پرش به محتوا

میش‌مست: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۹: خط ۹:
}}
}}


'''میش‌مست'''؛ نام دودمانی [[مردم بلوچ
'''میش‌مست'''؛ نام دودمانی [[مردم عرب|عرب]] در [[خراسان]] بوده‌اند که بر [[ترشیز]] ([[کاشمر]]) حکومت داشتند. این دودمان حین وقایع [[۱۰۰۷ (قمری)|۱۰۰۷ قمری]] و در نبردهای [[شاه عباس یکم]] با [[ازبک‌ها|ازبکان]] در خراسان، شرکت کرده بودند. میش‌مست‌ها در [[۱۱۰۶ (قمری)|۱۱۰۶ قمری]] قسمتی از سپاه خراسان بوده و در جنگ با [[طوایف بلوچ]] شرکت داشتند. امیرخان میش‌مست، [[فهرست توپچی‌باشی‌ها|توپچی‌باشیهٔ]] حکومت بی‌دوام [[عادل‌شاه]] و از حامیان سلطنت [[شاه سلیمان دوم]] بود. عبدالعلی‌خان و میر محمدخان میش‌مست، پس از کشته شدن [[نادرشاه]] به [[علی‌مردان‌خان چهارلنگ]] پیوستند. حکمرانی ترشیز پس از ترور نادرشاه تا سال‌های نخست فرمانروایی [[فتحعلی‌شاه]]، با [[خان (عنوان)|خوانین]] میش‌مست اداره شده و مصطفی‌قلی‌خان میش‌مست، آخرین حاکم به ارث رسیدهٔ ترشیز بود که بعد از آن، صدها خانوار میش‌مست در [[ایران قاجاری|دورهٔ قاجار]] به [[ورامین]] کوچانده شدند و بالغ بر ۶۸خانوار [[عشایر]] از میش‌مست‌های ورامین همچنان باقی مانده‌اند.<ref>{{یادکرد|فصل=|کتاب=تاریخ کاشمر|نویسنده=محمدرضا خسروی|ترجمه=|ناشر=موسسه چاپ و انتشارات آستان قدس رضوی|شهر=مشهد|کوشش=|ویرایش=|صفحه=|سال=1376|شابک=964-434-007-8}}</ref>
|عرب]] در [[خراسان]] بوده‌اند که بر [[ترشیز]] ([[کاشمر]]) حکومت داشتند. این دودمان حین وقایع [[۱۰۰۷ (قمری)|۱۰۰۷ قمری]] و در نبردهای [[شاه عباس یکم]] با [[ازبک‌ها|ازبکان]] در خراسان، شرکت کرده بودند. میش‌مست‌ها در [[۱۱۰۶ (قمری)|۱۱۰۶ قمری]] قسمتی از سپاه خراسان بوده و در جنگ با [[طوایف بلوچ]] شرکت داشتند. امیرخان میش‌مست، [[فهرست توپچی‌باشی‌ها|توپچی‌باشیهٔ]] حکومت بی‌دوام [[عادل‌شاه]] و از حامیان سلطنت [[شاه سلیمان دوم]] بود. عبدالعلی‌خان و میر محمدخان میش‌مست، پس از کشته شدن [[نادرشاه]] به [[علی‌مردان‌خان چهارلنگ]] پیوستند. حکمرانی ترشیز پس از ترور نادرشاه تا سال‌های نخست فرمانروایی [[فتحعلی‌شاه]]، با [[خان (عنوان)|خوانین]] میش‌مست اداره شده و مصطفی‌قلی‌خان میش‌مست، آخرین حاکم به ارث رسیدهٔ ترشیز بود که بعد از آن، صدها خانوار میش‌مست در [[ایران قاجاری|دورهٔ قاجار]] به [[ورامین]] کوچانده شدند و بالغ بر ۶۸خانوار [[عشایر]] از میش‌مست‌های ورامین همچنان باقی مانده‌اند.<ref>{{یادکرد|فصل=|کتاب=تاریخ کاشمر|نویسنده=محمدرضا خسروی|ترجمه=|ناشر=موسسه چاپ و انتشارات آستان قدس رضوی|شهر=مشهد|کوشش=|ویرایش=|صفحه=|سال=1376|شابک=964-434-007-8}}</ref>


== ساختمان‌ها ==
== ساختمان‌ها ==

نسخهٔ ‏۳۰ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۸:۲۱

خطای لوآ در پودمان:Multiple_image در خط 173: attempt to perform arithmetic on local 'totalwidth' (a nil value).

میش‌مست؛ نام دودمانی [[مردم بلوچ |عرب]] در خراسان بوده‌اند که بر ترشیز (کاشمر) حکومت داشتند. این دودمان حین وقایع ۱۰۰۷ قمری و در نبردهای شاه عباس یکم با ازبکان در خراسان، شرکت کرده بودند. میش‌مست‌ها در ۱۱۰۶ قمری قسمتی از سپاه خراسان بوده و در جنگ با طوایف بلوچ شرکت داشتند. امیرخان میش‌مست، توپچی‌باشیهٔ حکومت بی‌دوام عادل‌شاه و از حامیان سلطنت شاه سلیمان دوم بود. عبدالعلی‌خان و میر محمدخان میش‌مست، پس از کشته شدن نادرشاه به علی‌مردان‌خان چهارلنگ پیوستند. حکمرانی ترشیز پس از ترور نادرشاه تا سال‌های نخست فرمانروایی فتحعلی‌شاه، با خوانین میش‌مست اداره شده و مصطفی‌قلی‌خان میش‌مست، آخرین حاکم به ارث رسیدهٔ ترشیز بود که بعد از آن، صدها خانوار میش‌مست در دورهٔ قاجار به ورامین کوچانده شدند و بالغ بر ۶۸خانوار عشایر از میش‌مست‌های ورامین همچنان باقی مانده‌اند.[۱]

ساختمان‌ها

از ساختمان‌های مهمهٔ ایجاد شده در این دوره، می‌توان به مسجد جامع کاشمر اشاره کرد که در سال ۱۲۰۵ قمری و به هنگام امارتهٔ عبدالعلی‌خان میش‌مست بر ترشیز ساخته گشت.[۲] و در تاریخ ۲۵ اسفند ۱۳۸۰ به شمارهٔ ۵۱۵۲ توسط سازمان میراث فرهنگی ایران در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.[۳]

جستارهای وابسته

منابع

  1. محمدرضا خسروی (۱۳۷۶تاریخ کاشمر، مشهد: موسسه چاپ و انتشارات آستان قدس رضوی، شابک ۹۶۴-۴۳۴-۰۰۷-۸
  2. «مسجد جامع کاشمر؛ میراثی ماندگار با قدمتی بیش از دو قرن + عکس». ایکنا. ۱۱ آبان ۱۳۹۴. دریافت‌شده در ۱۰ اکتبر ۲۰۲۱.
  3. «پرونده ثبتی مسجد جامع کاشمر در فهرست آثار ملی ایران». وزارت راه و شهرسازی. دریافت‌شده در ۲۸ ژوئن ۲۰۲۱.