تبدیلات لورنتز که بعداً آلبرت اینشتین برای توصیف فضا و زمان از آن بهره گرفت از کارهای هندریک لورنتز است. کارهای لورنتز بیشتر در زمینه پژوهش نظری در مورد ویژگی‌های الکترومغناطیسی ماده بود. وی به این نتیجه رسید که اندازه اجسام تحت تأثیر سرعت و جرم آن‌ها قرار دارد. او هم‌چنین این‌گونه فرض کرد که سرعت نور بالاترین سرعت ممکن است. لورنتز با این کار بنیادهای نظریه نسبیت ویژه انیشتین را پی‌ریزی کرد.
هلند
جایزه نوبل فیزیک (۱۹۰۲)
