نشانه‌های زیروزبری: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نمایش تاریخچه به صورت تعاملی
→ تفاوت قدیمی‌ترتفاوت جدیدتر ←
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
دیداریویکی‌متن
Hamid Hassani (بحث | مشارکت‌ها)
۴۹٬۸۰۲ ویرایش‌ها
←‏منابع: ویکی‌سازی منبع
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:Pinyin accents.svg|بندانگشتی|اِعراب حرفِ [[A]] در [[پین‌یین]]، نشان‌دهندهٔ [[نواخت]]]]
[[پرونده:Pinyin accents.svg|بندانگشتی|اِعراب حرفِ [[A]] در [[پین‌یین]]، نشان‌دهندهٔ [[نواخت]]]]
⚫
'''اِعراب'''، '''اِعرابِ حروف'''، '''اِعراب‌گذاری''' یا '''دیاکریتیک''' {{به فرانسوی|Diacritique}} عبارت است از [[گلیف]] یا علامت‌هایی که بر جایی از [[حرف (زبان‌شناسی)|حروف]] یا گلیف‌های پایه قرار می‌گیرد.


⚫
'''اِعراب'''، '''اِعرابِ حروف'''، '''اِعراب‌گذاری''' یا '''دیاکْ‌ریتیک''' {{به فرانسوی|Diacritique}} به‌معنی استفاده از [[گلیف]] یا علامت‌هایی ویژه است که بر جایی از [[حرف (زبان‌شناسی)|حروف]] یا گلیف‌های پایه قرار می‌گیرند تا تلفظ حرف را تعیین کنند.
⚫
در [[خط عربی]] از حرکات کسره و فتحه و ضمه و تنوین و سکون (ــَـ، ــِـ، ــُـ، ...) و مانند آن‌ها، و در [[زبان عبری|عبری]] از , ֶ, ִ, ֹ , ֻ, و... برای اِعراب‌گذاری بهره می‌برند.

⚫
در [[خط عربی]] از حرکات کسره و فتحه و ضمه و تنوین و سکون (ــَـ، ــِـ، ــُـ، ...) و مانند آن‌ها، و در [[زبان عبری|عبری]] از نقطه‌گذاری برای اِعراب‌گذاری بهره می‌برند.


== اِعراب در عربی ==
== اِعراب در عربی ==
خط ۸: خط ۹:
* [[تنوین]] (ـــً، ـــٍ، ـــٌ)
* [[تنوین]] (ـــً، ـــٍ، ـــٌ)
* [[تشدید (حرکت)|تشدید]] (ـــّ)
* [[تشدید (حرکت)|تشدید]] (ـــّ)
* کسره و فتحه و ضمه (ـــِـ، ـــَـ، ـــُـ)
* [[کسره]] [[فتحه]] [[ضمه]] (ــِـ ــَـ ــُـ) (به فارسی: زیر زبَر پیش)
* (ـــٰـ) الف مقصوره
* (ـــٰـ) نشان‌دهندهٔ آوای الف کشیده ([[الف مقصوره]])
* آ، مَدّک (نشان‌دهندهٔ کشیدگی)
* آ، [[مدک|مَدّک]] (نشان‌دهندهٔ کشیدگی)
* [[سکون]] (ـــْ)
* [[سکون]] (ـــْ)
* (ٱ) وصل (الفی که در عربی نوشته می‌شود ولی خوانده نمی‌شود).
* (ٱ) وصل (الفی که در عربی نوشته می‌شود ولی خوانده نمی‌شود).

نسخهٔ ‏۲۸ اکتبر ۲۰۱۹، ساعت ۰۱:۱۰

اِعراب حرفِ A در پین‌یین، نشان‌دهندهٔ نواخت

اِعراب، اِعرابِ حروف، اِعراب‌گذاری یا دیاکْ‌ریتیک (به فرانسوی: Diacritique) به‌معنی استفاده از گلیف یا علامت‌هایی ویژه است که بر جایی از حروف یا گلیف‌های پایه قرار می‌گیرند تا تلفظ حرف را تعیین کنند.

در خط عربی از حرکات کسره و فتحه و ضمه و تنوین و سکون (ــَـ، ــِـ، ــُـ، ...) و مانند آن‌ها، و در عبری از نقطه‌گذاری برای اِعراب‌گذاری بهره می‌برند.

اِعراب در عربی

  • ء که بر روی حروفی مانند ئ، ؤ، إ، أ می‌نشیند و نشان‌دهندهٔ بستِ چاکنایی است.
  • تنوین (ـــً، ـــٍ، ـــٌ)
  • تشدید (ـــّ)
  • کسره فتحه ضمه (ــِـ ــَـ ــُـ) (به فارسی: زیر زبَر پیش)
  • (ـــٰـ) نشان‌دهندهٔ آوای الف کشیده (الف مقصوره)
  • آ، مَدّک (نشان‌دهندهٔ کشیدگی)
  • سکون (ـــْ)
  • (ٱ) وصل (الفی که در عربی نوشته می‌شود ولی خوانده نمی‌شود).

اِعراب در الفبای لاتین

پاره‌ای از نمادهای اِعراب‌گذاریِ الفبای لاتین عبارتند از:

کاربرد در نویسه‌گردانی

یکی از موارد کاربرد اِعراب‌ها در لاتین، نویسه‌گردانی خط‌های غیرلاتین به این خط است. برای نمونه، در نویسه‌گردانیِ زبان عربی به لاتین، از حروف ṣ, ṭ, ẓ, ḥ, ḍ (به‌ترتیب از چپ نمایانگرِ «ص»، «ط»، «ض»، «ح» و «ض») برای نشان‌دادن مخارج حروف ویژهٔ این زبان بهره می‌برند. یا برای نشان‌دادن نواخت در پین‌یین (الفبای استانداردی برای نویسه‌گردانی چینی استاندارد به لاتین) از ā, á, ǎ, à استفاده می‌شود.

منابع

برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=نشانه‌های_زیروزبری&oldid=27498183»