فمینیسم فردگرا
| از مجموعه مقاله‌های |
| فمینیسم |
|---|
.svg) |
فمینیسم فردگرا (به انگلیسی: Individualist feminism)، که به آن آی‌فمینیسم نیز می‌گویند، یک جنبش فمینیستی آزادی‌خواه است که بر فردگرایی، استقلال شخصی، آزادی از تبعیض‌های دولت علیه زنان و برابری جنسیتی تأکید دارد.
فمینیست‌های فردگرا تلاش می‌کنند تا سیستم‌های قانونی را تغییر دهند و امتیازات جنسی و جنسیتی را حذف کنند و تضمین کنند که افراد از حقوق برابر برخوردار هستند. فمینیسم فردگرا زنان را تشویق می‌کند تا مسئولیت کامل زندگی خود را بپذیرند و با هرگونه دخالت دولت در انتخاب‌هایی که بزرگسالان با بدن خود انجام می‌دهند مخالف است.[۱][۲][۳]
فمینیسم فردگرا یا لیبرترین گاهی به‌عنوان یکی از شاخه‌های فمینیسم لیبرال گروه‌بندی می‌شود، اما با جریان اصلی فمینیسم لیبرال قرن ۲۱ تفاوت دارد.[۴][۵] فمینیست‌های فردگرا، وندی مک الروی و کریستینا هاف سامرز، فمینیسم فردگرا را در تقابل با آنچه «فمینیسم سیاسی» یا «فمینیسم جنسیتی» می‌نامند، تعریف می‌کنند.[۶][۷][۸]
باورها
[ویرایش]فمینیست‌های فردگرا آن نقش‌های جنسیتی را که استقلال و انتخاب زنان را محدود می‌کند را رد می‌کنند و تأکید دارند که نقش‌های جنسیتی سخت‌گیرانه هم زنان و هم مردان را محدود می‌کند، به‌ویژه اگر از نظر قانونی اجرا شوند.[۹] فمینیست‌های فردگرا از استفاده از قدرت برای دستیابی به اهداف انتقاد می‌کنند و معتقدند که اجازه دادن به دولت برای تصمیم‌گیری از جانب زنان ممکن است انتخاب‌های فردی زنان را محدود کند. برای مثال، ممنوعیت کار جنسی برای «حمایت» از زنان، زنان را به‌جای فرد، به‌عنوان گروهی یکپارچه در نظر می‌گیرد و فرصت‌های اقتصادی را برای آن‌هایی که می‌خواهند به انتخاب خود در صنعت سکس کار کنند، از بین می‌برد.
مؤسسه کیتو، یک اندیشکده آزادی‌خواه آمریکایی، استدلال می‌کند که سرمایه‌داری استاندارد بالاتر زندگی، دسترسی بیشتر به منابع، آزادی‌های فردی بیشتر و فرصت‌های شغلی بیشتری را به زنان داده‌است.[۱۰][۱۱]
فمینیسم فردگرا با تئوری قانون طبیعی مطابقت دارد و از قوانینی حمایت می‌کند که از حقوق زن و مرد به‌طور مساوی پشتیبانی می‌کند.[۱۲] فمینیست‌های فردگرا استدلال می‌کنند که دولت نباید نیازهای زنان را بر مردان اولویت دهد، و همچنین نباید برای ایجاد برابری در روابط شخصی، ترتیبات اقتصادی خصوصی، سرگرمی‌ها و نمایندگی رسانه‌ها یا قلمرو عمومی فرهنگی اجتماعی مداخله کند.
نقدها به فمینیسم فردگرا
[ویرایش]منتقدان استدلال کرده‌اند که فمینیسم فردگرا به اندازه کافی به نابرابری ساختاری نمی‌پردازد.[۱۳] در سال ۱۹۹۵، کاترین مک‌کینون، فمینیست رادیکال آمریکایی، از ارزش انتخاب فردی انتقاد کرد و گفت که هنوز مواردی وجود دارد که «زنان مورد استفاده قرار می‌گیرند، مورد آزار قرار می‌گیرند، خریداری می‌شوند، فروخته می‌شوند، و ساکت می‌شوند، به‌ویژه زنان رنگین‌پوست.»[۱۴] در سال ۱۹۹۹، سوزان براون میلر، فمینیست آمریکایی پیشنهاد کرد که بیزاری از فمینیسم جمعی و «متحد» نشانه یک جنبش فمینیستی «رو به زوال» و ناسالم است.[۱۵]
جستارهای وابسته
[ویرایش]
پانویس
[ویرایش]- ↑ Liberty for women: freedom and feminism in the twenty-first century. Wendy McElroy. Chicago: Ivan R. Dee. 2002. ISBN 1-56663-434-2. OCLC 48475190.
{{cite book}}: نگهداری CS1: سایر موارد (link) - ↑ Taylor, Joan Kennedy (1992). Reclaiming the mainstream: individualist feminism rediscovered. Buffalo, N.Y.: Prometheus Books. ISBN 0-87975-717-5. OCLC 25282967.
- ↑ Taylor, Joan Kennedy (1999). What to do when you don't want to call the cops: a non-adversarial approach to sexual harassment. New York: London. ISBN 0-8147-8232-9. OCLC 41580348.
- ↑ "Carceral Feminism and the Libertarian Alternative | Libertarianism.org". www.libertarianism.org (به انگلیسی). 2015-01-28. Retrieved 2020-12-06.
- ↑ "How is Libertarian Feminism Different from Other Feminisms? | Libertarianism.org". www.libertarianism.org (به انگلیسی). 2015-01-06. Retrieved 2020-12-06.
- ↑ McElroy, Wendy, ed. (2002). Liberty for women: freedom and feminism in the twenty-first century. Chicago: Ivan R. Dee. ISBN 978-1-56663-435-9.
- ↑ Hoff Sommers, Christina (1995). Who Stole Feminism? How Women Have Betrayed Women. New York: Touchstone/Simon & Schuster. ISBN 978-0-684-80156-8.
- ↑ McElroy, Wendy (2003). "Gender Feminism and Ifeminism: Wherein They Differ" (PDF). Etica & Politica / Ethics & Politics. 2.
- ↑ "How is Libertarian Feminism Different from Other Feminisms?". www.libertarianism.org. Retrieved 2023-09-02.
- ↑ "Why Feminists Should Embrace Capitalism". www.cato.org. Retrieved 2023-09-02.
- ↑ "Does Capitalism Help Women?". www.cato.org. Retrieved 2023-09-02.
- ↑ McElroy, Wendy (2001). Individualist feminism of the nineteenth century: Collected writings and Biographical profiles. McFarland.
- ↑ Personal Narratives Group, ed. (1989). Interpreting women's lives: Feminist Theory and Personal Narratives. Bloomington: Indiana University Press. pp. 172–88. ISBN 978-0-253-20501-8.
- ↑ Freedman, M. , & Hofstra University (1995). Group Defamation and Freedom of Speech: The Relationship Between Language and Violence. Westport, Conn.: Greenwood Press. ISBN 978-0-313-29297-2.
- ↑ Brownmiller, Susan (1999). In Our Time: Memoir of a Revolution. New York: Dial Press. pp. 328. ISBN 978-0-385-31486-2.
پیوند به بیرون
[ویرایش]- انجمن فمینیست‌های آزادی‌خواه (به انگلیسی)
- آی‌فمینیست‌ها (به انگلیسی)
- اتحاد بانوان آزادی (LOLA) (به انگلیسی)
