ترازو

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
یک ترازوی دوکفه‌ای
سنگ ترازو بر حسب گرم

تَرازو؛ که میزان یا وزن‌سنج و جرم‌سنج نیز خوانده می‌شود، ابزاری است که برای سنجش مقدار (سنگینی) اجسام و انسانها از آن استفاده می‌شود.[۱] ترازوهای سنتی معمولاً از خاصیت اهرم و دو کفه و یک عقربه میزان به نام شاهین تشکیل شده‌اند. برای سنجش وزن هر جسم از برابری آن با وزنه‌هایی پیش‌ساخته که بر اساس واحدهای وزنی اعم از مثقال و گرم و پوند و … در دسترس هستند استفاده می‌گردد.

واژه‌شناسی[ویرایش]

واژه تراز در فارسی به معنی هم‌سطح بودن است و ترازو یعنی «وسیله‌ای که بااصل هم‌سطحی» کار می‌کند. این نام‌گذاری به تراز شدن شاهین ترازو بر درجهٔ میانی صفحه وزن‌نما اشاره دارد.[۱]

نگارخانه[ویرایش]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ فرهنگ دهخدا