پرش به محتوا

خاندان اسپهبد: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جزبدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۱۶: خط ۱۶:
| cadet branches = [[گاوباریان]]، [[باوندیان]]، [[پادوسبانیان]]
| cadet branches = [[گاوباریان]]، [[باوندیان]]، [[پادوسبانیان]]
}}
}}
'''خاندان اسپهبد''' یا '''خاندان اسپاهبذ پَهلَوْ''' یا '''خاندان اسپهپت پَهلَوْ'''، به معنای ''افسر سپاه''، یکی از خاندان‌های بزرگ پارتی در زمان [[اشکانیان]] و [[ساسانیان]] بودند. خاندان اسپاهبذ پهلو، در [[طبرستان]] اقامت داشتند.<ref name="EI">{{یادکرد دانشنامه |نام خانوادگی= Bosworth|نام= C. |پیوند نویسنده= |مقاله= {{unicode|Ispahbad}} |نشانی= |دانشنامه= [[دانشنامه اسلام|Encyclopaedia of Islam]] |ویرایش= |ویراستاران= |ناشر= |سال= ۱۹۸۶ |زبان=en}}</ref><ref>{{پک|کریستن سن|۱۳۶۷|ک=ایران در زمان ساسانیان|ص= ۱۲۵}}</ref> خاندان اسپاهبذ از نژاد اشکانیان بودند و لقب پهلو یعنی [[پارت]] داشتند. در دوره ساسانی انتساب به سلسلهٔ اشکانی امتیاز دانسته می‌شد.<ref>{{پک|کریستن سن|۱۳۶۷|ک=ایران در زمان ساسانیان|ص= ۱۲۴}}</ref><ref name="EI">{{یادکرد دانشنامه |نام خانوادگی= Bosworth|نام= C. |پیوند نویسنده= |مقاله= {{unicode|Ispahbad}} |نشانی= |دانشنامه= [[دانشنامه اسلام|Encyclopaedia of Islam]] |ویرایش= |ویراستاران= |ناشر= |سال= ۱۹۸۶ |زبان=en}}</ref>
'''خاندان اسپهبد''' یا '''خاندان اسپاهبذ پَهلَوْ''' یا '''خاندان اسپهپت پَهلَوْ'''، به معنای ''افسر سپاه''، یکی از خاندان‌های بزرگ پارتی در زمان [[ اشکانیان ]] و [[ساسانیان]] بودند. خاندان اسپاهبذ پهلو، در [[ طبرستان ]] و [[ سیستان ]] اقامت داشتند.<ref name="EI">{{یادکرد دانشنامه |نام خانوادگی= Bosworth|نام= C. |پیوند نویسنده= |مقاله= {{unicode|Ispahbad}} |نشانی= |دانشنامه= [[دانشنامه اسلام|Encyclopaedia of Islam]] |ویرایش= |ویراستاران= |ناشر= |سال= ۱۹۸۶ |زبان=en}}</ref><ref>{{پک|کریستن سن|۱۳۶۷|ک=ایران در زمان ساسانیان|ص= ۱۲۵}}</ref> خاندان اسپاهبذ از نژاد اشکانیان بودند و لقب پهلو یعنی [[پارت]] داشتند. در دوره ساسانی انتساب به سلسلهٔ اشکانی امتیاز دانسته می‌شد.<ref>{{پک|کریستن سن|۱۳۶۷|ک=ایران در زمان ساسانیان|ص= ۱۲۴}}</ref><ref name="EI">{{یادکرد دانشنامه |نام خانوادگی= Bosworth|نام= C. |پیوند نویسنده= |مقاله= {{unicode|Ispahbad}} |نشانی= |دانشنامه= [[دانشنامه اسلام|Encyclopaedia of Islam]] |ویرایش= |ویراستاران= |ناشر= |سال= ۱۹۸۶ |زبان=en}}</ref>


بنا به روایت [[موسس خورناتسی]] شاه اشکانی [[فرهاد چهارم]] سه پسر داشت: اردشس، کارن، سورن و دختری به نام کشم یا کومش. پسر بزرگ فرهاد چهارم به نام [[فرهاد پنجم]] بر تخت نشست و دو پسر دیگر او سرسلسلهٔ دودمان‌هایی شدند که به همین نام معروف‌است. دختر او به همسری ارشویر (سردار کل ایرانیان) درآمد و اعقاب این زن و شوهر اسپهپت پهلو نام گرفتند. اسپهپت همان اسپاذپتی قدیم است، که به [[زبان پهلوی]] سپاهبذ (تلفظ اسپاهبذ) می‌شود.<ref>{{پک|کریستن سن|۱۳۶۷|ک=ایران در زمان ساسانیان|ص= قسمت پانویس ۱۲۴}}</ref>
بنا به روایت [[موسس خورناتسی]] شاه اشکانی [[فرهاد چهارم]] سه پسر داشت: اردشس، کارن، سورن (پدر سپهبد گودرز سورن پهلو نیای خاندان سرابندی در سیستان) و دختری به نام کشم یا کومش. پسر بزرگ فرهاد چهارم به نام [[فرهاد پنجم]] بر تخت نشست و دو پسر دیگر او سرسلسلهٔ دودمان‌هایی شدند که به همین نام معروف‌است. دختر او به همسری ارشویر (سردار کل ایرانیان) درآمد و اعقاب این زن و شوهر اسپهپت پهلو نام گرفتند. اسپهپت همان اسپاذپتی قدیم است، که به [[زبان پهلوی]] سپاهبذ (تلفظ اسپاهبذ) می‌شود.<ref>{{پک|کریستن سن|۱۳۶۷|ک=ایران در زمان ساسانیان|ص= قسمت پانویس ۱۲۴}}</ref>


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==

نسخهٔ ‏۲۷ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۱:۴۰

خاندان اسپهبدان

نشان ماه و ستاره به عنوان نماد سلطنتی اسپهبدان عمل می‌کرد
خاندان مادرخاندان اشکانی
کشورشاهنشاهی اشکانی، شاهنشاهی ساسانی
آخرین حاکماسپهبد خورشید
عنوان‌هااسپهبد
اعضاءفرخ هرمز، رستم فرخ‌هرمز، فرخزاد هرمز
دارایی(ها)طبرستان، گرگان، گیلان
شاخه‌(های) فرعیگاوباریان، باوندیان، پادوسبانیان

خاندان اسپهبد یا خاندان اسپاهبذ پَهلَوْ یا خاندان اسپهپت پَهلَوْ، به معنای افسر سپاه، یکی از خاندان‌های بزرگ پارتی در زمان اشکانیان و ساسانیان بودند. خاندان اسپاهبذ پهلو، در طبرستان و سیستان اقامت داشتند.[۱][۲] خاندان اسپاهبذ از نژاد اشکانیان بودند و لقب پهلو یعنی پارت داشتند. در دوره ساسانی انتساب به سلسلهٔ اشکانی امتیاز دانسته می‌شد.[۳][۱]

بنا به روایت موسس خورناتسی شاه اشکانی فرهاد چهارم سه پسر داشت: اردشس، کارن، سورن (پدر سپهبد گودرز سورن پهلو نیای خاندان سرابندی در سیستان) و دختری به نام کشم یا کومش. پسر بزرگ فرهاد چهارم به نام فرهاد پنجم بر تخت نشست و دو پسر دیگر او سرسلسلهٔ دودمان‌هایی شدند که به همین نام معروف‌است. دختر او به همسری ارشویر (سردار کل ایرانیان) درآمد و اعقاب این زن و شوهر اسپهپت پهلو نام گرفتند. اسپهپت همان اسپاذپتی قدیم است، که به زبان پهلوی سپاهبذ (تلفظ اسپاهبذ) می‌شود.[۴]

جستارهای وابسته

پانویس

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ Bosworth, C. (1986). "Ispahbad". Encyclopaedia of Islam (به انگلیسی).
  2. کریستن سن، ایران در زمان ساسانیان، ۱۲۵.
  3. کریستن سن، ایران در زمان ساسانیان، ۱۲۴.
  4. کریستن سن، ایران در زمان ساسانیان، قسمت پانویس ۱۲۴.

منابع

  • کریستن سن، آرتور (۱۳۶۷). ایران در زمان ساسانیان. ترجمهٔ رشید یاسمی. تهران: مؤسسهٔ انتشارات امیرکبیر.