هانس اولوف گوستا آلفون

هانس اولوف گوستا آلفون
متولد	۳۰ مه ۱۹۰۸ نورشوپینگ، سوئد
مرگ	۲ آوریل ۱۹۹۵ (۸۶ سال) یوشهولم, سوئد
ملیت	سوئدی
رشته فعالیت	مهندسی برق پلاسما
محل کار	دانشگاه اوپسالا دانشگاه صنعتی کی تی اچ دانشگاه کالیفرنیا، سن دییگو دانشگاه مریلند در کالج پارک دانشگاه کالیفرنیای جنوبی
دانش‌آموختهٔ	دانشگاه اوپسالا
استاد راهنما	کارل مان گیورگ سیگبن کارل ویلهلم اسن
دلیل شهرت	تحقیقاتش در مورد مگنتوهیدرودینامیک و استفاده آن در کیهان‌شناسی پلاسما موج آلفون
جوایز	جایزه نوبل فیزیک (۱۹۷۰) نشان زرین لومونسف (۱۹۷۱) مدال دیراک (۱۹۷۹) همکار انجمن سلطنتی (۱۹۸۰) مدال فرانکلین (۱۹۷۱)

هانس اولوف گوستا آلفون (به سوئدی: Hannes Olof Gösta Alfvén) (متولد ۳۰ مه ۱۹۰۸ - درگذشت ۲ آوریل ۱۹۹۵) مهندس برق و فیزیک‌دان سوئدی بود که در سال ۱۹۷۰ برای تحقیقاتش در مورد مگنتوهیدرودینامیک، و استفاده آن در فیزیک پلاسما موفق به دریافت جایزه نوبل در فیزیک شد.

او تحصیلات خود را در رشته مهندسی برق به پایان رسانده بود و پس از آن به تحقیق و تدریس در زمینه فیزیک پلاسما و مهندسی برق مشغول شد و برای مگنتوهیدرودینامیک و موج آلفون شناخته شده‌است.

منابع

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Hannes Alfvén». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۹ سپتامبر ۲۰۱۱.