جنگهای ایران و عثمانی
فهرست پایین، فهرستی از جنگهای ایران و عثمانی در قرن‌های ۱۶ تا ۱۹ میلادی است. این درگیری‌ها از قرن شانزدهم به رهبری شاه اسماعیل صفوی، بنیان‌گذار حکومت صفویه ایران و سلطان سلیم عثمانی آغاز گردید. اهمیت این جنگ‌ها بیشتر بدین دلیل است که در آن زمان ایران، تنها مرکز مذهب شیعه و عثمانی، مرکز مذهب سنی بود. درگیری‌ها میان این دو امپراتوری بیشتر در مناطق شرق آناتولی، میان‌رودان و قفقاز روی می‌دهد. این جنگ‌ها پس از امپراتوری صفوی توسط دولت‌های هوتکیان، افشاریه، زندیه و قاجاریه ادامه می‌یابد.
جنگهای نادر شاه و عثمانی[ویرایش]
نادرشاه سال ۱۱۵۶ قمری دست به لشکرکشی بزرگی به عراق زد. نادرشاه در این سال در چند جنگ بر عثمانی‌ها پیروز شد و شهرهای سامرا، حله، نجف اشرف، کربلا و اربیل را تصرف کرد.
نادرشاه حاکم موصل را نیز به اطاعت از خود واداشت. اما از تصرف موصل صرفنظر کرد و به عثمانی‌ها پیشنهاد صلح داده و خاک عراق را ترک کرد. عثمانی‌ها پیشنهاد صلح نادرشاه را رد کردند و همین موضوع منجر به بروز جنگهای سخت بین ایران و عثمانی در ۱۱۵۸ قمری شد که همگی این جنگ‌ها به پیروزی کامل سپاه ایران انجامید و سرانجام عثمانی‌ها سال ۱۱۵۹ قمری به مصالحه تن دردادند.
در شعبان ۱۱۵۹ عهدنامه‌ای مشهور به گردان بین ایران و عثمانی منعقد شد. بر مبنای بندی که به عنوان «اساس» در این معاهده آورده شده است، چنین تشریح شده است:
مصالحه که در زمان سلطان‌مرادخان رابع واقع شده فی‌مابین دو دولت مرعی و حدود و ثغوری که در مصالحه مزبوره معین شده بود، بدون خلل و تغییر به همان اعتبار باقی خواهد ماند. مرزهای کنونی ایران-ترکیه و ایران-عراق بر پایه عهدنامه قصرشیرین تقسیم بندی شده است. و
جستارهای وابسته[ویرایش]
منبع[ویرایش]
مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا، «Ottoman–Persian Wars»، ویکی‌پدیای انگلیسی، دانشنامهٔ آزاد (بازیابی در ۲ بهمن ۱۳۸۹).
