خاندان اسپهبد
ظاهر
(تغییرمسیر از خاندان اسپهبدان)
بخشی از مجموعه مقالات تاریخ طبرستان و دیلم |
گرگان • طبرستان • گیلان • تالش |
خاندان اسپهبدان | |
---|---|
نشان ماه و ستاره به عنوان نماد سلطنتی اسپهبدان عمل میکرد | |
خاندان مادر | خاندان اشکانی |
کشور | شاهنشاهی اشکانی، شاهنشاهی ساسانی |
آخرین حاکم | اسپهبد خورشید |
عنوانها | اسپهبد |
اعضاء | فرخ هرمز، رستم فرخهرمز، فرخزاد هرمز |
دارایی(ها) | طبرستان، گرگان، گیلان |
شاخه(های) فرعی | گاوباریان، باوندیان، پادوسبانیان |
خاندان اسپهبد یا خاندان اسپاهبذ پَهلَوْ یا خاندان اسپهپت پَهلَوْ، به معنای افسر سپاه، یکی از خاندانهای بزرگ پارتی در زمان اشکانیان و ساسانیان بودند. خاندان اسپاهبذ پهلو، در طبرستان اقامت داشتند.[۱][۲] خاندان اسپاهبذ از نژاد اشکانیان بودند و لقب پهلو یعنی پارت داشتند. در دوره ساسانی انتساب به سلسلهٔ اشکانی امتیاز دانسته میشد.[۳][۱]
بنا به روایت موسس خورناتسی شاه اشکانی فرهاد چهارم سه پسر داشت: اردشس، کارن، سورن و دختری به نام کشم یا کومش. پسر بزرگ فرهاد چهارم به نام فرهاد پنجم بر تخت نشست و دو پسر دیگر او سرسلسلهٔ دودمانهایی شدند که به همین نام معروفاست. دختر او به همسری ارشویر (سردار کل ایرانیان) درآمد و اعقاب این زن و شوهر اسپهپت پهلو نام گرفتند. اسپهپت همان اسپاذپتی قدیم است، که به زبان پهلوی سپاهبذ (تلفظ اسپاهبذ) میشود.[۴]
جستارهای وابسته
[ویرایش]- هفت خاندان ممتاز ایران باستان
- اسپهبدان باوندی طبرستان
- اسپهبدان پادوسبانی طبرستان
- اسپهبدان گیلان
پانویس
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ Bosworth, C. (1986). "Ispahbad". Encyclopaedia of Islam (به انگلیسی).
- ↑ کریستن سن، ایران در زمان ساسانیان، ۱۲۵.
- ↑ کریستن سن، ایران در زمان ساسانیان، ۱۲۴.
- ↑ کریستن سن، ایران در زمان ساسانیان، قسمت پانویس ۱۲۴.
منابع
[ویرایش]- کریستن سن، آرتور (۱۳۶۷). ایران در زمان ساسانیان. ترجمهٔ رشید یاسمی. تهران: مؤسسهٔ انتشارات امیرکبیر.
- Bosworth, C. (1986). "Ispahbad". Encyclopaedia of Islam (به انگلیسی).
- Pourshariati، Parvaneh (۲۰۰۸). Decline and Fall of the Sasanian Empire: The Sasanian–Parthian Confederacy and the Arab Conquest of Iran. New York: I.B.TAURIS. شابک ۹۷۸-۱-۸۴۵۱۱-۶۴۵-۳.