پیر کوری

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

پرش به: ناوبری، جستجو

پی‌یر کوری
حدود سال ۱۹۰۶
متولد	۱۵ مهٔ ۱۸۵۹ پاریس، فرانسه
مرگ	۱۹ آوریل ۱۹۰۶ میلادی (۴۶ سال) پاریس، فرانسه
ملیت	فرانسوی
رشته فعالیت	فیزیک
دانش‌آموختهٔ	دانشگاه سوربن
دانشجویان دکتری وی	پل لانژون آنتوان-لوئی دبیرن مارگریت پری
دلیل شهرت	به خاطر کشف خودپرتوزایی و مطالعه پدیده‌های تابشی در در کشف رونتگن
جوایز	جایزه نوبل فیزیک (۱۹۰۳)

پی‌یر کوری (به فرانسوی: Pierre Curie) (متولد ۱۵ مه ۱۸۵۹-درگذشته ۱۹ آوریل ۱۹۰۶) فیزیک‌دان فرانسوی بود و از پیشگامان عرصه بلورشناسی، مغناطیس و رادیو اکتیویته بود.

او و همسرش ماری کوری بااتقاق آنری بکرل در سال ۱۹۰۳ موفق به‌دریافت جایزه فیزیک نوبل گردیدند. آنها این جایزه را به خاطر کشف خودپرتوزایی و مطالعه پدیده‌های تابشی در در کشف رونتگن دریافت نمودند.

پی‌یر کوری مدتها مشغول تحقیق در ارتباط با خواص فیزیکی عناصر جدید بود. آنها پس از مدتها کار مدام توانستند در سال ۱۹۰۲ از چند تن کانی پیچبلند، تنها یک دهم گرم کلرید رادیوم خالص را جدا کنند و در نتیجه این تحقیقات او و همکارانش توانستند جایزه نوبل را دریافت کنند.

پی‌یر کوری در سال ۱۹۰۶ در سن ۴۷ سالگی در اثر برخورد با یک درشکه درگذشت.^[۱]

پانویس[ویرایش]

↑ «ماری کوری» ‎(فارسی)‎. وب‌گاه ایرانیکا، ۲ تیر ۱۳۸۷. بازبینی‌شده در تیر ۱۳۸۷.

منابع[ویرایش]

«۲۰ آوریل، روز جداسازی رادیوم». وب‌گاه فریا. بازبینی‌شده در ۲۲ زوئن ۲۰۰۸.

داده‌های کتابخانه‌ای	WorldCat Identities VIAF: 71443748 LCCN: n85804237 ISNI: 0000 0001 2102 2362 GND: 118677527 SELIBR: 236320 SUDOC: 031040470 BNF: cb12233528w (داده‌ها) MGP: 129287 NLA: 35407566 NDL: 00620545 NKC: jn19990001573 BNE: XX1242914

ن ب و دانشمندانی که نام آن‌ها در واحدهای غیر اس آی به کار رفته‌است

واحدهای غیر اس آی	آندرش یوناس انگستروم الکساندر گراهام بل انریکو فرمی ماری کوری پیر کوری جان دالتون پیتر دبای لورند اوتوو گابریل دانیل فارنهایت گالیلئو گالیله کارل فریدریش گاوس ویلیام گیلبرت هاینریش کایزر یوهان هاینریش لمبرت ساموئل پیرپونت لانگلی جیمز کلرک ماکسول جان نپر هانس کریستین اورستد ژان لئونارد ماری پویزل ویلیام جان مک‌کورن رانکین رنه آنتوان فرشول دو رئومور ویلهلم رونتگن سر جرج گابریل استوکس، بارونت اول جان استرات جوزف جان تامسون اوانجلیستا توریچلی

همچنین ببینید	Scientists whose names are used as SI units دانشمندانی که نامشان در اسامی عناصر شیمیایی به کار رفته‌است دانشمندانی که نامشان در ثابت‌های فیزیکی به کار رفته

ن ب و فهرست برندگان جایزهٔ نوبل فیزیک

۱۹۰۱–۱۹۲۵	ویلهلم رونتگن (۱۹۰۱) هندریک لورنتز / پیتر زیمان (۱۹۰۲) آنری بکرل / پیر کوری / ماری کوری (۱۹۰۳) جان استرات (۱۹۰۴) فیلیپ لنارت (۱۹۰۵) جوزف جان تامسون (۱۹۰۶) آلبرت آبراهام مایکلسون (۱۹۰۷) گابریل لیپمن (۱۹۰۸) گولیلمو مارکونی / کارل فردیناند برون (۱۹۰۹) یوهان دیدریک وان در والس (۱۹۱۰) ویلهلم وین (۱۹۱۱) گوستاف دالن (۱۹۱۲) هایک کامرلینگ اونس (۱۹۱۳) ماکس فون لائو (۱۹۱۴) ویلیام لورنس براگ / ویلیام هنری براگ (۱۹۱۵) چارلز گلوور بارکلا (۱۹۱۷) ماکس پلانک (۱۹۱۸) یوهانس اشتارک (۱۹۱۹) شارل ادوارد گیوم (۱۹۲۰) آلبرت اینشتین (۱۹۲۱) نیلز بور (۱۹۲۲) رابرت میلیکان (۱۹۲۳) کارل مان گیورگ سیگبن (۱۹۲۴) جیمز فرانک / گوستاو هرتز (۱۹۲۵)

۱۹۲۶–۱۹۵۰	ژان باتیست پرن (۱۹۲۶) آرتور هالی کامپتون / چارلز تامسون ریس ویلسون (۱۹۲۷) اون ویلانز ریچاردسون (۱۹۲۸) لویی دو بروی (۱۹۲۹) سی وی رامان (۱۹۳۰) ورنر کارل هایزنبرگ (۱۹۳۲) اروین شرودینگر / پل دیراک (۱۹۳۳) جیمز چدویک (۱۹۳۵) ویکتور فرانتس هس / کارل دیوید اندرسون (۱۹۳۶) کلینتون دیویسون / جرج پاجت تامسون (۱۹۳۷) انریکو فرمی (۱۹۳۸) ارنست لارنس (۱۹۳۹) اتو اشترن (۱۹۴۳) ایزیدور ایزاک رابی (۱۹۴۴) ولفگانگ پاولی (۱۹۴۵) پرسی ویلیام بریجمن (۱۹۴۶) ادوارد ویکتور اپلتون (۱۹۴۷) پاتریک بلاکت (۱۹۴۸) هیدکی یوکاوا (۱۹۴۹) سیسل فرانک پاول (۱۹۵۰)

۱۹۵۱–۱۹۷۵	جان داگلاس کاکرافت / ارنست والتون (۱۹۵۱) فلیکس بلوخ / ادوارد میلز پورسل (۱۹۵۲) فریتز زرنیکه (۱۹۵۳) ماکس برن / والتر بوث (۱۹۵۴) ویلیس اوژن لمب / پولیکارپ کوش (۱۹۵۵) ویلیام شاکلی / جان باردین / والتر هاوسر براتین (۱۹۵۶) چن نینگ یانگ / تسونگ-دائو لی (۱۹۵۷) پاول چرنکوف / لیا فرانک / ایگور یوگنیویچ تام (۱۹۵۸) امیلیو گینو سگر / اوون چمبرلین (۱۹۵۹) دونالد آرتور گلایزر (۱۹۶۰) رابرت هافستاتر / رودولف لودویگ موسباور (۱۹۶۱) لو لانداو (۱۹۶۲) یوجین ویگنر / ماریا ژئوپرت مایر / جی. هانس دی. جنسن (۱۹۶۳) چارلز هارد تاونز / نیکولای باسوف / الکساندر میخایلوویچ پروخورف (۱۹۶۴) سین‌ایترو تومونوجا / جولیان شوینگر / ریچارد فاینمن (۱۹۶۵) آلفرد کاستلر (۱۹۶۶) هانس بته (۱۹۶۷) لوئیس والتر آلوارز (۱۹۶۸) ماری گل-من (۱۹۶۹) هانس اولوف گوستا آلفون / لوئی نل (۱۹۷۰) دنیس گابور (۱۹۷۱) جان باردین / لئون نیل کوپر / جان رابرت شریفر (۱۹۷۲) لئو ایساکی / ایوار یِوِر / بریان دیوید جوزفسون (۱۹۷۳) مارتین رایل / آنتونی هویش (۱۹۷۴) آگه بوهر / بن روی ماتلسن / لئو جیمز رینواتر (۱۹۷۵)

۱۹۷۶–۲۰۰۰	برتون ریکتر / ساموئل چائو چونگ تینگ (۱۹۷۶) فیلیپ وارن اندرسن / نویل فرانسیس مات / جان هاسبورک وان ولک (۱۹۷۷) پیوتر کاپیتسا / آرنو آلان پنزیاس / رابرت وودرو ویلسون (۱۹۷۸) شلدون لی گلاشو / عبدالسلام / استیون واینبرگ (۱۹۷۹) جیمز کرونین / وال لوگسدون فیچ (۱۹۸۰) نیکولاس بلومبرگر / آرتور لئونارد شالو / کای سیگبان (۱۹۸۱) کنت ویلسن (۱۹۸۲) سابراهمانین چاندراسکار / ویلیام آلفرد فاولر (۱۹۸۳) کارلو روبیا / سیمون ون درمیر (۱۹۸۴) کلاوس فون کلیتسینگ (۱۹۸۵) ارنست روسکا / گرد بینینگ / هاینریش روهرر (۱۹۸۶) یوهانس جرج بدنورز / کارل الکساندر مولر (۱۹۸۷) لئون لدرمن / ملوین شوارتز / جک اشتینبرگر (۱۹۸۸) نورمن فاستر رمزی / هانس جرج دهملت / ولفگانگ پل (۱۹۸۹) جروم ایزاک فریدمان / هنری وی کندال / ریچارد ادوارد تایلور (۱۹۹۰) پیر-ژیل دو ژن (۱۹۹۱) جورج چرپک (۱۹۹۲) راسل هالس / جوزف تیلور (۱۹۹۳) برترام برکهاوس / کلیفورد گلنوود شال (۱۹۹۴) مارتین لویز پرل / فردریک رینز (۱۹۹۵) دیوید موریس لی / داگلاس دین اشرفت / رابرت کلمن ریچاردسون (۱۹۹۶) استیون چو / کلود کوهن تانوژی / ویلیام دانیل فیلیپ (۱۹۹۷) رابرت لافلین / هورست لودویگ اشتورمر / دانیل چی تسوئی (۱۹۹۸) خرارد توفت / مارتینیوس ولتمن (۱۹۹۹) ژورس آلفروف / هربرت کرومر / جک کیلبی (۲۰۰۰)

۲۰۰۱–تاکنون	اریک آلن کرنل / ولفانگ کترله / کارل ادوین ویمن (۲۰۰۱) ریموند دیویس جونیور / ماساتوشی کوشیبا / ریکاردو جیاکونی (۲۰۰۲) آلکسی آلکسیویچ آبریکوسوف / ویتالی لازاریویچ گینزبرگ / آنتونی جیمز لگت (۲۰۰۳) دیوید گراس / دیوید پولیتزر / فرانک ویلچک (۲۰۰۴) روی جی. گلوبر / جان هال / تئودور هانش (۲۰۰۵) جان ماتر / جرج اسموت (۲۰۰۶) آلبر فر / پتر گرونبرگ (۲۰۰۷) یوایچیرو نامبو / ماکوتو کوبایاشی / شیهید ماسکاوا (۲۰۰۸) چارلز کائو / ویلارد بویل / جرج ای. اسمیت (۲۰۰۹) آندره گایم / کنستانتین نووسلف (۲۰۱۰) سال پرلموتر / آدم ریس / برایان اشمیت (۲۰۱۱) دیوید واینلند / سرژ هاروش (۲۰۱۲) فرانسوا انگلرت / پیتر هیگز (۲۰۱۳) ایسامو آکاساکی / هیروشی آمانو / شوجی ناکامورا (۲۰۱۴)