خاندان اسپهبد: تفاوت میان نسخهها
Titan editor (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
| cadet branches = [[گاوباریان]]، [[باوندیان]]، [[پادوسبانیان]] |
| cadet branches = [[گاوباریان]]، [[باوندیان]]، [[پادوسبانیان]] |
||
}} |
}} |
||
'''خاندان اسپهبد''' یا '''خاندان اسپاهبذ پَهلَوْ''' یا '''خاندان اسپهپت پَهلَوْ'''، به معنای ''افسر سپاه''، یکی از خاندانهای بزرگ پارتی در زمان [[اشکانیان]] و [[ساسانیان]] بودند. خاندان اسپاهبذ پهلو، در [[طبرستان]] اقامت داشتند.<ref name="EI">{{یادکرد دانشنامه |نام خانوادگی= Bosworth|نام= C. |پیوند نویسنده= |مقاله= {{unicode|Ispahbad}} |نشانی= |دانشنامه= [[دانشنامه اسلام|Encyclopaedia of Islam]] |ویرایش= |ویراستاران= |ناشر= |سال= ۱۹۸۶ |زبان=en}}</ref><ref>{{پک|کریستن سن|۱۳۶۷|ک=ایران در زمان ساسانیان|ص= ۱۲۵}}</ref> خاندان اسپاهبذ از نژاد اشکانیان بودند و لقب پهلو یعنی [[پارت]] داشتند. در دوره ساسانی انتساب به سلسلهٔ اشکانی امتیاز دانسته میشد.<ref>{{پک|کریستن سن|۱۳۶۷|ک=ایران در زمان ساسانیان|ص= ۱۲۴}}</ref><ref name="EI">{{یادکرد دانشنامه |نام خانوادگی= Bosworth|نام= C. |پیوند نویسنده= |مقاله= {{unicode|Ispahbad}} |نشانی= |دانشنامه= [[دانشنامه اسلام|Encyclopaedia of Islam]] |ویرایش= |ویراستاران= |ناشر= |سال= ۱۹۸۶ |زبان=en}}</ref> |
'''خاندان اسپهبد''' یا '''خاندان اسپاهبذ پَهلَوْ''' یا '''خاندان اسپهپت پَهلَوْ'''، به معنای ''افسر سپاه''، یکی از خاندانهای بزرگ پارتی در زمان [[ اشکانیان ]] و [[ساسانیان]] بودند. خاندان اسپاهبذ پهلو، در [[ طبرستان ]] و [[ سیستان ]] اقامت داشتند.<ref name="EI">{{یادکرد دانشنامه |نام خانوادگی= Bosworth|نام= C. |پیوند نویسنده= |مقاله= {{unicode|Ispahbad}} |نشانی= |دانشنامه= [[دانشنامه اسلام|Encyclopaedia of Islam]] |ویرایش= |ویراستاران= |ناشر= |سال= ۱۹۸۶ |زبان=en}}</ref><ref>{{پک|کریستن سن|۱۳۶۷|ک=ایران در زمان ساسانیان|ص= ۱۲۵}}</ref> خاندان اسپاهبذ از نژاد اشکانیان بودند و لقب پهلو یعنی [[پارت]] داشتند. در دوره ساسانی انتساب به سلسلهٔ اشکانی امتیاز دانسته میشد.<ref>{{پک|کریستن سن|۱۳۶۷|ک=ایران در زمان ساسانیان|ص= ۱۲۴}}</ref><ref name="EI">{{یادکرد دانشنامه |نام خانوادگی= Bosworth|نام= C. |پیوند نویسنده= |مقاله= {{unicode|Ispahbad}} |نشانی= |دانشنامه= [[دانشنامه اسلام|Encyclopaedia of Islam]] |ویرایش= |ویراستاران= |ناشر= |سال= ۱۹۸۶ |زبان=en}}</ref> |
||
بنا به روایت [[موسس خورناتسی]] شاه اشکانی [[فرهاد چهارم]] سه پسر داشت: اردشس، کارن، سورن و دختری به نام کشم یا کومش. پسر بزرگ فرهاد چهارم به نام [[فرهاد پنجم]] بر تخت نشست و دو پسر دیگر او سرسلسلهٔ دودمانهایی شدند که به همین نام معروفاست. دختر او به همسری ارشویر (سردار کل ایرانیان) درآمد و اعقاب این زن و شوهر اسپهپت پهلو نام گرفتند. اسپهپت همان اسپاذپتی قدیم است، که به [[زبان پهلوی]] سپاهبذ (تلفظ اسپاهبذ) میشود.<ref>{{پک|کریستن سن|۱۳۶۷|ک=ایران در زمان ساسانیان|ص= قسمت پانویس ۱۲۴}}</ref> |
بنا به روایت [[موسس خورناتسی]] شاه اشکانی [[فرهاد چهارم]] سه پسر داشت: اردشس، کارن، سورن (پدر سپهبد گودرز سورن پهلو نیای خاندان سرابندی در سیستان) و دختری به نام کشم یا کومش. پسر بزرگ فرهاد چهارم به نام [[فرهاد پنجم]] بر تخت نشست و دو پسر دیگر او سرسلسلهٔ دودمانهایی شدند که به همین نام معروفاست. دختر او به همسری ارشویر (سردار کل ایرانیان) درآمد و اعقاب این زن و شوهر اسپهپت پهلو نام گرفتند. اسپهپت همان اسپاذپتی قدیم است، که به [[زبان پهلوی]] سپاهبذ (تلفظ اسپاهبذ) میشود.<ref>{{پک|کریستن سن|۱۳۶۷|ک=ایران در زمان ساسانیان|ص= قسمت پانویس ۱۲۴}}</ref> |
||
== جستارهای وابسته == |
== جستارهای وابسته == |
نسخهٔ ۲۷ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۱:۴۰
بخشی از مجموعه مقالات تاریخ طبرستان و دیلم |
![]() |
![]() ![]() ![]() ![]() |
خاندان اسپهبدان | |
---|---|
![]() نشان ماه و ستاره به عنوان نماد سلطنتی اسپهبدان عمل میکرد | |
خاندان مادر | خاندان اشکانی |
کشور | شاهنشاهی اشکانی، شاهنشاهی ساسانی |
آخرین حاکم | اسپهبد خورشید |
عنوانها | اسپهبد |
اعضاء | فرخ هرمز، رستم فرخهرمز، فرخزاد هرمز |
دارایی(ها) | طبرستان، گرگان، گیلان |
شاخه(های) فرعی | گاوباریان، باوندیان، پادوسبانیان |
خاندان اسپهبد یا خاندان اسپاهبذ پَهلَوْ یا خاندان اسپهپت پَهلَوْ، به معنای افسر سپاه، یکی از خاندانهای بزرگ پارتی در زمان اشکانیان و ساسانیان بودند. خاندان اسپاهبذ پهلو، در طبرستان و سیستان اقامت داشتند.[۱][۲] خاندان اسپاهبذ از نژاد اشکانیان بودند و لقب پهلو یعنی پارت داشتند. در دوره ساسانی انتساب به سلسلهٔ اشکانی امتیاز دانسته میشد.[۳][۱]
بنا به روایت موسس خورناتسی شاه اشکانی فرهاد چهارم سه پسر داشت: اردشس، کارن، سورن (پدر سپهبد گودرز سورن پهلو نیای خاندان سرابندی در سیستان) و دختری به نام کشم یا کومش. پسر بزرگ فرهاد چهارم به نام فرهاد پنجم بر تخت نشست و دو پسر دیگر او سرسلسلهٔ دودمانهایی شدند که به همین نام معروفاست. دختر او به همسری ارشویر (سردار کل ایرانیان) درآمد و اعقاب این زن و شوهر اسپهپت پهلو نام گرفتند. اسپهپت همان اسپاذپتی قدیم است، که به زبان پهلوی سپاهبذ (تلفظ اسپاهبذ) میشود.[۴]
جستارهای وابسته
- هفت خاندان ممتاز ایران باستان
- اسپهبدان باوندی طبرستان
- اسپهبدان پادوسبانی طبرستان
- اسپهبدان گیلان
پانویس
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ Bosworth, C. (1986). "Ispahbad". Encyclopaedia of Islam (به انگلیسی).
- ↑ کریستن سن، ایران در زمان ساسانیان، ۱۲۵.
- ↑ کریستن سن، ایران در زمان ساسانیان، ۱۲۴.
- ↑ کریستن سن، ایران در زمان ساسانیان، قسمت پانویس ۱۲۴.
منابع
- کریستن سن، آرتور (۱۳۶۷). ایران در زمان ساسانیان. ترجمهٔ رشید یاسمی. تهران: مؤسسهٔ انتشارات امیرکبیر.
- Bosworth, C. (1986). "Ispahbad". Encyclopaedia of Islam (به انگلیسی).
- Pourshariati، Parvaneh (۲۰۰۸). Decline and Fall of the Sasanian Empire: The Sasanian–Parthian Confederacy and the Arab Conquest of Iran. New York: I.B.TAURIS. شابک ۹۷۸-۱-۸۴۵۱۱-۶۴۵-۳.