گلباف
| اطلاعات کلی | |
|---|---|
| کشور |
 ایران |
| استان | کرمان |
| شهرستان | کرمان |
| بخش | گلباف |
| نام‌های قدیمی | گوک_گودعلی |
| مردم | |
| جمعیت | 14474 |
| اطلاعات روستایی | |
| پیش‌شمارهٔ تلفن | 0343375 |
مختصات: ۲۹°۵۲′۴۹″شمالی ۵۷°۴۴′۱۵″شرقی / ۲۹٫۸۸۰۲°شمالی ۵۷٫۷۳۷۴°شرقی
گُلباف در شهرستان کرمان قرار گرفته است. این بخش تاریخی در جنوب شرق کرمان قرار دارد و فاصله جاده‌ای آن با مرکز استان از مسیر بم و دوراهی نی بید ۱۲۵ کیلومتر و از جاده شهداد و سیرچ ۱۰۰کیلو متر است، اما فاصله هوایی این بخش با کرمان کمتر از ۵۰ کیلومتر می‌باشد. پرونده:Golbaf.jpg گلباف از آب و هوایی سرد وکوهستانی برخوردار است که از دو طرف به وسیله کوه ها احاطه شده است .گلباف تا قبل از زلزله سال۱۳۶۰ از مراکز اصلی قالیبافی شهرستان کرمان محسوب می شد که بیشتر قالی های بافته شده به کشورهای همچون آمریکا، اسپانیاو غیره صادر می شده است .قالیبافی در گلباف به حدی رسیده بود که از استان های همجوار و همچنین از دیگر شهرهای استان کرمان برای کار و یادگیری بافت قالی به گلباف مهاجرت می کردند.
در پی زلزله ویرانگر سال ۱۳۶۰ در این شهر و ایجاد خسارات سنگین جانی و مالی روند مهاجرت از گلباف به کرمان به شدت افزایش یافت و باعث کاهش جمعیت و عقب افتادی منطقه از نظر توسعه و رشد شد . در حال حاضر گلباف با مشکلات متعددی دست و پنج نرم می کند که بزرگترین مشکل این خطه بیکاری ،خشکسالی، ونبود مسئولین مسئولیت پذیر این شهر،که مسئولین این شهر در اکثرا اوقات در کرمان میباشند در گزارشی که شبکه کرمان از بخش گلباف تهیه کرده بودند گواه این ادعاست
از ویژگی‌های بخش گلباف داشتن طبیعت چهار فصل می‌باشد به عنوان مثال روستاهای جنوبی مانند حرمک ؛نسک؛ و کشیت گرمسیری و بیابانی بوده و تولید خرما در انها رونق دارد در حالی که شهر گلباف و روستاهای شمالی مانند فندقاع ؛هشتادان و جوشان طبیعت سردسیری دارند و مناسب برای کشت گردو ؛ هلو ؛ زردالو ؛ سیب ؛ گلابی ؛الوچه و ... میباشند. از کتب نوشته در مورد این خطه می توان به کتاب آقای جواد اسدی گوکی تحت عنوان فرهنگ عامیانه گلباف اشاره کرد از مکانهای گردشگری گلباف میتوان به ابگرم جوشان (که به آبگرم سیرچ نیز معروف شده است )،امامزاده زید محمود حرمک ؛ قلعه‌های تاریخی واقع در شهر گلباف و روستای کشیت همچنین سرو هزار ساله در شهر گلباف اشاره نمود. از دیگر جاذبه های گردشگری گلباف می توان به آبشار کشیت و حرمک نام برد که در نوع خود بی نظیر می باشند و سالانه گردشگران زیادی به خود جذب کرده است.علاوه براین گلباف دارای آثار تاریخی متعددی می باشد که در اثر زلزله های متعدد اکثر آنها ار بین رفته اند. اقتصاد بخش گلباف بیشتر بر پایه ی کشاورزی می‌باشد و قالیبافی نیز در سالهای نه چندان دور در این منطقه رونق فراوانی داشته‌است و علت تغییر نام این بخش از گوک به گلباف نیز رونق بالای قالیبافی در این بخش بوده‌است که این تغییر نام به دستور فرح پهلوی در بازیدی که به انجا داشته صورت پذیرفته است، لازم به ذکر است که اکثر اهالی گلباف در پسوند فامیلشان عبارت گوکی را داشته یا دارند که اشاره به نام قدیم این منطقه است و وجه تسمیه ی این نام نیز محل قرار داشتن شهر گلباف بوده‌است که در گودی بین کوههای اطراف که ظاهراً در زمانهای دورتر دریاچه‌ای بوده‌است واقع شده
و علت حاصلخیزی و کیفیت بالای خاک گلباف برای کشاورزی هم همین موضوع است که شهر گلباف محل تجمع آبرفت سرازیر شده از کوههای اطراف است
شهر گلباف دارای پیشینهٔ تاریخی زیادی می‌باشد و به لحاظ رسمی از سال ۱۳۳۹ در آن شهرداری تأسیس و دایر گردیده است
باغ‌ها و مزارع منطقه بیشتر با آب قنات آبیاری می‌شوند.
از محصولات کشاورزی که در گلباف تولید عمده را دارند میتوان زردآلو اشاره کرد که بیشترین زردآلو استان را دارددیگر محصولات این بخش می توان به گردو، انار، نعناع، تلخون، ؛گل ختمی؛گاوزبان؛ انگور؛ هلو و خرما اشاره کرد
دهستان‌ها[ویرایش]
منابع[ویرایش]
بختیاری، سعید. اطلس گیتاشناسی استان‌های ایران. چاپ یکم. تهران: مؤسسه جغرافیایی و کارتوگرافی گیتاشناسی، ۱۳۸۳ خورشیدی. شابک: ۹۶۴-۳۴۲-۱۶۵-۱.
 |
این یک مقالهٔ خرد پیرامون یک روستا است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |
