شجرهنامه صفویان
برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. |
شجرهنامه صفویان به تبارشناسی دودمان صفوی میپردازد. این دودمان در جریان ایران صفوی به مدت دو قرن بر ایران حکمرانی کرد.
نسب
[ویرایش]صفوةالصفا قدیمیترین اثری است که از تبارشناسی صفویان در دست است که در سال ۱۳۵۰ میلادی توسط ابن بزاز اردبیلی از شاگردان شیخ صدرالدین موسی پسر شیخ صفیالدین اردبیلی نوشته شدهاست. طبق گفته ابن بزاز نسب شیخ صفیالدین به علی بن ابیطالب چهارمین خلیفه مسلمانان میرسد. به گمان برخی مورخان معاصر همچون راجر سیوری، این بعدها بود که شاهان صفوی ادعا کردند که سید بوده و از نسل پیامبر اسلام هستند. در سلسلةالنسب الصفویه که در زمان شاه سلیمان یکم تهیه شد، نسل پدری صفویان از شیخ صفیالدین به قرار زیر است: «شیخ صفیالدین ابوالفتح اسحق بن شیخ امینالدین جبرائیل بن قطبالدین بن صالح ابن محمد الحافظ بن عوض بن فیروزشاه زرین کلاه بن محمد ابن شرفشاه ابن محمد ابن حسن بن سید محمد ابن ابراهیم بن سید جعفر بن سید محمد بن سید اسمعیل بن سید محمد بن سید احمد اعرابی بن سید قاسم بن سید ابوالقاسم حمزه بن موسی الکاظم بن جعفر الصادق بن محمد الباقر بن زینالعابدین بن حسین بن علی بن ابیطالب».
نواده شیخ صفی، شیخ جنید با خدیجه بیگم خواهر اوزون حسن و دختر علی بیگ ازدواج کرد. حیدر پسر جنید، با دسپینا خاتون دختر اوزون حسن از همسر او تئودورا دختر ژان چهارم ترابوزان ازدواج کرد. نسل مادری شاه اسماعیل یکم، بنیانگذار دولت صفوی به این شرح است: حلیمه بیگم دختر اوزون حسن پسر علی بیگ پسر قره عثمان از همسرش که دختر آلکسیوس سوم بود و خود عثمان پسر ماریا دختر باسیل پادشاه ترابوزان بود.
تبارنامه خاندان صفوی
[ویرایش]جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Safavid family tree». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۱۰ مرداد ۱۳۹۱.