غبار ون استاکم

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

غبار ون استاکم (به انگلیسی: van Stockum dust) در نسبیت عام، یک پاسخ کامل برای معادلات میدان اینشتین است که در آن میدان گرانشی توسط چرخش غبار به دور یک محور تقارن استوانه ای ایجاد می‌شود. از آنجا که چگالی غبار با فاصله از محور افزایش می یابد، این پاسخ نسبتاً مصنوعی است، اما به عنوان یکی از ساده‌ترین پاسخهای پیدا شده در نسبیت عام، به عنوان مثال آموزشی دارای اهمیت است.

نام این پاسخ برگرفته از نام ویلم ژاکوب ون استاکم است که این پاسخ را در سال ۱۹۳۷ کشف مجدد نمود. این پاسخ قبلاً نیز توسط کورنلیوس لانکزوس در سال ۱۹۲۴ کشف شده بود.

منابع[ویرایش]

  • Lanczos, Cornelius (1924). "Über eine stationäre Kosmologie im Sinne der Einsteinschen Gravitationstheorie". Zeitschrift für Physik. 21: 73. Bibcode:1924ZPhy...21...73L. doi:10.1007/BF01328251. Lanczos's paper announcing the first discovery of this solution.
  • van Stockum, Willem Jacob (1937). "The gravitational field of a distribution of particles rotating around an axis of symmetry". Proc. Roy. Soc. Edinburgh A. 57: 135. Van Stockum's paper announcing his rediscovery of this solution.