پیر کوری

پیر کوری
حدود سال ۱۹۰۶
متولد	۱۵ مهٔ ۱۸۵۹ پاریس، فرانسه
مرگ	۱۹ آوریل ۱۹۰۶ (۴۶ سال) پاریس، فرانسه
ملیت	فرانسوی
رشته فعالیت	فیزیک
دانش‌آموختهٔ	دانشگاه سوربن
دانشجویان دکتری وی	پل لانژون آنتوان-لوئی دبیرن مارگریت پری
دلیل شهرت	به خاطر کشف خودپرتوزایی و مطالعه پدیده‌های تابشی در در کشف رونتگن
جوایز	جایزه نوبل فیزیک (۱۹۰۳)
همسر	ماری کوری (ازدواج ۱۸۹۵)
فرزندان	ایرن
امضا

پیر کوری (به فرانسوی: Pierre Curie؛ متولد ۱۵ مه ۱۸۵۹ – درگذشته ۱۹ آوریل ۱۹۰۶)، فیزیک‌دان فرانسوی بود و از پیشگامان عرصه بلورشناسی، مغناطیس و رادیو اکتیویته بود.

او و همسرش ماری کوری، به همراه آنری بکرل در سال ۱۹۰۳ موفق به دریافت جایزه فیزیک نوبل گردیدند. آنها این جایزه را به خاطر کشف خودپرتوزایی و مطالعه پدیده‌های تابشی در کشف رونتگن، دریافت نمودند.

پیر کوری، مدتها مشغول تحقیق در ارتباط با خواص فیزیکی عناصر جدید بود. آنها پس از مدتها کار مدام، توانستند در سال ۱۹۰۲ از چند تن کانی پیچبلند، تنها یک دهم گرم کلرید رادیوم خالص را جدا کنند و در نتیجه این تحقیقات، او و همکارانش توانستند جایزه نوبل را دریافت کنند.

همراه با همسرش ماری ۱۸۹۵

همراه با فرزندش ایرن ژولیو-کوری وهمسرش ماری کوری خانواده کوری تنها خانواده در نوبل است که توانسته‌اند ۴ نوبل دریافت کنند.

پیر کوری در سال ۱۹۰۶ در سن ۴۷ سالگی در اثر برخورد با یک درشکه درگذشت.

منابع

• «۲۰ آوریل، روز جداسازی رادیوم». وبگاه فریا. بایگانی‌شده از اصلی در ۶ سپتامبر ۲۰۰۸. دریافت‌شده در ۲۲ زوئن ۲۰۰۸.