارای تنه منشوری شکل بوده که دارای سه سطح داخلی، خارجی و خلفی و دارای سه کنار داخلی، خارجی و قدامی می‌باشد. سه سطح فوق، توسط سه کنار از هم مجزا می‌شوند. استخوان بازو با استخوان اسکاپولا تشکیل مفصل شانه و با استخوان‌های زند پایینی (اولنا) و زند بالایی (رادیوس) تشکیل مفصل آرنج را می‌دهد. انتهای فوقانی استخوان بازو شامل سر (که به صورت کروی است)، گردن آناتومیکی (که زیر سر قرار دارد)، تکمه‌های کوچک و بزرگ (زیر گردن آناتومیکی) و گردن جراحی (در قسمت تحتانی تکمه‌های کوچک و بزرگ و همچنین مرز بین انتهای فوقانی و تنه) می‌باشد. در سطح خارجی قسمت میانی تنه، یک برجستگی به نام توبروزیتی دلتوئید قرار دارد. انتهای تحتانی هومروس دارای اپی کوندیل‌های داخلی و خارجی جهت اتصال ماهیچه‌ها می‌باشد. انتهای تحتانی دارای یک سطح مفصلی (Condyle) است. این سطح مفصلی دارای دو قسمت داخلی و خارجی می‌باشد. قسمت داخلی که قرقره (تروکله‌آ) نام دارد، با بریدگی قرقره‌ای استخوان زند پایینی مفصل می‌شود. قسمت خارجی نیز سر کوچک (کاپیتولوم) نامیده می‌شود که با سر استخوان رادیوس مفصل می‌شود.
نکات کالبدشناختی
استخوان بازو معادل استخوان ران (فمور) در اندام تحتانی می‌باشد. از ویژگی‌های منحصر بفرد استخوان بازو، داشتن دو گردن (جراحی و آناتومیکی) است. بلندترین و بزرگ‌ترین استخوان اندام فوقانی است. شکستگی گردن جراحی استخوان بازو شایع است، اما شکستگی گردن آناتومیکی زیاد شایع نیست. در شکستگی گردن جراحی، ممکن است عصب آگزیلاری آسیب ببیند و مفصل شانه دچار خشکی یا جمود شود.
نقطه ضعف دیگر استخوان، تنه می‌باشد که دچار شکستگی می‌شود. در این حالت ممکن است عصب رادیال که در داخل ناودان رادیال قرار دارد، آسیب ببیند. ناحیه سوپرا کوندیلار، نقطه ضعف دیگر استخوان می‌باشد. با توجه به اینکه عصب زند پایینی در قسمت خلفی اپی کوندیل داخلی قرار دارد، لذا شکستگی این ناحیه ممکن است که به عصب اولنار آسیب جدی وارد نماید (شکستگی سوپراکوندیلار یک شکستگی شایع در کودکان است که ممکن است سرخرگ بازویی نیز در این شکستگی پاره شود).
با توجه به اینکه ثلث میانی و فوقانی هومروس دارای تغذیه عروقی خوبی نیست، از این‌رو در صورت بروز شکستگی‌های گردن جراحی و تنه، احتمال جوش خوردن ضعیف (کم) می‌باشد. تکمه کوچک در سمت قدامی (جلویی) انتهای فوقانی و تکمه بزرگ در سمت خارجی انتهای فوقانی قرار دارد. ناودان بین تکمه‌ای (Bicipital)، تکمه کوچک را از بخش قدامی تکمه بزرگ جدا می‌کند و محتویات آن شامل سر دراز ماهیچه بایسپس و شاخه صعودی سرخرگ سیرکومفلکس هومرال جلویی می‌باشد. ناودان مارپیچ در قسمت خلفی تحتانی توبروزیتی دلتوئید قرار دارد که جایگاه عصب رادیال است.
حفره رادیال (Radial fossa) در سطح قدامی انتهای تحتانی استخوان بازو و در بالای کپیتولوم قرار دارد که محل قرارگیری سر استخوان رادیوس در هنگام فلکسیون آرنج می‌باشد. حفره کورونوئید (Coronoid fossa) در سطح قدامی انتهای تحتانی استخوان بازو و در بالای قرقره قرار داشته که محل قرارگیری زائده کورونوئید استخوان اولنا در هنگام فلکسیون آرنج می‌باشد. حفره اوله‌کرانون (Olecranon fossa) در سطح خلفی انتهای تحتانی هومروس قرار داشته که محل قرارگیری زائده اوله کرانون استخوان اولنا در هنگام اکستنسیون آرنج می‌باشد. دررفتگی مفصل شانه، اغلب با شکستگی تکمه بزرگ هومروس همراه است. ۱۵) درمان شکستگی سوپراکوندیلار، گچ گرفتن به مدت ۳ هفته می‌باشد. استخوان هومروس دارای یک مرکز اولیه و هفت مرکز ثانویه استخوان‌سازی می‌باشد.
منابع
- بهرام الهی. «اول». آناتومی اندام فوقانی، تحتانی، مفاصل. ۴. چاپ ۱۲، تهران: جیحون، ۱۳۷۷.
- Romer, Alfred Sherwood; Parsons, Thomas S. (1977). The Vertebrate Body. Philadelphia, PA: Holt-Saunders International. pp. 198–199. ISBN 0-03-910284-X.
- "Humerus - Anatomy, Proximal, Shaft, Distal and Fracture - Earth's Lab - The Easy Way to Learn". www.earthslab.com. Retrieved 2017-01-29.
- This article incorporates text in the public domain from the 20th edition of Gray's Anatomy (1918)
 |
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ استخوان بازو موجود است. |