خلفای راشدین: تفاوت میان نسخهها
افزودن نقطه |
جز اصلاح نوشتار |
||
خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
چهارمین خلیفه (۳۵ ق هـ - ۴۰ هـ)، نام کامل او علی بن ابی طالب بن عبدالمطلب بن هاشم بن عبد مناف بن قصی بن کلاب بن مُرة بن کعب بن لؤّی بن غالب بن فهر بن مالک بن نضر بن کنانه بن خزیمة بن مدرکه بن الیاس بن مضر بن نزار بن معد بن عدنان. مادرش فاطمه بنت اسد. داماد و پسر عموی محمد. کنیهاش «ابو الحسن» و «ابو السبّطین»؛ او در سال ۶۰۰ میلادی در مکه متولد شد. |
چهارمین خلیفه (۳۵ ق هـ - ۴۰ هـ)، نام کامل او علی بن ابی طالب بن عبدالمطلب بن هاشم بن عبد مناف بن قصی بن کلاب بن مُرة بن کعب بن لؤّی بن غالب بن فهر بن مالک بن نضر بن کنانه بن خزیمة بن مدرکه بن الیاس بن مضر بن نزار بن معد بن عدنان. مادرش فاطمه بنت اسد. داماد و پسر عموی محمد. کنیهاش «ابو الحسن» و «ابو السبّطین»؛ او در سال ۶۰۰ میلادی در مکه متولد شد. |
||
علی که نوجوانی به سرپرستی محمد بود،اولین فرد ایمانآورده به محمد است <ref>ابوبكر احمد بن الحسین البیهقی در السنن الكبری (6/206) چنین آورده است:... و كان اول من آمن به علی بن ابی طالب.و نیز روایت [[سلمان]] فارسی و ابوذر غفاری و مقداد بن عمرو كندی و [[جابر بن عبدالله]] و [[ابوسعید خدری]] و زید بن ارقم و قتاده بن النعمان و سایر صحابه و تابعین (كه [[علامه امینی]] در [[الغدیر]] 3/220، نام 66 تن از ایشان را برده است) نخستین مردی كه مسلمان شد علی بود. در آن وقت علی پانزده ساله (سنن بیهقی، 6/206؛ ابن عبدالبر در الاستیعاب، 2/458) و به قولی یازده ساله (شرح ابن ابی الحدید بر نهج البلاغه به روایت از امام محمد باقر ، 3/260) یا ده ساله (تاریخ الخلفاء، سیوطی، 166) بود.</ref> <ref>متقی هندی در كنزالعمال (15/297 به بعد به روایت حسن بن بدر در كتاب ما رواه الخلفاء) و حاكم نیشابوری در الكنی و الالقاب و ابوبكر فارسی شیرازی در القاب الرجال از عمر بن الخطاب چنین آورده است: «... كنت أنا و أبوبكر و ابوعبیده بن الجراح و نعز من اصحاب رسول الله و النبی متكی ء علی علی بن ابی طالب حتی ضرب (فضرب) بیده علی منكبه ثم قال: أنت یا علی اول المؤمنین ایمانا و اولهم اسلاما. ثم قال : أنت منی بمنزله هارون من موسی. و كذب علی من زعم انه یحبنی و یبغضك» یعنی: روزی من (عمر بن الخطاب) و ابوبكر و ابوعبیده جراح و چند تن دیگر از اصحاب نزد رسول الله بودیم و آن حضرت بر علی بن ابی طالب تكیه داشت. پس دست بر شانه علی زد و گفت: تو ای علی نخستین مؤمنی كه ایمان آوردی و نخستین مسلمانی كه اسلام آوردی. سپس گفت: تو برای من به جای هارون برای موسی هستی (برادر و جانشین) و بر من دروغ بسته است آن كه ادعا كند مرا دوست دارد ولی دشمن تو باشد؛</ref> <ref>حاكم نیشابوری در المستدرك علی الصحیحین (3/136، به روایت از سلمان فارسی از رسول الله چنین آورده است: «اولكم واردا علی الحوض اولكم اسلاما، علی بن ابی طالب» نخستین كس از بین شما كه در كنار حوض بر من وارد می شود همان است كه پیش از شما مسلمان شده و او علی بن ابی طالب است. این حدیث را علاوه بر سلمان، [[ابن عباس]] و [[ابوموسی اشعری]] نیز روایت كرده اند و با الفاظی مشابه ابن ابی شیبه نیز روایت كرده است (كنز العمال، 15/367؛ اسد الغابه، 4/17؛ استیعاب، 2/457؛ مجمع الزوائد، 9/.102.) .</ref> <ref>در صحیح ترمذی به روایت زید به ارقم (2/301) و در «الاصابه فی معرفه الصحابه» (4ـ 1/118) به روایت از عمرو بن مره جهنی و عبدالله بن فضاله مزنی و جابر بن عبدالله انصاری آمده است كه: «اول من اسلم علی بن ابی طالب یعنی نخستین كسی كه مسلمان شد علی بن ابی طالب بود. این حدیث را علاوه بر محدثین امامی و عده دیگری كه قبلا ذكر شد، امام نسائی در خصائص (44) و ابن سعد كاتب واقدی در الطبقات الكبیر (3ـ 1/12) و ابن اثیر در اسد الغابه (4/17) و احمد بن حنبل در المسند (4/368 و 371 به دو سند) و محمد بن جریر طبری در تاریخ الامم و الملوك (2/55) نیز روایت كرده اند؛</ref> <ref>معاذ بن جبل از رسول الله چنین روایت كرده است: «قال رسول الله لعلی: یا علی، أخصمك بالنبوه و لا نبوه بعدی و تخصم بسبع لا یحاجك فیها احد من قریش. انت اولهم ایمانا بالله و أوفاهم بعهد الله و أقومهم بأمر الله و أقسمهم بالسویه و أعدلهم فی الرعیه و أبصرهم بالقضیه و أعظمهم عندالله مزیه» یعنی: «رسول الله به علی بن ابی طالب فرمود: ای علی، من به سبب مقام نبوت از تو برترم و پس از من پیامبری نخواهد بود و تو نیز هفت فضیلت داری كه هیچ یك از قریش در آنها به تو نمی رسند. پیش از همه به خدا ایمان آوردی و در پیمان با خدا از همه وفادارتری و در اجرای اوامر الهی از همه پایدارتری و مساوات را در تقسیم بیشتر از دیگران رعایت می كنی و در امور رعیت از همه عادلتری و هنگام دادرسی از هر قاضی دیگر بیناتری و نزد خدا مزیتی از همه بزرگتر داری. مشايخ فريدني - دايرة المعارف تشيع، ج 6، ص 168 این حدیث را حافظ ابونعیم اصفهانی در حلیه الاولیاء (1/66) و محب طبری در الریاض النضره (2/198) و دیگران روایت كرده اند؛</ref> در مورد سن او در زمان [[ بعثت ]] پیامبر ، از حدود ده الی پانزده سال در کتب تاریخی گمانه زنی شده است |
علی که نوجوانی به سرپرستی محمد بود،اولین فرد ایمانآورده به محمد است <ref>ابوبكر احمد بن الحسین البیهقی در السنن الكبری (6/206) چنین آورده است:... و كان اول من آمن به علی بن ابی طالب.و نیز روایت [[سلمان]] فارسی و ابوذر غفاری و مقداد بن عمرو كندی و [[جابر بن عبدالله]] و [[ابوسعید خدری]] و زید بن ارقم و قتاده بن النعمان و سایر صحابه و تابعین (كه [[علامه امینی]] در [[الغدیر]] 3/220، نام 66 تن از ایشان را برده است) نخستین مردی كه مسلمان شد علی بود. در آن وقت علی پانزده ساله (سنن بیهقی، 6/206؛ ابن عبدالبر در الاستیعاب، 2/458) و به قولی یازده ساله (شرح ابن ابی الحدید بر نهج البلاغه به روایت از امام محمد باقر ، 3/260) یا ده ساله (تاریخ الخلفاء، سیوطی، 166) بود.</ref> <ref>متقی هندی در كنزالعمال (15/297 به بعد به روایت حسن بن بدر در كتاب ما رواه الخلفاء) و حاكم نیشابوری در الكنی و الالقاب و ابوبكر فارسی شیرازی در القاب الرجال از عمر بن الخطاب چنین آورده است: «... كنت أنا و أبوبكر و ابوعبیده بن الجراح و نعز من اصحاب رسول الله و النبی متكی ء علی علی بن ابی طالب حتی ضرب (فضرب) بیده علی منكبه ثم قال: أنت یا علی اول المؤمنین ایمانا و اولهم اسلاما. ثم قال : أنت منی بمنزله هارون من موسی. و كذب علی من زعم انه یحبنی و یبغضك» یعنی: روزی من (عمر بن الخطاب) و ابوبكر و ابوعبیده جراح و چند تن دیگر از اصحاب نزد رسول الله بودیم و آن حضرت بر علی بن ابی طالب تكیه داشت. پس دست بر شانه علی زد و گفت: تو ای علی نخستین مؤمنی كه ایمان آوردی و نخستین مسلمانی كه اسلام آوردی. سپس گفت: تو برای من به جای هارون برای موسی هستی (برادر و جانشین) و بر من دروغ بسته است آن كه ادعا كند مرا دوست دارد ولی دشمن تو باشد؛</ref> <ref>حاكم نیشابوری در المستدرك علی الصحیحین (3/136، به روایت از سلمان فارسی از رسول الله چنین آورده است: «اولكم واردا علی الحوض اولكم اسلاما، علی بن ابی طالب» نخستین كس از بین شما كه در كنار حوض بر من وارد می شود همان است كه پیش از شما مسلمان شده و او علی بن ابی طالب است. این حدیث را علاوه بر سلمان، [[ابن عباس]] و [[ابوموسی اشعری]] نیز روایت كرده اند و با الفاظی مشابه ابن ابی شیبه نیز روایت كرده است (كنز العمال، 15/367؛ اسد الغابه، 4/17؛ استیعاب، 2/457؛ مجمع الزوائد، 9/.102.) .</ref> <ref>در صحیح ترمذی به روایت زید به ارقم (2/301) و در «الاصابه فی معرفه الصحابه» (4ـ 1/118) به روایت از عمرو بن مره جهنی و عبدالله بن فضاله مزنی و جابر بن عبدالله انصاری آمده است كه: «اول من اسلم علی بن ابی طالب یعنی نخستین كسی كه مسلمان شد علی بن ابی طالب بود. این حدیث را علاوه بر محدثین امامی و عده دیگری كه قبلا ذكر شد، امام نسائی در خصائص (44) و ابن سعد كاتب واقدی در الطبقات الكبیر (3ـ 1/12) و ابن اثیر در اسد الغابه (4/17) و احمد بن حنبل در المسند (4/368 و 371 به دو سند) و محمد بن جریر طبری در تاریخ الامم و الملوك (2/55) نیز روایت كرده اند؛</ref> <ref>معاذ بن جبل از رسول الله چنین روایت كرده است: «قال رسول الله لعلی: یا علی، أخصمك بالنبوه و لا نبوه بعدی و تخصم بسبع لا یحاجك فیها احد من قریش. انت اولهم ایمانا بالله و أوفاهم بعهد الله و أقومهم بأمر الله و أقسمهم بالسویه و أعدلهم فی الرعیه و أبصرهم بالقضیه و أعظمهم عندالله مزیه» یعنی: «رسول الله به علی بن ابی طالب فرمود: ای علی، من به سبب مقام نبوت از تو برترم و پس از من پیامبری نخواهد بود و تو نیز هفت فضیلت داری كه هیچ یك از قریش در آنها به تو نمی رسند. پیش از همه به خدا ایمان آوردی و در پیمان با خدا از همه وفادارتری و در اجرای اوامر الهی از همه پایدارتری و مساوات را در تقسیم بیشتر از دیگران رعایت می كنی و در امور رعیت از همه عادلتری و هنگام دادرسی از هر قاضی دیگر بیناتری و نزد خدا مزیتی از همه بزرگتر داری. مشايخ فريدني - دايرة المعارف تشيع، ج 6، ص 168 این حدیث را حافظ ابونعیم اصفهانی در حلیه الاولیاء (1/66) و محب طبری در الریاض النضره (2/198) و دیگران روایت كرده اند؛</ref> .در مورد سن او در زمان [[ بعثت ]] پیامبر ، از حدود ده الی پانزده سال در کتب تاریخی گمانه زنی شده است <ref> در آن وقت علی پانزده ساله (سنن بیهقی، 6/206؛ ابن عبدالبر در الاستیعاب، 2/458) و به قولی یازده ساله (شرح ابن ابی الحدید بر نهج البلاغه به روایت از امام محمد باقر ، 3/260) یا ده ساله (تاریخ الخلفاء، سیوطی، 166) بود.</ref><ref name=EIs>{{یادکرد |کتاب = Encyclopedia of Islam|نویسنده = L. VECCIA VAGLIERI |فصل = Vol.1 |صفحه = 381 | ناشر = Brill| چاپ = | سال = |شابک = }}</ref><ref>محمد بن جریر طبری، [[تاریخ طبری]] ۱/۵۳۸</ref>. [[فاطمه]] دختر محمد، همسر وی میباشد. |
||
== شیعیان == |
== شیعیان == |
نسخهٔ ۱۲ آوریل ۲۰۱۱، ساعت ۲۰:۱۵
بخشیاز مجموعه مقالات: |
---|
ارکان دین اسلام |
سعید بن زید · زبیر · طلحه |
صحیح بخاری · صحیح مسلم · سنن نسایی |
مکانهای مقدس |
مکه · مدینه · بیتالمقدس |
خلفای راشدین اصطلاحیاست که از سوی مسلمانان سنی در اشاره به چهار شخصی که پس از مرگ محمد به خلافت رسیدند، به کار میرود. این چهار تن به ترتیب عبارتاند از: ابوبکر، عمر، عثمان و علی.
اهل سنت با اعتقاد به مرجعیت صحابه و اجماع آنان درباره خلفای راشدین، شرایط و شیوه استقرار خلفای چهارگانه را نمونه آرمانی و مشروع دولت اسلامی میدانند[۱].
ابوبکر
اول خلیفه در دولت «الخلافة الراشدة» (10 ق. هـ - ۱۳ هـ)، نام کامل وی عبدالله بن عثمان بن عامر بن عّمرو بن کعب ابن سعد بن تَیم بن مُرة بن کعب بن لؤّی القرشی التیمی. کنیه اش «ابوبکر الصدیق» بن ابی قحافة، نام مادرش أم الخیر سلمی بنت صخر بن عامر بن کعب بن سعید بن تیم بن مُرة.
ابوبکر در سال ۵۷۳ ۳ سال بعد از عام الفیل در مکه متولد شد. او ۳ سال از محمد کوچک تر بود و پس از ابوذر غفاری اولین مرد بالغی بود که به محمد ایمان آورد و مسلمان شد. عایشه همسر پیامبر اسلام دختر وی میباشد.
عمر
دومین خلیفه (از ۱۳ تا ۲۳) نام کامل او عمر بن الخطاب بن نفیل بن عبدالعزی بن رباح بن عبدالله بن قُرط بن رزاح بن عدی بن کعب بن لؤّی بن غالب القرشی العدوی، و کنیهٔ وی «ابو حفص». مادرش حنتمة بنت هاشم بن المغیره بن عبدالله بن عمر بن مخزوم.
او درسال ۵۸۱ میلادی در مکه متولد شد. عمر در سال ششم بعثت در حالیکه ۲۶ سال داشت ایمان آورد و مسلمان شد. حفصه همسر پیامبر اسلام دختر وی میباشد.
عثمان
سومین خلیفه (۲۳ ق هـ - ۳۵ هـ)، نام کامل او عثمان بن عفان بن أبی العاص بن امیه بن عبد شمس بن عبد مناف القرشی الأموی. نسب او و پیغمبر در عبد مناف به هم میرسند. مادرش أروی بنت کریز بن ربیعه بن حبیب بن عبد شمس بن عبد مناف. مادر بزرگش البیضاء بنت عبدالمطلب عمه محمد. کنیتش «ابی عبدالله و ابی عمرو».
او در سال ۵۷۶ میلادی شش سال بعد از «عام الفیل» در شهر الطائف متولد شد. و بدلیل ازدواجش با دو دختر محمد «رقیه» و «أم کلثوم» لقب ذوالنورین یافت.
علی
چهارمین خلیفه (۳۵ ق هـ - ۴۰ هـ)، نام کامل او علی بن ابی طالب بن عبدالمطلب بن هاشم بن عبد مناف بن قصی بن کلاب بن مُرة بن کعب بن لؤّی بن غالب بن فهر بن مالک بن نضر بن کنانه بن خزیمة بن مدرکه بن الیاس بن مضر بن نزار بن معد بن عدنان. مادرش فاطمه بنت اسد. داماد و پسر عموی محمد. کنیهاش «ابو الحسن» و «ابو السبّطین»؛ او در سال ۶۰۰ میلادی در مکه متولد شد.
علی که نوجوانی به سرپرستی محمد بود،اولین فرد ایمانآورده به محمد است [۲] [۳] [۴] [۵] [۶] .در مورد سن او در زمان بعثت پیامبر ، از حدود ده الی پانزده سال در کتب تاریخی گمانه زنی شده است [۷][۸][۹]. فاطمه دختر محمد، همسر وی میباشد.
شیعیان
شیعیان نیز این واژه را می پذیرند اما آن را منحصر به کسانی می دانند که به اعتقاد آنها خلفای حقیقی پیامبر و حقیقتاً رشد یافته اند. که شامل دوازه امام به اعتقاد آنها معصوم می شوند.[۱۰][۱۱][۱۲]
پانویس
- ↑ داوود فیرحی (بهار ۱۳۸۲)، «سیمای عمومی نظام سیاسی و دولت در اسلام»، نظام سیاسی و دولت در اسلام، تهران: سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاهها، ص. ص ۳۵، شابک ISBN ۹۶۴-۴۵۹-۷۰۱-X مقدار
|شابک=
را بررسی کنید: invalid character (کمک) پارامتر|چاپ=
اضافه است (کمک) - ↑ ابوبكر احمد بن الحسین البیهقی در السنن الكبری (6/206) چنین آورده است:... و كان اول من آمن به علی بن ابی طالب.و نیز روایت سلمان فارسی و ابوذر غفاری و مقداد بن عمرو كندی و جابر بن عبدالله و ابوسعید خدری و زید بن ارقم و قتاده بن النعمان و سایر صحابه و تابعین (كه علامه امینی در الغدیر 3/220، نام 66 تن از ایشان را برده است) نخستین مردی كه مسلمان شد علی بود. در آن وقت علی پانزده ساله (سنن بیهقی، 6/206؛ ابن عبدالبر در الاستیعاب، 2/458) و به قولی یازده ساله (شرح ابن ابی الحدید بر نهج البلاغه به روایت از امام محمد باقر ، 3/260) یا ده ساله (تاریخ الخلفاء، سیوطی، 166) بود.
- ↑ متقی هندی در كنزالعمال (15/297 به بعد به روایت حسن بن بدر در كتاب ما رواه الخلفاء) و حاكم نیشابوری در الكنی و الالقاب و ابوبكر فارسی شیرازی در القاب الرجال از عمر بن الخطاب چنین آورده است: «... كنت أنا و أبوبكر و ابوعبیده بن الجراح و نعز من اصحاب رسول الله و النبی متكی ء علی علی بن ابی طالب حتی ضرب (فضرب) بیده علی منكبه ثم قال: أنت یا علی اول المؤمنین ایمانا و اولهم اسلاما. ثم قال : أنت منی بمنزله هارون من موسی. و كذب علی من زعم انه یحبنی و یبغضك» یعنی: روزی من (عمر بن الخطاب) و ابوبكر و ابوعبیده جراح و چند تن دیگر از اصحاب نزد رسول الله بودیم و آن حضرت بر علی بن ابی طالب تكیه داشت. پس دست بر شانه علی زد و گفت: تو ای علی نخستین مؤمنی كه ایمان آوردی و نخستین مسلمانی كه اسلام آوردی. سپس گفت: تو برای من به جای هارون برای موسی هستی (برادر و جانشین) و بر من دروغ بسته است آن كه ادعا كند مرا دوست دارد ولی دشمن تو باشد؛
- ↑ حاكم نیشابوری در المستدرك علی الصحیحین (3/136، به روایت از سلمان فارسی از رسول الله چنین آورده است: «اولكم واردا علی الحوض اولكم اسلاما، علی بن ابی طالب» نخستین كس از بین شما كه در كنار حوض بر من وارد می شود همان است كه پیش از شما مسلمان شده و او علی بن ابی طالب است. این حدیث را علاوه بر سلمان، ابن عباس و ابوموسی اشعری نیز روایت كرده اند و با الفاظی مشابه ابن ابی شیبه نیز روایت كرده است (كنز العمال، 15/367؛ اسد الغابه، 4/17؛ استیعاب، 2/457؛ مجمع الزوائد، 9/.102.) .
- ↑ در صحیح ترمذی به روایت زید به ارقم (2/301) و در «الاصابه فی معرفه الصحابه» (4ـ 1/118) به روایت از عمرو بن مره جهنی و عبدالله بن فضاله مزنی و جابر بن عبدالله انصاری آمده است كه: «اول من اسلم علی بن ابی طالب یعنی نخستین كسی كه مسلمان شد علی بن ابی طالب بود. این حدیث را علاوه بر محدثین امامی و عده دیگری كه قبلا ذكر شد، امام نسائی در خصائص (44) و ابن سعد كاتب واقدی در الطبقات الكبیر (3ـ 1/12) و ابن اثیر در اسد الغابه (4/17) و احمد بن حنبل در المسند (4/368 و 371 به دو سند) و محمد بن جریر طبری در تاریخ الامم و الملوك (2/55) نیز روایت كرده اند؛
- ↑ معاذ بن جبل از رسول الله چنین روایت كرده است: «قال رسول الله لعلی: یا علی، أخصمك بالنبوه و لا نبوه بعدی و تخصم بسبع لا یحاجك فیها احد من قریش. انت اولهم ایمانا بالله و أوفاهم بعهد الله و أقومهم بأمر الله و أقسمهم بالسویه و أعدلهم فی الرعیه و أبصرهم بالقضیه و أعظمهم عندالله مزیه» یعنی: «رسول الله به علی بن ابی طالب فرمود: ای علی، من به سبب مقام نبوت از تو برترم و پس از من پیامبری نخواهد بود و تو نیز هفت فضیلت داری كه هیچ یك از قریش در آنها به تو نمی رسند. پیش از همه به خدا ایمان آوردی و در پیمان با خدا از همه وفادارتری و در اجرای اوامر الهی از همه پایدارتری و مساوات را در تقسیم بیشتر از دیگران رعایت می كنی و در امور رعیت از همه عادلتری و هنگام دادرسی از هر قاضی دیگر بیناتری و نزد خدا مزیتی از همه بزرگتر داری. مشايخ فريدني - دايرة المعارف تشيع، ج 6، ص 168 این حدیث را حافظ ابونعیم اصفهانی در حلیه الاولیاء (1/66) و محب طبری در الریاض النضره (2/198) و دیگران روایت كرده اند؛
- ↑ در آن وقت علی پانزده ساله (سنن بیهقی، 6/206؛ ابن عبدالبر در الاستیعاب، 2/458) و به قولی یازده ساله (شرح ابن ابی الحدید بر نهج البلاغه به روایت از امام محمد باقر ، 3/260) یا ده ساله (تاریخ الخلفاء، سیوطی، 166) بود.
- ↑ L. VECCIA VAGLIERI، «Vol٫۱»، Encyclopedia of Islam، Brill، ص. ۳۸۱
- ↑ محمد بن جریر طبری، تاریخ طبری ۱/۵۳۸
- ↑ الشافی فی الامامة ج 1 شریف المرتضى ص 182 182
- ↑ کفایة الأثر للخزاز القمی ص 120
- ↑ المزار شیخ مفید ص 154
منابع
- کتاب: «الخلفاء الراشدون» نوشته: عبدالوهاب النجار به (عربی).
- کتاب: «ابوبکر الصدیق»، «عمر بن الخطاب»، «عثمان بن عفان»، «علی بن ابی طالب» نوشته: محمد رضا به (عربی).
- کتاب: «موسوعة السیاسة» نوشته: دکتر عبدالوهاب الکیالی به (عربی).
- محمد، رضا، . (الامام علی بن ابی طالب کرم الله وجهه، رابع الخلفاء الراشدین). چاپ یاز دهم، بیرون، لبنان،: سال انتشار ۱۹۹۸ میلادی.
- کتاب: (دیـوان الامام علی). چاپ دار مکتبة الهلال، بیروت، لبنان، چاپ سوم، : سال انتشار ۲۰۰۳میلادی.
مجموعهای از گفتاوردهای مربوط به خلفای راشدین در ویکیگفتاورد موجود است. |