پرش به محتوا

کیان‌شهر

مختصات: ۳۱°۱۴′۰۰″شمالی ۵۶°۲۴′۰۰″شرقی / ۳۱٫۲۳۳۳°شمالی ۵۶٫۳۹۹۹۹۷°شرقی / 31.2333; 56.399997
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
کیان‌شهر (نام قبلی پابدانا)
کشور ایران
استانکرمان
شهرستانکوهبنان
بخشطغرالجرد
نام(های) پیشینپابدانا
سال شهرشدن[[]] خورشیدی
مردم
جمعیت۴٬۵۴۳ تن (۱۳۹۵)
اطلاعات شهری
شهردارحمیدرضا سلطانی[۱]
پیش‌شمارهٔ تلفن۰۳۴
شناسهٔ ملی خودروایران ط ۷۵
کیان‌شهر (نام قبلی پابدانا) بر ایران واقع شده‌است
کیان‌شهر (نام قبلی پابدانا)
روی نقشه ایران
۳۱°۱۴′۰۰″شمالی ۵۶°۲۴′۰۰″شرقی / ۳۱٫۲۳۳۳°شمالی ۵۶٫۳۹۹۹۹۷°شرقی / 31.2333; 56.399997

کیان‌شهر، شهری در بخش طغرالجرد شهرستان کوهبنان در استان کرمان ایران است. این شهر، مرکز بخش طغرالجرد است.[۲]

موقعیت جغرافیایی

[ویرایش]

شهر کیان‌شهر از سمت شرق با روستای دشتخاک از جنوب با شهر زرند از غرب با دهستان سیریز و از سمت شمال با شهر کوهبنان هم‌مرز است. بلندترین قله‌های منطقه کوه سرخ با ارتفاع ۳۵۴۵ متر و کوه هشونی با ۳۳۲۰ متر ارتفاع می‌باشند به علت نوع خاک، اختلاف شدید درجه حرارت و کمبود ریزش باران‌های موسمی منطقه فاقد پوشش‌های گیاهی ممتد است و تنها کوه‌های ان از درختان و بوته‌های از نوع گز، تاغ، گیاهان دارویی سرشار، بادام کوهی، کنگر وحشی، زرشک (نام محلی زارچ)، شاتره، خا کشیر، گون، پونه، خارشتر، شیرین بیان، و اسپند پوشیده شده‌است محیط زیست منطقه حیواناتی چون آهو، گراز، روباه، کبک، تیهو، بزآهو و میش آهو را در دامان خود دارد.

این منطقه باداشتن معادن غنی از جمله ذغالسنگ در زمره غنی‌ترین ذخایر زغال نواحی جنوب شرقی ایران قرار داشته و دارای معادن مس، آهن و سرب با ۱۰ درصد نقره می‌باشد .مارکو پولو تاجر و جهانگرد ونیزی از کیان‌شهر عبور کرده‌است.

و همچنین در این شهر که مردم علاقهٔ زیادی به بادام کوهی دارند تمام کوه‌های شهر دارای این درخت زیبا هستند

محصولات کشاورزی گندم وجو زعفران و میوهای سردسیری بادام گردو می‌باشد

محلهای قدیمی: بیگها وهادیا سرکمر از محلهای قدیمی این منطقه می‌باشد

روذخانه فضلی که در فضلهای آبسال در زمستان وبهار جریان دارد از کوه‌های مرتفع واقع در شرق وشمال شرقی این منطقه سرچشمه می‌گیرد

منابع

[ویرایش]
  1. https://www.farsnews.ir/kerman/news/14011210000332
  2. مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی (۲۰۲۲-۰۳-۲۶). «اصلاحات و تغییرات تقسیماتی در استان کرمان». rc.majlis.ir. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۴ آوریل ۲۰۲۱. دریافت‌شده در ۲۶ مارس ۲۰۲۲.